Cordarone * 30 tabl

  • Cordarone * 30 tabl
Kod produktu: 5909990163717
20,08 zł
/ szt.

KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE

Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie.
Sprawdź dostępność

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lek Cordarone występuje w postaci tabletek i zawiera jako substancję czynną amiodaronu
chlorowodorek. Amiodaron jest silnym lekiem przeciwarytmicznym stosowanym w leczeniu
niemiarowego bicia serca.

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Zaburzenia rytmu w przebiegu zespołu Wolffa-Parkinsona-White'a. Migotanie i trzepotanie przedsionków, napadowe tachyarytmie nadkomorowe: częstoskurcz nadkomorowy i węzłowy, gdy inne leki nie mogą być zastosowane. Leczenie groźnych dla życia komorowych zaburzeń rytmu (częstoskurcz komorowy, migotanie komór), gdy inne leki przeciwarytmiczne są nieskuteczne.
 
 
 

 

DZIAŁANIE LEKU

Lek przeciwarytmiczny klasy III, przedłużający czas trwania potencjału czynnościowego i okres refrakcji w komórkach mięśnia sercowego. Działa α- i ß-adrenolitycznie, zmniejsza zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen i zwiększa pojemność minutową serca. Po podaniu doustnym biodostępność wynosi 30-80%. Po podaniu pojedynczej dawki maksymalne stężenie we krwi występuje po 3-7 h. Efekt terapeutyczny występuje po kilku dniach do 2 tyg. Metabolizowany głównie w wątrobie, wydalany z kałem, w niewielkiej ilości z moczem. T0,5 wynosi 20-100 dni. Po odstawieniu leku jego resztkowa aktywność utrzymuje się przez 10-30 dni. Przechodzi przez barierę krew-łożysko i do mleka matki. 

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Leczenie powinno być rozpoczęte w szpitalu, a następnie kontynuowane pod opieką specjalisty. 

Dorośli. Dawka nasycająca: 200 mg 3 razy na dobę przez tydzień. 

Dawka podtrzymująca: 100-200 mg na dobę - lek można stosować co drugi dzień w dawce 200 mg na dobę lub codziennie w dawce 100 ma na dobę, można stosować również przerwy w przyjmowaniu leku (2 dni w tyg.); należy stosować minimalną skuteczną dawkę. Dawkowanie należy dopasować do indywidualnych potrzeb pacjenta i terapeutycznej odpowiedzi na leczenie. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku, podobnie jak w przypadku wszystkich pacjentów, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Nie ma dowodów na to, że pacjenci w podeszłym wieku mogą wymagać dostosowania dawkowania, jednak mogą być bardziej podatni na wystąpienie bradykardii i zaburzeń przewodzenia w przypadku stosowania za dużych dawek. U tych pacjentów należy zwrócić szczególną uwagę na czynność gruczołu tarczowego.

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po: „EXP”. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

 

 

SKŁAD LEKU

- Substancją czynną leku jest chlorowodorek amiodaronu.
  1 tabletka zawiera 200 mg chlorowodorku amiodaronu.
- Pozostałe składniki to:
  skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna 200 mesh, magnezu stearynian, powidon K90 F,
  krzemionka koloidalna bezwodna.

 

