Bactrim SYROP 200/40mg 100ml

Bactrim SYROP 200/40mg 100ml

23,53 zł
brutto / szt.
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: / szt.
Cena regularna: / szt.
z
Możesz kupić także poprzez:
Dostępny w bardzo małej ilości
Dostępny w bardzo małej ilości
Bezpieczne zakupy
Odroczone płatności. Kup teraz, zapłać później
Kup teraz, zapłać później - 4 kroki
Przy wyborze formy płatności, wybierz PayPo.PayPo - kup teraz, zapłać za 30 dni
PayPo opłaci twój rachunek w sklepie.
Na stronie PayPo sprawdź swoje dane i podaj pesel.
Po otrzymaniu zakupów decydujesz co ci pasuje, a co nie. Możesz zwrócić część albo całość zamówienia - wtedy zmniejszy się też kwota do zapłaty PayPo.
W ciągu 30 dni od zakupu płacisz PayPo za swoje zakupy bez żadnych dodatkowych kosztów. Jeśli chcesz, rozkładasz swoją płatność na raty.
  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lek Bactrim ma działanie przeciwbakteryjne. Zawiera substancje czynne: sulfametoksazol i trimetoprim.
Połączenie tych dwóch substancji znane jest pod nazwą ko-trimoksazol.

Przed zaleceniem zastosowania leku lekarz weźmie pod uwagę wrażliwość na lek drobnoustrojów
powodujących zakażenie oraz możliwość wystąpienia działań niepożądanych.
Wskazania lecznicze są ograniczone do zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek.
Lek Bactrim należy stosować w celu leczenia lub zapobiegania zakażeniom, wyłącznie w przypadkach, w
których potwierdzono lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że zostały wywołane przez bakterie lub inne
drobnoustroje wrażliwe na substancje czynne tego leku. W razie braku takich danych, w procesie wyboru
właściwej antybiotykoterapii należy uwzględnić lokalne uwarunkowania epidemiologiczne i dotyczące
lekowrażliwości drobnoustrojów. 

 

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na kotrimoksazol (u dorosłych, młodzieży i dzieci >6. tygodnia - syrop; u dorosłych i młodzieży >12 lat - tabl.): zakażenie dróg oddechowych - zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli; zapalenie ucha środkowego; zakażenie przewodu pokarmowego, w tym dur brzuszny i biegunki podróżnych; leczenie i profilaktyka (pierwotna i wtórna) zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii u dorosłych i dzieci, w szczególności u osób z ciężkimi zaburzeniami odporności; zakażenie układu moczowego i wrzód miękki.
Lek można zastosować po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, sprawdzeniu danych epidemiologicznych i oporności bakterii; stosować wyłącznie w przypadkach, w których potwierdzono lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że zostały wywołane przez bakterie lub inne drobnoustroje wrażliwe na kotrimoksazol (w przypadku braku takich danych, w procesie empirycznego wyboru właściwej antybiotykoterapii należy uwzględnić lokalne uwarunkowania epidemiologiczne i dotyczące lekowrażliwości drobnoustrojów). Należy uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
 
 
 
 

