Bactrim forte 800/160 * 10tabl
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Lek Bactrim Forte ma działanie przeciwbakteryjne. Zawiera substancje czynne: sulfametoksazol i
trimetoprim. Połączenie tych dwóch substancji znane jest pod nazwą ko-trimoksazol.
Przed zaleceniem zastosowania leku lekarz weźmie pod uwagę wrażliwość na lek drobnoustrojów
powodujących zakażenie oraz możliwość wystąpienia działań niepożądanych.
Wskazania lecznicze są ograniczone do zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek.
Lek Bactrim Forte należy stosować w celu leczenia lub zapobiegania zakażeniom, wyłącznie w
przypadkach, w których potwierdzono lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że zostały wywołane przez
bakterie lub inne drobnoustroje wrażliwe na substancje czynne tego leku. W razie braku takich danych, w
procesie wyboru właściwej antybiotykoterapii należy uwzględnić lokalne uwarunkowania
epidemiologiczne i dotyczące lekowrażliwości drobnoustrojów.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie.
Dzieci do 12 lat (w postaci syropu): średnio 36 mg/kg mc./dobę kotrimoksazolu (tj. 30 mg/kg mc./dobę sulfametoksazolu i 6 mg/kg mc./dobę trimetoprimu), w 2 dawkach podzielonych, co 12 h. Niemowlęta od ukończenia 6 tygodnia do 5 mż.: 0,5 łyżeczki miarowej (2,5 ml) co 12 h; dzieci od 6 mż. do 5 lat: 1 łyżeczka miarowa (5 ml) co 12 h; dzieci od 6 do 12 lat: 2 łyżeczki miarowe (10 ml) co 12 h.
Leczenie zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: stosować dawkę nie większą niż 120 mg/kg mc./dobę kotrimoksazolu (tj. 100 mg/kg mc./dobę sulfametoksazolu i 20 mg/kg mc./dobę trimetoprimu), w równych dawkach podzielonych podawanych co 6 h, przez 14 dni.
Profilaktyka zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: 900 mg/m2 pc./dobę kotrimoksazolu (tj. 750 mg/m2 pc./dobę sulfametoksazolu i 150 mg/m2 pc./dobę trimetoprimu), w 2 dawkach podzielonych, podawanych co 12 h przez kolejne 3 dni w tyg. (całkowita dawka dobowa wynosi 1920 mg kotrimoksazolu, tj. 1600 mg sulfametoksazolu i 320 mg trimetoprimu).
Dorośli i młodzież >12 lat (w postaci tabletek; u pacjentów, którzy nie są w stanie połknąć tabletki można zastosować syrop): 960 mg co 12 h; w ciężkich zakażeniach 1440 mg co 12 h. W przypadku długotrwałego leczenia (powyżej 14 dni) dawka minimalna wynosi 480 mg co 12 h. W przypadku ostrych zakażeń lek należy podawać przez co najmniej 5 dni lub do momentu, gdy przez co najmniej 2 dni nie będą już występowały objawy zakażenia. Jeśli po 7-dniowym leczeniu nie nastąpi kliniczna poprawa, należy ponownie ocenić stan pacjenta.
Leczenie zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: dawka nie większa niż 120 mg/kg mc./dobę kotrimoksazolu (tj. 100 mg/kg mc./dobę sulfametoksazolu i 20 mg/kg mc./dobę trimetoprimu), w równych dawkach podzielonych podawanych co 6 h, przez 14 dni.
Profilaktyka zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis jirovecii: 960 mg raz na dobę; wyniki badania przeprowadzonego u pacjentów zakażonych wirusem HIV wskazują również na skuteczność zastosowania dawki 480 mg raz na dobę.
Leczenie wrzodu miękkiego: 960 mg co 12 h; jeśli po 7 dniach nie będzie widocznych oznak poprawy, należy rozważyć podawanie leku przez kolejne 7 dni (jednak brak reakcji na leczenie może oznaczać, że choroba jest wywołana przez szczepy oporne).
Leczenie niepowikłanego, ostrego zapalenia dróg moczowych: 1920-2880 mg jednorazowo, w miarę możliwości wieczorem po kolacji lub przed snem.
Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z niewydolnością nerek z klirensem kreatyniny (CCr) >30 ml/min - standardowe dawkowanie; CCr 15-30 ml/min - połowa dawki standardowej; CCr <15 ml/min - lek przeciwwskazany. Pacjenci poddawani hemodializom powinni początkowo otrzymywać normalną dawkę nasycającą kotrimoksazolu, a następnie dodatkowo 1/2 dawki po każdej hemodializie. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów poddawanych dializom otrzewnowym (dializa otrzewnowa powoduje minimalną eliminację leku). Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek.
Sposób podania. Preparat przyjmować po posiłku z odpowiednią ilością płynów. Tabletki można podzielić na równe dawki.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
SKŁAD LEKU
Pozostałe składniki to: Powidon K 30, karboksymetyloskrobia sodowa, magnezu stearynian, sodu
dokuzynian.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
Często: nudności, wymioty, zwiększona aktywność aminotransferaz, zwiększone stężenie azotu mocznikowego we krwi, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi, wykwity polekowe, złuszczające zapalenie skóry, wysypka, wysypka grudkowo-plamista, wysypka odropodobna, rumień, świąd. Niezbyt często: biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, zapalenie wątroby, zakażenia grzybicze (np. kandydoza), drgawki, zaburzenia czynności nerek, pokrzywka. Rzadko: leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, niedokrwistość (megaloblastyczna, hemolityczna/autoimmunologiczna, aplastyczna), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, ból żył i zapalenie żył, cholestaza, hipoglikemia (zwłaszcza u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, chorobami wątroby, niedożywionych lub otrzymujących duże dawki kotrimoksazolu), neuropatia (w tym neuropatia obwodowa i parestezja), omamy, krystaluria. Bardzo rzadko: methemoglobinemia, agranulocytoza, pancytopenia, alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, szumy uszne, zawroty głowy, zapalenie błony naczyniowej oka, martwica wątroby, reakcje nadwrażliwości i reakcje alergiczne (gorączka, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktoidalne, choroba posurowicza), rabdomioliza, ataksja, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, objawy rzekomooponowe, śródmiąższowe zapalenie nerek, zwiększona diureza, nacieki płucne, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, wysypka polekowa (z towarzyszącą eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi), ostra uogólniona osutka krostkowa, plamica, plamica Henocha-Schonleina. Częstość nieznana: poronienie samoistne, zapalenie naczyń siatkówki, ostre zapalenie trzustki, zespół zanikania przewodów żółciowych, hiperkaliemia (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu potasu, z niewydolnością nerek lub przyjmujących leki zwiększające stężenie potasu, lub w przypadku leczenia dużymi dawkami trimetoprimu, jakie stosuje się w leczeniu zapalenia płuc wywoływanego przez Pneumocystis jirovecii), hiponatremia, bóle stawów, bóle mięśni, zapalenie naczyń mózgowych, zapalenie naczyń płucnych, ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa (zespół Sweeta), zapalenie naczyń, martwicze zapalenie naczyń, ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń, guzkowe zapalenie tętnic.
U niektórych pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki występowały ciężkie choroby, w tym AIDS.
U pacjentów zakażonych wirusem HIV rodzaje działań niepożądanych są podobne do występujących w populacji ogólnej, niektóre działania niepożądane mogą występować jednak częściej i mieć inny obraz kliniczny - bardzo często: leukopenia, granulocytopenia, trombocytopenia, jadłowstręt, mdłości, wymioty, biegunka, gorączka (zwykle z pojawieniem się wysypki plamisto-grudkowej), zwiększona aktywność aminotransferaz, hiperkaliemia, wysypka plamisto-grudkowa, świąd; niezbyt często: hiponatremia, hipoglikemia.
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Bactrim Forte
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku.
- u pacjentów z istotnym uszkodzeniem miąższu wątroby;
- u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, z klirensem kreatyniny - u pacjentów przyjmujących dofetylid;
- u dzieci w ciągu pierwszych 6 tygodni życia.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
- Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka skórna lub inne ciężkie działania niepożądane - należy wówczas
natychmiast przerwać stosowanie leku.
- Jeśli u pacjenta występuje ciężka alergia lub astma oskrzelowa.
- Jeśli u pacjenta występuje porfiria lub zaburzenia czynności tarczycy.
