Depo-Medrol z lidokainą inj 40 mg/1 ml 1 s

  • Depo-Medrol z lidokainą inj 40 mg/1 ml 1 s
Kod produktu: 5909990236312
15,58 zł
/ szt.

KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE

Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie.
Sprawdź dostępność

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Substancja czynna leku Depo-Medrol z lidokainą, metyloprednizolonu octan, należy do grupy
glikokortykosteroidów przeznaczonych do stosowania wewnętrznego, a lidokainy chlorowodorek
jednowodny jest silnym lekiem znieczulającym miejscowo.
Depo-Medrol z lidokainą powinien być stosowany jedynie w terapii objawowej. Lek podaje się
okołostawowo lub dostawowo.

Depo-Medrol z lidokainą jest wskazany do krótkotrwałego podawania miejscowego, jako terapia
uzupełniająca w okresie ostrego epizodu lub zaostrzenia się objawów.

Depo-Medrol z lidokainą może mieć również zastosowanie w leczeniu guzów torbielowatych, zapaleń
rozścięgien lub zapaleń ścięgien (ganglionów).

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Glikokortykosteroidy powinny być stosowane jedynie jako terapia objawowa.
Preparat jest wskazany do krótkotrwałego podawania miejscowego, jako terapia uzupełniająca w okresie ostrego epizodu lub zaostrzenia w następujących chorobach:
-zapalenie błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów;
-reumatoidalne zapalenie stawów; pourazowa choroba zwyrodnieniowa stawów;
-ostre i podostre zapalenie kaletki maziowej; zapalenie nadkłykcia;
-ostre nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna;
-ostre dnawe zapalenie stawów.
Preparat może mieć również zastosowanie w leczeniu guzów torbielowatych, zapaleń rozścięgien lub zapaleń ścięgien (ganglionów).
 
 

 

DZIAŁANIE LEKU

Preparat zawiera syntetyczny glikokortykosteroid o silnym działaniu przeciwzapalnym oraz lek miejscowo znieczulający. Metyloprednizolon jest glukokortykosteroidem o silnym, przedłużonym działaniu przeciwzapalnym. Hamuje on miejscowy stan zapalny spowodowany czynnikami mechanicznymi, chemicznymi lub immunologicznymi. Lidokaina jest silnym lekiem typu amidowego znieczulającym miejscowo. Metyloprednizolon jest szeroko dystrybuowany do tkanek, przenika przez barierę krew-mózg i jest wydzielany do mleka matki. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi ok. 77%. Stopień wiązania lidokainy z białkami osocza zależy od jej stężenia; stopień wiązania zmniejsza się wraz ze wzrostem stężenia (przy stężeniach 1-5 μg/ml wynosi 60-80%). Stopień wiązania zależy również od stężenia alfa 1-kwaśnej glikoproteiny w osoczu. Metyloprednizolon jest metabolizowany w wątrobie do nieaktywnych metabolitów (głównie z udziałem CYP3A4). Lidokaina jest metabolizowana głównie w wątrobie (przy udziale CYP1A2, CYP3A4, CYP2A6 i CYP2E1). Średni T0,5 w fazie eliminacji całkowitego metyloprednizolonu wynosi 1,8-5,2 h. T0,5 w fazie eliminacji lidokainy po dożylnym wstrzyknięciu bolusa wynosi zazwyczaj 1,5-2 h. Tylko 3% lidokainy jest wydalane przez nerki w postaci niezmienionej. Ok. 73% lidokainy trafia do moczu w postaci metabolitu.
 

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Okołostawowo lub dostawowo. Leczenie octanem metyloprednizolonu z lidokainą nie eliminuje potrzeby zastosowania innych leków. Chociaż ta metoda leczenia prowadzi do złagodzenia objawów, nie zapewnia pod żadnym względem wyleczenia, a hormon nie wpływa na przyczynę zapalenia. 

1.Reumatoidalne zapalenie stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów. Wielkość dawki metyloprednizolonu do podania dostawowego zależy od wielkości stawu i ciężkości leczonego stanu u danego pacjenta. W przypadkach schorzeń przewlekłych wstrzyknięcia można powtarzać w odstępach od 1 do 5 lub więcej tygodni, zależnie od stopnia zmniejszenia objawów uzyskanego dzięki podaniu pierwszego wstrzyknięcia. 

