REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Doksycyklina jest antybiotykiem należącym do grupy tetracyklin. Hamuje rozwój wielu
drobnoustrojów (bakterie i pierwotniaki). Stosowana jest w różnych zakażeniach wywołanych przez
wrażliwe na nią drobnoustroje.
Doksycyklina przenika przez barierę łożyska i do mleka ludzkiego.
Wydalana jest z moczem i kałem.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dawka zależy od rozpoznania klinicznego i mikrobiologicznego oraz ogólnego stanu pacjenta. Jeśli stosowanie doksycykliny w postaci kaps. jest niemożliwe, antybiotyk można podawać w postaci tabl. do sporządzania zawiesiny doustnej lub parenteralnie. 

Dorośli o mc. do 70 kg i dzieci w wieku 12 do 18  lat: pierwsza doba: 200 mg w dawce pojedynczej lub w 2 dawkach podzielonych - 100 mg co 12 h, następnie stosuje się dawkę podtrzymującą - 100 mg na dobę. W ciężkich zakażeniach podaje się przez cały okres leczenia 200 mg na dobę. 

Dorośli o mc. >70 kg: 200 mg raz na dobę przez cały okres leczenia. 

Niepowikłana rzeżączka: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez co najmniej 7 dni; wyniki leczenia zakażeń rzeżączkowych należy potwierdzić wykonując kontrolny posiew 3 do 4 dni po zakończeniu leczenia. 

Choroby przenoszone drogą płciową wywołane przez Ch. trachomatis lub Ureaplasma urealyticum: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez 7-10 dni. 

Kiła pierwotna i drugorzędowa (u pacjentów uczulonych na penicylinę): 200-300 mg na dobę w dawkach podzielonych przez 2 tygodnie. 

Borelioza z Lyme: 100 mg 2 razy na dobę (co 12 h) przez 14-28 dni, we wczesnym stadium choroby od 14 do 21 dni. 

Zapobieganie malarii: 100 mg na dobę, rozpoczynając podawanie leku na 1-2 dni przed planowaną podróżą w rejony zagrożone malarią i kontynuując jego stosowanie podczas pobytu oraz przez 4 tygodnie po powrocie. 

Dzieci w wieku od 8 do 12 lat. Doksycyklina w leczeniu ciężkich zakażeń u dzieci w wieku od 8 do 12 lat może być podawana tylko w sytuacjach, kiedy inne leki nie są dostępne, a leki dostępne najprawdopodobniej nie będą skuteczne lub są przeciwwskazane.

W takich przypadkach dawkowanie doksycykliny w leczeniu ciężkich zakażeń jest następujące: 

Dzieci o mc. ≤45 kg - dawka początkowa: 4,4 mg/kg mc. (w pojedynczej lub 2 dawkach podzielonych), a następnie dawka podtrzymująca: 2,2 mg/kg mc. (w pojedynczej lub 2 dawkach podzielonych). W leczeniu cięższych zakażeń należy podawać do 4,4 mg/kg mc. przez cały okres leczenia. 

Dzieci o mc. >45 kg - należy stosować dawkę jak u dorosłych. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna, należy jednak pamiętać, że pacjenci ci są bardziej wrażliwi na działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. U pacjentów z niewydolnością nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność - zaleca się regularne badanie czynności wątroby (zwłaszcza podczas długotrwałego leczenia, stosowania dużych dawek lub przyjmujących równolegle inne leki działające hepatotoksycznie). 

Czas leczenia: w większości zakażeń doksycyklinę należy podawać jeszcze przez 24 do 48 h po ustąpieniu objawów; w leczeniu zakażeń wywołanych przez beta-hemolizujące paciorkowce grupy A lek należy podawać przez co najmniej 10 dni. 

Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości popijając szklanką wody. W celu zapobieżenia ewentualnym podrażnieniom gardła lub jelit pacjent powinien przyjmować kaps. siedząc lub stojąc, co najmniej 30 min przed snem (istotne jest, by bezpośrednio po przyjęciu kaps. pacjent nie pozostawał w pozycji leżącej). Pacjentom, u których występują uporczywe działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, można zalecić przyjmowanie leku podczas posiłku. Jednoczesne przyjmowanie doksycykliny z posiłkiem zmniejsza występowanie działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego i nie wpływa w zasadniczym stopniu na jej wchłanianie.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła.

SKŁAD LEKU

Substancją czynną leku jest doksycyklina w postaci hyklanu.
Jedna kapsułka twarda zawiera 100 mg doksycykliny.
Substancje pomocnicze: kwas alginowy, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan, skrobia
kukurydziana, laktoza jednowodna (100 mg); składniki kapsułki: barwnik indygo, dwutlenek tytanu,
tlenek żelaza żółty, żelatyna

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Rzadko: porfiria; zapalenie trzustki. Bardzo rzadko: uwypuklenie ciemiączka u niemowląt oraz łagodne nadciśnienie śródczaszkowe (z objawami jak: zaburzenia widzenia: mroczki, podwójne widzenie) u dzieci i dorosłych (po podaniu dawek terapeutycznych); trwała utrata wzroku. Częstość nieznana: miejscowe zakażenia skóry lub nabłonka niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami (podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia antybiotykiem; objawiające się: swędzeniem odbytu, zapaleniem nabłonka jamy ustnej i języka, zewnętrznych narządów płciowych oraz pochwy; rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, gronkowcowe zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy; niedokrwistość spowodowana rozpadem krwinek, zmniejszenie liczby płytek krwi, neutropenia, eozynofilia; objawy choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, plamica anafilaktyczna, niedociśnienie, duszność, tachykardia, zapalenie osierdzia, wstrząs anafilaktyczny, pokrzywka, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, reakcja Jarischa-Herxheimera; brązowo-czarne przebarwienia tarczycy, bez wpływu na jej działanie (podczas długotrwałego podawania tetracykliny); ból głowy, zawroty głowy, nagłe czerwienienie twarzy; szumy uszne pochodzenia błędnikowego; brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zapalenie języka, trudności w przełykaniu, zapalenie i owrzodzenie przełyku, zapalenie jelita, zmiany zapalne okolic odbytu (objawy te najczęściej są lekkie i ustępują po odstawieniu leku, najczęściej obserwowano je podczas stosowania doksycykliny w postaci chlorowodorku; przebarwienia zębów (odwracalne i powierzchowne przebarwienie zębów stałych zgłaszano po leczeniu doksycykliną, ale częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych); zaburzenia czynności wątroby z przemijającym, niewielkim podwyższeniem aktywności aminotransferaz wątrobowych, zapaleniem wątroby, niewydolnością wątroby przebiegającą z żółtaczką; wysypka, świąd, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, pęcherzowy rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona), toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella), fotoonycholiza; bóle stawów, bóle mięśni; zaburzenia rozwoju zębów, przebarwienia szkliwa; zwiększenie stężenia mocznika we krwi; złe samopoczucie.

Jeśli u pacjenta wystąpi którakolwiek z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych – zaburzeń układu immunologicznego lub zaburzeń skóry i tkanki podskórnej, należy natychmiast odstawić lek.

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Doxycyclinum TZF
- U pacjentów uczulonych na doksycyklinę lub inne antybiotyki z grupy tetracyklin lub
  którykolwiek z pozostałych składników tego leku .
- U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.
- W okresie wzrostu zębów, ze względu na możliwość trwałego przebarwienia zębów.
- U kobiet w ciąży.
- U kobiet karmiących piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Doxycyclinum TZF należy omówić to z lekarzem.

Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły reakcje nadwrażliwości na antybiotyki lub inne alergeny,
przed przyjęciem leku Doxycyclinum TZF powinni poinformować o tym lekarza.