 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Bardzo często: mikrozłogi w rogówce (może im towarzyszyć widzenie kolorowej otoczki przedmiotów podczas patrzenia w ostrym świetle lub niewyraźne widzenie; składają się one ze złożonych złogów lipidowych i przemijają po odstawieniu leczenia amiodaronem), nudności, wymioty, zaburzenia smaku, izolowane zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi, nadwrażliwość na światło. Często: bradykardia (zazwyczaj umiarkowana i zależna od dawki leku), niedoczynność lub nadczynność tarczycy (czasami z zejściem śmiertelnym), zaparcie, ostre zaburzenia czynności wątroby z dużą aktywnością aminotransferaz we krwi i (lub) żółtaczką, w tym niewydolność wątroby, czasami ze skutkiem śmiertelnym, drżenia pochodzenia pozapiramidowego, koszmary senne, zaburzenia snu, toksyczne uszkodzenia tkanki płucnej (pęcherzykowe/śródmiąższowe zapalenie płuc lub zwłóknienie płuc, zapalenie opłucnej, zarostowe zapalenie oskrzelików płucnych z zapaleniem płuc, czasami z zejściem śmiertelnym), zmniejszone libido, wyprysk, ciemnoszare lub niebieskawe zabarwienie skóry podczas długotrwałego stosowania dużych dawek amiodaronu, które ustępuje powoli po odstawieniu leku. Niezbyt często: zaostrzenie zaburzeń rytmu serca, czasami z zatrzymaniem czynności serca, zaburzenia przewodzenia w mięśniu sercowym (blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy różnego stopnia), suchość w ustach, czuciowo-ruchowa obwodowa neuropatia i (lub) miopatia. Bardzo rzadko: niedokrwistość hemolityczna lub aplastyczna, trombocytopenia, znaczna bradykardia lub zatrzymanie czynności węzła zatokowego u pacjentów z zaburzeniami czynności węzła zatokowego i (lub) u pacjentów w podeszłym wieku, zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), neuropatia i (lub) zapalenie nerwu wzrokowego, które może powodować ślepotę, przewlekłe choroby wątroby (pseudoalkoholowe zapalenie wątroby, marskość wątroby) czasami z zejściem śmiertelnym, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, ataksja móżdżkowa, nieznaczne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe (rzekomy guz mózgu), ból głowy, zapalenie najądrza, impotencja, rumień podczas zabiegu radioterapii, wysypka skórna, złuszczające zapalenie skóry, łysienie, zapalenie naczyń, skurcz oskrzeli u pacjentów z ciężką niewydolnością oddechową, zwłaszcza u pacjentów z astmą oskrzelową, zespołem ostrej niewydolności oddechowej typu dorosłych, czasami z zejściem śmiertelnym, zwłaszcza bezpośrednio po zabiegu operacyjnym. Częstość nieznana: neutropenia, agranulocytoza, torsade de pointes, zapalenie trzustki (w tym ostre zapalenie trzustki), ziarniniak, w tym ziarniniak szpiku kostnego, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, wstrząs anafilaktyczny, parkinsonizm, zaburzenia węchu, zmniejszenie libido, krwotok płucny, zmniejszenie łaknienia, majaczenie (w tym splątanie), omamy, pokrzywka, ciężkie reakcje skórne, jak toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), zespół Stevensa-Johnsona (SJS), pęcherzowe zapalenie skóry, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami uogólnionymi (DRESS), zespól toczniopodobny, pierwotna dysfunkcja przeszczepu po przeszczepie serca. 
 
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować Cordarone:
- jeśli pacjent ma uczulenie na jod, amiodaron lub którykolwiek z pozostałych składników tego
  leku;
  W razie wystąpienia objawów uczulenia tj. swędząca wysypka, trudności z przełykaniem
  i oddychaniem lub obrzęk warg, twarzy, gardła i języka, należy natychmiast skontaktować się
  z lekarzem;
- u pacjentów z chorobami serca: bradykardią zatokową, blokiem zatokowo-przedsionkowym,
  zespołem chorego węzła zatokowego, z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem (ryzyko
  zahamowania czynności węzła);
- u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym II lub III stopnia, z wyjątkiem osób
  z wszczepionym stymulatorem;
- jednocześnie z lekami, które mogą powodować zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca - typu
  torsade de pointes ;
- jeśli pacjent ma chorobę tarczycy;
- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia amiodaronem zaleca się wykonanie badań EKG, stężenia hormonu TSH
oraz stężenia potasu w surowicy (zmniejszone stężenie potasu we krwi zwiększa ryzyko wystąpienia
zaburzeń rytmu serca).