Orientacyjne dawki metyloprednizolonu:

-staw duży (kolanowy, skokowy, barkowy) - 20-80 mg;

-staw średni (łokciowy, nadgarstki) - 10-40 mg;

-staw mały (śródręczno-paliczkowy, międzypaliczkowy, mostkowo-obojczykowy, barkowo-obojczykowy) - 4-10 mg. 

Sposób podania. Zaleca się, aby przed wykonaniem wstrzyknięcia dostawowego dokładnie zapoznać się z anatomią danego stawu. Aby uzyskać optymalne działanie przeciwzapalne, wstrzyknięcie należy wykonać do przestrzeni maziówkowej. Z zastosowaniem jałowej techniki typowej dla wykonywania nakłucia lędźwiowego, należy szybko wprowadzić do przestrzeni maziówkowej jałową igłę rozmiaru od 20 do 24 (założoną na suchą strzykawkę). W celu sprawdzenia, czy igła została wprowadzona do przestrzeni stawowej, należy wykonać aspirację tylko kilku kropel płynu stawowego. Wstrzyknięcie do każdego stawu wykonuje się w miejscu, w którym jama maziówkowa znajduje się najbardziej powierzchniowo i jest w największej mierze wolna od dużych naczyń i nerwów. Po wprowadzeniu igły w miejsce wstrzyknięcia wyjmuje się strzykawkę, do której wykonano aspirację, i zastępuje ją drugą strzykawką zawierającą pożądaną ilość metyloprednizolonu octanu z lidokainą. Następnie wykonuje się aspirację niewielkiej ilości płynu stawowego, aby upewnić się, czy igła nadal znajduje się w przestrzeni maziówkowej. Po wykonaniu wstrzyknięcia należy kilka razy łagodnie poruszyć stawem, co pomaga w wymieszaniu zawiesiny z płynem stawowym. Miejsce wstrzyknięcia przykrywa się następnie niewielkim, jałowym opatrunkiem. Właściwymi miejscami wykonywania wstrzyknięć dostawowych są stawy kolanowe, skokowe, nadgarstkowe, łokciowe, barkowe, międzypaliczkowe i biodrowe. Wprowadzenie igły do stawu biodrowego jest często trudne; należy uważać, aby nie przebić dużych naczyń krwionośnych, które przebiegają w tej okolicy. Stawy niedostępne anatomicznie, takie jak stawy kręgosłupa i stawy krzyżowo-biodrowe, w których brak jest przestrzeni maziówkowej nie są odpowiednim miejscem do wykonania wstrzyknięcia. Niepowodzenia leczenia najczęściej wynikają z tego, że nie udało się podać leku do przestrzeni stawowej, chociaż w niektórych przypadkach leczenie może nie powieść się również pomimo prawidłowego wykonania wstrzyknięcia do jamy stawowej potwierdzonego aspiracją płynu. Leczenie miejscowe nie wpływa na podstawowy proces chorobowy, w związku z czym zawsze, gdy jest to możliwe, należy je uzupełnić fizykoterapią i korekcją ortopedyczną. 

2.Zapalenie kaletki maziowej

Sposób podania. Należy starannie oczyścić obszar wokół miejsca wstrzyknięcia i w razie potrzeby zastosować znieczulenie miejscowe. Do kaletki stawowej wprowadza się jałową igłę o rozmiarze od 20 do 24 założoną na suchą strzykawkę, po czym aspiruje się płyn. Igłę należy pozostawić w miejscu a strzykawkę wymienić na kolejną, zawierającą pożądaną dawkę produktu. Po wykonaniu wstrzyknięcia należy wyjąć igłę i nałożyć niewielki opatrunek. 

3.Pozostałe stany: ganglion, zapalenie ścięgna, zapalenie nadkłykcia. Zależnie od ciężkości leczonego stanu, podawane dawki mogą wynosić od 4 do 30 mg. W leczeniu stanów nawracających lub przewlekłych konieczne może być powtórne wykonanie wstrzyknięcia. 

Sposób podania. W leczeniu, takich stanów jak zapalenie ścięgna lub zapalenie pochewki ścięgna, po zastosowaniu odpowiedniego środka antyseptycznego, należy uważać, aby wprowadzić zawiesinę do pochewki ścięgna, a nie do samej jego tkanki. Ścięgno łatwiej jest wyczuć dotykiem w pozycji rozciągniętej. W przypadku leczenia zapalenia nadkłykcia należy ostrożnie wyznaczyć granice obszaru największej bolesności i wstrzyknąć zawiesinę do tej okolicy. W przypadku ganglionów pochewek ścięgna zawiesinę należy wstrzyknąć bezpośrednio do torbieli. W wielu przypadkach, pojedyncze wstrzyknięcie leku znacznie zmniejsza wielkość torbieli stawowej, a nawet może spowodować jej zniknięcie.  

