REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Pernazinum jest lekiem przeciwpsychotycznym. Perazyna to pochodna fenotiazyny, wykazująca umiarkowane działanie uspokajające, przeciwautystyczne, przeciwwytwórcze, w słabym stopniu działanie aktywizujące. Nieznacznie wpływa na układ pozapiramidowy i wegetatywny. Wykazuje również działanie przeciwhistaminowe, spazmolityczne i przeciwwymiotne. Perazyna jest uważana w Polsce za lek pierwszego wyboru w leczeniu zespołów urojeniowych ze względu na małą toksyczność i zrównoważony profil działania.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

Perazyna jest fenotiazynowym lekiem psychotropowym o właściwościach przeciwpsychotycznych. Działa jako antagonista receptorów dopaminergicznych D₁ i D₂ w ośrodkach podkorowych mózgu, podwzgórzu i układzie limbicznym. Wywiera także antagonistyczne działanie na receptory cholinergiczne, adrenergiczne α₁, histaminowe i serotoninowe. Lek wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, osiągając C_max w czasie 1-4 h po doustnym podaniu dawki 100 mg. Po podaniu pojedynczej dawki 100 mg, stężenie leku we krwi spada w ciągu 24 h do granicy wykrywalności. Podczas wielokrotnego dawkowania (500 mg przez kilkanaście dni) stwierdzono występowanie stanu równowagi stężenia perazyny we krwi po 7-8 dniach leczenia. Stężenie metabolitu - demetyloperazyny osiąga stan stacjonarny po 14 dniach.

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. 

Ostre zaburzenia psychotyczne, katatonia, pobudzenie psychoruchowe: w początkowym okresie leczenia ostrych stanów psychoz ze stanami pobudzenia psychomotorycznego oraz objawami manii podaje się dawkę pojedynczą 50-150 mg na dobę. Dawka podtrzymująca dla pacjentów hospitalizowanych wynosi 200-600 mg na dobę w dawkach podzielonych; w uzasadnionych przypadkach dawka może być zwiększona do maksymalnie 800 mg na dobę. Dawka podtrzymująca dla pacjentów leczonych ambulatoryjnie wynosi do 300 mg na dobę, w dawkach podzielonych.

Przewlekła schizofrenia: stosuje się dawki 75-600 mg na dobę, w 2-3 dawkach podzielonych. Pacjenci leczeni ambulatoryjnie powinni rozpocząć leczenie od mniejszych dawek, następnie dawkę należy stopniowo zwiększać aż do uzyskania pożądanego efektu. U pacjentów hospitalizowanych powinno się rozpocząć leczenie od większych dawek, w celu uzyskania szybkiego efektu leczniczego. Nie zaleca się nagłych zmian w dawkowaniu, ponieważ zwiększa to ryzyko niepożądanych działań. Maksymalny efekt przeciwpsychotyczny występuje po 1-3 tyg. leczenia. Po podawaniu pacjentowi optymalnej dawki przez dłuższy czas, należy stopniowo zmniejszać aż do najmniejszej dawki leczniczej. 