Doksycykliny nie powinno się stosować w okresie rozwoju zębów (druga połowa ciąży, okres
noworodkowy, okres niemowlęcy, dzieci poniżej 8 lat), ponieważ może spowodować trwałe
przebarwienie zębów (żółto-szaro-brązowe) lub zaburzać prawidłowy wzrost zębów.
Jednak w niektórych przypadkach (np. ciężkie lub zagrażające życiu stany) lekarz może zalecić
podanie doksycykliny dzieciom w wieku poniżej 8 lat, jeśli potencjalne korzyści jej zastosowania
przewyższają ryzyko pojawienia się tych zaburzeń.

Tetracykliny, w tym doksycyklina, mogą wywoływać nadwrażliwość na światło. Podczas leczenia
należy unikać nasłoneczniania lub sztucznego promieniowania UV (np. solarium) ze względu na
możliwość wystąpienia spowodowanych światłem chorób skóry (fotodermatoz), objawiających się np.
zaczerwienieniem skóry, obrzękami, pęcherzykami. Jeśli pojawią się takie objawy, lek należy
natychmiast odstawić i skontaktować się z lekarzem.

Podczas stosowania doksycykliny może wystąpić nadmierny rozwój niewrażliwych na antybiotyk
drobnoustrojów. Jeśli pojawią się objawy wskazujące na rozwój innego zakażenia, np. grzybicy
(uporczywe swędzenie, zaczerwienienie skóry), należy skontaktować się z lekarzem.

Doksycyklina, podobnie jak inne antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np.
makrolidy, penicyliny półsyntetyczne, cefalosporyny), może niekiedy wywoływać rzekomobłoniaste
zapalenie jelit. Zaburzenie prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach umożliwia namnożenie pałeczki
Clostridium difficile, której toksyny wywołują objawy kliniczne rzekomobłoniastego zapalenia jelit.
Dlatego pacjenci, u których biegunka wystąpiła podczas stosowania antybiotyku lub wkrótce po jego
odstawieniu nie powinni sami jej leczyć, lecz zwrócić się do lekarza. W przypadku stwierdzenia
rzekomobłoniastego zapalenia jelit konieczne jest niezwłoczne przerwanie podawania leku i
zastosowanie odpowiedniego leczenia. W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku,
w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie
leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco.

U pacjentów z chorobami wenerycznymi i z podejrzeniem równoczesnego zakażenia kiłą przed
rozpoczęciem, w trakcie oraz po zakończeniu leczenia, lekarz powinien zlecić wykonanie
odpowiednich badań, potwierdzających ewentualne zakażenie i wyleczenie.

Pacjenci z niewydolnością wątroby powinni powiedzieć o tym lekarzowi.

Pacjenci z miastenią, z ogólnoustrojowym toczniem rumieniowatym lub porfirią przed przyjęciem
leku powinni poinformować lekarza o tych schorzeniach, gdyż doksycyklina może nasilać objawy
choroby.

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek wydalanie doksycykliny przez nerki może się zmniejszyć.

Po zastosowaniu antybiotyków z grupy tetracyklin może niekiedy pojawić się wypukłe ciemiączko u
niemowląt oraz łagodne nadciśnienie śródczaszkowe u dzieci i dorosłych. Objawy te ustępują po
zaprzestaniu leczenia.

U pacjentów przyjmujących tabletki lub kapsułki z grupy tetracyklin (w tym doksycyklinę)
występowało niekiedy zapalenie i owrzodzenie przełyku. W większości przypadków pacjenci
przyjmowali lek bezpośrednio przed położeniem się do łóżka lub popijali lek za małą ilością płynu.

Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeżeli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji
występujących w przeszłości.

Stosowanie leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub przyjmujący leki, które mogą uszkadzać wątrobę,
przed przyjęciem leku Doxycyclinum TZF powinni poinformować o tym lekarza. U pacjentów tych
lekarz ustali dawkowanie indywidualnie i jeśli konieczne zaleci okresowe badania czynności wątroby.
U pacjentów z niewydolnością nerek zmiana dawkowania nie jest konieczna.
W każdym przypadku o dawkowaniu leku u pacjenta z niewydolnością nerek lub wątroby decyduje
lekarz.

