REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Lisinoratio zawiera lizynopryl (tzw. inhibitor konwertazy angiotensyny – ACE), który hamuje
aktywność enzymu przekształcającego angiotensynę I w działającą naczynioskurczowo i zwiększającą
ciśnienie krwi angiotensynę II.

Hamowanie konwertazy angiotensyny powoduje zmniejszenie stężenia angiotensyny II w osoczu,
zmniejszenie wydzielania aldosteronu, obniżenie ciśnienia krwi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym
oraz zmniejszenie objawów niewydolności serca. Lizynopryl przyjęty doustnie wchłania się w około
25%, obecność pokarmu nie wpływa na wchłanianie leku. Maksymalne stężenie w surowicy występuje
po 6 – 8 godzinach. Okres półtrwania leku wynosi około 12 godzin. Długotrwałe przyjmowanie dawek
leczniczych leku Lisinoratio nie powoduje jego kumulacji w osoczu.
W organizmie nie ulega przemianom metabolicznym, usuwany jest w moczu w postaci niezmienionej.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dawka powinna być dostosowana indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta i wartości ciśnienia tętniczego krwi. 

Nadciśnienie. Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg. U pacjentów z nadciśnieniem nerkowo-naczyniowym, zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej, leczonych preparatami moczopędnymi lub z niewydolnością nerek, dawkę początkową należy zmniejszyć. Zwykle dawka podtrzymująca wynosi 20-40 mg/dobę.

U niektórych pacjentów oczekiwane zmniejszenie ciśnienia tętniczego występuje po 2-4 tyg. leczenia dawkami podtrzymującymi. Maksymalna dawka stosowana w długotrwałych, kontrolowanych badaniach klinicznych wynosiła 80 mg/dobę, ale jej stosowanie nie powodowało zwiększenia skuteczności leczenia.

U pacjentów leczonych jednocześnie lekami moczopędnymi, o ile to możliwe, podawanie leku moczopędnego należy przerwać na 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia lizynoprylem.

U pacjentów, którzy nie mogą odstawić leku moczopędnego, leczenie lizynoprylem należy rozpoczynać od dawki 5 mg - należy kontrolować ciśnienie tętnicze krwi do czasu wystąpienia oczekiwanego obniżenia i dodatkowo przez jedną godzinę. Kolejne dawki lizynoprylu należy określić na podstawie wartości ciśnienia.

U pacjentów z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym zaleca się podanie mniejszej jednorazowej dawki początkowej, wynoszącej 2,5 mg lub 5 mg. Później dawkę dobową można stopniowo zwiększać dostosowując ją do wartości ciśnienia tętniczego. 

Niewydolność serca. Lizynopryl można stosować w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i preparatami naparstnicy. Dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, rano. Dawka podtrzymująca wynosi 5-20 mg raz na dobę. U pacjentów z niskim ciśnieniem skurczowym (<100 mmHg) leczenie należy rozpocząć pod ścisłą kontrolą lekarza. Największe obniżenie ciśnienia krwi występuje po ok. 6-8 h od podania dawki początkowej. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia hipotonii objawowej (pacjenci z hiponatremią, hipowolemią lub leczeni dużymi dawkami leków moczopędnych) konieczne jest wyrównanie zaburzeń przed rozpoczęciem podawania lizynoprylu i jeśli jest to możliwe zmniejszenie dawki leku moczopędnego. U pacjentów z niewydolnością serca i z hiponatremią (stężenie sodu w surowicy <130 mEq/l) lub umiarkowanym, czy też ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny (CCr) <30 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy >3 mg/dl) należy zastosować małe dawki początkowe wynoszące 2,5 mg/dobę podawane pod ścisłym nadzorem lekarskim. 

Wczesna faza zawału serca. U wydolnych hemodynamicznie pacjentów leczenia lizynoprylem należy rozpocząć w ciągu 24 h od wystąpienia zawału serca. Pierwsza, jednorazowa dawka wynosi 5 mg. Po 24 h należy ponownie podać 5 mg, a po 48 h dawkę 10 mg. Następnie należy kontynuować podawanie leku w dawce 10 mg raz na dobę przez 6 tyg. W skojarzeniu z lizynoprylem należy podawać (jeśli nie ma przeciwwskazań) leki zwykle stosowane w zawale serca: przeciwzakrzepowe, zapobiegające agregacji płytek, β-adrenolityczne.

