Lithium carbonicum 250 mg * 60 tab

Lithium carbonicum 250 mg * 60 tab

15,76 zł

brutto / 1opakowanie
Najniższa cena produktu w okresie 30 dni przed wprowadzeniem obniżki: / opakowanie
Cena regularna: / opakowanie
Cena katalogowa:
Możesz kupić za pkt.
z
Możesz kupić także poprzez:
Dostępny w bardzo dużej ilości
Skontaktuj się z obsługą sklepu, aby oszacować czas przygotowania tego produktu do wysyłki.
Dostępny w bardzo dużej ilości
Wysyłka
Bezpieczne zakupy
Odroczone płatności. Kup teraz, zapłać później
Kup teraz, zapłać później - 4 kroki
Przy wyborze formy płatności, wybierz PayPo.PayPo - kup teraz, zapłać za 30 dni
PayPo opłaci twój rachunek w sklepie.
Na stronie PayPo sprawdź swoje dane i podaj pesel.
Po otrzymaniu zakupów decydujesz co ci pasuje, a co nie. Możesz zwrócić część albo całość zamówienia - wtedy zmniejszy się też kwota do zapłaty PayPo.
W ciągu 30 dni od zakupu płacisz PayPo za swoje zakupy bez żadnych dodatkowych kosztów. Jeśli chcesz, rozkładasz swoją płatność na raty.
Po zakupie otrzymasz pkt.
  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lithium carbonicum GSK zawiera substancję czynną węglan litu. Lek ma działanie stabilizujące
(normujące) nastrój – depresję i stany maniakalne.

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Leczenie epizodu maniakalnego w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych. Zapobieganie nawrotom zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Zmniejszanie nasilenia i częstotliwości kolejnych epizodów manii u chorych ze stanami maniakalnymi w wywiadzie. Zapobieganie występowaniu epizodów depresji w zaburzeniach depresyjnych nawracających.
 
 

 

DZIAŁANIE LEKU

Mechanizm działania litu nie jest w pełni poznany. Przyjmuje się, że hamuje on transport sodu do wnętrza neuronu, zaburzając wywołane przez depolaryzację uwalnianie noradrenaliny i dopaminy (ale nie serotoniny) w OUN. Równocześnie lit hamuje w pewnym stopniu wychwyt zwrotny wymienionych katecholamin. U osób zdrowych lit nie wywiera działania psychotropowego. Węglan litu prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Wchłanianie jest powolne i trwa ok. 8 h. Maksymalne stężenia osiągane są po 2-4 h. Nie wiąże się z białkami. Jest niemal w całości (ok. 95%) wydalany z moczem; niewielkie ilości 4-5% wydalane są z potem. T0,5 wynosi ok. 19 h, wykazuje jednak duże różnice osobnicze (13-33 h) i zależy od wieku pacjenta, stanu jego nerek i czasu leczenia litem. U osób w podeszłym wieku klirens nerkowy litu jest zmniejszony, a T0,5 wydłużony. Niedobór sodu (i wody) nasila wchłanianie zwrotne litu w kanalikach bliższych, wydłuża okres eliminacji, co prowadzi do zwiększenia stężeń leku we krwi. Działanie lecznicze występuje po 1-3 tyg. terapii.
 

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Ze względu na mały współczynnik terapeutyczny węglanu litu, indywidualną dawkę należy wyznaczyć na podstawie pomiaru stężenia litu w surowicy krwi i uzyskiwanej poprawy klinicznej. Dawka dobowa wynosi zwykle 0,5 do 1,25 g w dawkach podzielonych. Dawkę dobową należy zwiększać stopniowo. W początkowym okresie terapii stężenie litu w surowicy należy kontrolować co najmniej 1 raz w tygodniu. Zalecane jest utrzymanie stężenia litu w surowicy w zakresie 0,5-0,8 mmol/l (zapobieganie nawrotom zaburzeń afektywnych). Po osiągnięciu wymaganego stężenia kontrolę można przeprowadzać rzadziej, co miesiąc lub co 2 miesiące; podczas remisji co 2-3 mies. W ostrych stanach chorobowych (maniakalnych) stosuje się dawkę 1,5-2 g na dobę - stężenie kationów litu w osoczu krwi powinno wynosić od 0,6 do 1,2 mmol/l. Po ustąpieniu ostrej fazy dawkę należy natychmiast zmniejszyć. Dawka dobowa powinna być dzielona co najmniej na 3 części. W przypadku pominięcia jednej dawki nie należy podwajać następnej. Zaleca się stopniowe odstawianie litu (przez okres przynajmniej 2 tyg.), ponieważ może to opóźnić nawrót objawów choroby podstawowej. W przypadku pojawienia się pierwszych objawów toksyczności, leczenie powinno być natychmiast przerwane. 