DZIAŁANIE LEKU

Chemioterapeutyk - połączenie sulfonamidu (sulfametoksazolu) z pochodną diaminopirymidyny (trimetoprimem), w stosunku 5:1 - kotrimoksazol. Oba składniki wywierają synergiczne działanie przeciwbakteryjne, zaburzając różne etapy syntezy kwasu foliowego. Drobnoustroje zwykle wrażliwe: Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae (β-laktamazo-dodatnie, β-laktamazo-ujemne), Haemophilus parainfluenzae, Escherichia coli, Citrobacter freundii, inne Citrobacter spp., Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, inne Klebsiella spp., Enterobacter cloacae, Enterobacter aerogenes, Hafnia alvei, Serratia marcescens, Serratia liquefaciens, inne Serratia spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Morganella morganii, Shigella spp., Yersinia enterocolitica, inne Yersinia spp., Vibrio cholera, Edwardsiella tarda, Alcaligenes faecalis, Pseudomonas cepacia, Burkholderia (Pseudomonas) pseudomallei. W oparciu o kliniczne doświadczenie następujące drobnoustroje uznawane są za wrażliwe: Brucella spp., Listeria monocytogenes, Nocardia asteroides, Pneumocystis jirovecii, Cyclospora cayetanensis. Częściowo wrażliwe drobnoustroje: Staphylococcus aureus (metycylino-wrażliwy i metycylino-oporny), Staphylococcus spp. (koagulazo-ujemny), Streptococcus pneumoniae (penicylino-wrażliwy, penicylino-oporny), Haemophilus ducreyi, Providencia rettgeri, inne Providencia spp., Salmonella typhi, Salmonella enteritidis, Stenotrophomonas maltophilia (Xanthomonas maltophilia), Acinetobacter lwoffi, Acinetobacter anitratus (głównie A. baumanie), Aeromonas hydrophila. Drobnoustroje oporne: Mycoplasma spp., Mycobacterium tuberculosis, Treponema pallium. Oba składniki preparatu szybko i niemal całkowicie wchłaniają się z przewodu pokarmowego (bezwzględna biodostępność wynosi 100%), osiągając Cmax w ciągu 1-4 h. Sulfametoksazol wiąże się z białkami osocza w ok. 62%, a trimetoprim - w 37%. Kotrimoksazol przenika do tkanek i płynów ustrojowych, m.in. gruczołu krokowego, płynu nasiennego, wydzieliny pochwy, śliny, płuc, żółci, płynu mózgowo-rdzeniowego, cieczy wodnistej, płynu śródmiąższowego i innych pozanaczyniowych płynów w organizmie. Około 30% dawki trimetoprimu jest metabolizowane (w tym z udziałem CYP3A4, CYP1A2 i CYP2C9); niektóre z metabolitów są mikrobiologicznie czynne. Około 80% dawki sulfametoksazolu jest metabolizowane w wątrobie. Obie substancje, jak również ich metabolity, są prawie całkowicie wydalane przez nerki w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego, powodując że stężenie w moczu obu substancji czynnych jest znacznie wyższe niż we krwi. Około 2/3 dawki trimetoprimu i 1/5 dawki sulfametoksazolu są wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Niewielka ilość każdej substancji jest wydalana z kałem. T0,5 sulfametoksazolu wynosi około 11 h, trimetoprimu - około 10 h. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek T0,5 obu substancji się wydłuża. Przerywana lub ciągła ambulatoryjna dializa otrzewnowa nie wpływa w istotny sposób na eliminację kotrimoksazolu. Sulfametoksazol i trimetoprim są usuwane w istotnym stopniu w czasie hemodializy i hemofiltracji. Farmakokinetyka sulfametoksazolu i trimetoprimu u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby nie różni się w sposób znamienny od obserwowanej u zdrowych osób. U pacjentów z mukowiscydozą klirens nerkowy trimetoprimu oraz metaboliczny klirens sulfametoksazolu są zwiększone; w konsekwencji w przypadku obu substancji całkowity klirens w osoczu jest zwiększony, a T0,5 w fazie eliminacji skrócony. Farmakokinetyka sulfametoksazolu i trimetoprimu w populacji pediatrycznej jest zależna od wieku: eliminacja jest zmniejszona u noworodków, w ciągu 2 pierwszych mies. życia, następnie dochodzi do zwiększenia eliminacji, zwiększenia klirensu całkowitego i skrócenia T0,5 w fazie eliminacji; różnice są najbardziej istotne u niemowląt (>1,7 mies. do 24 mies.) i zmniejszają się wraz z wiekiem, w porównaniu do małych dzieci (1 rok do 3,6 lat), dzieci (7,5 lat i <10 lat) i dorosłych.

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie

Dzieci do 12 lat (w postaci syropu): średnio 36 mg/kg mc./dobę kotrimoksazolu (tj. 30 mg/kg mc./dobę sulfametoksazolu i 6 mg/kg mc./dobę trimetoprimu), w 2 dawkach podzielonych, co 12 h. Niemowlęta od ukończenia 6 tygodnia do 5 mż.: 0,5 łyżeczki miarowej (2,5 ml) co 12 h; dzieci od 6 mż. do 5 lat: 1 łyżeczka miarowa (5 ml) co 12 h; dzieci od 6 do 12 lat: 2 łyżeczki miarowe (10 ml) co 12 h. 

