REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Lek MOUNJARO zawiera substancję czynną o nazwie tirzepatyd i stosowany jest w leczeniu osób dorosłych z cukrzycą typu 2.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
Lek MOUNJARO jest stosowany u osób dorosłych z niedostatecznie kontrolowaną cukrzycą typu 2 jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych: w monoterapii, gdy stosowanie metforminy uważa się za niewłaściwe z powodu nietolerancji lub przeciwwskazań; w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy jeśli ich stosowanie nie wystarcza do zapewnienia odpowiedniej kontroli stężenia glukozy we krwi.
Mogą to być leki przyjmowane doustnie i (lub) insulina podawana we wstrzyknięciach.
DZIAŁANIE LEKU
Lek MOUNJARO obniża stężenie glukozy (cukru) w organizmie tylko wówczas, gdy jest ono wysokie.
Lek przeciwcukrzycowy oraz stosowany w leczeniu nadwagi i otyłości, długo działający podwójny agonista receptorów GIP i GLP-1. Obydwa receptory występują na komórkach wewnątrzwydzielniczych α i β trzustki, serca, naczyń krwionośnych, komórkach układu immunologicznego (leukocytach), jelita i nerki. Receptory GIP występują także na adipocytach. Ponadto zarówno receptory GIP, jak i GLP-1 wykazują ekspresję w obszarach mózgu ważnych w regulacji łaknienia. Tirzepatyd cechuje się wysokim stopniem selektywności i wysokim powinowactwem do ludzkich receptorów GIP i GLP-1. Działanie tirzepatydu na receptory GIP jest podobne do działania naturalnego hormonu GIP. Działanie tirzepatydu na receptory GLP-1 jest słabsze w porównaniu z naturalnym hormonem GLP-1.
Tirzepatyd poprawia kontrolę glikemii, powodując obniżenie stężenia glukozy na czczo i po posiłku u pacjentów z cukrzycą typu 2 w kilku mechanizmach: zwiększa wrażliwość komórek β trzustki na glukozę (nasila wydzielanie insuliny w pierwszej i drugiej fazie w sposób zależny od stężenia glukozy); zwiększa wrażliwość na insulinę; powoduje obniżenie stężenia glukagonu na czczo i po posiłku w sposób zależny od poziomu glukozy; opóźnia opróżnianie żołądka, co może hamować tempo wchłaniania glukozy po posiłku i wywierać korzystny wpływ na glikemię poposiłkową.
Tirzepatyd obniża masę ciała i zmniejsza masę tkanki tłuszczowej w organizmie. Mechanizmy związane z redukcją masy ciała i tkanki tłuszczowej wpływają na zmniejszenie spożycia pokarmu poprzez regulację łaknienia.
DAWKOWANIE LEKU
Lek MOUNJARO stosowany jest podskórnie. Początkowa dawka wynosi 2,5 mg raz w tygodniu. Po 4 tyg. dawkę należy zwiększyć do 5 mg raz w tygodniu. Po upływie co najmniej 4 tyg. leczenia aktualnie stosowaną dawką można zwiększać dawkę w przyrostach co 2,5 mg, jeśli zajdzie taka potrzeba. Zalecane dawki podtrzymujące to 5 mg, 10 mg i 15 mg. Maksymalna dawka wynosi 15 mg raz w tygodniu.
W przypadku dodania tirzepatydu do aktualnie stosowanego schematu leczenia metforminą i (lub) inhibitorem kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2i), metforminę i (lub) SGLT2i można nadal podawać w tej samej dawce. W przypadku dodania tirzepatydu do aktualnie stosowanego schematu leczenia pochodną sulfonylomocznika i (lub) insuliną, można rozważyć zmniejszenie dawki pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii. Konieczne jest samodzielne monitorowanie stężeń glukozy we krwi w celu dostosowania dawki pochodnej sulfonylomocznika i insuliny. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki insuliny.
Pominięte dawki. W przypadku pominięcia dawki leku, należy ją podać możliwie najszybciej, w ciągu 4 dni po terminie podania pominiętej dawki. Jeśli upłynęło ponad 4 dni, należy zrezygnować z pominiętej dawki i podać następną dawkę w zwykłym terminie w wyznaczonym dniu. W każdym przypadku pacjenci mogą następnie powrócić do zwykłego schematu dawkowania raz w tygodniu.
