DIGOXIN 0.1mg * 30 TABL TEVA
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Lek Digoxin Teva zawiera substancję czynną zwaną digoksyną. Digoksyna należy do grupy leków
zwanych glikozydami nasercowymi. Lek zmniejszając częstość akcji serca, jednocześnie zwiększa siłę
skurczów mięśnia sercowego. Wpływa również na mięśnie gładkie i szkieletowe, na kanaliki nerkowe
i ośrodki nerwu błędnego.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zależnie od wskazania, wieku, masy ciała, wydolności nerek i stężenia elektrolitów we krwi.
Dorośli. Leczenie digoksyną rozpoczyna się od dawki nasycającej. W nasycaniu szybkim dawka początkowa wynosi 500 - 750 μg. Następnie podaje się 125 - 375 μg co 6–8 h, do sumarycznej dawki nasycającej 750 - 1500 μg podanej w czasie pierwszej doby. Dawka nasycająca zależy od masy ciała i wynosi 10 - 15 μg/kg mc./dobę podawane w 2–3 dawkach, co 6–8 h. W nasycaniu powolnym podaje się 250 - 750 μg na dobę, co u pacjentów z prawidłową czynnością nerek doprowadza w czasie 6–7 dni do stężenia stacjonarnego leku. Zwykle stosowana dawka podtrzymująca wynosi 250 μg raz lub dwa razy na dobę.
U chorych przed 60 rż., z prawidłową czynnością nerek, dawka podtrzymująca, zapewniająca terapeutyczne stężenie leku w surowicy wynosi zwykle 375 μg; od 60 do 80 rż. – 250 μg digoksyny na dobę.
Dzieci. U dzieci dawkę dobową ustala się w zależności od wieku i masy ciała i podaje się w 3–4 dawkach podzielonych.
Niemowlęta i dzieci do 2 lat: dawka nasycająca - 20-35 µg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych; dawka podtrzymująca 5-9 µg/kg mc. (25%-35% dawki nasycającej);
Dzieci 2-12 lat: dawka nasycająca - 10-15 µg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych, dawka podtrzymująca 3-5 µg/kg mc.
Pacjenci z niewydolnością nerek: klirens kreatyniny 50-59 ml/min: dawka podtrzymująca 188-375 µg na dobę; 20-49 ml/min - 125-250 µg na dobę; <20 ml/min - 125 µg na dobę lub co 48 h.
Sposób podania. Najlepiej jest stosować lek przed posiłkami. Jeżeli jednak podawanie leku na czczo powoduje ból brzucha, to można go podać w trakcie posiłku. Należy wówczas unikać przyjmowania pokarmów bogatych w błonnik (otręby, chleb razowy), gdyż mogą one zmniejszyć wchłanianie.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
bezwodna, talk, magnezu stearynian.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Digoxin Teva
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub na którykolwiek z pozostałych składników
tego leku;
- jeśli u pacjenta występuje arytmia spowodowana zatruciem glikozydami nasercowymi
- jeśli u pacjenta występuje częstoskurcz komorowy i migotanie komór
- jeśli u pacjenta występuje kardiomiopatia przerostowa
- jeśli u pacjenta występuje idiopatyczne przerostowe zwężenie podzastawkowe aorty
- jeśli u pacjenta występuje wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego (blok
przedsionkowo–komorowy II i III stopnia)
- jeśli u pacjenta występuje wczesna faza zawału serca
- jeśli u pacjenta występuje ostra faza zapalenia mięśnia sercowego
- jeśli u pacjenta występuje zespół chorej zatoki
- jeśli u pacjenta występuje zespół przedwczesnego pobudzenia komór (Zespół Wolffa–
Parkinsona–White''a)
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Digoxin Teva należy omówić to z lekarzem, jeżeli:
- pacjent niedawno przebył zawał serca,
- lekarz stwierdził u pacjenta małe stężenie potasu i (lub) magnezu we krwi,
- lekarz stwierdził u pacjenta duże stężenie wapnia we krwi,
- u pacjenta stwierdzono zaburzenia związane z sercem, wynikające z niedoboru witaminy B1
(choroba beri–beri),
- u pacjenta stwierdzono zaburzenie pracy nerek, płuc, tarczycy oraz zaburzenia trawienia.
W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych z powyższymi przypadkami, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Lekarz zadecyduje o ewentualnej zmianie dawki leku lub
o jego odstawieniu i zastąpieniu innym.
W czasie stosowania leku, lekarz powinien zalecić wykonywanie regularnych badań czynnościowych
wątroby i nerek oraz monitorować EKG.
