Mozarin 10mg * 28tabl.
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Lek Mozarin zawiera escytalopram. Escytalopram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych,
nazywanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. Selective serotonin
reuptake inhibitors - SSRIs). Leki te działają na układ serotoninergiczny w mózgu przez zwiększenie
stężenia serotoniny. Zaburzenia układu serotoninergicznego w mózgu uważane są za istotny czynnik
w rozwoju depresji i chorób z nią związanych.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie. Dorośli. Nie wykazano bezpieczeństwa stosowania dawki dobowej większej niż 20 mg.
Duże epizody depresji: zwykle stosuje się dawkę 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej 20 mg na dobę. Zwykle działanie przeciwdepresyjne pojawia się po 2-4 tyg. Po ustąpieniu objawów, leczenie należy kontynuować przynajmniej przez 6 mies., aby uzyskać utrwalenie się odpowiedzi na leczenie.
Zaburzenia lęku napadowego (lęku panicznego) z agorafobią lub bez agorafobii: w pierwszym tygodniu zaleca się początkową dawkę 5 mg, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. Dawkę można następnie zwiększyć do dawki maksymalnej 20 mg na dobę, zależnie od indywidualnej odpowiedzi pacjenta. Maksymalną skuteczność osiąga się po ok. 3 mies. Leczenie trwa kilka miesięcy.
Fobia społeczna: zwykle stosuje się dawkę 10 mg raz na dobę. Zwykle złagodzenie objawów uzyskuje się po 2-4 tyg. leczenia. Następnie, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zmniejszyć do 5 mg na dobę lub zwiększyć do 20 mg na dobę. Zaleca się leczenie przez 12 tyg. w celu utrwalenia odpowiedzi na leczenie.
Długoterminowe leczenie osób odpowiadających na leczenie badane było przez 6 mies. i można je rozważyć indywidualnie w celu zapobiegania nawrotom choroby; korzyści prowadzonego leczenia powinny być oceniane w regularnych odstępach czasu. Nie przeprowadzono oceny pozycji leczenia farmakologicznego w odniesieniu do terapii poznawczo-behawioralnej. Farmakoterapia jest częścią ogólnej strategii terapeutycznej.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: początkowa dawka wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej 20 mg na dobę. Pacjenci powinni być leczeni przez okres wystarczająco długi, aby przekonać się, że objawy ich choroby ustąpiły. Korzyści terapeutyczne i dawkę należy oceniać w regularnych odstępach czasu.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku (>65 rż.) początkowa dawka wynosi 5 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na dobę. Nie badano skuteczności preparatu w fobii społecznej u pacjentów w podeszłym wieku.
U pacjentów z niewielkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest wymagana modyfikacja dawkowania. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (CCr poniżej 30 ml/min) należy zachować ostrożność. U pacjentów z niewielkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby zaleca się stosowanie początkowej dawki 5 mg na dobę przez pierwsze 2 tyg. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę.
U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się ostrożność i wyjątkową staranność podczas dostosowywania dawki. Pacjentom, o których wiadomo, że wolno metabolizują leki z udziałem CYP2C19, zaleca się początkową dawkę 5 mg na dobę przez pierwsze 2 tyg. leczenia. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę.
Zakończenie leczenia. Należy unikać nagłego zakończenia terapii, kończąc leczenie należy stopniowo zmniejszać dawkę przez okres przynajmniej 1-2 tyg. Jeśli zmniejszenie dawki lub odstawienie leku powoduje wystąpienie nietolerowanych przez pacjenta objawów, należy rozważyć wznowienie stosowania poprzednio przepisanej dawki. Następnie można kontynuować wolniejsze zmniejszanie dawki leku.
Sposób podania. Preparat może być przyjmowany z jedzeniem lub bez.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępny dla dzieci.
Nie należy stosować leku Mozarin po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po
skrócie EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę co zrobić z lekami, które nie są już potrzebne. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
mg escytalopramu (w postaci szczawianu).
Ponadto lek zawiera:
- Rdzeń: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna,
magnezu stearynian
- Otoczka: Opadry White Y-1-7000: hypromeloza 6 cP, tytanu dwutlenek (E 171) i makrogol 400.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Mozarin :
• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników
tego leku;
• jeśli pacjent zażywa inne leki, które należą do grupy określanej jako inhibitory MAO, w tym
selegilinę (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu
depresji) i linezolid (antybiotyk);
• jeśli pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca lub miał w przeszłości taki epizod
(stwierdzony w obrazie EKG - badaniu pozwalającym na sprawdzenie pracy serca);
• jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwko zaburzeniom pracy serca lub leki wpływające na rytm
serca.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Mozarin należy omówić to z lekarzem.
