REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Bicardef zawierający bisoprolol (w postaci fumaranu) zalecany jest w chorobach serca i układu
krążenia. Bisoprolol wpływa na tzw. współczulną część układu nerwowego, która między innymi
reguluje ciśnienie krwi i pracę serca. Bisoprolol należy do środków niemal wyłącznie wpływających
na funkcjonowanie serca (wybiórczo blokuje receptory beta1 serca), jego podawanie w zalecanych
dawkach zwykle nie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego, naczynia krwionośne i
oskrzela (nie powoduje skurczu oskrzeli) oraz nie wpływa na przemianę materii związaną z
pobudzeniem receptorów beta2 (nie zwiększa stężenia lipidów i glukozy we krwi).

Bisoprolol obniża ciśnienie krwi, zwalnia rytm pracy serca w spoczynku i po wysiłku oraz, co jest
pożądane w chorobie niedokrwiennej serca, ogranicza zużycie tlenu przez mięsień sercowy.
Wskazaniem do zastosowania leku Bicardef (podawanego jako jedyny lek lub razem z innymi
odpowiednio dobranymi lekami), jest nadciśnienie tętnicze oraz choroba niedokrwienna serca
(dławica piersiowa).

Niewydolność serca pojawia się, jeśli mięsień serca jest słaby i nie jest w stanie pompować
wystarczającej ilości krwi, aby zaspokoić potrzeby organizmu.
Bisoprolol jest stosowany w leczeniu stabilnej, przewlekłej niewydolności serca z zaburzoną
czynnością skurczową lewej komory.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Nadciśnienie tętnicze: 5 mg raz na dobę. W łagodniejszych postaciach nadciśnienia tętniczego (ciśnienie rozkurczowe do 105 mmHg) właściwe może się okazać podawanie 2,5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg podawanych raz na dobę. Dalsze zwiększanie dawki jest uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. 

 Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zwykle nie jest konieczna modyfikacja dawkowania; u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr < 20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę; doświadczenie ze stosowaniem bisoprololu u pacjentów poddawanych dializie jest ograniczone, nie ma jednak dowodów na konieczność modyfikowania dawkowania. 

 Dzieci i młodzież. Z powodu braku dostatecznych danych klinicznych nie zaleca się stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży. 

Choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa): 5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Dalsze zwiększanie dawki jest uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach. Maksymalna zalecana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. 

 Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zwykle nie jest konieczna modyfikacja dawkowania; u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr < 20 ml/min) oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę; doświadczenie ze stosowaniem bisoprololu u pacjentów poddawanych dializie jest ograniczone, nie ma jednak dowodów na konieczność modyfikowania dawkowania. 

 Dzieci i młodzież. Z powodu braku dostatecznych danych klinicznych nie zaleca się stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży. 

Stabilna, przewlekła niewydolność serca. Standardowe leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca obejmuje inhibitory ACE (lub, w przypadku nietolerancji leków z tej grupy, antagonistów receptora AT1 dla angiotensyny II), β-adrenolityki, leki moczopędne, a jeśli jest to wskazane, także glikozydy nasercowe. W chwili rozpoczynania leczenia bisoprololem pacjent powinien być w stanie stabilnym (bez objawów ostrej niewydolności serca). Zaleca się, aby leczenie stabilnej, przewlekłej niewydolności serca było prowadzone przez lekarza z doświadczeniem w leczeniu tej choroby.  

 Faza dostosowania dawki. Dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej tolerancji, dawkę zwiększa się stopniowo, w odstępach dwutygodniowych lub dłuższych do dawki 2,5 mg, 3,75 mg, 5 mg, 7,5 mg i 10 mg raz na dobę. Jeżeli zwiększona dawka jest źle tolerowana, mniejsza dawka może być dawką podtrzymującą. Maksymalna zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Podczas fazy dostosowania dawki zaleca się ścisłe monitorowanie parametrów życiowych (częstość rytmu serca, ciśnienie krwi) i objawów nasilenia niewydolności serca. 

 Modyfikacja leczenia. Jeśli maksymalna zalecana dawka jest źle tolerowana, można rozważyć stopniowe zmniejszenie dawki. W przypadku przemijającego nasilenia niewydolności serca, niedociśnienia lub bradykardii, zaleca się ponowne dostosowanie dawki jednocześnie stosowanych leków. Konieczne może być czasowe zmniejszenie dawki bisoprololu. Należy również rozważyć zakończenie leczenia β-adrenolitykiem. Po uzyskaniu stabilizacji stanu pacjenta należy zawsze rozważyć ponowne rozpoczęcie leczenia i (lub) stopniowe zwiększenie dawki bisoprololu. 

 Pacjenci w podeszłym wieku. Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania. 

 Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Brak danych dotyczących farmakokinetyki bisoprololu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, w związku z tym, u tych pacjentów należy zachować szczególną ostrożność w czasie zwiększania dawki. Dzieci i młodzież. Z powodu braku dostatecznych danych klinicznych nie zaleca się stosowania bisoprololu u dzieci i młodzieży. 

Czas trwania leczenia, przerwanie leczenia. Czas trwania leczenia nie jest ograniczony. Leczenia bisoprololem nie powinno się przerywać nagle, zwłaszcza u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, ponieważ może to prowadzić do ostrego pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Jeżeli konieczne jest przerwanie leczenia, dawkę należy zmniejszać stopniowo (np. zmniejszać o połowę w odstępach tygodniowych). 

Sposób podania. Lek należy przyjmować raz dziennie, zwykle rano o tej samej porze, przed śniadaniem, podczas śniadania lub po posiłku. Tabletki należy połknąć, popijając niewielką ilością płynu, bez rozgryzania. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w
celu ochrony przed światłem.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności umieszczonego na pudełku. Termin ważności
oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Bicardef
Jeśli pacjent ma uczulenie na bisoprololu fumaran lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku.

