REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Substancją czynną tabletek Milurit jest allopurynol. Allopurynol należy do grupy leków nazywanych
inhibitorami enzymów. Substancje te są skuteczne w kontrolowaniu tempa niektórych zmian
zachodzących w organizmie.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dorośli. Leczenie allopurynolem należy rozpocząć od stosowania małej dawki leku, np. 100 mg na dobę, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Początkową dawkę należy zwiększać tylko wtedy, gdy wpływ stosowanej dawki na stężenie moczanów w surowicy nie jest zadowalający. Szczególnie ostrożnie należy postępować w przypadku pacjentów z niewydolnością nerek. Zaleca się następujące schematy dawkowania: 100 do 200 mg na dobę w stanach lekkich; 300 do 600 mg na dobę w stanach umiarkowanie ciężkich; 700 do 900 mg na dobę w stanach ciężkich. Jeśli konieczne jest obliczenie dawki na kilogram masy ciała, należy stosować następujący zakres dawek: 2 do 10 mg/kg mc. na dobę. 

Dzieci i młodzież (poniżej 15 lat). Zalecana dawka to 10-20 mg/kg mc. na dobę, do maksymalnej dawki 400 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych.  Stosowanie leku u dzieci jest rzadko wskazane, z wyjątkiem chorób nowotworowych (szczególnie białaczki) i niektórych zaburzeń enzymatycznych, takich jak zespół Lescha-Nyhana. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować najmniejszą dawkę, która zapewnia zadowalającą redukcję moczanów. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: CCr >20 ml/min - dawka standardowa; CCr 10-20 ml/min - 100-200 mg/dobę; CCr <10 ml/min - 100 mg/dobę lub podawanie w dłuższych odstępach czasu. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek wskazane może być stosowanie dawki mniejszej niż 100 mg na dobę lub też podawanie dawki 100 mg w odstępach dłuższych niż 24 h. Jeśli możliwe jest monitorowanie stężenia oksypurynolu w osoczu, to dawkowanie allopurynolu należy ustalić tak, aby stężenie oksypurynolu było mniejsze niż 100 µmol/l (15,2 mg/l). Allopurynol i jego metabolity są usuwane z organizmu podczas dializy nerkowej. Jeśli pacjent wymaga dializy 2 lub 3 razy w tyg., należy rozważyć następujący, alternatywny schemat dawkowania: podawanie 300-400 mg leku tuż po każdej dializie, bez podawania kolejnych dawek do czasu następnego zabiegu. U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek jednoczesne podawanie allopurynolu i tiazydowych leków moczopędnych wymaga szczególnej ostrożności; allopurynol należy poddawać w najmniejszej skutecznej dawce, starannie monitorując czynność nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawki leku. Zaleca się okresowe wykonywanie testów czynnościowych wątroby we wstępnym okresie leczenia. 

Dawkowanie w leczeniu chorób z intensywnym obrotem moczanowym, np. w chorobach nowotworowych, w zespole Lescha-Nyhana. Zaleca się zastosowanie allopurynolu przed rozpoczęciem leczenia cytotoksycznego w celu wyrównania hiperurykemii i (lub) hiperurykozurii. Istotne jest zapewnienie właściwego nawodnienia pacjenta w celu utrzymania optymalnej diurezy oraz alkalizacja moczu w celu zwiększenia rozpuszczalności moczanów/kwasu moczowego. Lek należy stosować w dawkach mieszczących się w dolnych granicach zalecanego zakresu dawkowania. W przypadku pacjentów z nefropatią moczanową lub inną patologią zaburzającą czynność nerek, należy przestrzegać zaleceń dla pacjentów z niewydolnością nerek. Powyższe zalecenia mają na celu zmniejszenie ryzyka odkładania złogów ksantyny oraz (lub) oksypurynolu, co mogłoby niekorzystnie wpłynąć na stan kliniczny pacjenta. 

Monitorowanie pacjentów. We właściwych odstępach czasu należy oznaczać stężenie moczanów w surowicy i w moczu oraz kwasu moczowego w moczu, w celu dostosowania dawki leku. W razie wystąpienia reakcji skórnych należy natychmiast zaprzestać podawania leku. Po ustąpieniu łagodnych reakcji skórnych można przywrócić podawanie allopurynolu w małej dawce (np. 50 mg/dobę) po starannym rozważeniu występujących zagrożeń. Następnie można stopniowo zwiększać dawkę, monitorując występowanie reakcji skórnych i innych ewentualnych działań niepożądanych. W razie nawrotu wysypki lek odstawić na stałe, biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia nasilonych reakcji skórnych. 

Sposób podawania. Lek należy stosować raz na dobę, po posiłku. Lek jest dobrze tolerowany przez pacjentów, zwłaszcza jeśli przyjmowany jest po posiłkach. Jeśli dobowa dawka jest większa niż 300 mg i wystąpią objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego, lek można podawać w dawkach podzielonych. Tabl. 100 mg, 200 mg można podzielić na równe dawki. 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności (miesiąc, rok) zamieszczonego na pudełku
tekturowym po: „termin ważności”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Milurit
- Jeśli pacjent ma uczulenie na allopurynol lub którykolwiek z pozostałych składników tego
  leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Milurit należy omówić to z lekarzem.
Szczególna ostrożność i ścisła kontrola lekarska może być konieczna:
- Jeśli pacjent należy do grupy etnicznej Han z Chin lub jest pochodzenia tajskiego lub
  koreańskiego.
- Jeśli pacjent ma chorobę wątroby lub nerek. Lekarz może zalecić przyjmowanie mniejszej
  dawki lub przyjmowanie leku rzadziej niż codziennie. Będzie też dokładniej obserwował
  pacjenta.
- Jeśli pacjent ma chorobę serca lub wysokie ciśnienie tętnicze i przyjmuje leki moczopędne i
  (lub) leki obniżające ciśnienie krwi nazywane inhibitorami ACE.
- Jeśli aktualnie występuje napad dny.
- Jeśli pacjent lub jego bliski krewny ma hemochromatozę (rzadko występująca choroba
  cechująca się nieprawidłowo dużym wchłanianiem żelaza z przewodu pokarmowego, co
  prowadzi do nadmiernego magazynowania żelaza, szczególnie w wątrobie).
- Jeśli pacjent ma chorobę tarczycy.
- Jeśli pacjent jest leczony azatiopryną (lekiem stosowanym w celu osłabienia odpowiedzi
  immunologicznej - immunosupresyjnym), merkaptopuryną (lekiem stosowanym w
  białaczkach).