Sposób podania. Okołostawowo lub dostawowo. Każde wstrzyknięcie należy wykonywać w warunkach jałowych. Leku nie należy rozcieńczać ani mieszać z innymi roztworami ze względu na możliwe niezgodności fizyczne. Po dostawowym podaniu kortykosteroidów należy uważać, aby uniknąć przeciążania stawów, w obrębie których uzyskano złagodzenie objawów. Zaniedbania pod tym względem mogą nasilać niszczenie stawu, które zdecydowanie przeważy nad korzyściami z podania steroidu. Nie należy wykonywać wstrzyknięć do stawów niestabilnych.

W niektórych przypadkach powtarzane wstrzyknięcia dostawowe mogą spowodować niestabilność stawu. W wybranych przypadkach sugeruje się wykonanie kontrolnego badania RTG w celu wykrycia ewentualnego pogorszenia stanu stawu. Należy unikać miejscowego podawania steroidów do stawu objętego w przeszłości zakażeniem.

 

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

 

SKŁAD LEKU

- Substancjami czynnymi leku są: metyloprednizolonu octan (40 mg) i lidokainy chlorowodorek
  jednowodny (10 mg).

­ - Pozostałe składniki to: makrogol, alkohol benzylowy (E1519), sodu chlorek, mirystylo-gamma
  pikoliny chlorek, sodu wodorotlenek (do odpowiedniego pH), kwas solny (do odpowiedniego pH),
  woda do wstrzykiwań.

 

  

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Częstość nieznana: zakażenia oportunistyczne, zakażenia, zapalenie otrzewnej (może być pierwszym objawem przedmiotowym lub podmiotowym zaburzeń żołądka i jelit, takich jak perforacja, zaparcie lub zapalenie trzustki), leukocytoza, nadwrażliwość na lek, reakcja anafilaktyczna, reakcja anafilaktoidalna, zespół Cushinga, niedoczynność przysadki, zespół odstawienia steroidów, kwasica metaboliczna, zatrzymanie sodu, zatrzymanie płynów, alkaloza hipokalemiczna, dyslipidemia, zaburzenia tolerancji glukozy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę (lub doustne leki hipoglikemizujące u diabetyków), lipomatoza, zwiększony apetyt (mogący prowadzić do wzrostu masy ciała), zaburzenia afektywne (w tym nastrój depresyjny, nastrój euforyczny, afektywna chwiejność emocjonalna, uzależnienie od leku, myśli samobójcze), zaburzenia psychotyczne (w tym stan pobudzenia maniakalnego, urojenia, omamy i schizofrenia), zaburzenia umysłowe, zmiany osobowości, stan splątania, niepokój, wahania nastroju, dysfunkcjonalne zachowania, bezsenność, drażliwość, nerwowość, lipomatoza nadtwardówkowa, zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego (z obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego [łagodne nadciśnienie śródczaszkowe]), utrata przytomności, napady drgawkowe, amnezja, zaburzenia poznawcze, drżenie, senność, hipoestezja, zawroty głowy, ból głowy, chorioretinopatia, zaćma, jaskra, wytrzeszcz, podwójne widzenie, zaburzenia widzenia, nieostre widzenie (rzadko), zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego), szumy uszne, zatrzymanie akcji serca, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca (u podatnych pacjentów), bradykardia, zapaść krążeniowa, zakrzepica, nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie tętnicze, zatrzymanie oddechu, depresja oddechowa, zator tętnicy płucnej, czkawka, skurcz oskrzeli, duszność, wrzody trawienne (perforacja wrzodu trawiennego i krwotok z wrzodu trawiennego), perforacja jelit, krwawienie z żołądka, zapalenie trzustki, wrzodziejące zapalenie przełyku, zapalenie przełyku, rozdęcie brzucha, ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, wymioty, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, nadmierne owłosienie, wybroczyny, wylew krwawy podskórny lub dotkankowy, zanik skóry, rumień, nadmierne pocenie się, rozstępy skórne, wysypka, świąd, pokrzywka, trądzik, hiperpigmentacja skóry, hipopigmentacja skóry, zmiany skórne, osłabienie mięśniowe, ból mięśniowy, miopatia, zanik lub utrata tkanki mięśniowej, osteoporoza, martwica kości, złamania patologiczne, neuropatia stawowa, ból stawów, zahamowanie wzrostu, drżenie mięśni, nieregularne miesiączkowanie, jałowy ropień, utrudnione gojenie się ran, obrzęk, obrzęk obwodowy, zmęczenie, złe samopoczucie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, uczucie zimna, uczucie gorąca, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zmniejszenie tolerancji węglowodanów, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie stężenia wapnia w moczu, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności AspAT, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zahamowanie reakcji w testach skórnych, kompresyjne złamania kręgów, zerwanie ścięgna.
Działania niepożądane lidokainy występują rzadko i zazwyczaj wiążą się ze zwiększonym stężeniem w osoczu spowodowanym przypadkowym wstrzyknięciem donaczyniowym, podaniem zbyt dużej dawki lub szybkim wchłanianiem z silnie unaczynionych okolic ciała. Działania te mogą występować również w wyniku nadwrażliwości, idiosynkrazji lub zmniejszonej tolerancji ze strony pacjenta. Ogólnoustrojowe działania toksyczne dotyczą głównie OUN i (lub) układu krążenia.
 