Nie należy stosować leku Bicardef jeśli występuje:
• ostra niewydolność serca lub zaostrzenie niewydolności serca, które wymagają dożylnego
  podawania leków poprawiających kurczliwość mięśnia sercowego (tzw. leków inotropowych);
• wstrząs wywołany zaburzeniami czynności serca (wstrząs kardiogenny);
• zaburzenie przewodzenia impulsów między przedsionkami a komorami serca (blok
  przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia) bez zabezpieczenia rozrusznikiem serca;
• zespół chorego węzła zatokowego (tzw. zespół chorej zatoki);
• blok zatokowo przedsionkowy;
• znaczące spowolnienie akcji serca (bradykardia), z czynnością serca poniżej 50 skurczów/min
  przed rozpoczęciem leczenia;
• niskie ciśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mmHg);
• ciężka astma oskrzelowa lub ciężka przewlekła choroba oskrzelowo-płucna;
• późne stadium choroby zarostowej tętnic obwodowych lub skurcz naczyń palców dłoni i stóp
  (zespół Raynauda);
• nieleczony guz chromochłonny rdzenia nadnerczy, czyli rzadko występujący nowotwór
  nadnerczy (pheochromocytoma - patrz niżej);
• kwasica metaboliczna, czyli stan, w którym odczyn krwi (pH) jest nieprawidłowy.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Bicardef należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli występuje którykolwiek z poniższych stanów, przed rozpoczęciem przyjmowania leku Bicardef
należy porozmawiać z lekarzem; lekarz może uznać, że konieczna jest szczególna ostrożność (na
przykład podanie dodatkowych leków lub częstsze przeprowadzanie kontroli):
• cukrzyca;
• ścisła głodówka;
• niektóre choroby serca (takie jak zaburzenia rytmu serca lub silny ból w klatce piersiowej
  w spoczynku - dławica Prinzmetala);
• zaburzenia krążenia krwi w kończynach;
• astma oskrzelowa lub przewlekła choroba płuc;
• występowanie łuszczących się zmian skórnych (łuszczyca), również w wywiadzie;
• zaburzenia czynności tarczycy;
• guz chromochłonny rdzenia nadnerczy.

Poza tym należy powiedzieć lekarzowi, jeśli planowane jest:
• leczenie odczulające (np. w celu uniknięcia kataru siennego), ponieważ bisoprolol może
  zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej lub zwiększać nasilenie takiej
  reakcji;
• zabieg chirurgiczny w znieczuleniu ogólnym, ponieważ bisoprolol może zmieniać reakcję
  organizmu na podawane leki.

Bicardef z jedzeniem lub alkoholem
Rodzaj i ilość przyjmowanego pokarmu nie zmieniają działania leku, jednak przestrzeganie
odpowiedniej diety i innych dodatkowych zaleceń lekarza prowadzącego dotyczących przebiegu
leczenia, mogą istotnie wpływać na uzyskane wyniki leczenia i jakość życia pacjenta.
Napoje alkoholowe nasilają działanie bisoprololu.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Ze względu na indywidualną zmienność reakcji na lek, bisoprolol może zaburzać zdolność
prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Takie działanie należy brać pod uwagę zwłaszcza
na początku leczenia, przy zmianie leku, jak również u osób spożywających alkohol. Dlatego pacjenci
powinni skonsultować z lekarzem, czy mogą prowadzić pojazdy lub obsługiwać maszyny.

Lek Bicardef zawiera laktozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Jedna tabletka leku Bicardef 5 mg zawiera 71 mg laktozy.
Jedna tabletka leku Bicardef 10 mg zawiera 142 mg laktozy.

Lek Bicardef zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Tabletki powlekane, owalne, obustronnie wypukłe, beżowo-pomarańczowe, z linią podziału, o
gładkiej jednolitej powierzchni.
Jedno opakowanie leku zawiera 30, 60 lub 90 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
„PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK” S.A.
51-131 Wrocław, ul. Żmigrodzka 242 E

Informacja o leku
tel.: (22) 742 00 22
e-mail: informacjaoleku@hasco-lek.pl

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Podawanie bisoprololu może być niebezpieczne dla płodu i (lub) noworodka. Podobnie planowana
ciąża pacjentki leczonej bisoprololem wymaga konsultacji lekarza.
Wszystkie leki z grupy beta-blokerów zmniejszają przepływ krwi przez łożysko, co może zaburzyć
wzrost płodu, a nawet doprowadzić do śmierci wewnątrzmacicznej, poronienia lub porodu
przedwczesnego, a także obniżają stężenie glukozy we krwi i spowalniają pracę serca płodu.
Dlatego dopuszcza się zastosowanie bisoprololu i innych leków wybiórczo blokujących receptory
beta1 serca u kobiet w okresie ciąży tylko w przypadkach absolutnie koniecznych, gdy oczekiwane
korzyści dla matki wynikające z leczenia przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu i
dziecka. W takim przypadku niezbędny jest szczególnie skrupulatny nadzór lekarski (kontrola
przepływu krwi przez łożysko i rozwoju płodu). W razie stwierdzenia niekorzystnego wpływu lekarz
rozważy i zaleci inny odpowiedni sposób leczenia ciężarnej.
Noworodki matek leczonych bisoprololem powinny być ściśle nadzorowane przez lekarza zwłaszcza
w pierwszych trzech dobach życia.

Karmienie piersią
Nie należy karmić piersią podczas stosowania bisoprololu, ze względu na brak danych pozwalających
na ocenę bezpieczeństwa.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Nie zaleca się stosowania leku Bicardef u dzieci i młodzieży z powodu braku dostatecznych danych klinicznych.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.