KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Levemir jest nowoczesną, długodziałającą insuliną (analogiem insuliny). Nowoczesne produkty
insulinowe są udoskonalonymi wersjami insulin ludzkich.
Levemir jest stosowany do zmniejszenia dużego stężenia cukru we krwi u dorosłych, młodzieży
i dzieci powyżej 1. roku życia z diabetes mellitus (cukrzycą). Cukrzyca jest chorobą, w wyniku której
organizm nie wytwarza odpowiedniej ilości insuliny wystarczającej do kontrolowania stężenia cukru
we krwi.
Levemir może być stosowany w skojarzeniu z insulinami szybkodziałającymi podawanymi
z posiłkiem.
W leczeniu cukrzycy typu 2, Levemir może być także stosowany w skojarzeniu z tabletkami
stosowanymi w leczeniu cukrzycy i (lub) z przeciwcukrzycowymi lekami do wstrzykiwań, innymi niż
insulina.
Działanie leku Levemir polega na długim i równomiernym zmniejszeniu stężenia cukru we krwi
rozpoczynającym się w ciągu 3-4 godzin po wstrzyknięciu. Levemir pokrywa zapotrzebowanie na
insulinę bazową do 24 godzin.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Podskórnie.
Indywidualnie, zgodnie z zapotrzebowaniem na insulinę. 1 jednostka (j.) insuliny detemir odpowiada 1 jednostce międzynarodowej (j.m.) insuliny ludzkiej. Lek może być stosowany samodzielnie jako insulina bazowa (basal) lub w skojarzeniu z insuliną szybko działającą (bolus). Może także być stosowany w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi i (lub) agonistami receptora GLP-1. Podczas stosowania leku w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub po dołączeniu do leczenia agonistami receptora GLP-1, u dorosłych zalecane jest stosowanie raz na dobę w dawce początkowej 0,1-0,2 j./kg lub 10 j. Dawka powinna być dostosowywana indywidualnie do potrzeb pacjenta. Podczas dołączania agonisty receptora GLP-1 do leczenia preparatem zalecane jest zmniejszenie dawki preparatu Levemir o 20%, w celu obniżenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii. Następnie, dawkowanie należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. Jeżeli lek stosowany jest jako insulina bazowa w systemie baza-bolus, powinien być podawany raz lub 2 razy na dobę w zależności od zapotrzebowania pacjenta. Dostosowanie dawki może być konieczne, gdy pacjent zwiększa aktywność fizyczną, zmienia dietę lub w czasie równocześnie występujących chorób. Podczas dostosowywania dawki w celu poprawy kontroli glikemii, pacjenci powinni zostać poinformowani i wyczuleni na możliwe objawy hipoglikemii.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku (≥65 lat) oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby zaleca się indywidualne dostosowanie dawki oraz zintensyfikowane monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Preparat może być stosowany u młodzieży i dzieci >1. rż.; w przypadku zmiany insuliny bazowej na Levemir, należy rozważyć, indywidualnie dla każdego pacjenta, zmniejszenie dawki insuliny bazowej (baza) i insuliny podawanej jako bolus, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii. U dzieci i młodzieży zaleca się zintensyfikowane monitorowanie stężenia glukozy we krwi oraz dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb.
Zmiana stosowanych rodzajów leków insulinowych. Podczas zmiany stosowanej insuliny o pośrednim lub długim czasie działania na insulinę detemir może być konieczne dostosowanie dawki i czasu podawania. W czasie zmiany stosowanego rodzaju insuliny i kilka tygodni po zmianie, zaleca się dokładne monitorowanie stężenia glukozy. Może zaistnieć konieczność dostosowania uzupełniającego leczenia przeciwcukrzycowego (dawki i (lub) czasu podawania doustnych leków przeciwcukrzycowych lub stosowanych insulin krótko/szybko działających).