Pacjenci z niskim ciśnieniem skurczowym krwi (≤120 mmHg) powinni na początku leczenia lub przez pierwsze 3 dni od wystąpienia zawału przyjmować dawkę dobową wynoszącą 2,5 mg. Jeżeli w ciągu pierwszych 6 tyg. leczenia wystąpi hipotonia (ciśnienie skurczowe ≤100 mmHg) należy zmniejszyć jednorazową dawkę podtrzymującą do 5 mg lub 2,5 mg na dobę. Jeśli wystąpi długotrwała i nasilona hipotonia (ciśnienie skurczowe <90 mm Hg występujące dłużej niż 1 h), lek należy odstawić.

Leczenie dawkami podtrzymującymi trwa 6 tyg. U pacjentów, u których wystąpią objawy niewydolności serca, należy kontynuować leczenie stosując dawkowanie lizynoprylu jak w niewydolności serca. Lizynopryl można stosować w skojarzeniu z nitrogliceryną podawaną dożylnie lub przezskórnie. Nie ustalono zasad dawkowania lizynoprylu u pacjentów z ostrym zawałem serca i współwystępującą ciężką niewydolnością nerek. 

Nefropatia cukrzycowa. U pacjentów z nadciśnieniem i cukrzycą insulinozależną (typu 2) oraz z początkową nefropatią dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę i może zostać zwiększona do 20 mg na dobę, w celu uzyskania ciśnienia rozkurczowego <90 mmHg mierzonego na siedząco. W przypadku zaburzeń czynności nerek (CCr <80 ml/min) początkowa dawka leku powinna być dostosowana do wartości CCr. 

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek. Przy ustalaniu dawki u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek należy uwzględnić CCr: 31-70 ml/min - dawka początkowa 5-10 mg na dobę; 10-30 ml/min - dawka początkowa 2,5-5 mg na dobę; <10 ml/min i pacjenci dializowani - dawka początkowa 2,5 mg na dobę (lizynopryl jest eliminowany z osocza w czasie hemodializy, pacjentom po zabiegu hemodializy należy podać odpowiednią dawkę dobową lizynoprylu). Maksymalna dawka dobowa u pacjentów z niewydolnością nerek wynosi 40 mg na dobę. 

Dzieci. 

Nadciśnienie tętnicze u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 16 lat.

Dzieci o mc. od 20 do 50 kg: dawka początkowa 2,5 mg raz na dobę, dawkę należy zwiększać do uzyskania maksymalnej dawki 20 mg/dobę.

Dzieci o mc. ≥50 kg: dawka początkowa 5 mg raz na dobę, dawkę należy zwiększać do uzyskania maksymalnej dawki 40 mg/dobę.

Nie badano dawkowania >0,61 mg/kg mc. (lub >40 mg) u dzieci i młodzieży.

U dzieci z upośledzoną czynnością nerek, należy rozważyć podanie mniejszej dawki początkowej lub wydłużenie przerw między dawkami.

Nie zaleca się stosowania lizynoprylu u dzieci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR <30 ml/min/1,73 m²). 

Sposób podania. Lek należy przyjmować raz na dobę, mniej więcej o tej samej porze dnia, niezależnie od posiłku.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Lisinoratio 5: Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Lisinoratio 10, Lisinoratio 20: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Lisinoratio:
- jeśli pacjent ma uczulenie na lizynopryl, którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
- jeżeli kiedykolwiek występował stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym spowodowany
  w przeszłości leczeniem inhibitorem konwertazy angiotensyny, objawiający się obrzękiem twarzy,
  warg, języka i (lub) gardła, utrudnieniem połykania, oddychania (uczucie duszności);
- w przypadku występowania wrodzonego lub idiopatycznego (samoistnego) obrzęku
  naczynioruchowego,
- u kobiet w ciąży lub karmiących piersią;
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie
  krwi zawierającym aliskiren,
- jeśli pacjent przyjmuje lek zawierający inhibitor neprylizyny (np. sakubitryl). Nie należy stosować
  leku Lisinoratio w ciągu 36 godzin przed zastosowaniem lub po zastosowaniu leku sakubitryl +
  walsartan, zawierającego inhibitor neprylizyny.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Lisinoratio należy omówić to z lekarzem, farmaceutą.