Leczenie zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: stosować dawkę nie większą niż 120 mg/kg mc./dobę kotrimoksazolu (tj. 100 mg/kg mc./dobę sulfametoksazolu i 20 mg/kg mc./dobę trimetoprimu), w równych dawkach podzielonych podawanych co 6 h, przez 14 dni. 

Profilaktyka zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: 900 mg/m2 pc./dobę kotrimoksazolu (tj. 750 mg/m2 pc./dobę sulfametoksazolu i 150 mg/m2 pc./dobę trimetoprimu), w 2 dawkach podzielonych, podawanych co 12 h przez kolejne 3 dni w tyg. (całkowita dawka dobowa wynosi 1920 mg kotrimoksazolu, tj. 1600 mg sulfametoksazolu i 320 mg trimetoprimu). 

Dorośli i młodzież >12 lat (w postaci tabletek; u pacjentów, którzy nie są w stanie połknąć tabletki można zastosować syrop): 960 mg co 12 h; w ciężkich zakażeniach 1440 mg co 12 h. W przypadku długotrwałego leczenia (powyżej 14 dni) dawka minimalna wynosi 480 mg co 12 h. W przypadku ostrych zakażeń lek należy podawać przez co najmniej 5 dni lub do momentu, gdy przez co najmniej 2 dni nie będą już występowały objawy zakażenia. Jeśli po 7-dniowym leczeniu nie nastąpi kliniczna poprawa, należy ponownie ocenić stan pacjenta. 

Leczenie zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: dawka nie większa niż 120 mg/kg mc./dobę kotrimoksazolu (tj. 100 mg/kg mc./dobę sulfametoksazolu i 20 mg/kg mc./dobę trimetoprimu), w równych dawkach podzielonych podawanych co 6 h, przez 14 dni. 

Profilaktyka zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: 960 mg raz na dobę; wyniki badania przeprowadzonego u pacjentów zakażonych wirusem HIV wskazują również na skuteczność zastosowania dawki 480 mg raz na dobę. 

Leczenie wrzodu miękkiego: 960 mg co 12 h; jeśli po 7 dniach nie będzie widocznych oznak poprawy, należy rozważyć podawanie leku przez kolejne 7 dni (jednak brak reakcji na leczenie może oznaczać, że choroba jest wywołana przez szczepy oporne). 

Leczenie niepowikłanego, ostrego zapalenia dróg moczowych: 1920-2880 mg jednorazowo, w miarę możliwości wieczorem po kolacji lub przed snem. 

Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z niewydolnością nerek z klirensem kreatyniny (CCr) >30 ml/min - standardowe dawkowanie; CCr 15-30 ml/min - połowa dawki standardowej; CCr <15 ml/min - lek przeciwwskazany. Pacjenci poddawani hemodializom powinni początkowo otrzymywać normalną dawkę nasycającą kotrimoksazolu, a następnie dodatkowo 1/2 dawki po każdej hemodializie. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów poddawanych dializom otrzewnowym (dializa otrzewnowa powoduje minimalną eliminację leku). Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek. 

Sposób podania. Preparat przyjmować po posiłku z odpowiednią ilością płynów. Tabletki można podzielić na równe dawki. 

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30° C.
Po otwarciu butelki z lekiem, lek Bactrim syrop należy przechowywać w temperaturze
poniżej 25°C i może być zużyty do 20 dni po otwarciu butelki.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

 

 

SKŁAD LEKU

Substancjami czynnymi leku są sulfametoksazol i trimetoprim.
Pozostałe składniki to: celuloza zdyspergowana, propylu parahydroksybenzoesan, metylu
parahydroksybenzoesan, sorbitol 70%, polisorbat 80, esencja bananowa 85509 H, esencja
waniliowa 73690-36, woda oczyszczona.
 
