BISOCARD 2.5MG * 30 TABL.
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Bisocard jest lekiem, który blokuje wybiórczo receptory beta-adrenergiczne (obecne m. in. w sercu
i naczyniach krwionośnych). Działa korzystnie m. in. u pacjentów z niewydolnością serca i objawową
stabilną niewydolnością skurczową chroniąc serce przed zbyt intensywną czynnością.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie. Dorośli.
Stabilna przewlekła niewydolność serca. W standardowym leczeniu przewlekłej niewydolności serca stosuje się inhibitor ACE (lub antagonistę receptora angiotensyny II, jeśli pacjent nie toleruje inhibitorów ACE), lek β-adrenolityczny, leki moczopędne i w uzasadnionych przypadkach, glikozydy naparstnicy. Leczenie bisoprololem należy rozpoczynać u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym (bez ostrej niewydolności serca). Terapię powinien prowadzić lekarz z doświadczeniem w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki leku, a następnie zwiększać ją stopniowo, przy dobrej tolerancji, w sposób następujący:
- 1,25 mg raz na dobę przez pierwszy tydzień,
- następnie dawkę zwiększyć do 2,5 mg raz na dobę i stosować przez kolejny tydzień,
- następnie zwiększyć ją do 3,75 mg raz na dobę i stosować przez kolejny tydzień,
- następnie zwiększyć ją do 5 mg raz na dobę i stosować przez 4 tyg.,
- następnie zwiększyć dawkę do 7,5 mg raz na dobę i stosować przez kolejne 4 tyg.
- i dalej do 10 mg raz na dobę jako dawka podtrzymująca (dawka maksymalna).
W trakcie i po okresie ustalania dawki może wystąpić przejściowe nasilenie niewydolności serca, niedociśnienie tętnicze lub bradykardia. W trakcie ustalania dawki zaleca się uważne monitorowanie parametrów życiowych pacjenta (ciśnienie tętnicze, tętno) oraz objawów nasilenia niewydolności serca; objawy te mogą wystąpić już w pierwszym dniu leczenia. Leczenie bisoprololem stabilnej, przewlekłej niewydolności serca jest z reguły długotrwałe. Jeśli maksymalna zalecana dawka nie jest dobrze tolerowana, można rozważyć jej stopniowe zmniejszanie.
W przypadku przemijającego nasilenia niewydolności serca, niedociśnienia tętniczego lub bradykardii należy ponownie rozważyć dawkę jednocześnie podawanych leków. Może być również konieczne czasowe zmniejszenie dawki bisoprololu lub rozważenie jego odstawienia. Należy zawsze rozważyć wznowienie podawania i (lub) zwiększenie dawki bisoprololu, gdy uzyska się stabilizację stanu pacjenta. Jeśli rozważane jest zakończenie leczenia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki, ponieważ nagłe odstawienie leku może prowadzić do ostrego pogorszenia stanu pacjenta.
Szczególne grupy pacjentów. Ze względu na brak danych u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i niewydolnością nerek lub wątroby, należy szczególnie ostrożnie zwiększać dawkę u tych pacjentów. Nie jest konieczne modyfikowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
Nadciśnienie tętnicze i dławica piersiowa. Indywidualnie, ustalając dawkę na podstawie tętna i efektu terapeutycznego: zwykle początkowo 5 mg raz na dobę, w razie konieczności dawkę zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę.
W łagodnym nadciśnieniu tętniczym dawka 2,5 mg raz na dobę może być wystarczająca. W przypadku przerwania leczenia, zmniejszanie dawki powinno odbywać się stopniowo, co tydzień o połowę, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr <20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę. Doświadczenie dotyczące stosowania bisoprololu u pacjentów poddawanych dializie jest ograniczone, ale nie dowiedziono, aby zmiana dawkowania była u nich konieczna. Nie jest konieczne modyfikowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
Sposób podania. Tabletki należy przyjmować rano, zarówno w trakcie posiłku, jak i przed jedzeniem. Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając płynem. Tabletki można podzielić na połowy.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
SKŁAD LEKU
bisoprololu fumaranu.
bezwodna, sodu laurylosiarczan, talk, magnezu stearynian.