Należy powiedzieć swojemu lekarzowi, jeśli u pacjenta występują jakiekolwiek inne zaburzenia lub
choroby, ponieważ lekarz powinien uwzględnić takie informacje. Szczególnie należy poinformować
lekarza, jeśli:
• pacjent ma padaczkę. Należy zaprzestać stosowania leku Mozarin w razie wystąpienia lub
zwiększenia częstości drgawek;
• u pacjenta występuje zaburzenie czynności wątroby lub nerek. Może być wymagane
dostosowanie dawkowania przez lekarza;
• pacjent ma cukrzycę. Leczenie lekiem Mozarin może zaburzyć kontrolę stężenia glukozy we
krwi (glikemii). Konieczna może być zmiana dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków
zmniejszających stężenie glukozy we krwi;
• pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi;
• pacjent ma skłonności do łatwego krwawienia lub pojawiania się siniaków;
• pacjent leczony jest elektrowstrząsami;
• pacjent ma chorobę niedokrwienną serca;
• u pacjenta występuje lub występowały w przeszłości choroby serca lub w ostatnim czasie miał
zawał serca;
• pacjent ma niskie tętno spoczynkowe i (lub) może mieć niedobór soli w organizmie, jako
wynik przedłużającej się, ciężkiej biegunki i wymiotów (mdłości) lub stosuje leki
moczopędne;
• u pacjenta występuje szybkie lub nieregularne bicie serca, omdlenie, zapaść lub zawroty głowy
w pozycji stojącej, które mogą wskazywać na zaburzenia rytmu serca;
• jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości problemy z oczami, takie jak
niektóre rodzaje jaskry (wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej).
• pacjent przyjmuje sumatryptan lub inne tryptany, opioidy (takie jak buprenorfina i tramadol)
lub tryptofan. Stosowanie tych leków jednocześnie z lekiem Mozarin może prowadzić do
zespołu serotoninowego, choroby mogącej zagrażać życiu.
• jeśli w przeszłości występowały zaburzenia krzepnięcia krwi lub jeśli jesteś w ciąży.
Leki takie, jak Mozarin (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń
czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.
Uwaga
U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym może wystąpić faza
maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami,
nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli wystąpią te objawy,
należy zwrócić się do lekarza.
W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój lub trudności w
siedzeniu w bezruchu lub staniu w miejscu. W razie wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie
poinformować o tym lekarza.
Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja i (lub) zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o
samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na
początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj
dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później.
Powyższe objawy są bardziej prawdopodobne u:
• pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu.
• młodych dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań
samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami
przeciwdepresyjnymi.
Jeśli u pacjenta pojawiają się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnego lub przyjaciela o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz przeczytanie przez nich niniejszej ulotki. Pacjent może poprosić o informowanie go,
gdy zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.
Mozarin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Mozarin można przyjmować z jedzeniem lub bez.
Podobnie jak w przypadku wielu leków, jednoczesne przyjmowanie leku Mozarin i spożywanie
alkoholu nie jest wskazane, chociaż nie jest spodziewane oddziaływanie leku Mozarin z alkoholem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie należy prowadzić samochodu ani obsługiwać maszyn, dopóki pacjent nie pozna, jak wpływa na
niego lek Mozarin.
Lek Mozarin zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za wolny od sodu”.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Lek Mozarin występuje w postaci tabletek powlekanych po 10 mg, 15 mg i 20 mg. Tabletki opisano
poniżej.
Mozarin 10 mg (8,1 x 5,6 mm) - owalne, białe tabletki powlekane z umieszczoną na jednej stronie
linią podziału. Tabletki można podzielić na dwie równe dawki.
Mozarin 15 mg (10,4 x 5,6 mm) - owalne, białe, tabletki powlekane z umieszczoną na jednej stronie
linią podziału. Linia podziału ma ułatwić podzielenie tabletki w celu łatwiejszego jej połknięcia.
Tabletki Mozarin 20 mg (11,6 x 7,1mm) - owalne, białe, tabletki powlekane z umieszczoną na jednej
stronie linią podziału. Tabletki można podzielić na dwie równe dawki.
Lek Mozarin dostępny jest w opakowaniach o następującej wielkości:
Mozarin 10 mg: 28, 30, 56, 84 tabletek
Mozarin 15 mg: 28 tabletek
Mozarin 20 mg: 28 tabletek
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
Wytwórca
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
HBM Pharma s r.o.
Sklabinská 30
036 80 Martin
Słowacja
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza o zażywaniu jakiegokolwiek z następujących leków:
• „nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)” zawierające substancje czynne, takie
jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. W przypadku
stosowania tych leków, należy odczekać 14 dni przed rozpoczęciem leczenia lekiem Mozarin.