Sposób podania. Lek jest podawany tylko podskórnie. Leku nie wolno podawać dożylnie, gdyż może spowodować ciężką hipoglikemię. Należy także unikać podania domięśniowego. Nie może być stosowany w pompach insulinowych. Lek podaje się we wstrzyknięciu podskórnym w okolicę brzucha, udo, ramię, okolicę mięśnia naramiennego lub okolicę pośladkową. Miejsca wstrzyknięć należy zmieniać w obrębie tego samego obszaru w celu zmniejszenia ryzyka lipodystrofii i amyloidozy skórnej. Długość działania będzie się różnić w zależności od dawki, miejsca wstrzyknięcia, przepływu krwi, temperatury i poziomu aktywności fizycznej. Wstrzyknięcie może być wykonane o dowolnej porze dnia, ale każdego dnia o tej samej porze. Pacjentom wymagającym dwóch dawek w celu osiągnięcia optymalnej kontroli stężenia glukozy we krwi na dobę, wieczorną dawkę można podawać wieczorem lub przed snem. Levemir Penfill jest przeznaczony do stosowania z systemami podawania insuliny firmy Novo Nordisk i igłami NovoFine lub NovoTwist. Levemir Penfill przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli konieczne jest podanie za pomocą strzykawki, należy korzystać z fiolki.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie należy stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie wkładu
i opakowaniu kartonowym, po „Termin ważności”. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego
miesiąca.
W celu ochrony przed światłem zawsze przechowywać wkład, który nie jest używany w opakowaniu
zewnętrznym.
Levemir musi być chroniony przed nadmiernym ogrzaniem i światłem.
Przed otwarciem: Levemir Penfill, który nie jest używany, należy przechowywać w lodówce
w temperaturze od 2°C do 8°C, z dala od elementu chłodzącego. Nie zamrażać.
Podczas stosowania lub doraźny zapas: leku Levemir Penfill, który jest używany lub stanowi zapas,
nie należy przechowywać w lodówce. Można go nosić przy sobie i przechowywać w temperaturze
pokojowej (poniżej 30°C) do 6 tygodni.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
Każdy wkład zawiera 300 jednostek insuliny detemir w 3 ml roztworu do wstrzykiwań.
1 jednostka insuliny detemir odpowiada 1 jednostce międzynarodowej ludzkiej insuliny.
• Pozostałe składniki to: glicerol, fenol, metakrezol, cynku octan, disodu fosforan dwuwodny,
sodu chlorek, kwas solny, sodu wodorotlenek i woda do wstrzykiwań.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
Częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u dzieci i młodzieży, u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby nie wykazują żadnych różnic w stosunku do ogólnej populacji chorych na cukrzycę. W trakcie leczenia preparatem obserwowano zwiększoną częstość występowania reakcji w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, pokrzywka, stan zapalny, zasinienie, obrzęk i świąd) w porównaniu z ludzką insuliną. Na początku leczenia insuliną mogą wystąpić zaburzenia refrakcji i obrzęk, reakcje te są zwykle przemijające. Szybka poprawa kontroli glikemii może być związana ze stanem określanym jako ostra neuropatia bólowa, która zwykle przemija. Intensyfikacja leczenia insuliną z szybką poprawą kontroli glikemii może być związana z nasileniem się objawów retinopatii cukrzycowej, podczas gdy długotrwała poprawa kontroli glikemii zmniejsza ryzyko postępu retinopatii cukrzycowej.
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Levemir
► Jeśli pacjent ma uczulenie na insulinę detemir lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku. Zawartość opakowania i inne informacje.
► Jeśli istnieje podejrzenie rozpoczynającej się hipoglikemii (małe stężenie cukru we krwi).
► W pompach insulinowych.
► Jeśli wkład lub urządzenie zawierające wkład zostało upuszczone, zniszczone lub zgniecione.
► Jeśli nie był odpowiednio przechowywany lub jeśli został zamrożony.
► Jeśli insulina nie jest przezroczysta, bezbarwna i wodnista.
