REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Hydrokortyzon należy do grupy glikokortykosteroidów (kortykosteroidów) – syntetycznych związków
wykazujących działanie hormonów wydzielanych przez korę nadnerczy.
Hydrokortyzon działa przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, przeciwwstrząsowo, immunosupresyjnie.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dawkowanie jest indywidualne w zależności od wskazania, stanu pacjenta i reakcji na lek. 

Dorośli i dzieci powyżej 14 lat: 20-30 mg na dobę; w ciężkich przypadkach dawka dobowa może być większa.

Dzieci do 14 lat: 36 mg/m² pc. na dobę, w 3 dawkach podzielonych.

Zwykle dawki początkowe są większe, a po uzyskaniu oczekiwanego skutku terapeutycznego są zmniejszane aż do ustalenia najmniejszej dawki potrzebnej do utrzymania korzystnego efektu terapeutycznego lub do odstawienia leku. Jeśli podczas długotrwałej terapii pacjent znajdzie się w sytuacji stresowej, może być konieczne zwiększenie dawki. Podawanie leku powinno odbywać się zgodnie z rytmem dobowym wydzielania nadnerczowego.

Dawkę podtrzymującą podaje się między godziną 6. a 8. rano.

Po długotrwałej terapii lek należy odstawiać stopniowo. Schemat zmniejszania dawki zależy od wskazania, okresu leczenia, wielkości stosowanej dawki i reakcji pacjenta na lek.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC. Chronić od światła.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku, po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji lub domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, co zrobić z lekami, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Hydrocortisonum Jelfa:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną hydrokortyzon lub którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku;
- jeśli pacjent ma układowe zakażenie grzybicze.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Hydrocortisonum Jelfa należy omówić to z lekarzem lub
farmaceutą.
Działania niepożądane występujące po stosowaniu hydrokortyzonu można ograniczyć stosując tylko
konieczną, minimalną dawkę możliwie krótko.

Jeżeli pacjent stosuje lek Hydrocortisonum Jelfa długotrwale:
- może rozwinąć się niedoczynność kory nadnerczy, która może się utrzymywać przez kilka miesięcy
  po zakończeniu leczenia. Nie należy wtedy nagle odstawiać leku, ponieważ mogą wystąpić objawy
  ostrej niedoczynności (zmniejszonego działania) kory nadnerczy;
- w razie współistniejącej choroby, urazu lub zabiegu chirurgicznego należy zwrócić się do lekarza
  celem zwiększenia dawki hydrokortyzonu;
- po długotrwałym leczeniu, odstawienie kortykosteroidów może wywołać różne objawy, w tym
  gorączkę, ból mięśni, bóle stawów i złe samopoczucie.

Jeżeli pacjent ma zakażenie wirusowe lub bakteryjne:
- hydrokortyzon może maskować objawy zakażeń wirusowych lub bakteryjnych;
- podczas stosowania hydrokortyzonu mogą wystąpić nowe zakażenia o nietypowym przebiegu
  klinicznym.

Jeżeli pacjent miał lub ma kontakt z osobą chorującą na ospę wietrzną lub półpasiec i jest w tym czasie
leczony, lub był leczony kortykosteroidami (np. lekiem Hydrocortisonum Jelfa) w ciągu ostatnich 3
miesięcy:
- może to być przyczyną zagrożenia życia, ponieważ kortykosteroidy osłabiają odporność organizmu.
W takim przypadku pacjent musi być poddany biernemu uodpornieniu. W tym celu stosuje się
immunoglobulinę ospy wietrznej/półpaśca (VZIG), która powinna być podana w ciągu 10 dni od
kontaktu z osobą chorą na ospę wietrzną lub półpasiec.
Pacjent zarażony ospą wietrzną wymaga specjalistycznej opieki i leczenia.

Jeżeli pacjent choruje na gruźlicę i otrzymuje leki przeciwprątkowe:
- leczenie kortykosteroidami należy ograniczyć do przypadków piorunującej gruźlicy prosówkowej.
Jeśli jest konieczność zastosowania kortykosteroidów u pacjentów z utajoną gruźlicą lub
nadwrażliwością na tuberkulinę, muszą oni pozostawać pod opieką lekarza, ze względu na ryzyko
uaktywnienia choroby. Podczas długotrwałego leczenia glikokortykosteroidami (glikokortykoterapii)
pacjenci tacy powinni otrzymywać leki przeciwgruźlicze.