Lisinoratio należy przyjmować w dawkach zaleconych przez lekarza przez cały okres leczenia, nawet
jeżeli okres ten będzie bardzo długi.

Nie należy samodzielnie, bez zaleceń lekarza zmieniać dawek lub sposobu przyjmowania leku,
szczególnie w przypadku zwiększonego ryzyka wystąpienia zaburzeń czynności nerek lub
u pacjentów z niewydolnością serca.

Należy powiedzieć lekarzowi jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w
leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego:
• antagonistę receptora angiotensyny II (AIIRA), określanego również sartanem –
   na przykład walsartan, telmisartan, irbesartan, zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności
   nerek związane z cukrzycą,
• aliskiren.

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów
(np. potasu) we krwi.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu innych leków, także tych dostępnych bez recepty. Należy
poinformować lekarza m.in. o przyjmowaniu leków przeciwcukrzycowych – doustnych lub insuliny, soli
litu (stosowanych m.in. w leczeniu depresji), soli złota (stosowanych w leczeniu szczególnego rodzaju
bólu lub zapalenia stawów).
Z powodu zwiększonego ryzyka wystąpienia niedociśnienia objawiającego się, np. zawrotami głowy,
zaburzeniami widzenia, omdleniami, należy przed zastosowaniem leku Lisinoratio poinformować
lekarza o przyjmowaniu leków moczopędnych.

Należy także poinformować lekarza o wszelkich dolegliwościach lub zaburzeniach, w szczególności
dotyczących nerek, wymiotów i biegunek, stosowania dializ lub diety bezsolnej, lub innych leków, które
mogą zwiększyć stężenie potasu w surowicy (np. leków zawierających trimetoprym).

Należy poinformować lekarza o występujących kiedykolwiek reakcjach nadwrażliwości (alergicznych),
szczególnie gdy objawiały się obrzękiem twarzy, ust, języka i (lub) gardła, utrudnieniem oddychania lub
połykania.

W razie wystąpienia niedociśnienia objawiającego się, np. zaburzeniami widzenia, zawrotami głowy,
omdleniami należy się położyć z uniesionymi nogami. Gdy objawy nie ustąpią po kilku minutach należy
skontaktować się z lekarzem.

Należy zachować ostrożność stosując podczas terapii lekiem Lisinoratio preparaty zawierające potas (w
tym suplementy diety) oraz leki moczopędne oszczędzające potas.

U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca lub znacznym zwężeniem tętnic zaopatrujących mózg
nadmierne obniżenie ciśnienia krwi może spowodować zawał mięśnia serca lub niedokrwienie mózgu.
Podczas przyjmowania leku Lisinoratio lub innego leku z grupy ACE może wystąpić obrzęk
naczynioruchowy [obrzęk twarzy, kończyn, warg, języka, głośni i (lub) gardła]. W takim przypadku
należy natychmiast odstawić lek i skonsultować się z lekarzem.

U pacjentów stosujących inhibitory ACE i poddawanych dializie z zastosowaniem błon dializacyjnych o
dużej przepuszczalności (high–flux) może wystąpić reakcja rzekomoanafilaktyczna. Przed zabiegiem
dializy należy poinformować lekarza o przyjmowaniu lizynoprylu. Podobnego typu reakcje występowały
w czasie aferezy lipoprotein o małej gęstości z zastosowaniem siarczanu dekstranu.
Metody tej nie należy stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE.

U pacjentów przyjmujących lizynopryl i odczulanych jadem owadów błonkoskrzydłych może wystąpić
zagrażająca życiu reakcja rzekomoanafilaktyczna. Lekarz zaleci odstawienie leku na czas odczulania lub
rezygnację z zabiegu odczulania.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku Lisinoratio przed znieczuleniem ogólnym do
zabiegów chirurgicznych.