Zmiana schematu dawkowania. W razie potrzeby można zmienić wyznaczony w tygodniu dzień podawania leku, o ile odstęp między dwiema kolejnymi dawkami wynosi co najmniej 3 dni.
Jak podawać lek MOUNJARO we wstrzyknięciach
Lek MOUNJARO wstrzykiwany jest podskórnie w okolicy brzucha (powłoki brzuszne), w górną część kończyny dolnej (udo) lub w górną część ramienia. Wstrzyknięcie leku w górną część ramienia może wymagać pomocy innej osoby. W każdym tygodniu można wybrać tę samą okolicę ciała. Lek należy jednak wstrzykiwać w różnych miejscach w obrębie tej okolicy. Jeśli pacjent wstrzykuje także insulinę, powinien wybrać inne miejsce jej wstrzyknięcia. Oznaczanie stężenia glukozy we krwi. W przypadku przyjmowania leku Mounjaro łącznie z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną istotne jest oznaczanie stężenia glukozy we krwi według zaleceń lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.Przed zastosowaniem leku Mounjaro należy uważnie przeczytać „Instrukcję użycia” wstrzykiwacza.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Lek MOUNJARO należy przechowywać w lodówce (temp. 2-8ºC), w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie zamrażać. Chronić przed światłem.
SKŁAD LEKU
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
Jak każdy lek, lek MOUNJARO może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Bardzo często: hipoglikemia w przypadku stosowania z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną (wyłącznie u pacjentów z cukrzycą typu 2), nudności, biegunka. Często: reakcje nadwrażliwości, hipoglikemia w przypadku stosowania z metforminą i SGLT2i (wyłącznie u pacjentów z cukrzycą typu 2), zmniejszenie łaknienia, zawroty głowy (głównie u pacjentów z nadwagą lub otyłością, z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy typu 2), niedociśnienie tętnicze (głównie u pacjentów z nadwagą lub otyłością, z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy typu 2), ból brzucha, wymioty, niestrawność, zaparcie, rozdęcie brzucha, odbijanie się, wzdęcia, choroba refluksowa żołądka i przełyku, wypadanie włosów (głównie u pacjentów z nadwagą lub otyłością, z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy typu 2), uczucie zmęczenia (w tym zmęczenie, ogólne osłabienie, złe samopoczucie i ospałość), reakcje w miejscu wstrzyknięcia, zwiększenie częstości akcji serca, zwiększenie stężenia lipazy, zwiększenie stężenia amylazy. Niezbyt często: hipoglikemia w przypadku stosowania z metforminą (wyłącznie u pacjentów z cukrzycą typu 2), zmniejszenie masy ciała (u pacjentów z cukrzycą typu 2), kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, ból w miejscu wstrzyknięcia, zwiększenie stężenia kalcytoniny we krwi. Rzadko: reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy.
Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego mają przeważnie nasilenie łagodne lub umiarkowane.
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Przed rozpoczęciem stosowania leku MOUNJARO należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką:
-
jeśli u pacjenta występują poważne zaburzenia trawienia pokarmu lub czas pozostawania pokarmu w żołądku jest wydłużony (w tym ciężkie porażenie żołądka);
-
jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowało zapalenie trzustki, które może powodować silny, uporczywy ból brzucha promieniujący do pleców;
-
jeśli u pacjenta występują choroby oczu (retinopatia cukrzycowa lub obrzęk plamki żółtej);
-
jeśli z powodu cukrzycy pacjent stosuje pochodne sulfonylomocznika (inne leki przeciwcukrzycowe) lub insulinę, ze względu na ryzyko hipoglikemii (małego stężenia glukozy we krwi). Żeby je ograniczyć lekarz może zmienić dawki innych leków.
W przypadku podejrzenia zapalenia trzustki należy zaprzestać stosowania tirzepatydu. W razie potwierdzenia rozpoznania zapalenia trzustki nie należy wznawiać podawania tirzepatydu
MOUNJARO zawiera sód.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Opakowanie zawiera 1 fiolke 0,5 ml w dawce 15 mg/0,5 ml
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży ani u kobiet w okresie rozrodczym niestosujących antykoncepcji.
Nie wiadomo, czy tirzepatyd przenika do mleka ludzkiego.
Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodka/niemowlęcia.
Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać stosowanie/powstrzymać się od stosowania leku, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tirzepatydu u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Dane nie są dostępne.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