Lek Doxycyclinum TZF z jedzeniem, piciem lub alkoholem
Alkohol może osłabiać działanie doksycykliny.

Pokarmy zawierające wapń, na przykład mleko i jego przetwory, soki owocowe wzbogacone w wapń,
należy spożywać co najmniej 2 godziny przed przyjęciem kapsułek Doxycyclinum TZF lub 2 godziny
po ich zażyciu.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku mogą wystąpić przemijające zaburzenia widzenia, co może wpływać na
bezpieczeństwo podczas prowadzenia pojazdów.

Lek Doxycyclinum TZF zawiera laktozę
Lek zawiera 100 mg laktozy na kapsułkę. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Doxycyclinum TZF zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

10 kapsułek barwy ciemnozielonej w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22-811-18-14

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
podmiotu odpowiedzialnego.

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające wielowartościowe jony glinu, wapnia (również
mleko, przetwory mleczne i soki owocowe), magnezu, a także preparaty zawierające jony żelaza,
cynku lub bizmutu zmniejszają wchłanianie doksycykliny. Tego typu leki i pokarmy należy
przyjmować w odstępie co najmniej 2 godzin od przyjęcia doksycykliny.

Metoksyfluran (lek stosowany do znieczulenia ogólnego). Jeśli pacjent musi być poddany znieczuleniu
ogólnemu powinien poinformować lekarza, że przyjmuje kapsułki leku Doxycyclinum TZF.

Leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny. Podczas stosowania tych leków razem z doksycykliną
lekarz powinien zalecić kontrolowanie parametrów czynności układu krzepnięcia – może być
konieczne zmniejszenie dawek tych leków.

Doustne leki przeciwcukrzycowe pochodne sulfonylomocznika. Podczas stosowania tych leków razem
z doksycykliną lekarz powinien zalecić kontrolowanie stężenia glukozy w surowicy – może być
konieczne zmniejszenie dawek tych leków.

Cyklosporyna (lek osłabiający czynność układu immunologicznego, stosowany m.in. po
przeszczepieniu narządów lub w łuszczycy). Jeśli konieczne jest jednoczesne stosowanie obu tych
leków, lekarz zleci kontrolowanie stężenia cyklosporyny w surowicy.

Penicylina i inne antybiotyki o działaniu bakteriobójczym.

Hormonalne środki antykoncepcyjne – doksycyklina zmniejsza ich skuteczność. Podczas leczenia
doksycykliną zaleca się stosowanie dodatkowo niehormonalnych metod antykoncepcji.

Takie leki, jak barbiturany (np. fenobarbital), karbamazepina, difenylohydantoina, fenytoina,
prymidon, ryfampicyna, mogą osłabiać działanie doksycykliny. U pacjentów przyjmujących powyższe
leki lekarz powinien rozważyć ewentualne zwiększenie dobowej dawki doksycykliny.

Teofilina może zwiększać częstość występowania działań niepożądanych ze strony układu
pokarmowego. Jeśli pacjent musi przyjmować teofilinę i doksycyklinę, czas między przyjęciem obu
leków powinien być jak najdłuższy.

Doksycyklina może zakłócać wyniki testów wykrywających katecholaminy w moczu.

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży.

Doksycyklina przenika do mleka ludzkiego. Podczas leczenia doksycykliną należy przerwać
karmienie piersią.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Doksycykliny nie należy stosować u dzieci w wieku <8 lat ze względu na ryzyko przebarwienia zębów. Jednak w niektórych przypadkach (np. ciężkie lub zagrażające życiu stany) lekarz może zalecić podanie doksycykliny dzieciom w wieku poniżej 8 lat, jeśli potencjalne korzyści jej zastosowania
przewyższają ryzyko pojawienia się tych zaburzeń.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.