Otoczka: hypromeloza, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E 171).
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Bisocard:
- jeśli pacjent ma uczulenie na bisoprololu fumaran lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku ;
- jeśli u pacjenta stwierdzono wstrząs kardiogenny - ciężkie zaburzenie serca z przyspieszonym, słabo
wyczuwalnym tętnem, niskim ciśnieniem tętniczym, zimną, wilgotną skórą, osłabieniem i
omdleniem;
- jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką astmę oskrzelową lub ciężką przewlekłą obturacyjną chorobę płuc;
- jeśli u pacjenta stwierdzono wolną czynność serca (mniej niż 60 skurczów na minutę) - w razie
wątpliwości należy poradzić się lekarza;
- jeśli u pacjenta stwierdzono bardzo niskie ciśnienie tętnicze;
- jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia krążenia w kończynach (które mogą powodować
mrowienie palców rąk i nóg lub ich blednięcie bądź sinienie);
- jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia rytmu serca – wolną lub nieregularną czynność serca;
- jeśli u pacjenta wystąpiła nagle niewydolność serca lub istniejąca niewydolność uległa nasileniu, co
spowodowało konieczność dożylnego podawania leków zwiększających siłę skurczów serca;
- jeśli pacjent stosuje jednocześnie floktafeninę (niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub sultopryd (lek
stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
- jeśli u pacjenta stwierdzono kwasicę metaboliczną (stan, w którym odczyn krwi, pH, jest zbyt niski);
- jeśli u pacjenta stwierdzono guz rdzenia nadnerczy (tzw. guz chromochłonny), który nie jest leczony.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bisocard należy omówić to z lekarzem:
- jeśli u pacjenta stwierdzono mniej nasiloną astmę oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc
– należy stosować jednocześnie leki rozszerzające oskrzela, może być też konieczne zwiększenie ich
dawki;
- jeśli pacjent ma cukrzycę - Bisocard może maskować objawy hipoglikemii (zmniejszonego stężenia
glukozy we krwi);
- jeśli pacjent stosuje ścisłą dietę;
- jeśli u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy I stopnia (zaburzenia przewodzenia
w sercu);
- jeśli u pacjenta stwierdzono dławicę Prinzmetala (ból w klatce piersiowej wywołany skurczem tętnic
wieńcowych, zaopatrujących mięsień sercowy w krew);
- jeśli u pacjenta występują mniej nasilone zaburzenia krążenia w kończynach;
- jeśli pacjent ma zaburzenia czynności tarczycy (bisoprolol może maskować niektóre objawy
nadczynności tarczycy, np. przyspieszoną czynność serca);
- jeśli pacjent ma guz chromochłonny (guz rdzenia nadnerczy) - przed zaleceniem leku Bisocard lekarz
będzie musiał zastosować odpowiednie leczenie;
- jeśli pacjent ma (lub miał w przeszłości) łuszczycę (nawracająca choroba, charakteryzująca się
czerwonobrunatnymi plamami i złuszczaniem skóry);
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiły reakcje alergiczne - Bisocard może zwiększyć zarówno
wrażliwość na substancje wywołujące reakcje alergiczne (alergeny) jak i nasilić reakcje alergiczne;
- jeśli u pacjenta planowane jest leczenie odczulające (leczenie mające na celu zmniejszenie alergii, np.
na użądlenia pszczół lub os);
- jeśli u pacjenta planowany jest zabieg operacyjny - lek Bisocard może zmieniać reakcję organizmu na
podawane leki.
Leczenie niewydolności serca lekiem Bisocard wymaga systematycznej kontroli lekarskiej.
Jest to bezwzględnie konieczne, zwłaszcza na początku leczenia, podczas zwiększania dawki i w przypadku
zakończenia leczenia.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli którekolwiek z opisanych ostrzeżeń dotyczy pacjenta lub dotyczy
sytuacji występujących w przeszłości.
Bisocard z alkoholem
Alkohol może nasilać zawroty głowy i uczucie oszołomienia, powodowane przez lek Bisocard. W takim
przypadku należy unikać picia alkoholu.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie zdolność do prowadzenia pojazdów i
obsługiwania maszyn może być zaburzona. Należy to rozważyć szczególnie na początku leczenia, po
zwiększeniu dawki lub zmianie leku oraz w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu.