 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Często: nudności, wymioty, zwiększona aktywność aminotransferaz, zwiększone stężenie azotu mocznikowego we krwi, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi, wykwity polekowe, złuszczające zapalenie skóry, wysypka, wysypka grudkowo-plamista, wysypka odropodobna, rumień, świąd. Niezbyt często: biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, zapalenie wątroby, zakażenia grzybicze (np. kandydoza), drgawki, zaburzenia czynności nerek, pokrzywka. Rzadko: leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, niedokrwistość (megaloblastyczna, hemolityczna/autoimmunologiczna, aplastyczna), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, ból żył i zapalenie żył, cholestaza, hipoglikemia (zwłaszcza u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, chorobami wątroby, niedożywionych lub otrzymujących duże dawki kotrimoksazolu), neuropatia (w tym neuropatia obwodowa i parestezja), omamy, krystaluria. Bardzo rzadko: methemoglobinemia, agranulocytoza, pancytopenia, alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, szumy uszne, zawroty głowy, zapalenie błony naczyniowej oka, martwica wątroby, reakcje nadwrażliwości i reakcje alergiczne (gorączka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne, choroba posurowicza), rabdomioliza, ataksja, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, objawy rzekomooponowe, śródmiąższowe zapalenie nerek, zwiększona diureza, nacieki płucne, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, wysypka polekowa (z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi), ostra uogólniona osutka krostkowa, plamica, plamica Henocha-Schonleina. Częstość nieznana: poronienie samoistne, zapalenie naczyń siatkówki, ostre zapalenie trzustki, zespół zanikania przewodów żółciowych, hiperkaliemia (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu potasu, z niewydolnością nerek lub przyjmujących leki zwiększające stężenie potasu, lub w przypadku leczenia dużymi dawkami trimetoprimu, jakie stosuje się w leczeniu zapalenia płuc wywoływanego przez Pneumocystis jirovecii), hiponatremia, bóle stawów, bóle mięśni, zapalenie naczyń mózgowych, zapalenie naczyń płucnych, ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa (zespół Sweeta), zapalenie naczyń, martwicze zapalenie naczyń, ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń, guzkowe zapalenie tętnic.
U niektórych pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki występowały ciężkie choroby, w tym AIDS. U pacjentów zakażonych wirusem HIV rodzaje działań niepożądanych są podobne do występujących w populacji ogólnej, niektóre działania niepożądane mogą występować jednak częściej i mieć inny obraz kliniczny - bardzo często: leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, jadłowstręt, mdłości, wymioty, biegunka, gorączka (zwykle z pojawieniem się wysypki plamisto-grudkowej), zwiększona aktywność aminotransferaz, hiperkaliemia, wysypka plamisto-grudkowa, świąd; niezbyt często: hiponatremia, hipoglikemia.
 
 
 
 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Bactrim
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego
  leku;
- u pacjentów z istotnym uszkodzeniem miąższu wątroby;
- u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, z klirensem kreatyniny - u pacjentów przyjmujących dofetylid;
- u dzieci w ciągu pierwszych 6 tygodni życia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
- Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka skórna lub inne ciężkie działania niepożądane - należy wówczas
  natychmiast przerwać stosowanie leku.
- Jeśli u pacjenta występuje ciężka alergia lub astma oskrzelowa.
- Jeśli u pacjenta występuje porfiria lub zaburzenia czynności tarczycy.
- Jeśli u pacjenta nastąpi nasilenie kaszlu i duszności, należy natychmiast powiedzieć o tym
  lekarzowi.

Podwyższone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych o dużym nasileniu istnieje:
- u osób w podeszłym wieku,
- u pacjentów, u których jednocześnie występują inne choroby np. zaburzenie czynności nerek lub
  wątroby,
- u pacjentów równocześnie przyjmujących inne leki.