Wycofywanie leku z terapii. Leczenie zaburzeń psychotycznych jest terapią długotrwałą. W przypadku uzyskania zadowalającej poprawy nie jest wskazane zbyt szybkie redukowanie dawki leku. Dawki należy zmniejszać stopniowo przez kilka do kilkunastu miesięcy. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wskazane jest zmniejszenie dawek perazyny, zaleca się stosowanie połowy dawki dla dorosłych, a w ciężkiej niewydolności wątroby przerwanie podawania leku. Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać zmniejszone dawki leku, zaleca się stosowanie połowy dawki dla dorosłych. Nie ma konieczności zmiany dawkowania leku u pacjentów z niewydolnością nerek. 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na kartoniku i blistrze. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Pernazinum
Nie należy stosować leku Pernazinum, jeśli u pacjenta stwierdzono:
• uczulenie na perazynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
• ciężkie uszkodzenie szpiku kostnego lub komórek krwi;
• złośliwy zespół neuroleptyczny;
• stany śpiączkowe;
• ciążę i w okresie karmienia piersią;
• ostre zatrucie lekami działającymi na układ nerwowy, narkotykami i alkoholem;
• guzy zależne od prolaktyny, ze względu na zwiększone wydzielanie prolaktyny pod wpływem perazyny.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Pernazinum, jeśli u pacjenta stwierdzono
następujące schorzenia:
- leukopenię (niski poziom krwinek białych we krwi);
- padaczkę, jaskrę, przerost gruczołu krokowego, niewydolność wątroby;
- zaawansowaną chorobę niedokrwienną serca, świeży zawał serca;
- gwałtowny spadek ciśnienia krwi, zwłaszcza na początku leczenia;
- zwężenie odźwiernika;
- niedociśnienie ortostatyczne (nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi przy zmianie pozycji na
  stojącą lub w wyniku długiego stania), zwłaszcza  
  na początku leczenia;
- duże zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.

Na początku leczenia perazyną zalecane jest wykonanie badania pełnego obrazu morfologicznego krwi.
W przypadku wystąpienia gorączki, zakażeń, krwawienia z nosa należy natychmiast ponownie
przeprowadzić badanie hematologiczne krwi.

Podczas długiego leczenia perazyną badanie krwi należy przeprowadzać co 6 miesięcy. W przypadku
znacznego zmniejszenia liczby leukocytów (krwinki białe), poniżej 3 000 komórek/mm³, a także
w przypadku zmian w obrazie krwi obwodowej, lekarz może zadecydować o przerwaniu leczenia
perazyną i zastosować inny lek.

W trakcie leczenia perazyną konieczny jest regularny pomiar:
• stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą,
• ciśnienia tętniczego krwi oraz badania EKG u osób z chorobami i wadami serca,
• oraz wykonanie prób czynnościowych wątroby na początku i po 6 miesiącach leczenia.
W przypadku zaburzeń czynności wątroby lekarz odpowiednio zmniejszy dawki leku.
W trakcie stosowania perazyny może wystąpić zagrażający życiu pacjenta złośliwy zespół
neuroleptyczny, charakteryzujący się gorączką i sztywnością mięśniową.
W przypadku podejrzenia jego wystąpienia zaleca się natychmiast odstawienie leku
i zgłoszenie do lekarza.
Podczas leczenia perazyną opisano przypadki nadwrażliwości na światło. Należy unikać intensywnego
światła słonecznego oraz zmniejszać wrażliwość na światło stosując kremy ochronne z zawartością
filtrów przeciw promieniowaniu ultrafioletowemu.
Stosowanie perazyny może być przyczyną wystąpienia skórnych reakcji alergicznych (nadwrażliwości).
Lek należy ostrożnie stosować u osób z uszkodzeniami mózgu, naczyń mózgu i depresją (ze względu
na możliwość nasilenia objawów depresji).
U pacjentów w podeszłym wieku częściej występują objawy pozapiramidowe (sztywność mięśni,
zubożenie mimiki, spowolnienie ruchowe, niepokój ruchowy, mimowolne skurcze mięśni
i mimowolne ruchy), zwiększona jest częstość występowania późnych dyskinez 
(niezależne od woli ruchy kończyn lub różnych części ciała), działanie
uspokajające jest silniejsze i częściej występuje niedociśnienie.
Podczas leczenia perazyną należy przestrzegać zakazu picia alkoholu.
Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących
w przeszłości.

Pernazinum z jedzeniem, piciem i alkoholem
Wchłanianie perazyny z przewodu pokarmowego ulega zmniejszeniu w przypadku równoczesnego
spożywania mleka, kawy, herbaty i soków owocowych.
Podczas leczenia lekiem Pernazinum nie wolno pić alkoholu. Jednoczesne przyjmowanie alkoholu
i perazyny powoduje wzajemne nasilenie działania obu substancji oraz obniżenie ciśnienia krwi.  
   