Szczególne grupy pacjentów.  Stosowanie leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek jest przeciwwskazane. U osób w podeszłym wieku może wystąpić większa wrażliwość na toksyczność litu na skutek zaburzeń czynności nerek i wydalania. 

Sposób podania. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Podczas leczenia należy przyjmować stałą ilość sodu i wody (od 2,5 do 3 litrów na dobę) i unikać zmiany ilości spożywanej soli. Picie większych ilości kawy może zmniejszyć stężenie litu we krwi. 

 

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C w oryginalnym opakowaniu. Chronić od wilgoci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na tekturowym pudełku i
pojemniku po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Numer serii leku zamieszczono na pudełku i pojemniku po: Lot.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę co zrobić z lekami, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

 

SKŁAD LEKU

• Substancją czynną leku jest litu węglan. Każda tabletka zawiera 250 mg litu węglanu.
• Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon K-30, talk,
   krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
 

 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Wystąpienie i nasilenie działań niepożądanych zależą od wrażliwości pacjenta oraz stężenia leku w surowicy krwi. 
W początkowym okresie leczenia stosunkowo często występują drżenia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wielomocz, wzmożone pragnienie, osłabienie siły mięśniowej, uczucie znużenia. Podczas kontynuowania leczenia objawy te stają się mniej nasilone. Częstość nieznana: leukocytoza, wole, niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, nadczynność przytarczyc, hiperglikemia, hiperkalcemia, zwiększenie masy ciała, anoreksja, omamy, senność, zaburzenia pamięci, drgawki, drżenia mięśniowe (drobnofaliste i grubofaliste), ataksja, ruchy choreoatetotyczne, zaburzenia przewodnictwa nerwowego, wzmożenie odruchów ścięgnistych, objawy pozapiramidowe, napady drgawkowe, niewyraźna mowa, zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), oczopląs, osłupienie, śpiączka, guz rzekomy mózgu, bóle głowy, zaburzenia smaku, myasthenia gravis, zaburzenia widzenia - mroczki, niewyraźne widzenie, arytmia, bradykardia, zaburzenia czynności węzła zatokowego, obrzęki obwodowe, zmiany EKG - odwracalne spłaszczenie i odwrócenie załamka T, niewydolność krążenia obwodowego, niedociśnienie, objaw Raynauda, nudności, wymioty, biegunka, zapalenie błony śluzowej żołądka, ślinotok, suchość błon śluzowych jamy ustnej, łysienie, trądzik, zapalenie grudek chłonnych mieszków włosowych, świąd, nasilenie łuszczycy, wysypka, owrzodzenia, nadmierne rogowacenie skóry, inne objawy nadwrażliwości skóry, polekowa reakcja lichenoidalna, bóle stawów, bóle mięśniowe, objawy cukrzycy nerkowo pochodnej, nietrzymanie moczu, po długotrwałym leczeniu litem zmiany histologiczne (w tym nefropatia kanalikowo-miąższowa) oraz zaburzenia czynności nerek, mikrotorbiele, gruczolak kwasochłonny nerki (onkocytoma), rak kanalików zbiorczych nerki (w leczeniu długotrwałym) u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, impotencja, zaburzenia seksualne, obrzęki.
 
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie przyjmować leku Lithium carbonicum GSK
Leku nie należy stosować:
• jeśli pacjent ma uczulenie na węglan litu lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek,
• jeśli pacjent ostatnio przebył zawał mięśnia sercowego,
• jeśli pacjent ma organiczne uszkodzenia mózgu,
• jeśli pacjent choruje na białaczkę,
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania Lithium carbonicum GSK należy omówić to z lekarzem, jeśli:
• pacjent ma zespół Brugadów (choroba genetyczna wpływająca na pracę serca) lub ma go
  ktokolwiek z rodziny pacjenta,
• pacjent ma ciężką niewydolność nerek,
• pacjent jest lub będzie leczony elektrowstrząsami,
• pacjent ma chorobę sercowo-naczyniową,
• pacjent ma nieleczoną niedoczynność tarczycy,
• pacjent ma niewyrównane stężenie sodu spowodowane odwodnieniem organizmu lub dietą
  niskosodową (ograniczeniem spożycia soli w pożywieniu),
• pacjent ma chorobę Addisona (przewlekła niedoczynność nadnerczy, spowodowana
  niedostatecznym wytwarzaniem hormonów w korze nadnerczy),
• pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2,
• pacjent ma zwiększone stężenie wapnia we krwi.