Lek Digoxin Teva z jedzeniem i piciem
Najlepiej jest zażywać lek przed posiłkami. Jeżeli jednak zażywanie leku na czczo powoduje ból
brzucha, to można lek zażyć w trakcie posiłku. Należy wówczas unikać spożywania pokarmów
bogatych w błonnik (otręby, chleb razowy), gdyż mogą one zmniejszyć wchłanianie leku do krwi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Digoxin Teva nie zaburza sprawności psychofizycznej, chyba że wystąpią takie objawy
niepożądane, jak zawroty głowy lub zaburzenia widzenia.
Ważne informacje o niektórych składnikach leku Digoxin Teva
Lek Digoxin Teva zawiera laktozę jednowodną. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
- Digoxin Teva, 100 µg, tabletki
- Tabletki koloru białego, okrągłe, o jednolitej powierzchni.
- Digoxin Teva, 250 µg, tabletki
- Tabletki koloru białego, wypukłe, o gładkiej powierzchni z linią podziału po jednej stronie.
1 blister po 30 tabletek (30 szt.) w tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
tel.: (22) 345 93 00
Wytwórca
Teva Operations Poland Sp. z o.o.
ul. Mogilska 80
31-546 Kraków
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
- Leki moczopędne – hydrochlorotiazyd, spironolakton, amiloryd i furosemid, stosowane
jednocześnie z digoksyną, mogą powodować znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego,
zmniejszenie pojemności minutowej serca, zwiększenie całkowitego obwodowego oporu
naczyniowego, przyspieszenia rytmu serca. Spironolakton może powodować znaczne
zwiększenie stężenia digoksyny.
- Inhibitory konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl) zwiększają frakcję wyrzutową lewej komory
i zmniejszają liczbę dodatkowych skurczów komorowych. Kaptopryl zwiększa stężenie
digoksyny w surowicy krwi.
- Leki rozszerzające tętniczki (losartan, prazosyna, dihydralazyna) zmniejszają stężenie digoksyny.
- Stężenie digoksyny może być zwiększone podczas jednoczesnego stosowania antybiotyków
makrolidowych (np. klarytromycyny), tetracykliny i propafenonu.
- Wapń, szczególnie jeśli jest podawany szybko dożylnie, może spowodować ciężkie zaburzenia
rytmu u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy. Zwiększone stężenie wapnia we krwi,
niezależnie od przyczyny, predysponuje do wystąpienia zatrucia digoksyną. Zmniejszone stężenie
wapnia we krwi osłabia działanie glikozydów naparstnicy.
- W niedoczynności tarczycy zapotrzebowanie na glikozydy naparstnicy jest zmniejszone.
- Leki przeciwarytmiczne: chinidyna i chinina powodują zmniejszenie klirensu kreatyniny oraz
objętości dystrybucji digoksyny; prokainamid usuwa komorowe zaburzenia rytmu wywołane
przez glikozydy nasercowe; chinidyna, antagoniści kanału wapniowego (werapamil, diltiazem),
kaptopryl, gentamycyna, karwedylol, amiodaron i spironolakton zwiększają stężenie digoksyny,
a amiodaron, diltiazem i werapamil dodatkowo hamują przewodzenie przedsionkowo–komorowe.
- Sympatykomimetyki stosowane wraz z digoksyną mogą powodować zwiększenie ryzyka arytmii.
- Jednoczesne stosowanie glikozydów naparstnicy z lekami blokującymi kanały wapniowe (np.
werapamilem, diltiazemem, nifedypiną) może prowadzić do zwiększenia stężenia digoksyny.
- Leki moczopędne lub leki zmniejszające stężenie potasu we krwi nasilają toksyczne działanie
digoksyny.
- Erytromycyna, tetracykliny, indometacyna, propafenon mogą nasilać wchłanianie digoksyny.
- Sole potasowe stosowane razem z digoksyną mogą prowadzić do zwiększonego stężenia potasu
we krwi.
- Kolestyramina, kolestypol oraz leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie digoksyny
i skracają jej okres półtrwania w surowicy o około 50%.
- Stężenie digoksyny w osoczu może być zmniejszone w czasie równoczesnego przyjmowania
niektórych cytostatyków, fenytoiny, metoklopramidu, penicylaminy oraz leków ziołowych
zawierających ziele dziurawca (Hypericum perforatum).
- Klarytromycyna nasila toksyczność digoksyny.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek Digoxin
Teva może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki
przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
Digoksyna przenika do mleka matki w małych stężeniach. Podczas stosowania leku u kobiet
karmiących piersią konieczne jest zachowanie ostrożności.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Dawkowanie musi być ściśle dostosowane do wieku, masy ciała i stanu zdrowia dziecka.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
