Antybiotyk makrolidowy. Drobnoustroje wrażliwe na erytromycynę in vitro - bakterie Gram-dodatnie: Listeria monocytogenes, Corynebacterium diphtheriae, Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (w tym Enterococcus spp.); bakterie Gram-ujemne: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila, Moraxella catarrhalis, Bordetella pertussis, Campylobacter spp., Mycoplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Treponema pallidum, Chlamydia spp., Clostridium spp. Eradykacja większości szczepów Haemophilus influenzae obserwowana jest tylko przy dużych stężeniach erytromycyny. Erytromycyna jest nieskuteczna w zwalczaniu zakażeń wywołanych przez grzyby, wirusy, drożdżaki. Erytromycyna jest nietrwała w środowisku kwaśnym, dlatego też podawana jest w postaci tabletek powlekanych (ta postać leku zmniejsza wchłanianie erytromycyny). Wchłanianie erytromycyny z przewodu pokarmowego zmniejsza się także w obecności pokarmu. C_max występuje w czasie 2-4 h po podaniu (stężenie leku jest zwykle większe u kobiet niż u mężczyzn). Erytromycyna w 70% wiąże się z białkami osocza. Dobrze przenika do ucha środkowego, migdałków podniebiennych, płynu opłucnowego i otrzewnowego; przenika także do wnętrza komórek oraz przez barierę łożyska i do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego i stawowego. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalana głównie w postaci niezmienionej z kałem, w niewielkiej ilości z moczem. T_0,5 we krwi wynosi 1-2 h. Erytromycyna nie jest usuwana z organizmu podczas dializy otrzewnowej i hemodializy.

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dorośli i dzieci >8 lat: zazwyczaj 1-2 g/dobę, w dawkach podzielonych; w ciężkich zakażeniach do 4 g/dobę, w dawkach podzielonych. Dzieci <8 lat: zwykle 30-50 mg/kg mc/dobę, w dawkach podzielonych co 6 lub 12 h; w ciężkich zakażeniach dawkę można 2-krotnie zwiększyć i podawać co 6 h.

Erytromycynę w tabletkach można podawać dzieciom w każdym wieku, pod warunkiem, że są w stanie połknąć tabletkę w całości. 

Czas leczenia. Lek należy podawać jeszcze 2-3 dni po ustąpieniu objawów. W przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce typu A leczenie powinno trwać przynajmniej 10 dni. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna (zachować ostrożność z uwagi na częste zaburzenia czynności wątroby lub dróg żółciowych w tej grupie pacjentów). Sposób podania. Lek można przyjmować przed lub razem z posiłkiem, popijając niewielką ilością wody.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła i wilgoci.

Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po ‘EXP’. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Erythromycinum TZF
● Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na erytromycynę lub inne antybiotyki makrolidowe, takie
  jak azytromycyna, klarytromycyna, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
● Jeśli pacjent jednocześnie stosuje którykolwiek z następujących leków:
  ▪ lowastatynę lub symwastatynę (leki stosowane w hipercholesterolemii oraz w miażdżycy tętnic
    wieńcowych), astemizol lub terfenadyna (leki powszechnie stosowane w leczeniu kataru siennego i
    alergii), cyzapryd (lek stosowany w leczeniu dolegliwości żołądkowych), pimozyd (lek stosowany
    w leczeniu schorzeń psychiatrycznych), ergotamina lub dihydroergotamina podczas stosowania
    erytromycyny ponieważ łączne stosowanie tych leków może czasami powodować poważne
    zaburzenia akcji serca. Należy zapytać lekarza o alternatywne leki, które pacjent może przyjmować
    zamiast tych wyżej wymienionych.
  ▪ lomitapid (stosowany w celu zmniejszenia podwyższonego stężenia we krwi lipidów, takich jak
    cholesterol i trójglicerydy). Przyjmowanie tego leku jednocześnie z erytromycyną może prowadzić
    do zwiększenia aktywności enzymów wytwarzanych przez komórki wątroby (aminotransferazy)
    oznacza to, że wątroba jest obciążona i mogą wystąpić zaburzenia jej czynności.
● Jeśli u pacjenta występuje nieprawidłowo niski poziom potasu lub magnezu we krwi
  (hipomagnezemia lub hipokaliemia).
● Jeśli u pacjenta lub członka rodziny pacjenta występują zaburzenia akcji serca w wywiadzie
  (częstoskurcz komorowy lub zaburzenia rytmu typu torsades de pointes) albo nieprawidłowość w
  elektrokardiogramie (zapisie czynności elektrycznej serca) zwana „zespołem długiego odstępu QT”.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Jeśli pacjenta dotyczą opisane niżej okoliczności, przed przyjęciem leku należy poinformować o tym
lekarza:
• pacjent jest uczulony na jakieś substancje, zwłaszcza na antybiotyki makrolidowe (np.
  azytromycynę, linkomycynę lub klindamycynę);
• pacjenta ma zaburzenia czynności wątroby lub przyjmuje leki, które mogą niekorzystnie wpływać
  na wątrobę;
• pacjent przyjmuje inne leki, o których wiadomo, że powodują poważne zaburzenia akcji serca;
• u pacjenta występują problemy z sercem;
• pacjent choruje na miastenię, rzadką chorobę powodującą osłabienie mięśni.

Jeśli u pacjenta w trakcie stosowania leku Erythromycinum TZF wystąpi którykolwiek z niżej
opisanych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi:
• ciężkie reakcje nadwrażliwości takie, jak wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, wybroczyny,
  obrzęk krtani, skurcz oskrzeli; należy natychmiast zgłosić się do lekarza, który zastosuje
  odpowiednie leczenie;
• ostra, przedłużająca się biegunka; może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit −
  powikłania związanego ze stosowaniem antybiotyku; lekarz zaleci zaprzestanie przyjmowania
  leku i zastosuje odpowiednie leczenie;
• objawy nowego zakażenia bakteriami niewrażliwymi na klarytromycynę lub grzybami
  (nadkażenie), zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania antybiotyku;
• brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub bolesność brzucha − objawy te mogą
  świadczyć o zaburzeniach czynności wątroby.

Podczas długotrwałego leczenia erytromycyną lekarz zwykle zleca wykonanie testów czynności
wątroby.

U kobiet w ciąży erytromycyna nie przenika do płodu w stężeniach terapeutycznych. Jeśli chora
na kiłę ciężarna pacjentka otrzymuje erytromycynę doustnie, urodzony przez nią noworodek
otrzyma penicylinę.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Erytromycyna może zmienić wynik oznaczeń amin katecholowych w moczu wykonywanych metodą
fluorometryczną.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Lek Erythromycinum TZF zawiera sód
Lek Erythromycinum TZF zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje
się za „wolny od sodu”.

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Tabletki barwy białej do kremowej, okrągłe, obustronnie wypukłe.

Opakowanie: 16 tabletek powlekanych.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: (22) 811-18-14

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Substancja czynna leku Erythromycinum TZF może przenikać przez łożysko u kobiet w ciąży i jest
wydzielana z mlekiem. Informacje z badań dotyczących ryzyka wad wrodzonych nie są spójne, jednak w
niektórych badaniach stwierdzono wady serca po stosowaniu leku Erythromycinum TZF we wczesnym
okresie ciąży.

Erytromycynę można podawać kobietom w ciąży lub karmiącym piersią jedynie w przypadku, gdy w opinii
lekarza jest to zdecydowanie konieczne.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Lek Erythromycinum TZF w tabletkach można podawać dzieciom w każdym wieku, pod warunkiem, że są w stanie połknąć tabletkę.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.