Po zakończeniu terapii lekiem Mozarin należy zaczekać 7 dni przed rozpoczęciem
przyjmowania któregokolwiek z wymienionych wyżej leków;
• „odwracalne, selektywne inhibitory MAO-A” zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu
depresji);
• „nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B)”, zawierające selegilinę
(stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona). Powodują zwiększenie ryzyka wystąpienia
działań niepożądanych;
• antybiotyk linezolid;
• lit (stosowany w leczeniu zaburzenia dwubiegunowego -maniakalno-depresyjnego) i tryptofan;
• imipramina i dezypramina (oba stosowane w leczeniu depresji)
• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz opioidy, takie jak
buprenorfina i tramadol (stosowane w silnych bólach). Mogą zwiększać ryzyko wystąpienia
działań niepożądanych. Leki te mogą wchodzić w interakcje z lekiem Mozarin i wywoływać
objawy, takie jak mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni warunkujących ruchy
gałki ocznej, pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierna potliwość, drżenie, wzmożenie
odruchów, zwiększone napięcie mięśniowe, temperatura ciała powyżej 38°C. Jeśli u pacjenta
wystąpią takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem;
• cymetydyna, lanzoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka),
flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksamina (lek
przeciwdepresyjny) i tyklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Mogą
powodować zwiekszenie stężenia escytalopramu we krwi;
• ziele dziurawca (Hypericum perforatum) – lek ziołowy na depresję;
• kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane jako leki
przeciwbólowe lub w celu rozrzedzenia krwi zwane lekami zmniejszającymi krzepliwość).
Leki te mogą zwiększyć skłonność do krwawień;
• warfaryna, dipirydamol i fenprokumon (leki przeciwzakrzepowe, stosowane w celu
rozrzedzenia krwi). Na początku i po zakończeniu leczenia lekiem Mozarin lekarz
prawdopodobnie sprawdzi czas krzepnięcia, w celu sprawdzenia, czy dawka leku
przeciwzakrzepowego jest nadal odpowiednia;
• meflochina (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) i
tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu) mogą powodować obniżenie progu
drgawkowego;
• neuroleptyki (stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) mogą powodować obniżenie
progu drgawkowego, oraz leki przeciwdepresyjne;
• flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych),
dezypramina, klomipramina i nortryptylina (leki przeciwdepresyjne), rysperydon, tiorydazyna
i haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być konieczne dostosowanie dawkowania
leku Mozarin;
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi zwiększają ryzyko wystąpienia groźnych
dla życia zaburzeń rytmu serca.
Nie należy stosować leku Mozarin, jeśli pacjent przyjmuje leki przeciwko zaburzeniom rytmu serca
lub leki wpływające na rytm serca, takie jak leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III, leki
przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna,
erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciw malarii – szczególnie halofantryna), niektóre leki
przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości należy
zwrócić się do lekarza.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ciąża
Leku Mozarin nie należy stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz tak zalecił a
pacjentka omówiła z nim ryzyko oraz korzyści związane z leczeniem.
Jeśli pacjentka stosuje lek Mozarin w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę, że
u noworodka mogą wystąpić: zaburzenia oddychania, sinica, drgawki, wahania ciepłoty ciała,
trudności w pobieraniu pokarmu, wymioty, obniżenie stężenia glukozy we krwi, sztywność lub
wiotkość mięśni, wzmożenie odruchów, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność
lub trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi któregokolwiek z tych objawów, należy
natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Należy się upewnić, że położna i (lub) lekarz wiedzą, że pacjentka przyjmuje lek Mozarin.
Zażywanie leków, takich jak Mozarin, w czasie ciąży, szczególnie w ostatnich trzech miesiącach
ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiego zaburzenia, tzw. przetrwałego
nadciśnienia płucnego u noworodków (PPHN), które objawia się przyspieszonym oddechem i sinym
zabarwieniem skóry noworodka. Objawy te występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin po
urodzeniu. W razie wystąpienia takich objawów u dziecka, należy niezwłocznie skontaktować się z
położną i (lub) lekarzem.
W przypadku stosowania leku Mozarin pod koniec ciąży może wystąpić zwiększone ryzyko silnego
krwawienia z pochwy wkrótce po urodzeniu, zwłaszcza jeśli w przeszłości występowały zaburzenia
krzepnięcia krwi. Lekarz lub położna powinni wiedzieć, że pacjentka przyjmuje lek Mozarin , aby
mogli doradzić.
W przypadku stosowania leku Mozarin w ciąży nie należy nagle przerywać leczenia.
Karmienie piersią
Przypuszcza się, że Mozarin przenika do mleka kobiecego.
Płodność
W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram, lek podobny do escytalopramu, obniża jakość
nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano
oddziaływania na płodność u ludzi.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Lek Mozarin nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy
pamiętać, że u pacjentów w wieku poniżej 18 lat podczas przyjmowania leków należących do tej
grupy, istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: próby samobójcze i
myśli samobójcze oraz wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze, przejawy gniewu).
Pomimo to, lekarz może zapisać lek Mozarin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat jeśli uważa, że jest to
konieczne. Jeśli lekarz zlecił lek Mozarin pacjentowi z tej grupy wiekowej i mają Państwo w związku
z tym wątpliwości, należy zwrócić się ponownie do lekarza. Należy poinformować lekarza o
wystąpieniu lub nasileniu wymienionych wyżej objawów w trakcie stosowania leku Mozarin u
pacjenta w wieku poniżej 18 lat. Ponadto, nie wykazano jeszcze bezpieczeństwa długoterminowego
stosowania leku Mozarin w tej grupie wiekowej dotyczącego wzrostu, dojrzewania, rozwoju
poznawczego i rozwoju zachowania.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