- Podczas stosowania leku Bactrim zgłaszano potencjalnie zagrażające życiu oraz ciężkie działania
  niepożądane dotyczące skóry, takie jak wysypki skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne
  martwicze oddzielanie się naskórka) lub ostra uogólniona osutka krostkowa, pojawiające się na
  tułowiu, jako czerwonawe krosty lub okrągłe plamy często ze zlokalizowanymi w centralnej części
  pęcherzami.
- Dodatkowe objawy mogą wiązać się z występowaniem owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa,
  narządów płciowych i zapaleniem spojówek (czerwone i spuchnięte oczy).
- Potencjalnie zagrażającym życiu wysypkom skórnym często towarzyszą objawy grypopodobne.
  Wysypka może przechodzić w rozległe pęcherze lub może dochodzić do złuszczania się skóry.
- Największe ryzyko pojawienia się ciężkich reakcji skórnych występuje w ciągu pierwszych tygodni
  leczenia.
- Jeśli u pacjenta podczas stosowania leku Bactrim wystąpił zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne
  martwicze oddzielanie się naskórka, pacjent nie może już nigdy stosować leku Bactrim.
- Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka lub objawy skórne, należy natychmiast skontaktować się z
  lekarzem i poinformować go, że pacjent zażywa lek Bactrim.

Nacieki płucne obserwowane w związku z eozynofilowym lub alergicznym zapaleniem pęcherzyków
płucnych mogą objawiać się kaszlem i dusznością. Jeśli objawy te wystąpią lub ulegną nagłemu nasileniu,
należy zgłosić się do lekarza.

Limfohistiocytoza hemofagocytowa
Bardzo rzadko występowały przypadki nasilonych reakcji immunologicznych, wynikających z
rozregulowanej aktywacji krwinek białych, prowadzące do powstania stanów zapalnych
(limfohistiocytoza hemofagocytowa) — mogą one zagrażać życiu, jeśli nie zostaną wcześnie
zdiagnozowane i poddane leczeniu. Jeśli jednocześnie lub z nieznacznym opóźnieniem wystąpi wiele
objawów, takich jak gorączka, obrzęk węzłów chłonnych, osłabienie, zawroty głowy, duszności,
zasinienia lub wysypka skórna, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Wpływ na nerki
Sulfonamidy, w tym lek Bactrim, mogą powodować zwiększone wydalanie moczu, szczególnie u
pacjentów z obrzękami pochodzenia sercowego.
Lekarz powinien dokładnie kontrolować stężenie potasu w surowicy krwi oraz czynność nerek
u pacjentów:
• przyjmujących duże dawki leku Bactrim, stosowane u pacjentów z zapaleniem płuc wywołanym przez
  Pneumocystis jirovecii;
• przyjmujących zwykle zalecaną dawkę leku Bactrim, u których występują zaburzenia metabolizmu
  potasu lub niewydolność nerek;
• którzy otrzymują leki powodujące zbyt duże stężenie potasu we krwi .

Leczenie długotrwałe
Podczas długotrwałego stosowania leku Bactrim lekarz zaleci regularne wykonywanie badania krwi,
moczu oraz czynności nerek. Należy w okresie leczenia przyjmować odpowiednio dużo płynów.

Jeśli u pacjenta występuje niedobór kwasu folinowego, mogą wystąpić objawy niepożądane dotyczące
krwi. Ustępują one po podaniu kwasu folinowego.

Nie należy stosować leku Bactrim u pacjentów z niedoborem enzymu G6PD, z wyjątkiem absolutnej
konieczności. W takim wypadku stosuje się wyłącznie minimalne dawki leku.

Stosowanie leku Bactrim u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek lekarz zaleci dawkę dostosowaną dla danego pacjenta w zależności
od wyników badań (klirens kreatyniny).

Stosowanie leku Bactrim u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Lek należy stosować ostrożnie. Lekarz zleci częstsze badania krwi.

Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek należy stosować takie dawki, jak
zalecane u dorosłych.