Do objawów neurologicznych ogólnoustrojowego działania toksycznego należą: zawroty głowy lub uczucie oszołomienia, nerwowość, drżenie, parestezje okołoustne, drętwienie języka, senność, drgawki, śpiączka.
 
Reakcje ze strony układu krążenia mają charakter hamujący i mogą objawiać się: niedociśnieniem tętniczym, bradykardią, zahamowaniem czynności mięśnia sercowego, zaburzeniami rytmu serca i w niektórych przypadkach zatrzymaniem akcji serca lub zasłabnięciem na tle krążeniowym.
 
Objawami toksycznego działania lidokainy mogą być: niewyraźne widzenie, podwójne widzenie i ślepota przejściowa.
 
Zgłaszano następujące działania niepożądane, związane ze stosowaniem octanu metyloprednizolonu, następującymi przeciwwskazanymi drogami podania: dooponowo/nadtwardówkowo: zapalenie pajęczynówki, zaburzenia czynności żołądka i jelit lub pęcherza moczowego, ból głowy, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, niedowład poprzeczny/porażenie poprzeczne, napady drgawkowe, zaburzenia czucia. 
 
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Depo-Medrol z lidokainą:

• jeśli pacjent ma uczulenie na metyloprednizolon lub którykolwiek z pozostałych składników
  tego leku 
• jeśli pacjent ma uczulenie na lidokainę lub inne leki miejscowo znieczulające typu amidowego
• u pacjentów z uogólnionym zakażeniem grzybiczym
• w podaniu dooponowym (dokanałowym)
• w podaniu donaczyniowym (np. dożylnym)
• w podaniu domięśniowym
• w podaniu nadtwardówkowym
• w podaniu do nosa i do gałki ocznej, a także do innych miejsc (skóra pokrywająca czaszkę,
  jama ustno-gardłowa, zwój klinowo-podniebienny)
• u wcześniaków i noworodków 

Ostrzeżenia i środki ostrożności
U pacjentów, u których występują wymienione poniżej schorzenia, leczenie lekiem Depo-Medrol
z lidokainą powinno trwać jak najkrócej i wymagają oni specjalnej opieki lekarskiej podczas
stosowania leku:
• Pacjenci z cukrzycą: leczenie lekiem Depo-Medrol z lidokainą może spowodować ujawnienie
  się cukrzycy utajonej lub zwiększenie zapotrzebowania na insulinę lub doustne leki
  przeciwcukrzycowe.
• Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym: leczenie lekiem Depo-Medrol z lidokainą może
  spowodować nasilenie nadciśnienia tętniczego.
• Pacjenci z chorobami psychicznymi w wywiadzie: leczenie lekiem Depo-Medrol z lidokainą
  może spowodować pogorszenie istniejącej niestabilności emocjonalnej lub skłonności
  psychotycznych.
• Pacjenci z opryszczką oczną lub półpaścem ocznym z objawami ze strony gałki ocznej:
  leczenie lekiem Depo-Medrol z lidokainą może spowodować ryzyko perforacji rogówki.

 

  

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Opakowanie zawiera 1 fiolkę ze szkła bezbarwnego w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny
Pfizer Europe MA EEIG
Boulevard de la Plaine 17
1050 Bruxelles
Belgia

Wytwórca
Pfizer Manufacturing Belgium NV
Rijksweg 12
2870 Puurs
Belgia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do lokalnego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Pfizer Polska Sp. z o.o.
tel. 22 335 61 00


 

 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Lek Depo-Medrol z lidokainą może
wpływać na działanie innych leków, a inne leki mogą wpływać na działanie leku Depo-Medrol
z lidokainą.

Może być konieczne dostosowanie dawki leku Depo-Medrol z lidokainą podczas jednoczesnego
stosowania z następującymi lekami:
− leki przeciwbakteryjne: izoniazyd
− antybiotyk przeciwgruźliczy: ryfampicyna
− leki przeciwzakrzepowe (doustne). Jednoczesne stosowanie z lekiem Depo-Medrol z lidokainą,
   może zmniejszyć lub zwiększyć działanie leków przeciwzakrzepowych. Należy kontrolować
   wskaźniki krzepnięcia krwi, aby zapewnić odpowiednie działanie przeciwzakrzepowe.
− leki przeciwdrgawkowe: karbamazepina, fenobarbital, fenytoina
− leki antycholinergiczne: blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Podczas jednoczesnego
   stosowania dużych dawek leku Depo-Medrol z lidokainą i leków przeciwcholinergicznych,
   np. leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, donoszono o występowaniu ostrej
   miopatii.
− leki zwiotczające, np. pankuronium, wenkuronium; lek Depo-Medrol z lidokainą może częściowo
   hamować blokadę nerwowo-mięśniową, wywołaną przez leki zwiotczające.
− antycholinesterazy: lek Depo-Medrol z lidokainą może zmniejszać wpływ antycholinesteraz
   u pacjentów z miastenią.
− leki przeciwcukrzycowe: u osób chorych na cukrzycę, może być konieczne dostosowanie dawki
   leków przeciwcukrzycowych, ponieważ lek Depo-Medrol z lidokainą może zwiększyć stężenie
   glukozy we krwi.
− leki przeciwwymiotne: aprepitant, fosaprepitant
− leki przeciwgrzybicze: itrakonazol, ketokonazol
− leki przeciwwirusowe - inhibitory proteazy HIV: indynawir i rytonawir
− inhibitor aromatazy: aminoglutetymid
− antagonista kanału wapniowego: diltiazem
− doustne leki antykoncepcyjne: etynyloestradiol/noretyndron
− sok grejpfrutowy
− leki immunosupresyjne: cyklosporyna. W przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny
   i leku Depo-Medrol z lidokainą, występuje wzajemne hamowanie metabolizmu, co może
   zwiększać stężenie jednego lub obu leków w osoczu. W związku z tym, istnieje możliwość, że po
   jednoczesnym podawaniu zwiększy się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych
   z przyjmowaniem jednego z leków. W czasie jednoczesnego stosowania donoszono
   o występowaniu drgawek.
− leki immunosupresyjne: cyklofosfamid, takrolimus
− makrolidowe leki przeciwbakteryjne: klarytromycyna, erytromycyna, troleandomycyna
− niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): duże dawki aspiryny (kwasu acetylosalicylowego).
   Jednoczesne stosowanie leków przeciwzapalnych z lekiem Depo-Medrol z lidokainą, może
   zwiększać częstość występowania przypadków krwawienia i owrzodzenia przewodu
   pokarmowego. Należy zachować ostrożność, w przypadku stosowania aspiryny w połączeniu
   z lekiem Depo-Medrol z lidokainą.
− leki zmniejszające stężenie potasu. Podczas jednoczesnego stosowania leku Depo-Medrol
   z lidokainą z lekami zmniejszającymi stężenie potasu (np. moczopędnymi), pacjenci powinni być
  obserwowani pod kątem rozwoju hipokaliemii (stan, w którym stężenie jonów potasu we krwi jest
   poniżej wartości określonych przez normy laboratoryjne). Podczas jednoczesnego stosowania leku
   Depo-Medrol z lidokainą z amfoterycyną B, ksantenami czy agonistami beta2, zwiększa się ryzyko
   hipokaliemii.
− leki hamujące metabolizm lidokainy (np. cymetydyna). Jednoczesne stosowanie leków hamujących
   metabolizm lidokainy (np. cymetydyny) i leku Depo-Medrol z lidokainą może powodować wzrost
   stężenia lidokainy w osoczu do potencjalnie toksycznego stężenia w przypadku wielokrotnego
   podawania dużych jej dawek przez długi czas. Interakcje te nie mają jednak znaczenia klinicznego
   podczas krótkotrwałego leczenia lidokainą w zalecanych dawkach. U pacjentów otrzymujących
   inne leki miejscowo znieczulające lub leki przeciwarytmiczne klasy IB, lidokainę należy stosować
   z zachowaniem ostrożności ze względu na kumulację działań toksycznych.