Jeżeli pacjent choruje na zakażania grzybicze:
- nie należy stosować kortykosteroidów w przypadku występowania układowych zakażeń grzybiczych,
  ponieważ mogą one zaostrzyć przebieg tych zakażeń, chyba, że jest to konieczne w celu opanowania
  zagrażających życiu reakcji na leki przeciwgrzybicze (amfoterycynę). Jednoczesne stosowanie
  amfoterycyny i hydrokortyzonu może prowadzić do powiększenia serca i zastoinowej niewydolności
  krążenia.

Jeżeli pacjent miał zawał serca:
- po świeżym zawale serca kortykosteroidy należy stosować bardzo ostrożnie, ponieważ w literaturze
  opisano możliwy związek pomiędzy stosowaniem kortykosteroidów i pęknięciem wolnej ściany lewej
  komory serca.

Jeżeli pacjent ma nadciśnienie tętnicze:
- średnie i duże dawki hydrokortyzonu lub kortyzolu mogą spowodować podwyższenie ciśnienia
  tętniczego, zatrzymanie soli i wody oraz zwiększone wydalanie potasu. Prawdopodobieństwo
  wystąpienia takich działań niepożądanych jest mniejsze przy stosowaniu syntetycznych
  pochodnych, z wyjątkiem stosowania dużych dawek. Konieczne może być ograniczenie ilości soli
  w diecie i uzupełnianie potasu. Wszystkie kortykosteroidy zwiększają wydalanie wapnia.

Jeżeli pacjent ma zostać zaszczepiony:
- podawanie szczepionek zawierających żywe wirusy jest przeciwwskazane u osób otrzymujących
  immunosupresyjne (obniżające odporność organizmu) dawki kortykosteroidów;
- u pacjentów otrzymujących immunosupresyjne (tłumiące odporność) dawki kortykosteroidów, po
  zaszczepieniu inaktywowanymi szczepionkami wirusowymi lub bakteryjnymi może nie powstać
  spodziewana ilość przeciwciał w surowicy. Można jednak szczepić pacjentów otrzymujących
  kortykosteroidy w ramach leczenia substytucyjnego (uzupełniającego), tj. w chorobie Addisona.

Jeżeli pacjent otrzymuje duże dawki glikokortykosteroidów:
- objawy podrażnienia otrzewnej po perforacji (pęknięciu) przewodu pokarmowego mogą nie wystąpić
  lub mogą być minimalne;
- mogą wystąpić zatory tłuszczowe, opisywane jako potencjalne powikłanie nadmiaru kortyzonu.

Jeśli pacjent choruje na mózgową postać zimnicy (malarii):
- stosowanie kortykosteroidów związane jest z przedłużoną śpiączką i zwiększoną częstością
  występowania zapalenia płuc i krwawienia z przewodu pokarmowego.

Jeśli pacjent zażywa leki działające na serce, takie jak digoksyna:
- należy zachować ostrożność, ponieważ hydrokortyzon wywołuje zaburzenia elektrolitowe (utratę
  potasu).

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z
lekarzem.

Jeśli hydrokortyzon jest podawany wcześniakom, konieczne może być kontrolowanie czynności serca i
obrazu mięśnia sercowego.

Jeśli u pacjenta występuje nadczynność tarczycy (hipertyreoza)

Jeśli podczas stosowania hydrokortyzonu u pacjenta wystąpią: osłabienie mięśni, bóle mięśni, skurcze i
sztywność mięśni, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem. Mogą to być objawy zaburzenia o
nazwie okresowe porażenie tyreotoksyczne, które może wystąpić u pacjentów z nadczynnością tarczycy
(hipertyreozą), leczonych hydrokortyzonem. Aby złagodzić objawy tego zaburzenia, może być konieczne
wdrożenie dodatkowego leczenia.

