RYBELSUS 3 MG, 10 TABLETEK | 129,00 zł

  • RYBELSUS 3 MG, 10 TABLETEK | 129,00 zł
Producent: NOVO NORDISK A/S
Kod produktu: 5712249120863
129,00 zł
/ opakowanie

KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE

Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie.
Sprawdź dostępność

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lek Rybelsus zawiera substancję czynną semaglutyd. Ten lek stosuje się w celu zmniejszenia stężenia
cukru we krwi.

Rybelsus jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2 u pacjentów dorosłych (w wieku 18 lat
i powyżej) w przypadku, gdy stosowanie tylko diety i wysiłku fizycznego nie wystarcza:
• sam — u pacjentów, którzy nie mogą stosować metforminy (innego leku
  przeciwcukrzycowego) lub
• z innymi lekami przeciwcukrzycowymi — w przypadku gdy inne leki nie wystarczają do
  uzyskania właściwego stężenia cukru we krwi. Mogą to być leki przyjmowane doustnie lub we
  wstrzyknięciach, jak np. insulina.

Ważne jest, aby kontynuować stosowanie diety i wysiłku fizycznego zgodnie z planem zaleconym
przez lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę.

Co to jest cukrzyca typu 2?
Cukrzyca typu 2 jest chorobą, w której organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub
wytwarzana insulina nie zmniejsza stężenia cukru we krwi tak, jak powinna. W niektórych
przypadkach we krwi pojawia się zbyt dużo cukru. Zwiększenie stężenia cukru we krwi utrzymujące
się przez długi czas może prowadzić do szkodliwych skutków, takich jak problemy z sercem, choroby
nerek i choroby oczu oraz zaburzenia krążenia w kończynach. Dlatego ważne jest, aby utrzymać
stężenie cukru we krwi w prawidłowym zakresie.

 

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych z niedostatecznie kontrolowaną cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii, łącznie z odpowiednią dietą i wysiłkiem fizycznym: w monoterapii, u pacjentów, u których stosowanie metforminy jest niewskazane ze względu na nietolerancję lub istniejące przeciwwskazania; w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy.
 
 
 
 

DZIAŁANIE LEKU

Lek przeciwcukrzycowy - analog glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) wykazujący 94% homologii sekwencji z ludzkim GLP-1. Semaglutyd pełni rolę agonisty receptora GLP-1; selektywnie wiąże się z receptorem GLP-1 aktywując go, podobnie jak natywny GLP-1. GLP-1 to fizjologiczny hormon o wielorakim działaniu w zakresie regulowania apetytu i stężenia glukozy oraz czynności układu sercowo-naczyniowego. Jego wpływ na stężenie glukozy i apetyt jest związany z receptorami GLP-1 znajdującymi się w trzustce i mózgu. Semaglutyd zmniejsza stężenie glukozy we krwi w sposób zależny od stężenia glukozy poprzez pobudzenie wydzielania insuliny i zmniejszenie wydzielania glukagonu, gdy stężenie glukozy we krwi jest duże. Mechanizm zmniejszenia stężenia glukozy we krwi obejmuje również niewielkie opóźnienie we wczesnym poposiłkowym opróżnianiu żołądka. Podczas hipoglikemii lek zmniejsza wydzielanie insuliny, nie zaburzając wydzielania glukagonu. Mechanizm działania semaglutydu jest niezależny od drogi podania. Semaglutyd zmniejsza masę ciała i masę tłuszczową w wyniku zmniejszenia podaży kalorii, w tym hamowania apetytu. Ponadto lek zmniejsza ochotę na pokarmy wysokotłuszczowe. Receptory GLP-1 występują również w sercu, naczyniach układu krążenia, układzie immunologicznym i nerkach. W badaniach klinicznych semaglutyd wywierał korzystny wpływ na stężenie lipidów w osoczu, obniżał skurczowe ciśnienie krwi oraz zmniejszał stan zapalny. W badaniach na zwierzętach semaglutyd zmniejszał rozwój miażdżycy tętnic poprzez zapobieganie rozwojowi blaszki miażdżycowej i zmniejszanie stanu zapalnego blaszki. Lek podawany doustnie charakteryzuje mała całkowita dostępność biologiczna i zmienne wchłanianie. Codzienne podawanie zgodnie z zalecanym dawkowaniem w połączeniu z długim okresem półtrwania zmniejsza dobowe wahania ekspozycji. Cmax semaglutydu w osoczu występuje po 1 h od podania dawki doustnie. Stabilne stężenie osiągano po 4–5 tyg. podawania leku raz na dobę. Lek wchłania się głównie w żołądku. Wchłanianie semaglutydu zmniejsza się, jeśli zostanie przyjęty wraz z posiłkiem lub dużą ilością wody. Wydłużenie czasu pozostawania na czczo po przyjęciu dawki powoduje zwiększenie wchłaniania. Lek w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza (>99%). Jest intensywnie metabolizowany na drodze proteolitycznego rozkładu szkieletu peptydowego z następczą beta-oksydacją łańcucha bocznego kwasu tłuszczowego. Przypuszcza się, że w metabolizmie semaglutydu uczestniczy enzym obojętna endopeptydaza (NEP). Lek jest wydalany głównie z moczem i kałem. Ok 3% wchłoniętej dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Przy T 0,5 w fazie eliminacji wynoszącym ok. 1 tydz., semaglutyd powinien pozostawać w krążeniu przez ok. 5 tyg. po podaniu ostatniej dawki.
 