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Perazyna może powodować upośledzenie sprawności psychofizycznej, dlatego nie wolno: prowadzić
pojazdów mechanicznych, obsługiwać żadnych urządzeń mechanicznych, posługiwać się narzędziami.

Lek Pernazinum zawiera laktozę
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy. 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Pernazinum, 25 mg, tabletki: żółta, okrągła tabletka o średnicy 8 mm
Pernazinum, 100 mg, tabletki: żółta, okrągła tabletka o średnicy 12 mm

Opakowanie bezpośrednie stanowi blister z folii Aluminium / PVC.
Opakowanie jednostkowe Pernazinum, 25 mg, tabletki:
blister z folii Aluminium / PVC w tekturowym pudełku
20 szt. (1 blister po 20 szt.)

Opakowanie jednostkowe Pernazinum, 25 mg, tabletki:
blister z folii Aluminium / PVC w tekturowym pudełku
60 szt. (3 blistry po 20 szt.)

Opakowanie szpitalne Pernazinum, 25 mg, tabletki:
blister z folii Aluminium / PVC w tekturowym pudełku
200 szt. (10 blistrów po 20 szt.)

Opakowanie jednostkowe Pernazinum, 100 mg, tabletki:
blister z folii Aluminium / PVC w tekturowym pudełku
30 szt. (1 blister po 30 szt.)

Opakowanie szpitalne Pernazinum, 100 mg, tabletki:
blister z folii Aluminium / PVC w tekturowym pudełku
300 szt. (10 blistrów po 30 szt.)

Podmiot odpowiedzialny i Wytwórca
LABOR Przedsiębiorstwo Farmaceutyczno-Chemiczne Sp. z o.o.
ul. Długosza 49, 51-162 Wrocław
tel.: +48 71 325 30 85
fax: +48 71 326 14 57
e-mail: sekretariat@labor.com.pl

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Jednoczesne stosowanie perazyny z innymi lekami psychotropowymi powoduje konieczność
zmniejszenia dawek.
W przypadku równoczesnego podania perazyny z lekami obniżającymi ciśnienie krwi może dojść do
nadmiernego spadku ciśnienia.
Stosowanie perazyny z lekami przeciwarytmicznymi zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu
serca.
Jednoczesne przyjmowanie z perazyną narkotycznych leków przeciwbólowych oraz niesteroidowych
leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych powoduje zwiększenie działania przeciwbólowego
i uspokajającego.

Nie jest zalecane równoczesne podawanie preparatów zawierających rezerpinę i perazynę.
Stosowanie perazyny z litem zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Jednoczesne stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych z perazyną zwiększa ryzyko
wystąpienia objawów pozapiramidowych, zapalenia żył oraz nasila wydzielanie hormonu prolaktyny.
Działanie bromokryptyny zmniejsza się, a działanie metoklopramidu nasila się podczas równoczesnego
stosowania z perazyną.
Jednoczesne stosowanie leków przeciwdrgawkowych zmniejsza siłę działania przeciwpsychotycznego
perazyny.
Podawanie perazyny jednocześnie z karbamazepiną powoduje zwiększenie ryzyka wystąpienia działań
niepożądanych ze strony układu nerwowego i uszkodzenia elementów krwi.
Leki blokujące receptory β - adrenergiczne w skojarzeniu z perazyną zwiększają ryzyko spadków
ciśnienia tętniczego krwi.
Jednoczesne podawanie leku perazyny z tiopentalem wydłuża czas jego działania.
U nałogowych palaczy działanie perazyny może być osłabione.

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Perazyna przenika przez łożysko i dociera do krwi płodu, dlatego lek Pernazinum jest przeciwwskazany
do stosowania w okresie ciąży.
Perazyna i substancje pochodzące z jej rozkładu przenikają do mleka matki karmiącej i dlatego leku
Pernazinum nie należy stosować podczas karmienia piersią.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Pernazinum nie zaleca się stosować w przypadku dzieci i młodzieży przed ukończeniem 16. roku życia.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.