Powyższe stany zwiększają ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.

Zwiększone stężenie wapnia we krwi
Leczenie lekiem Lithium carbonicum GSK może powodować zwiększenie stężenia wapnia we krwi.
Przed rozpoczęciem leczenia i w jego trakcie lekarz prowadzący może zlecić badanie krwi w celu
skontrolowania stężenia wapnia.

Szczególnie ostrożnie należy stosować lit, jeśli pacjent ma:
• chorobę Parkinsona,
• zaburzenia czynności węzła zatokowego i przewodnictwa zatokowo-komorowego (zaburzenia
  czynności serca),
• padaczkę,
• łuszczycę,
• wrodzoną nużliwość mięśni - myasthenia gravis (chorobę objawiającą się nadmiernym
  osłabieniem mięśni),
• cukrzycę,
• schizofrenię.

Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zleci badanie czynności tarczycy, nerek, serca (zapis EKG), a
także oznaczenie stężenia sodu i glukozy we krwi.

Wpływ na nerki
Lit nasila wydalanie sodu i wody przez nerki, dlatego podczas leczenia należy przyjmować
odpowiednią ilość sodu i wody, żeby nie doszło do odwodnienia organizmu (patrz w punkcie:
Lithium carbonicum GSK z jedzeniem i piciem).
Jeśli pacjent ogranicza spożywanie soli (dieta niskosodowa), powinien przed przyjęciem tego leku
powiedzieć o tym lekarzowi.
Jeśli wystąpi biegunka lub obfite pocenie (np. w przebiegu zakażeń wirusowych), należy
niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. W takiej sytuacji lekarz może zmniejszyć dawkę leku lub
przerwać leczenie na okres trwania tych zaburzeń.

Należy pamiętać, że utratę płynów z organizmu może zwiększać:
• picie dużych ilości napojów zawierających kofeinę, np. kawa, herbata oraz cola (powoduje
  zwiększone wydalanie moczu),
• intensywne ćwiczenia fizyczne, przebywanie w pomieszczeniu o podwyższonej temperaturze
  (powoduje zwiększone pocenie).

Długotrwałe stosowanie leku Lithium carbonicum GSK może powodować ciężkie zaburzenia
czynności nerek. Jeśli pacjent oddaje więcej moczu niż zwykle, powinien powiedzieć o tym
lekarzowi.

U niektórych pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, długotrwałe przyjmowanie leku
Lithium carbonicum GSK może powodować zmiany w nerkach, w tym raka nerki.

Jeśli pacjent zamierza przyjmować jakikolwiek inny lek, powinien uzgodnić to z lekarzem ,

U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) lekarz może zmniejszyć dawki leku Lithium
carbonicum GSK.

U pacjentów chorych na depresję lub z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi może wystąpić
pogorszenie stanu klinicznego. Mogą pojawić się u nich myśli i zachowania samobójcze, niezależnie
od tego, czy przyjmują leki przeciwdepresyjne, czy nie. W przypadku wystąpienia tych objawów
należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Lithium carbonicum GSK może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych krwi, powodując
zwiększone stężenie glukozy, hormonu przytarczyc i wapnia.
W rzadkich przypadkach Lithium carbonicum GSK wyzwala napady wrodzonej nużliwości mięśni
(choroba powodująca nadmierne osłabienie mięśni).

Lithium carbonicum GSK z jedzeniem i piciem
• Podczas leczenia należy przyjmować stałą ilość sodu i wody (od 2,5 do 3 litrów na dobę)
  i unikać zmiany ilości spożywanej soli (patrz w punkcie: Ostrzeżenia i środki ostrożności).
• Jeżeli pacjent zamierza stosować dietę, powinien skonsultować się z lekarzem.
• Środki zobojętniające sok żołądkowy (zawierające wodorotlenek glinu lub magnezu) nie mają
  wpływu na wchłanianie litu i mogą być stosowane z nim jednocześnie.
• Picie większych ilości kawy może zmniejszyć stężenie litu we krwi.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lit może powodować senność, zawroty głowy lub omamy, dlatego może mieć wpływ na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jeśli wystąpią takie objawy, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Lithium carbonicum GSK zawiera laktozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.



 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Lek ma postać okrągłych tabletek barwy białej do kremowej, z oznakowaniem „LC” po jednej stronie
i gładkich po drugiej stronie tabletki.

Tabletki pakowane są w pojemnik z polietylenu (HDPE) z polietylenowym zamknięciem
zabezpieczonym przed dziećmi z pierścieniem gwarancyjnym lub z polipropylenowym zamknięciem
zabezpieczonym przed dziećmi z wkładką indukcyjną w tekturowym pudełku.

