Lignocainum hydroch.2% inj. 10amp a 2ml
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Lidokaina jest lekiem miejscowo znieczulającym i przeciwarytmicznym, podawanym przez lekarza.
Działa przez hamowanie wytwarzania i przewodzenia bodźców we włóknach nerwowych oraz
w układzie przewodzącym serca.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Dożylnie, nasiękowo, podpajęczynówkowo i zewnątrzoponowo. Maksymalna dawka jednorazowa lidokainy dla dorosłego wynosi 200 mg (4,5 mg/kg mc.). Podane dawki mają charakter orientacyjny i dotyczą osób dorosłych, w dobrym stanie ogólnym, bez chorób współistniejących. U dzieci nie należy przekraczać dawki 3 mg/kg mc. Lidokainę należy dawkować indywidualnie, kierując się masą ciała i stanem ogólnym pacjenta. W trakcie znieczulenia pacjenta należy nadzorować oraz monitorować czynności życiowe. Zwiększenie objętości i stężenia przyspiesza, wydłuża i nasila działanie miejscowo znieczulające. Lidokainę należy podawać powoli, po uprzednim wykonaniu próby aspiracji. Podczas wykonywania znieczulenia zewnątrzoponowego podanie zasadniczej dawki środka znieczulającego należy poprzedzić dawką testową (3-5 ml chlorowodorku lidokainy z dodatkiem adrenaliny). Po omyłkowym, donaczyniowym podaniu dawki testowej zawarta w niej adrenalina wywołuje wyraźne przyspieszenie czynności serca. Dlatego przez 5 min po podaniu należy obserwować zapis EKG na ekranie monitora. Negatywny wynik testu uprawnia do wstrzyknięcia (z szybkością 25 do 50 mg/min) pozostałej dawki środka znieczulającego. W tym czasie należy utrzymywać stały, słowny kontakt z pacjentem i jeżeli pojawią się nawet łagodne objawy przedawkowania, należy natychmiast przerwać iniekcję. Dawka testowa pozwala również uniknąć niebezpieczeństw związanych z niezamierzonym, podpajęczynówkowym wstrzyknięciem preparatu z następowym całkowitym znieczuleniem rdzeniowym. Odstępy między kolejnymi, podawanymi zewnątrzoponowo dawkami preparatu nie powinny być krótsze niż 90 min. Maksymalna dawka lidokainy podawana w trakcie blokady okołoszyjkowej (podczas porodu i w ginekologii) nie powinna przekraczać 200 mg co 90 min. Należy zawsze stosować najmniejsze skuteczne dawki lidokainy. Preparat można rozcieńczać 0,9% roztworem chlorku sodu.
Znieczulenie regionalne.
-znieczulenie nasiękowe: stężenie - 0,5 do 2%, dawka maksymalna do 200 mg;
-blokady pni i splotów nerwowych: stężenie - 0,5 do 2%, dawka maksymalna do 200 mg;
-znieczulenie zewnątrzoponowe: stężenie - 0,5 do 2%, dawka maksymalna do 200 mg;
-znieczulenie podpajęczynówkowe: stężenie - 1 do 2%, dawka maksymalna do 80 mg (1,5-4 ml);
-znieczulenie odcinkowe dożylne: stężenie - 0,5 do 1%, dawka maksymalna do 200 mg.
Zaburzenia rytmu serca.
Dorośli: dożylnie jednorazowa dawka 50 do 100 mg, lub w dawkach podzielonych po 25 do 50 mg na min. Jeśli początkowa dawka nie była skuteczna, kolejną (50 do 100 mg) można podać po upływie 5 min. Nie należy przekraczać dawki 200 do 300 mg w ciągu 1 h. U pacjentów z tendencją do nawrotów zaburzeń rytmu lub opornych na działanie doustnych leków przeciwarytmicznych można zastosować ciągłą infuzję dożylną lidokainy z szybkością 1 do 4 mg/min (20 do 50 µg/kg mc./min) pod stałą kontrolą EKG. Infuzję należy przerwać, gdy ustąpią zaburzenia rytmu lub pojawią się objawy przedawkowania. U pacjentów w podeszłym wieku należy dawkę dostosować do ogólnego stanu pacjenta.
Zaburzenia rytmu serca u dzieci leczy się lidokainą podawaną dożylnie w dawce 0,8 do 1 mg/kg mc., którą w razie potrzeby można powtarzać do łącznej dawki 3 do 5 mg/kg mc. Lidokainę można również podawać w ciągłym wlewie dożylnym z szybkością 10 do 50 µg/kg mc./min.