Stosowanie leku u pacjentów z niedoborem folianów
U pacjentów z niedoborem kwasu foliowego (u osób w podeszłym wieku, u pacjentów z wcześniej
istniejącym niedoborem kwasu foliowego lub u pacjentów z niewydolnością nerek) częściej występują
objawy niepożądane dotyczące krwi. Objawy te ustępują po podaniu kwasu folinowego.
Lekarz zleci przeprowadzenie okresowych badań krwi.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Bactrim, jeśli konieczne jest wykonanie oznaczenia
stężenia kreatyniny lub metotreksatu we krwi. Lekarz zleci wykonanie oznaczenia laboratoryjnego
właściwą metodą.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje o niektórych składnikach leku
Lek Bactrim zawiera sorbitol. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów,
pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.


 

 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Opakowanie zawiera butelkę 100 ml z oranżowego szkła w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
EUMEDICA Pharmaceuticals GmbH
Basler Straße 126
DE-79540 Lörrach
Niemcy


 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio a
także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Lekarz podejmie decyzję o kontynuacji, ewentualnej
modyfikacji i sposobie monitorowania skutków leczenia. Dotyczy to w szczególności leków
zawierających:

amantadynę (lek stosowany w leczeniu choroby układu nerwowego - choroby Parkinsona oraz
  wykazuje działanie przeciwwirusowe); Pacjenci przyjmujący amantadynę mogą być narażeni na
  zwiększone ryzyko niepożądanych zdarzeń neurologicznych, np. majaczenie (delirium) i mioklonie.
cyklosporynę (lek hamujący aktywność układu immunologicznego); Obserwowano przemijające
  pogorszenie czynności nerek u pacjentów leczonych ko-trimoksazolem i cyklosporyną po przeszczepie
  nerek.
dapson (lek przeciwbakteryjny); w razie konieczności równoczesnego stosowania, pacjentów należy
  kontrolować w kierunku methemoglobinemii (nieprawidłowej postaci hemoglobiny we krwi).
digoksynę (lek stosowany w leczeniu niewydolności serca oraz niektórych zaburzeń rytmu serca);
  Należy kontrolować stężenie digoksyny w surowicy krwi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku.
- dofetylid (lek stosowany przeciwko zaburzeniom rytmu serca).
doustne leki przeciwcukrzycowe; pacjent powinien częściej kontrolować stężenie glukozy we krwi.
  Może zaistnieć konieczność zmiany dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych w trakcie i po
  zakończeniu stosowania leku Bactrim.
fenytoinę (lek przeciwdrgawkowy stosowany w celu zapobiegania i leczenia napadów padaczkowych);
  Pacjentów otrzymujących fenytoinę należy kontrolować w kierunku objawów toksycznego działania
  fenytoiny.
klozapinę (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych).
kumaryny (warfaryna, acenokumarol, fenprokumon) i inne doustne leki przeciwzakrzepowe (leki
  hamujące krzepnięcie krwi); U pacjentów otrzymujących kumaryny należy kontrolować krzepnięcie
  krwi.
lamiwudynę (lek o działaniu przeciwwirusowym);
leki moczopędne (diuretyki), szczególnie tiazydy (stosowane m.in. w leczeniu nadciśnienia tętniczego,
  niewydolności mięśnia sercowego, przewlekłej choroby nerek, marskości wątroby, obrzękach różnego
  pochodzenia); u pacjentów w podeszłym wieku przyjmujących diuretyki należy regularnie kontrolować
  liczbę płytek krwi.
leki zwiększające poziom potasu w surowicy (leki oszczędzające potas) np. inhibitory konwertazy
  angiotensyny, blokery receptora angiotensyny, leki moczopędne oszczędzające potas oraz prednizolon
  (glikokortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym);
memantynę (lek stosowany w zaburzeniach psychiatrycznych); pacjenci przyjmujący memantynę mogą
  być narażeni na zwiększone ryzyko niepożądanych zdarzeń neurologicznych, np. majaczenie (delirium)
  i mioklonie.
metotreksat (hamujący aktywność układu immunologicznego); Bactrim może zwiększać toksyczność
  metotreksatu oraz powodować pancytopenię (zmniejszenie liczby czerwonych, białych krwinek i płytek
  krwi); pacjentom w podeszłym wieku, z hipoalbuminemią, nieprawidłową czynnością nerek, ze
  zmniejszeniem rezerwy szpiku kostnego oraz pacjentom otrzymującym wysokie dawki metotreksatu
  należy podawać kwas foliowy lub folinian wapnia.
pirymetaminę (lek przeciwpasożytniczy); sporadycznie notowano niedokrwistość megaloblastyczną u
  pacjentów otrzymujących pirymetaminę w zapobieganiu malarii, w dawkach przekraczających 25 mg na
  tydzień i przyjmujących równocześnie ko-trimoksazol.
pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w leczeniu cukrzycy) (w tym glibenklamid, gliklazyd,
  glipizyd, chlorpropamid i tolbutamid); pacjentów należy regularnie kontrolować w kierunku
  hipoglikemii.
repaglinid, rozyglitazon lub pioglitazon (doustne leki przeciwcukrzycowe wpływające na obniżenie
  poziomu glukozy we krwi); pacjentów otrzymujących repaglinid, rozyglitazon lub pioglitazon należy
  regularnie kontrolować w kierunku hipoglikemii.

W przypadku przyjmowania przez pacjenta wyżej wymienionych leków, lekarz zadecyduje, czy pacjent
może równocześnie przyjmować lek Bactrim.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku Bactrim z lekami zawierającymi:

- amiodaron (lek stosowany przeciwko zaburzeniom rytmu serca),
- paklitaksel (lek przeciwnowotworowy).

Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych takich jak: uszkodzenie komórek szpiku i
uszkodzenie polekowe nerek może zwiększyć się, jeśli Bactrim jest podawany jednocześnie z innymi
lekami o potwierdzonym wpływie na zmniejszenie liczby komórek szpiku kostnego lub szkodliwym na
nerki), takimi jak analogi nukleozydów (stosowane w terapii antynowotworowej oraz antywirusowej),
takrolimus (stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu), azatiopryna (lek hamujący aktywność
układu immunologicznego) lub merkaptopuryna (lek przeciwnowotworowy i hamujący aktywność
układu immunologicznego).


 
 
 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lekarz rozważy zastosowanie leku Bactrim u pacjentek w ciąży lub karmiących piersią.
Nie wykazano w sposób jednoznaczny ryzyka wystąpienia wad rozwojowych płodu u kobiet leczonych
we wczesnym okresie ciąży ko-trimoksazolem. Jednak zaobserwowano zwiększenie ryzyka samoistnego
poronienia u kobiet, u których zastosowano trimetoprim lub trimetoprim w połączeniu z
sulfametoksazolem w pierwszym trymestrze ciąży. Badania na zwierzętach wskazują na to, że bardzo
wysokie dawki ko-trimoksazolu powodują wady rozwojowe płodu typowe dla substancji zmniejszających
ilość kwasu foliowego.

Lek może być stosowany w okresie ciąży jedynie w przypadku, gdy spodziewane korzyści z leczenia
przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. W takim przypadku pacjentkom w ciąży lub kobietom,
które planują zajść w ciążę podczas leczenia lekiem Bactrim zaleca się podawanie kwasu foliowego w
dawce 5 mg na dobę. W miarę możliwości należy unikać stosowania leku Bactrim w ostatnim okresie
ciąży ze względu na ryzyko wystąpienia żółtaczki jąder podkorowych mózgu u noworodka.
Ponieważ substancje czynne leku Bactrim przenikają do mleka kobiecego, lekarz rozważy ryzyko dla
dziecka (żółtaczka jąder podkorowych mózgu, nadwrażliwość) wobec oczekiwanych korzyści
terapeutycznych dla matki.
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu na płodność.

 

 
 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. 

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

Symbol
5909990312610
Kod producenta
5909990312610
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych.
Zapytaj o produkt
Jeżeli powyższy opis jest dla Ciebie niewystarczający, prześlij nam swoje pytanie odnośnie tego produktu. Postaramy się odpowiedzieć tak szybko jak tylko będzie to możliwe. Dane są przetwarzane zgodnie z polityką prywatności. Przesyłając je, akceptujesz jej postanowienia.
Napisz swoją opinię
Twoja ocena:
5/5
Dodaj własne zdjęcie produktu:
pixel