- Jeśli u pacjenta nastąpi nasilenie kaszlu i duszności, należy natychmiast powiedzieć o tym
lekarzowi.
Podwyższone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych o dużym nasileniu istnieje:
- u osób w podeszłym wieku,
- u pacjentów, u których jednocześnie występują inne choroby np. zaburzenie czynności nerek lub
wątroby,
- u pacjentów równocześnie przyjmujących inne leki.
- Podczas stosowania leku Bactrim zgłaszano potencjalnie zagrażające życiu oraz ciężkie działania
niepożądane dotyczące skóry, takie jak wysypki skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne
martwicze oddzielanie się naskórka) lub ostra uogólniona osutka krostkowa, pojawiające się na
tułowiu, jako czerwonawe krosty lub okrągłe plamy często ze zlokalizowanymi w centralnej części
pęcherzami.
- Dodatkowe objawy mogą wiązać się z występowaniem owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa,
narządów płciowych i zapaleniem spojówek (czerwone i spuchnięte oczy).
- Potencjalnie zagrażającym życiu wysypkom skórnym często towarzyszą objawy grypopodobne.
Wysypka może przechodzić w rozległe pęcherze lub może dochodzić do złuszczania się skóry.
- Największe ryzyko pojawienia się ciężkich reakcji skórnych występuje w ciągu pierwszych tygodni
leczenia.
- Jeśli u pacjenta podczas stosowania leku Bactrim wystąpił zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne
martwicze oddzielanie się naskórka, pacjent nie może już nigdy stosować leku Bactrim.
- Jeśli u pacjenta wystąpi wysypka lub objawy skórne, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem
i poinformować go, że pacjent zażywa lek Bactrim.
Nacieki płucne obserwowane w związku z eozynofilowym lub alergicznym zapaleniem pęcherzyków
płucnych mogą objawiać się kaszlem i dusznością. Jeśli objawy te wystąpią lub ulegną nagłemu nasileniu,
należy zgłosić się do lekarza.
Limfohistiocytoza hemofagocytowa
Bardzo rzadko występowały przypadki nasilonych reakcji immunologicznych, wynikających z
rozregulowanej aktywacji krwinek białych, prowadzące do powstania stanów zapalnych
(limfohistiocytoza hemofagocytowa) — mogą one zagrażać życiu, jeśli nie zostaną wcześnie
zdiagnozowane i poddane leczeniu. Jeśli jednocześnie lub z nieznacznym opóźnieniem wystąpi wiele
objawów, takich jak gorączka, obrzęk węzłów chłonnych, osłabienie, zawroty głowy, duszności,
zasinienia lub wysypka skórna, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Wpływ na nerki
Sulfonamidy, w tym lek Bactrim, mogą powodować zwiększone wydalanie moczu, szczególnie u
pacjentów z obrzękami pochodzenia sercowego.
Lekarz powinien dokładnie kontrolować stężenie potasu w surowicy krwi oraz czynność nerek
u pacjentów:
- przyjmujących duże dawki leku Bactrim, stosowane u pacjentów z zapaleniem płuc wywołanym przez
Pneumocystis jirovecii;
- przyjmujących zwykle zalecaną dawkę leku Bactrim, u których występują zaburzenia metabolizmu
potasu lub niewydolność nerek;
- którzy otrzymują leki powodujące zbyt duże stężenie potasu we krwi.
Leczenie długotrwałe
Podczas długotrwałego stosowania leku Bactrim Forte lekarz zaleci regularne wykonywanie badania krwi,
moczu oraz czynności nerek. Należy w okresie leczenia przyjmować odpowiednio dużo płynów.
Jeśli u pacjenta występuje niedobór kwasu folinowego, mogą wystąpić objawy niepożądane dotyczące
krwi. Ustępują one po podaniu kwasu folinowego.
Nie należy stosować leku Bactrim Forte u pacjentów z niedoborem enzymu G6PD, z wyjątkiem
absolutnej konieczności. W takim wypadku stosuje się wyłącznie minimalne dawki leku.
Stosowanie leku Bactrim Forte u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek lekarz zaleci dawkę dostosowaną dla danego pacjenta w zależności
od wyników badań (klirens kreatyniny).