Opakowanie leku to 60 tabletek umieszczonych wraz z ulotką informacyjną w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny
GSK PSC Poland sp. z o.o.
ul. Grunwaldzka 189,
60-322 Poznań

Wytwórca
Delpharm Poznań Spółka Akcyjna
ul. Grunwaldzka 189
60-322 Poznań

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego.

 

 

 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o
lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Leki, które zwiększają stężenie litu we krwi i mogą powodować zatrucie litem:
• metronidazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie i
  pierwotniaki),
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, np. indometacyna,
  ketoprofen), w tym selektywne inhibitory cyklooksygenazy II (np. celekoksyb),
 leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego: inhibitory enzymu konwertującego
  angiotensynę I (np. ramipryl), antagoniści receptora angiotensyny II (np. losartan, walsartan),
• leki moczopędne (leki zwiększające wydalanie moczu, zwłaszcza tiazydowe i amiloryd).

Leki zmniejszające stężenie litu we krwi:
• mocznik,
• ksantyny (kofeina, leki stosowane w leczeniu astmy, np. aminofilina, teofilina i inne),
• związki alkalizujące (leki stosowane np. w leczeniu kwasicy metabolicznej jak wodorowęglan
  sodu),
• leki na cukrzycę typu 2 (takie jak empagliflozyna, dapagliflozyna i inne gliflozyny znane jako
  inhibitory SGLT2),
• leki moczopędne (np. inhibitory anhydrazy węglanowej).

Niektóre leki stosowane jednocześnie z litem mogą działać toksycznie na układ nerwowy, powodując:
łagodną niezborność ruchową, drżenia mięśniowe, hipertonię (zwiększone napięcie mięśniowe),
mimowolne skurcze mięśniowe, hiperrefleksję (wzmożenie odruchów), zaburzenia mowy, splątanie,
senność i oczopląs. Jeśli takie objawy wystąpią, należy natychmiast zakończyć leczenie.
W bardzo rzadkich przypadkach jednoczesne stosowanie litu i neuroleptyków może spowodować
objawy psychiczne i neurologiczne (majaczenie – delirium, napady lub zwiększona częstość
występowania objawów pozapiramidowych – sztywność mięśni, zubożenie mimiki, spowolnienie
ruchowe, niepokój ruchowy, mimowolne skurcze mięśni i mimowolne ruchy). Objawy te mogą być
podobne lub identyczne jak objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego. W niektórych przypadkach
może dojść do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu.

Leki działające toksycznie na układ nerwowy po jednoczesnym zastosowaniu z litem:
• neuroleptyki (leki przeciwpsychotyczne),
• karbamazepina (lek stosowany w leczeniu padaczki),
• metyldopa (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego),
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki stosowane w leczeniu depresji)
  - mogą nasilać toksyczne działanie litu, prowadząc do wystąpienia objawów zespołu
  serotoninowego, takich jak: drżenia, zawroty głowy, pobudzenie, stan splątania, biegunka,
• leki z grupy antagonistów kanału wapniowego (leki stosowane m.in. w leczeniu nadciśnienia
  tętniczego),
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (leki stosowane w leczeniu depresji).

Lek Lithium carbonicum GSK może nasilać i wydłużać działanie leków zwiotczających mięśnie
(leki stosowane przed zabiegiem chirurgicznym). Jeśli pacjent ma mieć wykonany zabieg w
znieczuleniu powinien poinformować lekarza, że przyjmuje lit.
Lit nasila działanie dużych dawek jodu (lek stosowany w leczeniu chorób tarczycy).
Lit może hamować działanie pochodnych amfetaminy (np. leki stosowane w leczeniu ADHD i
odchudzaniu).
 

 

 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Leku Lithium carbonicum GSK nie wolno stosować w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze.
Leku nie wolno stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ przenika on do mleka ludzkiego i
może powodować zatrucie u dziecka.

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

 

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

Symbol
5909990148714
Kod producenta
5909990148714
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych.
Zapytaj o produkt
Jeżeli powyższy opis jest dla Ciebie niewystarczający, prześlij nam swoje pytanie odnośnie tego produktu. Postaramy się odpowiedzieć tak szybko jak tylko będzie to możliwe. Dane są przetwarzane zgodnie z polityką prywatności. Przesyłając je, akceptujesz jej postanowienia.
Napisz swoją opinię
Twoja ocena:
5/5
Dodaj własne zdjęcie produktu:
pixel