Nie stosować leku Levemir w którymkolwiek z wyżej wymienionych przypadków. Należy poradzić
się lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
Przed zastosowaniem leku Levemir
► Sprawdzić etykietę, aby upewnić się, że stosowany jest odpowiedni rodzaj insuliny.
► Zawsze należy sprawdzić wkład, włącznie z gumowym tłokiem na końcu wkładu. Nie należy
używać wkładu, jeżeli widoczne są jakiekolwiek uszkodzenia lub, jeśli gumowy tłok został
odciągnięty powyżej białego paska na etykiecie na końcu wkładu. Może to spowodować wyciek
insuliny. Jeśli podejrzewa się, że wkład jest uszkodzony, należy go zwrócić do dostawcy.
Dokładniejsze informacje dostępne są w instrukcji obsługi wstrzykiwacza.
► Zawsze do każdego wstrzyknięcia używać nowej igły, aby zapobiec zanieczyszczeniu insuliny.
► Igieł i leku Levemir Penfill nie wolno przekazywać innym.
► Levemir Penfill przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach podskórnych za
pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli konieczne jest podanie insuliny inną
metodą, należy poradzić się lekarza.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Niektóre stany i aktywności mogą mieć wpływ na zapotrzebowanie na insulinę. Należy skonsultować
się z lekarzem:
► w przypadku chorób nerek lub wątroby, nadnerczy, przysadki bądź tarczycy;
► jeśli wykonuje się większy wysiłek fizyczny niż zwykle lub chce się zmienić dotychczas
stosowaną dietę, gdyż może mieć to wpływ na stężenie cukru we krwi;
► w czasie choroby należy kontynuować przyjmowanie insuliny i skonsultować się z lekarzem;
► jeśli planuje się wyjazd za granicę, zmiana strefy czasowej może spowodować inne
zapotrzebowanie na insulinę i zmianę godzin wstrzyknięć;
► w przypadku małego stężenia albumin należy dokładnie monitorować stężenie cukru we krwi.
Należy omówić to z lekarzem.
Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia, aby pomóc zapobiegać powstawaniu zmian w tkance
tłuszczowej pod powierzchnią skóry, np. pogrubieniu skóry, obkurczeniu skóry lub powstawaniu
grudek pod powierzchnią skóry. Insulina wstrzyknięta w obszar, w którym występują grudki,
pogrubienie lub obkurczenie skóry może nie działać odpowiednio.
W przypadku zauważenia jakichkolwiek zmian skórnych w miejscu wstrzyknięcia, należy
porozmawiać z lekarzem. Jeżeli obecnie insulina jest wstrzykiwana w obszary dotknięte takimi
zmianami, to przed zmianą obszaru należy porozmawiać z lekarzem. Lekarz może zalecić
dokładniejsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi oraz dostosowanie dawki insuliny lub innych
leków przeciwcukrzycowych.
Stosowanie leku Levemir z alkoholem
► Jeśli spożywa się alkohol, zapotrzebowanie na insulinę może ulec zmianie, gdyż stężenie cukru
we krwi może zmniejszać się lub zwiększać. Zalecane jest dokładne monitorowanie.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
► Należy skontaktować się z lekarzem w celu rozważenia możliwości prowadzenia pojazdów lub
obsługiwania urządzeń, jeśli:
• często występuje hipoglikemia;
• są trudności w rozpoznawaniu objawów hipoglikemii.
Małe lub duże stężenie cukru we krwi może wpływać na koncentrację i zdolność reagowania, a tym
samym na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń. Należy pamiętać, że może to
stwarzać zagrożenie dla pacjenta i innych osób.
Ważne informacje na temat niektórych składników leku Levemir
Levemir zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy, że lek Levemir uznaje się za
„wolny od sodu”.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Levemir jest roztworem do wstrzykiwań.