Bisocard zawiera laktozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się
z lekarzem przed przyjęciem leku.
Bisocard zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jedną tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Bisocard ma postać tabletek powlekanych.
Białe lub prawie białe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki z rowkiem ułatwiającym dzielenie, pakowane
w blistry z folii PVC/Aclar/Aluminium lub OPA/Aluminium/PVC/Aluminium, umieszczone w tekturowym
pudełku.
Tabletkę można dzielić na równe dawki.
Wielkość opakowań: 30, 60 lub 120 tabletek powlekanych.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
PharmaSwiss Česká republika s.r.o.
Jankovcova 1569/2c
170 00 Praga 7, Republika Czeska
Wytwórca
ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Lekarz nie zaleci stosowania leku Bisocard, jeśli pacjent przyjmuje następujące leki:
- floktafeninę (niesteroidowy lek przeciwzapalny) lub sultopryd (lek stosowany w leczeniu zaburzeń
psychicznych).
Nie należy stosować poniższych leków razem z lekiem Bisocard bez specjalnego zalecenia lekarza:
- niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy I, takie jak
chinidyna, dyzopiramid, lidokaina, fenytoina; flekainid, propafenon);
- niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej lub zaburzeń
rytmu serca (antagoniści wapnia, tacy jak werapamil i diltiazem);
- niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, takie jak klonidyna, metylodopa,
moksonidyna, rylmenidyna. Nie należy jednak przerywać przyjmowania tych leków bez porozumienia
się z lekarzem.
Przed zastosowaniem poniższych leków jednocześnie z lekiem Bisocard należy porozmawiać
z lekarzem - lekarz może zalecić częstsze kontrole stanu pacjenta:
- niektóre leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego lub dławicy piersiowej
(antagoniści wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny, jak felodypina i amlodypina);
- niektóre leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, takie jak
amiodaron);
- miejscowo stosowane beta-adrenolityki (takie jak krople do oczu zawierające tymolol, w leczeniu
jaskry);
- niektóre leki stosowane w leczeniu np. choroby Alzheimera lub jaskry (parasympatykomimetyki, takie
jak donepezil czy pilokarpina) lub leki stosowane w leczeniu ostrych zaburzeń serca
(sympatykomimetyki, takie jak izoprenalina i dobutamina);
- leki przeciwcukrzycowe, w tym insulina;
- środki znieczulające (na przykład w czasie operacji);
- glikozydy naparstnicy, stosowane w leczeniu niewydolności serca;
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), stosowane w leczeniu stanów zapalnych oraz w celu
łagodzenia bólu (na przykład ibuprofen i diklofenak);
- wszystkie leki mogące obniżać ciśnienie tętnicze, jako działanie pożądane lub niepożądane, takie jak
leki przeciwnadciśnieniowe, niektóre leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne, takie jak imipramina czy amitryptylina), niektóre leki przeciwpadaczkowe lub
stosowane podczas znieczulenia ogólnego (barbiturany np. fenobarbital) oraz niektóre leki
przeciwpsychotyczne, podawane w przypadku chorób charakteryzujących się utratą kontaktu
z rzeczywistością (pochodne fenotiazyny np. lewomepromazyna);
- meflochina, stosowana w zapobieganiu i leczeniu malarii;
- leki stosowane w leczeniu depresji, nazywane inhibitorami monoaminooksydazy, takie jak
moklobemid (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B).
- ryfampicyna (antybiotyk);
- pochodne ergotaminy (stosowane w leczeniu migreny).
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Istnieje ryzyko, że stosowanie leku Bisocard w czasie ciąży może zaszkodzić dziecku.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz zadecyduje,
czy można przyjmować Bisocard w czasie ciąży.
Nie wiadomo czy bisoprolol przenika do mleka ludzkiego, dlatego nie zaleca się karmienia piersią
w czasie stosowania leku Bisocard.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Bisocard nie jest zalecany dla dzieci ze względu na brak wystarczających badań klinicznych oraz ryzyko działań niepożądanych.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