Leczenie bólu w okresie okołooperacyjnym.
U dorosłych jako adiuwant w terapii multimodalnej (wielokierunkowej) i w analgezji prewencyjnej (zapobiegawczej): dożylnie w zabiegach operacyjnych z niewielkim do znacznego i rozległego urazem tkanek:
-dawka nasycająca 1,5 mg/kg mc. podawana w bolusie, a następnie 1,5 do 3 mg/kg mc./h. w infuzji ciągłej w trakcie operacji; zalecane jest rozpoczęcie podawania lidokainy 30 min przed indukcją znieczulenia, jednak nie później niż w czasie indukcji znieczulenia;
-w okresie pooperacyjnym: 1 do 3 mg/kg mc./h w infuzji ciągłej przez 24 do 48 h.
Jeśli u pacjenta lidokaina stosowana jest jednocześnie jako lek znieczulający miejscowo (nasiękowo), np. w celu ostrzyknięcia przewidywanej linii cięcia oraz w infuzji dożylnej, całkowitą dawkę lidokainy należy zmniejszyć. Jeśli istnieje taka konieczność infuzję dożylną lidokainy można rozpocząć 4 do 8 h po podaniu ostatniej dawki (w bolusie) leku stosowanego w znieczuleniu regionalnym. W przypadku nieudanego znieczulenia zewnątrzoponowego, po zatrzymaniu infuzji ciągłej do przestrzeni zewnątrzoponowej i bez podania dawki do przestrzeni zewnątrzoponowej w bolusie, ciągła infuzja dożylna lidokainy może być rozpoczęta natychmiast, ale bez podania dożylnego w bolusie. Dawkę lidokainy należy zmniejszyć w stanach, w których może dojść do zwiększenia wolnej frakcji leku w surowicy – kwasicy, hiperkapnii, hipoksji, hipoproteinemii oraz zaburzeń czynności wątroby i (lub) nerek. U pacjentów z niewydolnością krążenia, wątroby i (lub) nerek należy zmniejszyć dawkę lidokainy i monitorować czynność układu krążenia.
Leczenie pacjentów z bólem neuropatycznym.
Dorośli: infuzja ciągła dożylna w dawce 3-5 mg/kg mc. przez minimum 30 min, ale nie dłużej niż 6 h, raz na dobę.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku oraz ampułce lub
fiolce po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot oznacza numer serii.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem, w temperaturze poniżej
25°C. Nie zamrażać.
Po pobraniu pierwszej dawki niezużytą w ciągu 24 godzin zawartość fiolki należy zniszczyć.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
- Substancją czynną leku jest lidokainy chlorowodorek jednowodny. Każdy ml roztworu zawiera
10 mg lidokainy chlorowodorku jednowodnego. Każda ampułka (2 ml roztworu) zawiera 20 mg
lidokainy chlorowodorku jednowodnego. Każda fiolka (20 ml roztworu) zawiera 200 mg
lidokainy chlorowodorku jednowodnego.
- Pozostałe składniki to: sodu chlorek, sodu wodorotlenek 10% (do ustalenia pH), woda
do wstrzykiwań.
Co zawiera lek Lignocainum hydrochloricum WZF 2%
- Substancją czynną leku jest lidokainy chlorowodorek jednowodny. Każdy ml roztworu zawiera
20 mg lidokainy chlorowodorku jednowodnego. Każda ampułka (2 ml roztworu) zawiera 40 mg
lidokainy chlorowodorku jednowodnego. Każda fiolka (20 ml roztworu) zawiera 400 mg
lidokainy chlorowodorku jednowodnego.
- Pozostałe składniki to: sodu chlorek, sodu wodorotlenek 10% (do ustalenia pH), woda
do wstrzykiwań.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Lignocainum hydrochloricum WZF 1% i Lignocainum hydrochloricum
WZF 2%:
- jeśli pacjent ma uczulenie na lidokainę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli u pacjenta wystąpiło w przeszłości uczulenie na inne leki miejscowo znieczulające;
- jeśli występują przeciwwskazania do wykonywania poszczególnych technik znieczulenia,
zwłaszcza podpajęczynówkowego i zewnątrzoponowego - o tym zdecyduje lekarz.