 
 
 
 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie.

Dawka początkowa semaglutydu wynosi 3 mg raz na dobę, przez jeden miesiąc. Po pierwszym miesiącu dawkę należy zwiększyć do dawki podtrzymującej wynoszącej 7 mg raz na dobę. Po co najmniej jednym miesiącu przyjmowania dawki 7 mg raz na dobę dawkę można zwiększyć do dawki podtrzymującej wynoszącej 14 mg raz na dobę w celu dodatkowej poprawy kontroli glikemii. Maksymalna zalecana pojedyncza dawka semaglutydu wynosi 14 mg na dobę. Nie przeprowadzono badań dotyczących przyjmowania dwóch tabletek zawierających dawkę 7 mg w celu osiągnięcia działania dawki 14 mg, dlatego taki sposób przyjmowania nie jest zalecany. W przypadku dołączenia semaglutydu do dotychczasowego leczenia metforminą i (lub) tiazolidynodionem lub inhibitorem kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2) dotychczasowe dawki metforminy i (lub) tiazolidynodionu lub inhibitora SGLT2 mogą pozostać niezmienione. Należy rozważyć zmniejszenie dawki pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii w przypadku dołączenia leku do dotychczasowego leczenia pochodną sulfonylomocznika lub insuliną. Samodzielne monitorowanie stężenia glukozy we krwi nie jest konieczne w celu dostosowania dawki leku. Samodzielne monitorowanie stężenia glukozy we krwi jest konieczne w celu dostosowania dawki pochodnej sulfonylomocznika i insuliny, zwłaszcza gdy rozpoczęto leczenie preparatem i zmniejszono dawkę insuliny. Zalecane jest stopniowe zmniejszanie dawki insuliny.

 Pominięta dawka. W razie pominięcia dawki nie należy przyjmować pominiętej dawki, a kolejną dawkę należy przyjąć następnego dnia. 

Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowywania dawki w związku z wiekiem pacjenta. Doświadczenie dotyczące stosowania leku u pacjentów w wieku 75 lat i starszych jest ograniczone. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Doświadczenie w stosowaniu semaglutydu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek jest ograniczone. Semaglutyd nie jest zalecany do stosowania u pacjentów z chorobą nerek w stadium końcowym. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Doświadczenie w stosowaniu semaglutydu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby jest ograniczone. Leczenie tych pacjentów semaglutydem wymaga zachowania ostrożności. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności semaglutydu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

 Sposób podania. Lek należy przyjmować na pusty żołądek o dowolnej porze dnia. Tabl. należy połknąć w całości, popijając niewielką ilością wody (połowa szklanki wody, co odpowiada 120 ml). Tabl. nie należy dzielić, zgniatać ani żuć, ponieważ nie wiadomo czy wpływa to na wchłanianie preparatu. Pacjenci powinni odczekać co najmniej 30 min przed posiłkiem lub napojem, lub przed przyjęciem innych doustnych leków. Skrócenie tego czasu poniżej 30 min spowoduje zmniejszenie wchłaniania semaglutydu.

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i opakowaniu
zewnętrznym po: „Termin ważności”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią. Brak
specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

SKŁAD LEKU

Substancją czynną leku jest semaglutyd. Każda tabletka zawiera 3, 7 lub 14 mg semaglutydu.
 Pozostałe składniki to: sól sodowa kwasu salkaprozowego, powidon K90, celuloza
  mikrokrystaliczna, magnezu stearynian.
 
