Espiro 25mg* 30 tabl.
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Espiro należy do grupy leków nazywanych selektywnymi antagonistami aldosteronu. Leki te blokują
działanie aldosteronu, substancji produkowanej przez organizm, która kontroluje ciśnienie krwi oraz
czynność serca. Zwiększone stężenie aldosteronu może powodować w organizmie zmiany,
prowadzące do niewydolności serca.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie.
Pacjenci z niewydolnością serca po przebytym zawale mięśnia sercowego: początkowo 25 mg raz na dobę, następnie dawkę należy stopniowo zwiększać (w ciągu 4 tyg.), kontrolując stężenie potasu we krwi, do dawki podtrzymującej 50 mg raz na dobę; leczenie eplerenonem należy rozpoczynać w ciągu 3-14 dni od rozpoznania ostrego zawału serca.
Pacjenci z (przewlekłą) niewydolnością serca (klasa II wg NYHA): początkowo 25 mg raz na dobę, następnie dawkę należy stopniowo zwiększać (w ciągu 4 tyg.), kontrolując stężenie potasu we krwi, do dawki podtrzymującej 50 mg raz na dobę.
Dostosowanie dawki. Po rozpoczęciu leczenia, dawkę eplerenonu należy dostosować zależnie od stężenia potasu we krwi: <5 mmol/l - zwiększyć dawkę z 25 mg co drugi dzień do 25 mg raz na dobę, z 25 mg raz na dobę do 50 mg raz na dobę; 5-5,4 mmol/l - utrzymać stosowaną dawkę; 5,5-5,9 mmol/l - zmniejszyć dawkę z 50 mg raz na dobę do 25 mg raz na dobę, z 25 mg raz na dobę do 25 mg co drugi dzień, z 25 mg co drugi dzień do odstawienia; ≥6 mmol/l - należy odstawić lek.
Po odstawieniu leku, z powodu stężenia potasu, leczenie można ponownie rozpocząć eplerenonem w dawce 25 mg co drugi dzień, kiedy stężenie potasu zmniejszy <5 mmol/l.
Szczególne grupy pacjentów. Podczas jednoczesnego stosowania słabych lub umiarkowanych inhibitorów CYP3A4, dawka początkowa i podtrzymująca wynosi 25 mg eplerenonu raz na dobę.
Nie ma konieczności dostosowania dawki początkowej u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek; u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CCr 30-60 ml/min) dawka początkowa wynosi 25 mg co drugi dzień, a dawka powinna być dostosowana na podstawie kontroli stężenia potasu we krwi; brak doświadczeń u pacjentów z CCr <50 ml/min z pozawałową niewydolnością serca - zachować ostrożność; dawki >25 mg dziennie nie były badane u pacjentów z CCr <50 ml/min; stosowanie leku u pacjentów z CCr <30 ml/min jest przeciwwskazane.
Nie ma konieczności modyfikacji dawki początkowej u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby; stosowanie u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby jest przeciwwskazane.
U pacjentów, u których stężenie potasu w surowicy wynosi >5,0 mmol/1, nie należy rozpoczynać leczenia eplerenonem.
Nie ma konieczności modyfikacji dawki początkowej u pacjentów w podeszłym wieku.
Sposób podania. Tabl. można przyjmować podczas lub niezależnie od posiłków. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podział na równe dawki.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Brak specjalnych zaleceń dotyczących warunków przechowywania.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Zapis na opakowaniu po skrócie EXP oznacza termin ważności, a po skrócie Lot/LOT oznacza numer
serii.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
hypromeloza 15cP, magnezu stearynian, sodu laurylosiarczan.
Otoczka tabletki zawiera: hypromelozę 6 cP, makrogol 3350, tytanu dwutlenek (E 171), laktozę
jednowodną, triacetynę, żelaza tlenek żółty (E 172).
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Espiro:
- jeśli pacjent ma uczulenie na eplerenon lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku;
- jeśli występuje zwiększone stężenie potasu we krwi (hiperkaliemia);
- jeśli pacjent przyjmuje leki pomagające w wydalaniu nadmiernej ilości płynów z organizmu
(leki moczopędne oszczędzające potas);
- jeśli występują ciężkie zaburzenia czynności nerek;
- jeśli występuje ciężkie zaburzenie czynności wątroby;
- jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zakażeniach grzybiczych (ketokonazol lub
itrakonazol);
- jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane przeciw wirusowi HIV (nelfinawir lub rytonawir);
- jeśli pacjent przyjmuje antybiotyki stosowane w zakażeniach bakteryjnych (klarytromycyna
lub telitromycyna);
- jeśli pacjent przyjmuje nefazodon, stosowany w leczeniu depresji;
- jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki stosowane w leczeniu niektórych chorób serca lub
nadciśnienia (tzw. inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę (ACE) w skojarzeniu
z antagonistą receptora angiotensyny II (AIIRA)).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Espiro należy omówić to z lekarzem, jeśli:
- występuje zaburzenie czynności nerek lub wątroby (patrz także punkt „Kiedy nie stosować
leku Espiro”);
- pacjent przyjmuje sole litu (stosowane zwykle w zaburzeniu maniakalno-depresyjnym,
nazywanym chorobą dwubiegunową);
- pacjent przyjmuje takrolimus lub cyklosporynę (stosowane w leczeniu zaburzeń skórnych,
takich jak łuszczyca lub wyprysk oraz w zapobieganiu reakcji odrzucania przeszczepionych
narządów).
Espiro z jedzeniem i piciem
Espiro można przyjmować podczas posiłku lub na czczo.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podczas stosowania leku Espiro mogą wystąpić zawroty głowy. W razie ich występowania nie należy
prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Espiro zawiera laktozę jednowodną (rodzaj cukru) i sód
Jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Espiro 25 mg to tabletki powlekane barwy żółtej, okrągłe, obustronnie wypukłe, o średnicy 6 mm.
Espiro 50 mg to tabletki powlekane barwy żółtej, okrągłe, obustronnie wypukłe z pojedynczą linią
podziału po jednej stronie i średnicy 8 mm. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko rozkruszenie
w celu ułatwienia połknięcia, a nie podział na równe dawki.
Opakowanie zawiera:
10, 20, 28, 30, 50 lub 90 tabletek powlekanych w blistrach i tekturowym pudełku.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
tel. + 48 22 3646101
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Nie wolno przyjmować leku Espiro z następującymi lekami :
- itrakonazol lub ketokonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych), rytonawir, nelfinawir
(leki przeciwwirusowe przeciwko wirusowi HIV), klarytromycyna, telitromycyna (stosowane
w leczeniu zakażeń bakteryjnych) oraz nefazodon (stosowany w leczeniu depresji), ponieważ
leki te mogą zmniejszać metabolizm leku i tym samym wydłużać jego działanie w organizmie;
- leki moczopędne oszczędzające potas (leki pomagające usunąć nadmiar płynów z organizmu)
oraz preparaty uzupełniające potas. Leki te zwiększają stężenie potasu we krwi.
- leki stosowane w leczeniu niektórych chorób serca lub nadciśnienia (tzw. inhibitory enzymu
konwertującego angiotensynę (ACE) jednocześnie z antagonistami receptora angiotensyny II
(AIIRA), stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, chorób serca oraz niektórych chorób
nerek), ponieważ mogą one zwiększać stężenie potasu we krwi.
Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu następujących leków:
- lit (stosowany zwykle w leczeniu zaburzenia maniakalno-depresyjnego, nazywanego również
chorobą dwubiegunową);
Stosowanie litu jednocześnie z lekami moczopędnymi i inhibitorami konwertazy angiotensyny
(ACE) (stosowanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz chorób serca), zwiększało
stężenie litu we krwi, co mogło powodować działania niepożądane, takie jak: utrata apetytu,
zaburzenia widzenia, uczucie zmęczenia, osłabienie mięśni, drżenie mięśni.
- cyklosporyna lub takrolimus (stosowane w leczeniu zaburzeń skórnych, takich jak łuszczyca lub
wyprysk oraz w zapobieganiu reakcji odrzucania przeszczepionych narządów);
Leki te mogą powodować zaburzenia czynności nerek i tym samym zwiększać stężenie potasu
we krwi.
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ - leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen, stosowane
w celu złagodzenia bólu, sztywności i stanu zapalnego);
Leki te mogą doprowadzić do zaburzeń czynności nerek i tym samym zwiększać stężenie
potasu we krwi.
- trimetoprim (stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych) może zwiększać stężenie potasu we
krwi;
- alfa-1-adrenolityki, takie jak prazosyna czy alfuzosyna (stosowane w leczeniu nadciśnienia
tętniczego i niektórych chorób gruczołu krokowego), mogą powodować gwałtowne obniżenie
ciśnienia tętniczego krwi i zawroty głowy podczas zmiany pozycji ciała na stojącą;
- trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina czy amoksapina (stosowane
w leczeniu depresji), leki przeciwpsychotyczne (znane również jako neuroleptyki), takie jak
chloropromazyna czy haloperydol (stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych), amifostyna
(stosowana w chemioterapii nowotworów) oraz baklofen (stosowany w przypadku
zwiększonego napięcia mięśniowego);
Leki te mogą powodować gwałtowne obniżenie ciśnienia krwi i zawroty głowy podczas zmiany
pozycji ciała na stojącą.
- glikokortykosteroidy, takie jak hydrokortyzon czy prednizon (stosowane w leczeniu stanów
zapalnych i niektórych chorób skóry) oraz tetrakozaktyd (stosowany głównie w diagnozowaniu
i leczeniu zaburzeń kory nadnerczy), mogą zmniejszać działanie obniżające ciśnienie tętnicze
krwi, spowodowane przez eplerenon;
- digoksyna (stosowana w leczeniu chorób serca);
Jednoczesne stosowanie z eplerenonem może zwiększać stężenie digoksyny we krwi.
- warfaryna (lek przeciwzakrzepowy): jeżeli podawana jest warfaryna, konieczna jest ostrożność,
ponieważ zwiększone stężenie warfaryny we krwi może zaburzać wpływ eplerenonu na
organizm;
- erytromycyna (stosowana w leczeniu zakażeń bakteryjnych), sakwinawir (lek przeciwwirusowy
stosowany w leczeniu zakażeń wirusem HIV), flukonazol (stosowany w leczeniu zakażeń
grzybiczych), amiodaron, diltiazem oraz werapamil (stosowane w leczeniu chorób serca
i nadciśnienia tętniczego) wydłużają okres półtrwania eplerenonu, tym samym przedłużając
jego działanie na organizm;
- ziele dziurawca (ziołowy produkt leczniczy), ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń
bakteryjnych), karbamazepina, fenytoina i fenobarbital (stosowane między innymi w leczeniu
padaczki) mogą skracać okres półtrwania eplerenonu, a tym samym osłabiać jego działanie.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Stosowanie leku Espiro w ciąży nie było badane.
Nie wiadomo, czy eplerenon przenika do mleka kobiecego. Lekarz powinien zadecydować
o zaprzestaniu karmienia piersią lub odstawieniu leku, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią
dla dziecka i korzyści ze stosowania leku dla pacjentki.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania eplerenonu u dzieci
i młodzieży.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