Infuzja dożylna lidokainy stosowanej w leczeniu bólu w okresie okołooperacyjnym jest
przeciwwskazana jeżeli jednocześnie stosowane jest znieczulenie regionalne, szczególnie takie,
w którym podaje się lek znieczulenia miejscowego w bolusie lub w dużych dawkach (np. znieczulenie
zewnątrzoponowe, znieczulenia pni i splotów nerwowych).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Lignocainum hydrochloricum WZF 1% i Lignocainum
hydrochloricum WZF 2% należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Pacjent powinien powiedzieć lekarzowi, jeśli:
- choruje na serce, ma nadciśnienie - zwłaszcza ciężkie;
- choruje na choroby neurologiczne, takie jak zaburzenia nerwowo-mięśniowe, stwardnienie
rozsiane, porażenie połowicze, porażenie poprzeczne;
- ma problemy z wątrobą;
- ma zaburzenia krwi (zmniejszoną objętość krwi krążącej);
- ma zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (objawy to: suchości w ustach, pragnienie,
osłabienie, stan letargiczny, senność, niepokoju ruchowy, drgawki, dezorientacja, bóle i skurcze
mięśni, męczenie się mięśni, niedociśnienie, skąpomocz, przyspieszone bicie serca, nudności
i wymioty).
Znieczulenia są wykonywane przez lekarza znającego technikę przeprowadzania zabiegów
i przeszkolonego w zakresie diagnostyki oraz leczenia przedawkowania lidokainy.
Podczas podawania leku Lignocainum hydrochloricum WZF 1% lub Lignocainum hydrochloricum
WZF 2% lekarz:
- zapewni dostęp do aparatury resuscytacyjnej, tlenu i niezbędnych leków oraz podejmie
właściwe działania w przypadku wystąpienia komplikacji;
- będzie stale monitorował czynność serca i oddech, stan świadomości i inne czynności życiowe.
Po wielokrotnym podawaniu lidokainy może dojść do wystąpienia objawów toksycznych.
W przypadku podania podpajęczynówkowego dużej dawki leku mogą wystąpić ciężkie zaburzenia
układów krążenia i oddechowego.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Wpływ lidokainy na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn zależy od rodzaju
przeprowadzanego zabiegu oraz zastosowanej dawki leku.
Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn przez minimum 24 godziny od momentu
zakończenia zabiegu z użyciem lidokainy.
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 1% i Lignocainum hydrochloricum WZF 2% zawiera
sód
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 1% zawiera 2,75 mg sodu w każdym ml roztworu.
Ampułki 2 ml:
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 1% zawiera 5,5 mg sodu (głównego składnika soli
kuchennej) w każdej ampułce (2 ml roztworu). Odpowiada to 0,28% maksymalnej zalecanej dobowej
dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Fiolki 20 ml:
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 1% zawiera 55 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej)
w każdej fiolce (20 ml roztworu). Odpowiada to 2,75% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w
diecie u osób dorosłych.
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 2% zawiera 2,36 mg sodu w każdym ml roztworu.
Ampułki 2 ml:
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 2% zawiera 4,72 mg sodu (głównego składnika soli
kuchennej) w każdej ampułce (2 ml roztworu). Odpowiada to 0,24% maksymalnej zalecanej dobowej
dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Fiolki 20 ml:
Lek Lignocainum hydrochloricum WZF 2% zawiera 47,2 mg sodu (głównego składnika soli
kuchennej)w każdej fiolce (20 ml roztworu). Odpowiada to 2,36% maksymalnej zalecanej dobowej
dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
Lek może być rozcieńczany w 0,9% roztworze chlorku sodu. Zawartość sodu pochodzącego
z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu
w przygotowanym rozcieńczeniu leku. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości
sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia leku, należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta
stosowanego rozcieńczalnika.
U pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek należy uwzględnić zawartość sodu w leku gotowym do
podania.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Roztwór jest bezbarwny i przezroczysty.
Opakowanie stanowi 10 ampułek po 2 ml lub 5 fiolek po 20 ml w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
tel. + 48 22 364 61 01
Wytwórca
Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A.
ul. Karolkowa 22/24, 01-207 Warszawa
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent stosuje leki:
- przeciwpadaczkowe, np. fenytoinę;
- przeciwarytmiczne;
- przeciwnadciśnieniowe, np. propranolol;
- na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, np. cymetydynę.
Duże dawki lidokainy mogą nasilać działanie leków zwiotczających (np. suksametonium).
Lidokaina podawana dożylnie może nasilić działanie analgetyczne leków przeciwbólowych
stosowanych w monoterapii. Okołooperacyjne zastosowanie lidokainy zmniejsza zapotrzebowanie na
opioidy.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
O zastosowaniu leku podczas ciąży i karmienia piersią zdecyduje lekarz.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
U dzieci nie należy przekraczać dawki 3 mg/kg mc.
Lidokainę należy dawkować indywidualnie, kierując się masą ciała i stanem ogólnym pacjenta.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.