W razie wątpliwości, czy ma miejsce któraś z powyższych sytuacji, należy porozmawiać z lekarzem
lub farmaceutą.

Zgłaszano występowanie nasilonych wysypek skórnych (zespół nadwrażliwości, zespół Stevensa-
Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) podczas stosowania allopurynolu. Często
wysypka może obejmować owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i spojówek
(zaczerwienienie i obrzęk oczu). Te potencjalnie zagrażające życiu ciężkie wysypki skórne są często
poprzedzane objawami grypopodobnymi takimi jak gorączka, bóle głowy, bóle całego ciała. Wysypka
może postępować przekształcając się w uogólnione pęcherze i złuszczanie skóry.
Te ciężkie reakcje skórne mogą występować częściej u osób pochodzenia chińskiego, tajskiego lub
koreańskiego. Przewlekła choroba nerek może dodatkowo zwiększać ryzyko u tych pacjentów.
W razie wystąpienia wysypki lub objawów skórnych należy przerwać stosowanie leku Milurit,
zasięgnąć pilnie porady lekarza i poinformować go o przyjmowaniu tego leku. Jeśli podczas
stosowania leku Milurit u pacjenta wystapią ciężkie wysypki skórne, zespół nadwrażliwości,
zespół Stevensa Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka nie wolno ponownie
rozpoczynać leczenia lekiem Milurit.

We wczesnym okresie leczenia lekiem Milurit można spodziewać się ostrego ataku dnawego
zapalenia stawów. Dlatego lekarz może zalecić profilaktyczne stosowanie odpowiedniego leku
przeciwzapalnego lub kolchicyny przez co najmniej miesiąc.

W celu monitorowania bezpieczeństwa i skuteczności leczenia lekiem Milurit lekarz może zlecić
wykonanie jednego lub więcej badań laboratoryjnych. Należy te badania wykonać i okazać ich wyniki
lekarzowi.

Jeśli u pacjenta zdiagnozowano chorobę nowotworową lub zespół Lesch-Nyhana, ilość kwasu
moczowego w moczu może wzrastać. By zapobiec temu zjawisku należy pić wystarczająco dużo
płynów, by odpowiednio rozcieńczyć mocz.

Jeśli pacjent ma kamicę moczową, kamienie w nerkach będą się (w trakcie leczenia) zmniejszać i
mogą przemieszczać się do dróg moczowych.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Może wystąpić senność, zawroty głowy lub zaburzenia koordynacji. Jeśli takie objawy wystąpią, nie
należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych.

Każda tabletka leku Milurit 100 mg zawiera 50 mg laktozy.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Milurit zawiera sód.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Wygląd:
Tabletki 100 mg: białe lub szarawe tabletki, bez zapachu, okrągłe, płaskie, o niezaokrąglonych
brzegach, z wygrawerowanym napisem „E 351” na jednej stronie i linią podziału na drugiej stronie.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Tabletki 300 mg:
Białe lub szarawe tabletki, bez zapachu, okrągłe, płaskie, o niezaokrąglonych brzegach, z
wygrawerowanym napisem „E 352” na jednej stronie i linią podziału na drugiej stronie.

Opakowanie
Tabletki 100 mg
40, 50, 60, 70, 80 lub 120 tabletek w butelce z barwnego szkła z zakrętką PE w tekturowym pudełku.
Tabletki 300 mg
30, 40, 60, 70, 80 lub 100 tabletek w butelce z barwnego szkła z zakrętką PE w tekturowym pudełku.

Podmiot odpowiedzialny
PROTERAPIA Spółka z o.o.
ul. Komitetu Obrony Robotników 45 D
02-146 Warszawa

Wytwórca

EGIS PHARMACEUTICALS PLC
Mátyás király u. 65
9900 Körmend
Węgry

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawicielstwa
Podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.
Nazwa: EGIS Polska Sp. z o.o.
ul. Komitetu Obrony Robotników 45 D
02-146 Warszawa
Telefon: +48 22 417 92 00

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Bezpieczeństwo stosowania leku Milurit podczas ciąży nie jest wystarczająco udokumentowane.
Milurit może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy nie ma bezpieczniejszej alternatywy,
a sama choroba niesie za sobą ryzyko dla matki lub nienarodzonego dziecka.

Karmienie piersią
Allopurynol jest wydzielany z mlekiem kobiet karmiących piersią. Nie zaleca się stosowania
allopurynolu podczas karmienia piersią.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Dzieci i młodzież poniżej 15 lat nie powinny stosować leku Milurit, z wyjątkiem przypadków
niektórych nowotworów (szczególnie białaczek), lub w leczeniu pewnych zaburzeń enzymatycznych,
takich jak zespół Lescha-Nyhana.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.