Szczególna ostrożność i częsta kontrola lekarska jest wymagana w następujących przypadkach:
- zakażenia ropne;
- aktywny lub utajony wrzód trawienny z zagrożeniem perforacji;
- osteoporoza (szczególnie u kobiet w okresie pomenopauzalnym);
- nadciśnienie;
- zastoinowa niewydolność krążenia;
- cukrzyca;
- przebyta miopatia posteroidowa;
- przebyta ciężka psychoza maniakalno-depresyjna (zwłaszcza psychoza posteroidowa);
- jaskra (również jeżeli choroba występuje w rodzinie);
- marskość lub uszkodzenie wątroby;
- niewydolność nerek;
- padaczka;
- owrzodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego;
- świeża anastomoza jelitowa;
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
- uchyłkowatość jelit;
- osłabienie mięśni (myasthenia gravis);
- opryszczka oka, zagrażająca perforacją rogówki;
- niedoczynność tarczycy;
- przebyta gruźlica;
- predyspozycje do wystąpienia zakrzepowego zapalenia żył.
Kortykosteroidy mogą:
- zwiększać lub zmniejszać ruchliwość i liczbę plemników u niektórych chorych;
- prowadzić do uaktywnienia utajonej pełzakowicy oraz węgorczycy, lub do zaostrzenia przebiegu
  czynnej choroby; dlatego zaleca się wykluczenie utajonej lub czynnej pełzakowicy i węgorczycy
  przed rozpoczęciem leczenia kortykosteroidami u każdego pacjenta z grupy ryzyka, lub z objawami
  wskazującymi na jedną z tych chorób.

Przedłużone stosowanie kortykosteroidów może wywołać zaćmę podtorebkową tylnej części
soczewki, jaskrę z możliwością uszkodzenia nerwu wzrokowego i może zwiększać ryzyko wtórnych
zakażeń narządu wzroku wywołanych grzybami lub wirusami.

Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku działania niepożądane mogą być nasilone, zwłaszcza w razie
równoczesnego występowania osteoporozy, nadciśnienia, hipokaliemii (zmniejszenie stężenia potasu w
surowicy krwi), cukrzycy, a także poprzez większą podatność na zakażenia oraz ścieńczenie skóry.
Wymagany jest ścisły nadzór kliniczny tych pacjentów, aby uniknąć reakcji zagrażającej życiu.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie stwierdzono, aby lek wywierał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Hydrocortisonum Jelfa to białe, okrągłe tabletki z linią podziału po jednej stronie.

Blistry z folii Aluminium/PVC oranżowej w tekturowym pudełku
20 szt. (1 blister po 20 szt.)

Pojemnik PP/PE w tekturowym pudełku 
20 szt. (1 pojemnik po 20 szt.)

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny:
Bausch Health Ireland Limited
3013 Lake Drive
Citywest Business Campus
Dublin 24, D24PPT3
Irlandia

Wytwórca:
Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA
58-500 Jelenia Góra, ul. Wincentego Pola 21
Polska

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

W ciąży i w okresie karmienia piersią, lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży lub gdy
planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.

Ciąża
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku wyraźnego zalecenia lekarza, gdy w jego opinii
spodziewana korzyść dla matki przeważa nad możliwym zagrożeniem dla płodu. Hydrokortyzon przenika
przez łożysko i występuje niewielkie ryzyko wystąpienia rozszczepu podniebienia oraz hamowanie
wewnątrzmacicznego wzrostu u płodu. Noworodki urodzone przez matki, które podczas ciąży
otrzymywały znaczne dawki hydrokortyzonu, powinny pozostawać pod obserwacją, ze względu na
ryzyko wystąpienia niedoczynności kory nadnerczy.

Karmienie piersią
Hydrokortyzon przenika do mleka kobiecego i może u dziecka karmionego piersią zmniejszać
wytwarzanie wewnątrzustrojowych glikokortykosteroidów, hamować wzrost i powodować inne
działania niepożądane.
Zaleca się zaprzestanie karmienia piersią w okresie przyjmowania dużych dawek leku.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Hydrokortyzon powoduje opóźnienie wzrostu. Leczenie powinno być ograniczone do stosowania 
minimalnej dawki możliwie jak najkrócej. Wzrost i rozwój dziecka należy ściśle monitorować.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.