Na początku leczenia lekiem Lisinoratio może wystąpić przemijające w czasie dalszego leczenia
nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, objawiające się uczuciem nadmiernego zmęczenia
i zawrotami głowy. W przypadku wystąpienia takich objawów należy się położyć z uniesionymi nogami,
a jeżeli objawy nie ustąpią po kilku minutach, skontaktować się z lekarzem.

W celu oceny skuteczności leczenia i dobrania najmniejszej dawki skutecznej lekarz może zalecić
wykonywanie częstych pomiarów ciśnienia tętniczego krwi, szczególnie na początku leczenia i po
zmianie dawki leku.

Lekarz może zalecić częste kontrole stężeń elektrolitów w surowicy, szczególnie u pacjentów ze
zwiększonym ryzykiem wystąpienia niewydolności nerek lub przyjmujących leki moczopędne
oszczędzające potas.

W przypadku wystąpienia objawów, takich jak: gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie
migdałków podniebiennych, krwawienia z nosa, dziąseł, lub nadmiernej łatwości do powstawania
wybroczyn skóry należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, gdyż mogą mieć związek
z nadmiernym zmniejszeniem liczby białych krwinek lub płytek krwi.

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku zawierającego inhibitor neprylizyny (np. sakubitryl).

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku zawierającego wildagliptynę.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Indywidualna reakcja na lek u poszczególnych osób może być różna. Niektóre działania niepożądane,
które zgłaszano podczas stosowania lizynoprylu mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia
pojazdów lub obsługiwania maszyn.

Lek Lisinoratio zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Lisinoratio 5: białe, okrągłe tabletki, obustronnie wypukłe, z rowkiem dzielącym po jednej stronie.

Lisinoratio 10: jasnoróżowe, okrągłe tabletki, obustronnie wypukłe, z rowkiem dzielącym po jednej
stronie.

Lisinoratio 20: różowe, okrągłe tabletki, obustronnie wypukłe, z rowkiem dzielącym po jednej stronie.

Opakowania:
30 sztuk

Podmiot odpowiedzialny:
ratiopharm GmbH, Graf-Arco-Strasse 3, 89079 Ulm, Niemcy

Wytwórca:
Merckle GmbH,
Ludwig-Merckle-Strasse 3,
89143 Blaubeuren,
Niemcy

Teva Operations Poland Sp. z o.o.
ul. Mogilska 80
31-546 Kraków

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.,
tel. +48 22 345 93 00

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Nie należy stosować leku Lisinoratio u kobiet w ciąży.

Inhibitory konwertazy angiotensyny, w tym lizynopryl, mogą spowodować uszkodzenie lub śmierć
płodu w przypadku ich przyjmowania w drugim lub trzecim trymestrze ciąży (czyli od czwartego
miesiąca ciąży do porodu). Jeżeli w czasie leczenia okaże się, że kobieta jest w ciąży należy odstawić
lek, skontaktować się z lekarzem i zgodnie z zaleceniem lekarza zmienić sposób leczenia.

Kobieta w ciąży lub planująca mieć dziecko powinna powiedzieć o tym lekarzowi przed rozpoczęciem
stosowania leku Lisinoratio.
Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lizynopryl powinny stosować skuteczną antykoncepcję.

Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy lizynopryl przenika do mleka ludzkiego. W przypadku karmienia piersią lub
planowania karmienia piersią należy omówić to z lekarzem.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Doświadczenie dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania lizynoprylu w leczeniu nadciśnienia
tętniczego u dzieci w wieku powyżej 6 lat jest ograniczone, nie ma doświadczenia ze stosowaniem
lizynoprylu w innych wskazaniach niż nadciśnienie tętnicze. Nie zaleca się stosowania lizynoprylu u
dzieci w innych wskazaniach niż nadciśnienie tętnicze.

Nie zaleca się stosowania lizynoprylu u dzieci w wieku poniżej 6 lat lub u dzieci z ciężkim zaburzeniem
czynności nerek.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.