 
 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Bardzo często: hipoglikemia podczas stosowania z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika, nudności, biegunka. Często: hipoglikemia podczas stosowania z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, zmniejszenie apetytu, powikłania wynikające z retinopatii cukrzycowej (konieczność fotokoagulacji siatkówki, konieczność leczenia preparatami podawanymi do ciała szklistego, krwotok do ciała szklistego, utrata wzroku związana z cukrzycą - niezbyt często), wymioty, ból brzucha, wzdęcie brzucha, zaparcie, dyspepsja, zapalenie żołądka, choroba refluksowa przełyku, odbijanie się, nadmierne wytwarzanie gazów jelitowych, zmęczenie, zwiększona aktywność lipazy, zwiększona aktywność amylazy, zawroty głowy. Niezbyt często: nadwrażliwość (wysypka, pokrzywka), przyspieszenie częstości akcji serca, odbijanie się, opóźnione opróżnianie żołądka, kamica żółciowa, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia smaku. Rzadko: reakcja anafilaktyczna, ostre zapalenie trzustki. Ciężką hipoglikemię obserwowano głównie podczas stosowania semaglutydu w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną. Kilka przypadków zaobserwowano podczas stosowania semaglutydu w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi innymi niż pochodne sulfonylomocznika. Hipoglikemia, zgodnie z klasyfikacją ADA, wystąpiła u 11,3% pacjentów (0,3 zdarzenia na pacjento-rok) po dodaniu semaglutydu w dawce 1,0 mg do inhibitora SGLT2 w badaniu SUSTAIN 9 w porównaniu z 2,0% (0,04 zdarzenia na pacjento-rok) pacjentów otrzymujących placebo. Ciężką hipoglikemię odnotowano odpowiednio u 0,7% (0,01 zdarzenia na pacjento-rok) i 0% pacjentów. Reakcje niepożądane ze strony układu pokarmowego w większości zdarzenia miały nasilenie od łagodnego do umiarkowanego i były krótkotrwałe. Doprowadziły one do zaprzestania leczenia u 4% pacjentów. Zdarzenia tego typu zgłaszano najczęściej w pierwszych miesiącach stosowania leczenia. Częstość potwierdzonego rozpoznania ostrego zapalenia trzustki zgłaszanego w badaniach klinicznych fazy IIIa wynosiła odpowiednio 0,3% dla semaglutydu i 0,2% dla leku porównawczego. W trwającym 2 lata badaniu klinicznym oceniającym ryzyko sercowo-naczyniowe częstość potwierdzonego rozpoznania ostrego zapalenia trzustki wynosiła 0,5% dla semaglutydu i 0,6% dla placebo. W związku z potencjalnymi właściwościami immunogennymi preparatów zawierających białka lub peptydy, u osób stosujących semaglutyd może dojść do wytworzenia przeciwciał przeciwko semaglutydowi. Odsetek pacjentów z dodatnim wynikiem badania przeciwciał przeciwko semaglutydowi w dowolnym czasie po zakończeniu badań był mały (0,5%); na końcu badania u żadnego z pacjentów nie występowały przeciwciała neutralizujące przeciwko semaglutydowi ani przeciwciała przeciwko semaglutydowi z neutralizującym wpływem na endogenny GLP-1. W przypadku stosowania agonistów receptora GLP-1 zaobserwowano przyspieszenie częstości akcji serca. U pacjentów leczonych semaglutydem w badaniach fazy IIIa zaobserwowano zwiększenie ilości uderzeń serca na minutę średnio o 0 do 4 uderzeń na minutę w stosunku do wartości wyjściowej od 69 do 76 uderzeń na minutę.
 
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie przyjmować leku Rybelsus
Jeśli pacjent ma uczulenie na semaglutyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Rybelsus należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką.

Identyfikowalność
W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych produktów leczniczych należy zapisać nazwę
i numer serii przyjmowanego leku (umieszczone na opakowaniu zewnętrznym oraz blistrze)
i przekazać te informacje w przypadku zgłaszania działań niepożądanych.

Ogólne:
Ten lek nie jest insuliną i nie powinien być stosowany:
• u pacjentów z cukrzycą typu 1 (kiedy organizm nie wytwarza w ogóle insuliny);
• u pacjentów z cukrzycową kwasicą ketonową. Jest to powikłanie cukrzycy, w którym występuje
  duże stężenie cukru we krwi, trudności w oddychaniu, stan splątania, uczucie silnego
  pragnienia, słodki zapach z ust lub słodki albo metaliczny posmak w ustach.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz odwodnienie
W trakcie stosowania tego leku pacjent może mieć nudności lub wymioty; możliwe jest również
wystąpienie biegunki. Są to działania niepożądane, które mogą powodować odwodnienie pacjenta
(utratę płynów). Należy pić odpowiednią ilość płynów w celu uniknięcia odwodnienia. Ma to
szczególne znaczenie w przypadku pacjentów z chorobą nerek. W przypadku jakichkolwiek pytań lub
wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem.

Silny i uporczywy ból brzucha może być wynikiem zapalenia trzustki
W przypadku wystąpienia silnego i uporczywego bólu w obrębie brzucha należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem, ponieważ ból może być objawem ostrego zapalenia trzustki.

Małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia)
Przyjmowanie leku zawierającego pochodną sulfonylomocznika lub insuliny wraz z lekiem Rybelsus
może zwiększać ryzyko wystąpienia małego stężenia cukru we krwi (hipoglikemii). 

Lekarz może poprosić pacjenta o mierzenie stężeń cukru we krwi. Ułatwi to podjęcie decyzji, czy
należy zmienić dawkę pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny w celu zmniejszenia ryzyka małego
stężenia cukru we krwi.

Cukrzycowa choroba oczu (retinopatia cukrzycowa)
Szybka poprawa kontroli cukru we krwi może powodować przemijające nasilenie się cukrzycowej
choroby oczu. Jeśli pacjent ma cukrzycową chorobę oczu lub gdy w trakcie przyjmowania tego leku
wystąpią jakiekolwiek problemy ze wzrokiem, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Odpowiedź na leczenie
Mniejsza niż oczekiwano odpowiedź na leczenie semaglutydem może wynikać z małego wchłaniania
spowodowanego zmiennością wchłaniania i małą całkowitą biodostępnością.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
W przypadku stosowania tego leku w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną może
wystąpić małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia), co może zmniejszać u pacjenta zdolność
koncentracji. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w przypadku pojawienia się
jakichkolwiek objawów małego stężenia cukru we krwi.  W celu uzyskania dalszych informacji
należy skontaktować się z lekarzem.

Lek Rybelsus zawiera sód
Ten lek zawiera 23 mg sodu (główny składnik soli kuchennej) w każdej tabletce. Odpowiada to
1% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.

 

 
  

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Jak wygląda lek Rybelsus i co zawiera opakowanie
Tabletki leku Rybelsus 3 mg są białe lub jasnożółte i mają owalny kształt (7,5 mm x 13,5 mm). Na
jednej stronie znajduje się cyfra „3”, a na drugiej napis „novo”.
Tabletki leku Rybelsus 7 mg są białe lub jasnożółte i mają owalny kształt (7,5 mm x 13,5 mm). Na
jednej stronie znajduje się cyfra „7”, a na drugiej napis „novo”.
Tabletki leku Rybelsus 14 mg są białe lub jasnożółte i mają owalny kształt (7,5 mm x 13,5 mm). Na
jednej stronie znajduje się cyfra „14”, a na drugiej napis „novo”.

Tabletki 3 mg, 7 mg i 14 mg są dostępne w blistrach z folii aluminiowej zawierających po 10, 30, 60,
90 i 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą być dostępne w danym kraju.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Novo Nordisk A/S
Novo Allé
DK-2880 Bagsværd
Dania

Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu.


 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

W szczególności należy poinformować lekarza, farmaceutę lub pielęgniarkę o przyjmowaniu leków
zawierających którąkolwiek z następujących substancji:
• lewotyroksyna, stosowana w chorobach tarczycy. W przypadku przyjmowania leku Rybelsus
  wraz z lewotyroksyną lekarz może wymagać sprawdzenia stężenia hormonów tarczycy;
• warfaryna lub inne podobne leki przyjmowane doustnie w celu zmniejszenia krzepliwości krwi
  (doustne leki przeciwzakrzepowe). Może zaistnieć konieczność częstszego wykonywania badań
  oceniających krzepliwość krwi;
• jeśli pacjent stosuje insulinę, lekarz prowadzący poinformuje, jak zmniejszyć dawkę insuliny
  i zaleci częstsze kontrolowanie stężenia glukozy we krwi, aby uniknąć hiperglikemii (duże
  stężenie glukozy we krwi) i cukrzycowej kwasicy ketonowej (powikłanie cukrzycy
  występujące, gdy organizm nie zużywa glukozy z powodu niedostatecznej ilości insuliny).
 
 
 
 
 
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

 Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować w okresie ciąży, gdyż nie wiadomo, czy może mieć on szkodliwy wpływ na
nienarodzone dziecko. W związku z powyższym w trakcie przyjmowania leku zaleca się zapobieganie
ciąży. Kobiety planujące ciążę powinny zaprzestać stosowania tego leku co najmniej na dwa miesiące
przed zajściem w ciążę. W przypadku zajścia w ciążę w trakcie stosowania tego leku, należy
natychmiast poinformować o tym lekarza, ponieważ będzie się to wiązało z koniecznością zmiany
leczenia.

Nie należy stosować tego leku w okresie karmienia piersią, gdyż nie wiadomo, czy przenika do mleka
matki.

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Ten lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ
nie określono skuteczności ani bezpieczeństwa jego stosowania w tej grupie wiekowej.

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz
Opinie naszych klientów
pixel