Działanie farmakologiczne amiodaronu powoduje zmiany w badaniu EKG: wydłużenie odstępu QT
(związane z wydłużeniem okresu repolaryzacji) z możliwym powstaniem fali U.
Jednak te zmiany nie powodują działania toksycznego.
Czynność serca może zmniejszyć się znacząco u pacjentów w podeszłym wieku.

W przypadku wystąpienia bloku przedsionkowo-komorowego 2. lub 3. stopnia, bloku zatokowo-
przedsionkowego lub bloku dwuwiązkowego leczenie lekiem Cordarone należy przerwać.

Cordarone wykazuje działanie proarytmiczne. Donoszono o wystąpieniu nowego typu zaburzeń rytmu
serca lub pogorszeniu leczonych zaburzeń rytmu serca, czasami prowadzących do zgonu. Rzadziej
donoszono o działaniu proarytmicznym Cordarone niż innych leków przeciwarytmicznych. Działanie
proarytmiczne amiodaronu występuje zwłaszcza jako rezultat interakcji z lekami wydłużającymi
odstęp QT i (lub) w przypadku zaburzeń elektrolitowych.

Niezależnie od wydłużenia odstępu QT, Cordarone wykazuje niską aktywność
powodowania zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes.
Amiodaron może wpływać na skuteczność działania rozrusznika lub wszczepialnego kardiowertera-
defibrylatora, szczególnie w sytuacji długotrwałego stosowania leków przeciwarytmicznych.
W związku z tym zalecana jest kontrola jego funkcjonowania przed i w trakcie leczenia amiodaronem.

Cordarone stosowany doustnie nie jest przeciwwskazany u osób z niewydolnością serca, jednak
należy zachować ostrożność w czasie leczenia, gdyż może ją nasilać. W takich sytuacjach Cordarone
może być stosowany w skojarzeniu z innymi lekami.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Cordarone należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli
pacjent obecnie przyjmuje lek zawierający sofosbuwir, stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia
wątroby typu C, ponieważ może to spowodować zagrażające życiu spowolnienie pracy serca. Lekarz
może rozważyć alternatywne metody leczenia,. Jeśli konieczne jest leczenie amiodaronem i
sofosbuwirem, wymagane może być dodatkowe monitorowanie pracy serca.

Należy natychmiast powiadomić lekarza, 
jeśli pacjent przyjmuje lek zawierający sofosbuwir,
stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C i jeśli w trakcie leczenia wystąpią:
• wolna lub nieregularna praca serca lub zaburzenia rytmu serca,
• duszność lub pogorszenie istniejącej duszności,
• ból w klatce piersiowej,
• zawroty głowy,
• kołatanie serca,
• stan bliski omdleniu lub omdlenie.

Cordarone może powodować niedoczynność lub nadczynność tarczycy, zwłaszcza u pacjentów
z występowaniem w przeszłości zaburzeń tarczycy.
Kliniczne i biologiczne (w tym us TSH) monitorowanie jest zalecane przed rozpoczęciem leczenia
u wszystkich pacjentów. Monitorowanie powinno być wykonywane podczas leczenia, co 6 miesięcy
i przez kilka miesięcy po zakończeniu leczenia. Jest to szczególnie ważne u osób w wieku podeszłym.
U pacjentów z wywiadem wskazującym podwyższone ryzyko wystąpienia zaburzeń tarczycy,
zalecane jest regularne kontrolowanie jej czynności.

Podczas leczenia lub do kilku miesięcy po zakończeniu leczenia amiodaronem może wystąpić
nadczynność tarczycy. Kliniczne objawy, zwykle o niewielkim nasileniu, takie jak utrata masy ciała,
wystąpienie zaburzeń rytmu serca, dusznica, zastoinowa niewydolność serca powinny zwrócić uwagę
lekarza. Diagnoza jest oparta na wyraźnym zmniejszeniu aktywności w surowicy hormonu us TSH.
Należy wtedy odstawić lek Cordarone. Ustąpienie objawów występuje zwykle po kilku miesiącach
od zakończenia leczenia lekiem Cordarone; kliniczną poprawę poprzedzają prawidłowe wyniki badań
laboratoryjnych czynności tarczycy. Ciężkie przypadki nadczynności tarczycy, czasami prowadzące
do śmierci, wymagają natychmiastowego zastosowania odpowiedniego postępowania
terapeutycznego. Leczenie należy dostosować indywidualnie dla każdego pacjenta: leki
przeciwtarczycowe (które nie zawsze są skuteczne), kortykosteroidy, leki beta – adrenolityczne.

Pojawienie się duszności i nieproduktywnego kaszlu może być związane z toksycznym działaniem
na płuca, takim jak wystąpienie śródmiąższowego zapalenia płuc. U pacjentów, u których wystąpiła
duszność wysiłkowa, zarówno jako jedyny objaw, jak i związana z pogorszeniem ogólnego stanu
pacjenta (zmęczenie, utrata masy ciała, gorączka) należy wykonać badanie radiologiczne klatki
piersiowej. Należy rozważyć dalsze leczenie lekiem Cordarone, ponieważ śródmiąższowe zapalenie
płuc jest zwykle przemijające, jeżeli terapia lekiem zostanie szybko zakończona (kliniczne objawy
zwykle ustępują w ciągu 3 do 4 tygodni, zmiany radiologiczne i poprawa czynności płuc następuje
w ciągu kilku miesięcy). Należy rozważyć zastosowanie kortykosteroidów.

Zaleca się okresowe monitorowanie czynności wątroby (oznaczenie aktywności aminotransferaz)
podczas leczenia lekiem Cordarone. Dawkowanie leku Cordarone należy zmniejszyć lub zakończyć
leczenie w przypadku zwiększenia aktywności aminotransferaz 3-krotnie ponad prawidłowe wartości,
co może świadczyć o wystąpieniu ostrych lub przewlekłych zaburzeń czynności wątroby.
Kliniczne objawy przewlekłych zaburzeń czynności wątroby mogą być o niewielkim nasileniu
(możliwe powiększenie wątroby, zwiększenie aktywności aminotransferaz 1,5 do 5 razy ponad
prawidłowe wartości). Te nieprawidłowości zwykle ustępują po odstawieniu leku Cordarone;
donoszono jednak o przypadkach zgonów.

Należy natychmiast przerwać leczenie lekiem Cordarone, jeśli podczas jego stosowania pojawią się
ciężkie reakcje skórne (np. postępująca wysypka z pęcherzami lub zmiany na błonach śluzowych,
gorączka i bóle stawowe, ciężka gwałtownie przebiegająca choroba objawiająca się pękającymi
olbrzymimi pęcherzami podnaskórkowymi, rozległymi nadżerkami na skórze, spełzaniem dużych
płatów naskórka oraz gorączką. Objawy te mogą zagrażać życiu pacjenta.

Cordarone może powodować czuciowo-ruchową obwodową neuropatię i (lub) miopatię. Ustąpienie
objawów występuje zwykle w ciągu kilku miesięcy po odstawieniu leku Cordarone, ale czasami
niektóre objawy mogą się utrzymywać.

W przypadku wystąpienia niewyraźnego widzenia lub pogorszenia widzenia należy niezwłocznie
przeprowadzić kompletne badanie okulistyczne, w tym badanie dna oka. Stwierdzenie uszkodzenia i
(lub) zapalenia nerwu wzrokowego konieczne jest odstawienie leku Cordarone ze względu na ryzyko
utraty wzroku.

Jednoczesne stosowanie amiodaronu z następującymi lekami: leki beta-adrenolityczne, antagoniści
kanału wapniowego zmniejszające czynność serca (werapamil, diltiazem), leki przeczyszczające, które
mogą powodować hipokaliemię nie jest zalecane.

Należy unikać ekspozycji na światło słoneczne i stosować środki chroniące przed światłem
słonecznym w czasie leczenia. Cordarone powoduje nadwrażliwość na światło, która może
utrzymywać się po kilku miesiącach od zaprzestania leczenia.
Najczęściej występującymi objawami są: mrowienie, oparzenia i rumień, występujące na powierzchni
skóry, która poddana została działaniu promieni słonecznych.
Rzadko obserwowano reakcją fototoksyczną i wysypkę.

Przed zabiegiem chirurgicznym należy poinformować anestezjologa o stosowaniu przez pacjenta
amiodaronu; donoszono o przypadkach ciężkich zaburzeń ze strony układu krążenia i układu
oddechowego (czasami prowadzących do śmierci) u pacjentów poddawanych znieczuleniu ogólnemu i
tlenoterapii.

Jeśli pacjent znajduje się na liście oczekujących na przeszczep serca, lekarz prowadzący może zmienić
rodzaj leczenia przed przeszczepem. Wynika to z faktu, że przyjmowanie amiodaronu przed
przeszczepem serca zwiększa ryzyko wystąpienia zagrażającego życiu powikłania (pierwotna
dysfunkcja przeszczepu), w którym przeszczepione serce przestaje pracować prawidłowo w ciągu
pierwszych 24 godzin po operacji.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
W świetle danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania amiodaronu lek nie powoduje ograniczenia
zdolności prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Cordarone zawiera laktozę
Pacjenci z występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku.


  

 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Tabletki koloru białego z rowkiem dzielącym po jednej stronie.
1 opakowanie zawiera 30 tabletek w blistrach z folii AI/PCV, w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny:

Sanofi Winthrop Industrie
82, Avenue Raspail
94250 Gentilly
Francja

Wytwórca:

Sanofi-Winthrop Industrie
1 rue de la Vierge
33440 Ambares Francja

Opella Healthcare Hungary Limited Liability Company
2112 Veresegyhaz
Levai u. 5. Węgry

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego w Polsce:

Sanofi-Aventis Sp. z o.o.
ul. Bonifraterska 17
00-203 Warszawa
Tel.: +48 22 280 00 00




STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także
o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie wolno stosować leku Cordarone jednocześnie z lekami mogącymi spowodować zagrażające życiu
zaburzenia rytmu serca (typu torsade de pointes). Do tych leków należą:
- leki stosowane w leczeniu arytmii (nierównego bicia serca): chinidyna, dyzopiramid, prokainamid,
  sotalol, bretylium, bepridil,
- podawanie dożylne erytromycyny (antybiotyk), kotrimoksazolu (lek przeciwzakaźny) lub leku
  pierwotniakobójczego - pentamidyny,
- leki przeciwpsychotyczne, takie jak: chloropromazyna, tiorydazyna, flufenazyna, pimozyd,
  haloperidol, amisulpiryd, sertindol,
- niektóre leki stosowane w innych chorobach psychicznych: preparaty litu i trójpierścieniowe leki
  przeciwdepresyjne, np. doksepina, amitryptylina,
- niektóre leki przeciwhistaminowe stosowane w leczeniu uczulenia: terfenadyna, astemizol,
  mizolastyna,
- leki przeciw malarii: chinina, chlorochina, meflochina, halofantryna,
- lek stosowany w leczeniu zaburzeń krążenia mózgowego, zawrotów głowy, szumu w uszach,
  zaburzeń pamięci i uczenia się, zwłaszcza w podeszłym wieku - winkamina,
- leki neuroleptyczne,
- lek stosowany w leczeniu opóźnionego opróżniania żołądka - cyzapryd.

Nie zaleca się stosowania leku Cordarone jednocześnie z:
- fluorochinolonami - lekami przeciw zakażeniom: cyprofloksacyną, ofloksacyną,
  lewofloksacyną,
- lekami beta-adrenolitycznymi - stosowanymi w chorobach serca np. propranololem,
- lekami z grupy antagonistów kanałów wapniowych spowalniających rytm serca -
  stosowanymi w dusznicy bolesnej (choroba serca) lub w nadciśnieniu tętniczym (za duże
  ciśnienie krwi): werapamilem, diltiazemem,
- lekami przeciwwirusowymi stosowanymi w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C,
  np. sofosbuwirem, daklataswirem, symeprewirem czy ledipaswirem, ze względu na ryzyko
  spowolnienia pracy serca (bradykardia),
- niektórymi lekami przeczyszczającymi (stosowanymi w leczeniu zaparć) wywołującymi za
  małe stężenie potasu we krwi: bisakodylem, senesem,
- lekami obniżającymi stężenie cholesterolu – statynami, np. symwastatyną, atorwastatyną,
  lowastatyną.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania następujących leków jednocześnie z Cordarone:
- leki moczopędne, np. furosemid,
- leki przeciwzapalne - kortykosteroidy stosowane ogólnoustrojowo, np. hydrokortyzon,
  prednizolon,
- tetrakozaktyd – lek stosowany do badania pewnych zaburzeń hormonalnych,
- lek przeciwgrzybiczy - amfoterycyna B podawana dożylnie,
- środki stosowane w znieczuleniu ogólnym lub duże stężenie tlenu podawane podczas zabiegów
  operacyjnych (patrz Ostrzeżenia i środki ostrożności w punkcie 2 i punkt 4). Przed zabiegiem
  chirurgicznym należy poinformować anestezjologa o stosowaniu leku Cordarone,
- fenytoina – stosowana w leczeniu napadów padaczkowych: należy prowadzić ścisłą obserwację
  pacjenta i natychmiast po wystąpieniu objawów przedawkowania zmniejszyć dawkę fenytoiny
  i oznaczyć stężenie fenytoiny w osoczu,
- glikozyd naparstnicy np. digoksyna – stosowana w chorobach serca: lekarz zleci
  przeprowadzanie badań stężenia digoksyny w osoczu oraz wykonanie badania EKG i zmieni
  dawkę glikozydu naparstnicy; pacjenta należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów
  zatrucia glikozydami naparstnicy,
- leki przeciwzakrzepowe – warfaryna, dabigatran: konieczne będzie regularne badanie
  krzepnięcia krwi, aby dostosować doustne dawki leków przeciwzakrzepowych, zarówno podczas
  leczenia jak i po zakończeniu leczenia lekiem Cordarone; może być konieczne dostosowanie
  dawki dabigatranu,
- leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu - cyklosporyna, takrolimus i syrolimus,
- flekainid – stosowany w leczeniu arytmii: leczenie będzie prowadzone pod ścisłą kontrolą
  lekarską; lekarz zmieni dawkę flekainidu,
- fentanyl – silny lek przeciwbólowy,
- lidokaina – środek znieczulający,
- syldenafil – stosowany w leczeniu impotencji,
- midazolam – stosowany w stanach lękowych i w celu uspokojenia przed zabiegami
  operacyjnymi,
- triazolam – stosowany w bezsenności,
- dihydroergotamina i ergotamina – leki przeciwmigrenowe,
- kolchicyna – stosowana w leczeniu ostrych napadów dny moczanowej.
 

 

 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy
planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.
Ze względu na wpływ Cordarone na tarczycę płodu stosowanie leku w okresie ciąży jest
przeciwwskazane, chyba że lekarz zaleci inaczej. Przed zastosowaniem leku należy poradzić się
lekarza.
Stosowanie leku Cordarone w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Brak danych dotyczących wpływu amiodaronu na płodność u ludzi.


 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności amiodaronu u dzieci; nie zaleca się stosowania leku w tej grupie pacjentów. 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz
Opinie naszych klientów
pixel