Stosowanie leku Bactrim Forte u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Lek należy stosować ostrożnie. Lekarz zleci częstsze badania krwi.
Stosowanie leku u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek należy stosować takie dawki, jak
zalecane u dorosłych.
Stosowanie leku u pacjentów z niedoborem folianów
U pacjentów z niedoborem kwasu foliowego (u osób w podeszłym wieku, u pacjentów z wcześniej
istniejącym niedoborem kwasu foliowego lub u pacjentów z niewydolnością nerek) częściej występują
objawy niepożądane dotyczące krwi. Objawy te ustępują po podaniu kwasu folinowego.
Lekarz zleci przeprowadzenie okresowych badań krwi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Bactrim Forte, jeśli konieczne jest wykonanie
oznaczenia stężenia kreatyniny lub metotreksatu we krwi. Lekarz zleci wykonanie oznaczenia
laboratoryjnego właściwą metodą.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Biała lub prawie biała, podłużna, dwuwypukła tabletka o wymiarach około 19x9 mm z napisem
„BACTRIM 800+160” po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na
równe dawki.
Opakowanie zawiera 10 tabletek w blistrze, w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i importer
EUMEDICA Pharmaceuticals GmbH
Basler Straße 126
DE-79540 Lörrach
Niemcy
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Lekarz podejmie decyzję o kontynuacji, ewentualnej
modyfikacji i sposobie monitorowania skutków leczenia. Dotyczy to w szczególności leków
zawierających:
- amantadynę (lek stosowany w leczeniu choroby układu nerwowego - choroby Parkinsona oraz
wykazuje działanie przeciwwirusowe); Pacjenci przyjmujący amantadynę mogą być narażeni na
zwiększone ryzyko niepożądanych zdarzeń neurologicznych, np. majaczenie (delirium) i mioklonie.
- cyklosporynę (lek hamujący aktywność układu immunologicznego); Obserwowano przemijające
pogorszenie czynności nerek u pacjentów leczonych ko-trimoksazolem i cyklosporyną po przeszczepie
nerek.
- dapson (lek przeciwbakteryjny); w razie konieczności równoczesnego stosowania, pacjentów należy
kontrolować w kierunku methemoglobinemii (nieprawidłowej postaci hemoglobiny we krwi).
- digoksynę (lek stosowany w leczeniu niewydolności serca oraz niektórych zaburzeń rytmu serca);
Należy kontrolować stężenie digoksyny w surowicy krwi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku.
- dofetylid (lek stosowany przeciwko zaburzeniom rytmu serca).
- doustne leki przeciwcukrzycowe; pacjent powinien częściej kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Może zaistnieć konieczność zmiany dawki doustnych leków przeciwcukrzycowych w trakcie i po
zakończeniu stosowania leku Bactrim Forte.
- fenytoinę (lek przeciwdrgawkowy stosowany w celu zapobiegania i leczenia napadów padaczkowych);
Pacjentów otrzymujących fenytoinę należy kontrolować w kierunku objawów toksycznego działania
fenytoiny.
- klozapinę (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych).
- kumaryny (warfaryna, acenokumarol, fenprokumon) i inne doustne leki przeciwzakrzepowe (leki
hamujące krzepnięcie krwi); U pacjentów otrzymujących kumaryny należy kontrolować krzepnięcie
krwi.
- lamiwudynę (lek o działaniu przeciwwirusowym);
- leki moczopędne (diuretyki), szczególnie tiazydy (stosowane m.in. w leczeniu nadciśnienia tętniczego,
niewydolności mięśnia sercowego, przewlekłej choroby nerek, marskości wątroby, obrzękach różnego
pochodzenia); u pacjentów w podeszłym wieku przyjmujących diuretyki należy regularnie kontrolować
liczbę płytek krwi.
- leki zwiększające poziom potasu w surowicy (leki oszczędzające potas) np. inhibitory konwertazy
angiotensyny, blokery receptora angiotensyny, leki moczopędne oszczędzające potas oraz prednizolon
(glikokortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym);
- memantynę (lek stosowany w zaburzeniach psychiatrycznych); pacjenci przyjmujący memantynę mogą
być narażeni na zwiększone ryzyko niepożądanych zdarzeń neurologicznych, np. majaczenie (delirium)
i mioklonie.
- metotreksat (hamujący aktywność układu immunologicznego); Bactrim Forte może zwiększać
toksyczność metotreksatu oraz powodować pancytopenię (zmniejszenie liczby czerwonych, białych
krwinek i płytek krwi); pacjentom w podeszłym wieku, z hipoalbuminemią, nieprawidłową czynnością
nerek, ze zmniejszeniem rezerwy szpiku kostnego oraz pacjentom otrzymującym wysokie dawki
metotreksatu należy podawać kwas foliowy lub folinian wapnia.
- pirymetaminę (lek przeciwpasożytniczy); sporadycznie notowano niedokrwistość megaloblastyczną u
pacjentów otrzymujących pirymetaminę w zapobieganiu malarii, w dawkach przekraczających 25 mg na
tydzień i przyjmujących równocześnie ko-trimoksazol.
- pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w leczeniu cukrzycy) (w tym glibenklamid, gliklazyd,
glipizyd, chlorpropamid i tolbutamid); pacjentów należy regularnie kontrolować w kierunku
hipoglikemii.
- repaglinid, rozyglitazon lub pioglitazon (doustne leki przeciwcukrzycowe wpływające na obniżenie
poziomu glukozy we krwi); pacjentów otrzymujących repaglinid, rozyglitazon lub pioglitazon należy
regularnie kontrolować w kierunku hipoglikemii.
W przypadku przyjmowania przez pacjenta wyżej wymienionych leków, lekarz zadecyduje, czy pacjent
może równocześnie przyjmować lek Bactrim Forte.
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku Bactrim z lekami zawierającymi:
- amiodaron (lek stosowany przeciwko zaburzeniom rytmu serca),
- paklitaksel (lek przeciwnowotworowy).
Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych takich jak: uszkodzenie komórek szpiku i
uszkodzenie polekowe nerek może zwiększyć się, jeśli Bactrim jest podawany jednocześnie z innymi
lekami o potwierdzonym wpływie na zmniejszenie liczby komórek szpiku kostnego lub szkodliwym na
nerki), takimi jak analogi nukleozydów (stosowane w terapii antynowotworowej oraz antywirusowej),
takrolimus (stosowany w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepu), azatiopryna (lek hamujący aktywność
układu immunologicznego) lub merkaptopuryna (lek przeciwnowotworowy i hamujący aktywność
układu immunologicznego).
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lekarz rozważy zastosowanie leku Bactrim Forte u pacjentek w ciąży lub karmiących piersią.
Nie wykazano w sposób jednoznaczny ryzyka wystąpienia wad rozwojowych płodu u kobiet leczonych
we wczesnym okresie ciąży ko-trimoksazolem. Jednak zaobserwowano zwiększenie ryzyka samoistnego
poronienia u kobiet, u których zastosowano trimetoprim lub trimetoprim w połączeniu z
sulfametoksazolem w pierwszym trymestrze ciąży. Badania na zwierzętach wskazują na to, że bardzo
wysokie dawki ko-trimoksazolu powodują wady rozwojowe płodu typowe dla substancji zmniejszających
ilość kwasu foliowego.
Lek może być stosowany w okresie ciąży jedynie w przypadku, gdy spodziewane korzyści z leczenia
przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. W takim przypadku pacjentkom w ciąży lub kobietom,
które planują zajść w ciążę podczas leczenia lekiem Bactrim zaleca się podawanie kwasu foliowego w
dawce 5 mg na dobę. W miarę możliwości należy unikać stosowania leku Bactrim Forte w ostatnim
okresie ciąży ze względu na ryzyko wystąpienia żółtaczki jąder podkorowych mózgu u noworodka.
Ponieważ substancje czynne leku Bactrim Forte przenikają do mleka kobiecego, lekarz rozważy ryzyko
dla dziecka (żółtaczka jąder podkorowych mózgu, nadwrażliwość) wobec oczekiwanych korzyści
terapeutycznych dla matki.
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu na płodność.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Do stosowania u dzieci w wieku do 12 lat przeznaczony jest głównie Bactrim w postaci syropu o mocy
(200 mg + 40 mg)/5 ml.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.