Wielkości opakowań to 1, 5 i 10 wkładów po 3 ml. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą
znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Novo Nordisk A/S, Novo Allé, DK-2880 Bagsværd, Dania
Wytwórca
Wytwórca może być zidentyfikowany poprzez numer serii wydrukowany na kartonie i na etykiecie:
– w przypadku, gdy drugim i trzecim znakiem jest S6, P5, K7, R7, VG, FG lub ZF, wytwórcą jest
Novo Nordisk A/S, Novo Allé, DK-2880 Bagsværd, Dania;
– w przypadku, gdy drugim i trzecim znakiem jest H7 lub T6, wytwórcą jest Novo Nordisk
Production SAS, 45 Avenue d’Orléans, F-28000 Chartres, Francja.
Inne źródła informacji
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu.
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Niektóre leki
mają wpływ na stężenie cukru we krwi, przez co mogą zmieniać zapotrzebowanie na insulinę. Poniżej
wymienione są najczęściej stosowane leki mogące mieć wpływ na leczenie insuliną.
Stężenie cukru we krwi może zmniejszyć się (hipoglikemia), jeśli stosowane są:
• inne leki w leczeniu cukrzycy;
• inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) (w leczeniu depresji);
• leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (w leczeniu nadciśnienia tętniczego);
• inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) (w leczeniu niektórych chorób serca
lub nadciśnienia tętniczego);
• salicylany (przeciwbólowo lub w celu obniżenia gorączki);
• steroidy anaboliczne (takie jak testosteron);
• sulfonamidy (w leczeniu infekcji).
Stężenie cukru we krwi może zwiększyć się (hiperglikemia), jeśli stosowane są:
• doustne środki antykoncepcyjne (tabletki antykoncepcyjne);
• tiazydy (w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub nadmiernego zatrzymania płynów
w organizmie);
• glikokortykosteroidy (takie jak kortyzon w leczeniu stanów zapalnych);
• hormony tarczycy (w leczeniu schorzeń tarczycy);
• leki sympatykomimetyczne (takie jak epinefryna [adrenalina] lub salbutamol, terbutalina
w leczeniu astmy);
• hormon wzrostu (w celu stymulacji szkieletowego i somatycznego wzrostu i w znaczącym
stopniu wpływający na procesy metaboliczne organizmu);
• danazol (lek wpływający na owulację).
Oktreotyd i lanreotyd (stosowane w leczeniu akromegalii, rzadkiego zaburzenia hormonalnego
występującego głównie u dorosłych w średnim wieku i spowodowanego nadmiernym wydzielaniem
hormonu wzrostu przez przysadkę) mogą zwiększać lub zmniejszać stężenie cukru we krwi.
Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego) mogą
osłabić lub całkowicie znieść pierwsze objawy zapowiadające małe stężenie cukru we krwi.
Pioglitazon (tabletki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2)
U niektórych pacjentów z długotrwałą cukrzycą typu 2 i chorobą serca lub wcześniejszym udarem
leczonych pioglitazonem w skojarzeniu z insuliną, rozwijała się niewydolność serca. Należy
poinformować lekarza tak szybko, jak to jest możliwe o wystąpieniu objawów niewydolności serca
takich jak: niezwyczajna duszność lub szybki przyrost masy ciała lub miejscowe obrzmienie (obrzęk).
Należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie, jeśli stosuje się którykolwiek z leków
wymienionych powyżej.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
► Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko,
powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. W ciąży i po porodzie może
zaistnieć potrzeba zmiany dawki insuliny. Ścisła kontrola cukrzycy i zapobieganie hipoglikemii
jest ważne dla zdrowia dziecka.
► Jeśli karmi się piersią, należy skontaktować się z lekarzem, gdyż może być konieczne
dostosowanie dawki insuliny.
W ciąży lub w okresie karmienia piersią, przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić
się lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Levemir może być stosowany u młodzieży i dzieci powyżej 1. roku życia.
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania preparatu u dzieci poniżej 1. rż. nie zostało ustalone.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz