Polhumin Mix-3 zaw.dowstrz. 100j.m./ml 5wk
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Polhumin Mix-3 jest insuliną ludzką stosowaną w leczeniu cukrzycy. Insulina ta wytwarzana jest z
wykorzystaniem technik genetycznych (rekombinacja DNA) w bakteriach Escherichia coli. Jest
identyczna z insuliną wytwarzaną przez organizm ludzki.
Insulina jest hormonem wytwarzanym w organizmie ludzkim w trzustce. Bierze udział w przemianach
węglowodanów, tłuszczów i białek, powodując m.in. obniżenie stężenia glukozy (cukru) we krwi.
Przyczyną cukrzycy jest niezdolność trzustki do wytwarzania insuliny w ilościach umożliwiających
kontrolę stężenia glukozy we krwi.
Polhumin Mix-3 jest lekiem o pośrednim czasie działania. Oznacza to, że początek działania,
polegający na zmniejszeniu stężenia cukru we krwi, występuje po ok. 30 minutach po wstrzyknięciu,
maksimum działania występuje po 2-8 godzinach, a całkowity czas działania wynosi do 24 godzin.
Lek dostępny jest we wkładzie o pojemności 3 ml i przeznaczony jest do stosowania ze
wstrzykiwaczem.
Uwaga! Do wkładów z insuliną nie można wprowadzać innych produktów. Insuliny nie należy
podawać z innymi lekami w jednej strzykawce.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Indywidualnie, zgodnie z zapotrzebowaniem na insulinę. Dawkę insuliny określa się na podstawie wieku pacjenta, aktywności ruchowej, stanu zdrowia (np. występowanie niewydolności nerek), jak również stosowania innych leków. Dokładną dawkę insuliny należy określić na podstawie regularnego monitorowania stężenia glukozy we krwi i w moczu. Podczas każdej zmiany insuliny: np. z insuliny mieszanej (wieprzowo-wołowej) lub wołowej na insulinę ludzką, zmiany postaci, również zmiany wytwórcy leku może być konieczna zmiana dawkowania, która powinna odbywać się pod kontrolą lekarza. U pacjentów, u których wysokooczyszczona insulina wieprzowa lub inne wysokooczyszczone insuliny ludzkie zapewniają właściwe stężenie glukozy, nie przewiduje się innych zmian dawkowania niż rutynowe, mające na celu stałą kontrolę stanu pacjenta.
Dzieci. W leczeniu cukrzycy u dzieci należy dążyć do uzyskania normoglikemii. Najbardziej właściwą metodą leczenia cukrzycy w tej grupie wiekowej jest insulinoterapia czynnościowa, umożliwiająca uzyskanie odpowiedniego stężenia insuliny, podstawowego i poposiłkowego.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek T0,5 insuliny w surowicy ulega wydłużeniu i wzrasta jej stężenie we krwi. Przy CCr poniżej 60 ml/min eliminacja insuliny przez nerki ulega znacznemu zmniejszeniu, co może mieć znaczenie kliniczne.
U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek dawkę insuliny należy odpowiednio zmniejszyć.
U pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 70 lat), ze względu na większe ryzyko znacznego obniżenia stężenia glukozy w surowicy krwi, nie należy dążyć do uzyskania normoglikemii w trakcie insulinoterapii. Dla tych chorych zaleca się algorytm 2 wstrzyknięć insuliny na dobę. Utrzymanie glikemii poniżej progu nerkowego jest często wystarczające.
U pacjentów z otyłością może być konieczne zwiększenie dawek insuliny.
Sposób podania. Preparat we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Lek podaje się we wstrzyknięciu podskórnym przez wstrzyknięcie w okolicę brzucha, udo, ramię, okolicę mięśnia naramiennego lub okolicę pośladkową. Miejsca wstrzyknięć należy zmieniać w obrębie tego samego obszaru w celu zmniejszenia ryzyka lipodystrofii i amyloidozy skórnej.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C).
Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Wkład po pierwszym otwarciu przechowywać w temperaturze poniżej 25°C maksymalnie przez 28
dni.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zmianę wyglądu zawartości opakowania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
1 ml zawiesiny zawiera 100 j.m. insuliny ludzkiej.
w proporcjach 3 części insuliny rozpuszczalnej i 7 części insuliny izofanowej.
Inne składniki leku to protaminy siarczan, disodu fosforan dwunastowodny, fenol, metakrezol,
glicerol, cynku chlorek (4% roztwór Zn2+), kwas solny (roztwór 0,1 mol/l), sodu wodorotlenek
(roztwór 0,1 mol/l) i woda do wstrzykiwań.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Polhumin Mix-3
- jeśli pacjent ma uczulenie na tę insulinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
- jeśli u pacjenta występują objawy mogące wskazywać na zbliżający się stan hipoglikemii (niskie
stężenie cukru we krwi).
Ostrzeżenia i środki ostrożności
• Jeśli obecne leczenie zapewnia dobrą kontrolę cukrzycy, ostrzegawcze objawy nadmiernego
zmniejszenia stężenia glukozy (hipoglikemia – patrz niżej) we krwi mogą nie być odczuwalne.
Należy zaplanować dokładnie pory posiłków, częstość podejmowania aktywności fizycznej
i ogólny poziom aktywności. Należy także kontrolować stężenie cukru wykonując często badanie
stężenia glukozy we krwi.
• Niektóre osoby, u których po zmianie rodzaju insuliny ze zwierzęcej na ludzką występowała
hipoglikemia (małe stężenie glukozy we krwi) zgłaszały, że objawy zapowiadające hipoglikemię
były słabiej zaznaczone lub zupełnie inne niż wcześniej. Jeżeli hipoglikemia pojawia się często lub
występują trudności z rozpoznaniem objawów zapowiadających hipoglikemię, należy
skonsultować się z lekarzem.
• Zapotrzebowanie na insulinę może także zmieniać się po spożyciu alkoholu.
• Jeśli pacjent planuje podróż za granicę powinien o tym poinformować lekarza. Różnica stref
czasowych może wiązać się z koniecznością wykonywania wstrzykiwań i spożywania posiłków
o innej porze.
• Jeśli u pacjenta stwierdzono choroby nerek lub wątroby powinien o tym poinformować lekarza.
Lekarz odpowiednio dostosuje dawkę insuliny.
Należy pamiętać, że w wielu stanach chorobowych (np. choroby wątroby, nerek, nadnerczy,
przysadki, przeziębienia) i sytuacjach stresowych, może dojść do znacznych wahań stężenia cukru
we krwi, które mogą prowadzić do wystąpienia powikłań insulinoterapii: hipoglikemii
(zmniejszone stężenie cukru we krwi) lub hiperglikemii (zwiększone stężenie cukru we krwi).
Polhumin Mix-3 we wkładach przeznaczony jest wyłącznie do podawania we wstrzyknięciach
podskórnych za pomocą wstrzykiwacza wielokrotnego użytku. Jeśli konieczne jest podanie insuliny
inną metodą, należy poradzić się lekarza.
Zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia, aby zapobiegać powstawaniu zmian skórnych, np. grudek pod
powierzchnią skóry. Insulina wstrzyknięta w obszar, w którym występują grudki, może nie działać
odpowiednio. Jeżeli obecnie insulina jest wstrzykiwana w obszarze, w którym występują grudki, to przed
jego zmianą należy skontaktować się z lekarzem.
Lekarz może zalecić dokładniejsze kontrolowanie stężenia cukru we krwi oraz dostosowanie dawki
insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych.
• Hipoglikemia (niedocukrzenie) może być spowodowana podaniem zbyt dużej dawki insuliny,
w przypadku opóźnienia lub pominięcia posiłku, przy zmniejszonej zawartości cukrów w posiłku,
zwiększonej aktywności fizycznej bądź zwiększonej szybkością wchłaniania insuliny (np.
w wyniku podwyższonej temperatury skóry w czasie opalania lub kąpieli w gorącej wodzie).
Objawami hipoglikemii są: nadmierne pocenie się, osłabienie, głód, kołatanie serca, uczucie zimna,
uczucie niepokoju, drżenie rąk, zaburzenia widzenia, bóle głowy, a w cięższych postaciach –
zaburzenia orientacji, drgawki, utrata przytomności.
Uwaga! W razie powtarzającej się hipoglikemii należy skontaktować się z lekarzem w celu ustalenia
przyczyny niedocukrzenia i ewentualnej zmiany dawkowania insuliny. Osobie nieprzytomnej nie
wolno podawać doustnie płynów i pożywienia ze względu na możliwość zachłyśnięcia. Osobę
nieprzytomną należy ułożyć na boku i natychmiast wezwać lekarza. Jeżeli leczenie ciężkiej
hipoglikemii nie zostanie podjęte, to może ona spowodować przejściowe lub trwałe uszkodzenie
mózgu lub śmierć.
• Hiperglikemia. Pojawiające się w trakcie leczenia insuliną nieprawidłowe, podwyższone stężenie
glukozy we krwi najczęściej jest wynikiem: nieprzestrzegania diety cukrzycowej, niewłaściwej
insulinoterapii (mała dawka insuliny), zwiększonego zapotrzebowania organizmu na insulinę
(choroby zakaźne, operacje, urazy), zmiany trybu życia (zmniejszenie aktywności fizycznej), jak
również przyjmowania innych leków, np. doustne środki antykoncepcyjne, glikokortykosteroidy
czy tiazydowe leki moczopędne. Do objawów hiperglikemii należą: nadmierne pragnienie, utrata
apetytu, oddawanie dużych ilości moczu, uczucie zmęczenia, senność, suchość skóry i śluzówek.
Długotrwała hiperglikemia może spowodować wystąpienie kwasicy ketonowej (zapach acetonu z
ust, przyspieszenie i pogłębienie oddechu, obecność ciał ketonowych w moczu) lub śpiączki.
Stwierdzenie wyżej wymienionych objawów wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.
Aby uniknąć hipoglikemii lub hiperglikemii:
• Należy zawsze mieć przy sobie zapasowy wstrzykiwacz i wkład z insuliną Polhumin Mix-3.
• Należy zawsze mieć przy sobie coś, co informuje innych o tym, że jest się chorym na cukrzycę.
• Należy zawsze mieć przy sobie kostki cukru.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Należy zwrócić uwagę na mogące pojawić się objawy hipoglikemii. Zdolność koncentracji
i reagowania jest zwykle osłabiona w czasie hipoglikemii. Nigdy nie należy prowadzić pojazdów,
jeżeli dolegliwości wskazują na zbliżający się stan hipoglikemii. Należy skontaktować się z lekarzem
w celu dokładnego rozważenia możliwości prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn w
przypadku występowania częstych stanów hipoglikemii lub w przypadku trudności w rozpoznaniu jej
objawów.
Lek Polhumin Mix-3 zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jednostkę dawkowania, to znaczy lek uznaje się
za „wolny od sodu”.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Biała lub prawie biała, obojętna, jałowa, wodna zawiesina insuliny ludzkiej we wkładzie o pH 6,9-7,8.
Opakowanie
5 wkładów po 3 ml w blistrze PVC/Al w tekturowym pudełku.
Wkłady stanowią cylindry szklane ze szkła neutralnego bezbarwnego, wewnętrznie silikonowane
dwustronnie zamknięte tłoczkiem gumowym i kapslem aluminiowym z dyskiem gumowym,
wykonanym z mieszanki bromobutylowej. Każdy wkład zawiera 2 kulki szklane.
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: 22 811-18-14
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela Podmiotu
odpowiedzialnego.
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Koniecznie trzeba powiedzieć o przyjmowaniu insuliny lekarzowi, u którego pacjent znalazł się
z innego powodu niż cukrzyca.
Zapotrzebowanie organizmu na insulinę może zmienić się w przypadku jednoczesnego stosowania
takich leków jak:
Leki zmniejszające działanie insuliny:
- estrogeny (w tym doustne środki antykoncepcyjne, hormonalna terapia zastępcza),
- hormony tarczycy,
- związki litu (stosowane w leczeniu niektórych chorób psychicznych),
- danazol (stosowany w leczeniu m.in. łagodnych chorób sutka (zwyrodnienie włóknisto-
torbielowate sutka), endometriozy (rozrostu błony śluzowej macicy poza jamą macicy),
- środki sympatykomimetyczne (np. epinefryna, terbutalina stosowane w leczeniu astmy),
- kwas nikotynowy,
- steroidy (stosowane w stanach zapalnych),
- fenytoina (lek przeciwpadaczkowy)
Leki nasilające działanie insuliny:
- leki β-adrenolityczne (stosowane w leczeniu chorób serca, nadciśnienia tętniczego - np.
propranolol),
- niektóre leki przeciwdepresyjne (np. inhibitory monoaminooksydazy np. iproniazyd),
- salicylany (np. aspiryna),
- analogi somatostatyny (np. oktreotyd),
- alkohol etylowy.
Doustne leki przeciwcukrzycowe zmniejszają zapotrzebowanie na insulinę.
Uwaga! Do wkładów z insuliną nie można wprowadzać innych leków. Insuliny nie należy podawać z
innymi lekami w jednej strzykawce.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
U kobiet chorych na cukrzycę, w okresie rozrodczym, należy bezwzględnie dążyć do uzyskania
prawidłowych wartości stężenia cukru we krwi w trakcie leczenia insuliną.
Insulina nie przenika przez łożysko do krwi płodu.
Zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się w pierwszym trymestrze ciąży, zwiększa się natomiast
w dwóch następnych trymestrach. W końcowym etapie ciąży zapotrzebowanie na insulinę jest około
dwukrotnie większe w porównaniu z okresem przed ciążą.
Zapotrzebowanie na insulinę zmniejsza się w momencie wystąpienia czynności porodowej i po
porodzie (dawka insuliny zbliża się do dawki stosowanej u nieciężarnych kobiet chorych na cukrzycę).
Insulina nie przenika do mleka ludzkiego. Pacjentki leczone insuliną mogą karmić piersią. Często jest
konieczna zmiana dawki insuliny lub diety.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Lekarz zaleci odpowiednie dawkowanie w celu uzyskania prawidłowego stężenia cukru we krwi
(normoglikemii), zgodnie z fizjologicznymi potrzebami życiowymi.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.