  

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Płodność
W badaniach na zwierzętach wykazano, że lek Depo-Medrol z lidokainą ma działanie upośledzające
płodność.

Ciąża
Metyloprednizolon
Niektóre badania na zwierzętach wykazały, że kortykosteroidy podawane matkom mogą powodować
wystąpienie wad rozwojowych płodu.

Natomiast nie wykazano, aby kortykosteroidy powodowały występowanie wad wrodzonych u płodów,
których matki przyjmowały kortykosteroidy w okresie ciąży.

Kortykosteroidy przenikają przez barierę łożyskową.

W jednym retrospektywnym badaniu stwierdzono zwiększenie wystąpienia niskiej masy urodzeniowej
noworodków, których matki stosowały kortykosteroidy. U ludzi, ryzyko wystąpienia niskiej masy
urodzeniowej wykazuje zależność od stosowanej dawki. Ryzyko to może być zmniejszone poprzez
stosowanie niższych dawek kortykosteroidów.

Niemowlęta urodzone przez pacjentki, które przyjmowały znaczne dawki leku Depo-Medrol
z lidokainą w czasie ciąży, powinny być dokładnie obserwowane i badane w kierunku niewydolności
kory nadnerczy, mimo, że niewydolność kory nadnerczy noworodków wydaje się rzadko występować
u niemowląt wystawionych na ekspozycję kortykosteroidów w okresie życia płodowego.

Lidokaina
Lidokaina łatwo przechodzi przez barierę łożyskową.

Stosowanie miejscowe lidokainy, podczas ciąży i porodu może powodować występowanie działań
niepożądanych u matki i płodu. Kortykosteroidy i lidokaina przechodzą przez barierę łożyskową.

Metyloprednizolonu octan z lidokainą
Dopóki nie zostaną przeprowadzone odpowiednie badania, dotyczące wpływu produktu Depo-Medrol
z lidokainą na procesy rozrodcze u ludzi, nie należy go podawać kobietom ciężarnym, chyba że po
dokonaniu dokładnej oceny stosunku korzyści do ryzyka dla matki i płodu.

Nie jest znany wpływ kortykosteroidów na przebieg porodu.

U niemowląt urodzonych przez matki długotrwale stosujące kortykosteroidy w okresie ciąży
obserwowano rozwój zaćmy.

Lek Depo-Medrol z lidokainą zawiera alkohol benzylowy (patrz punkt 2 „Lek Depo-Medrol
z lidokainą zawiera alkohol benzylowy i sód”).

Karmienie piersią

Metyloprednizolon
Kortkosteroidy przenikają do mleka matki.

U dzieci karmionych piersią, lek Depo-Medrol z lidokainą, który przeniknął do mleka matki, może
hamować wzrost i wpływać na wytwarzanie endogennych glikokortykosteroidów.

Lidokaina
Lidokaina przenika do mleka matki.

Metyloprednizolonu octan z lidokainą
Lek ten może być stosowany przez kobiety karmiące piersią, tylko po dokładnej ocenie stosunku
korzyści do ryzyka u matki i niemowlęcia.

Lek Depo-Medrol z lidokainą zawiera alkohol benzylowy.


 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Ścisle w/g wskazań lekarza. U dzieci poddawanych długotrwałemu leczeniu lekiem Depo-Medrol z lidokainą,
w dobowych dawkach podzielonych, może dochodzić do zahamowania wzrostu. Lekarz
powinien ograniczyć stosowanie tego typu leczenia do najcięższych wskazań.
Niemowlęta i dzieci przyjmujące lek Depo-Medrol z lidokainą długotrwale są szczególnie
narażone na zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego.
Stosowanie wysokich dawek leku Depo-Medrol z lidokainą może powodować występowanie
zapalenia trzustki u dzieci.

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz
Opinie naszych klientów
pixel