Relanium tabl. 2mg 20tabl
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Relanium zawiera substancję czynną diazepam, należącą do grupy leków zwanych pochodnymi
benzodiazepiny.
Lek ma działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne oraz przeciwdrgawkowe. Zmniejsza również
napięcie mięśni szkieletowych.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
• Leczenie bezsenności związanej ze stanami lękowymi (jedynie w przypadku ciężkich
zaburzeń, uniemożliwiających prowadzenie normalnego trybu życia, lub będących przyczyną
skrajnego dyskomfortu dla chorego).
• Kontrola skurczów mięśniowych, także tych związanych ze wzmożonym napięciem mięśni
pochodzenia ośrodkowego.
• Farmakologiczne przygotowanie pacjenta przed mniejszymi zabiegami chirurgicznymi
(premedykacja).
• Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu.
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie. Dawkę leku należy dobierać starannie i indywidualnie. Leczenie należy rozpocząć od najmniejszej skutecznej dawki właściwej w danym przypadku. Leczenie diazepamem powinno trwać, w zależności od wskazania, możliwie jak najkrócej i nie powinno być dłuższe niż 4 tyg. w przypadku bezsenności lub 8-12 tyg. w przypadku stanów lękowych, wliczając w to czas stopniowego odstawiania leku.
Nie należy wydłużać czasu leczenia ponad wskazane powyżej, bez ponownej oceny stanu pacjenta. Na początku leczenia należy poinformować pacjenta, że czas trwania leczenia jest ograniczony i dokładnie wyjaśnić w jaki sposób dawka będzie stopniowo zmniejszana. Ponadto ważne jest, aby pacjent był świadomy ryzyka zjawiska "z odbicia", aby zmniejszyć lęk związany z pojawieniem się jego objawów podczas odstawiania leku.
Należy wziąć pod uwagę, że w przypadku stosowania benzodiazepin o krótkim czasie działania, zespół odstawienia może się pojawić w przerwie między dawkami szczególnie, gdy stosowane są duże dawki.
W przypadku stosowania benzodiazepin o długim czasie działania należy ostrzec pacjenta przed zmianą na benzodiazepiny o krótkim czasie działania, ze względu na możliwość wystąpienia objawów odstawienia.
Dorośli. Stany lękowe i bezsenność.
Stany lękowe: zwykle 2 mg 3 razy na dobę; maksymalna dawka to 30 mg na dobę, w dawkach podzielonych; dawkę należy ustalać indywidualnie. Bezsenność związana ze stanami lękowymi: 5-15 mg na dobę przed snem; należy stosować najmniejszą dawkę zapewniającą kontrolę objawów; nie należy przedłużać leczenia pełną dawką ponad okres 4 tyg.; długotrwałe, przewlekłe stosowanie nie jest zalecane; lek powinien być odstawiany stopniowo (pacjenci przyjmujący lek przez dłuższy czas mogą wymagać dłuższego okresu zmniejszania dawki, wskazana może być pomoc lekarza specjalisty).
Stany związane ze skurczem mięśni.
Skurcz mięśni: 2-15 mg na dobę, w dawkach podzielonych.
Kontrola spastyczności pochodzenia ośrodkowego w wybranych przypadkach: 2-60 mg na dobę, w dawkach podzielonych.
Jako środek do premedykacji przed znieczuleniem ogólnym: 5-20 mg.
Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu: 10 mg 3-4 razy w ciągu pierwszych 24 h, następnie dawkę można zmniejszyć do 5 mg 3-4 razy na dobę.
Dzieci. Stany związane ze skurczem mięśni. W kontroli napięcia i drażliwości w spastyczności pochodzenia ośrodkowego w wybranych przypadkach: 5-40 mg na dobę w dawkach podzielonych.
Dzieci od 12 do 18 lat: zwykła dawka to 10 mg 2 razy na dobę, maksymalna dawka to 40 mg na dobę.
Dzieci od 6 do 12 lat: 5 mg 2 razy na dobę.
Jako środek do premedykacji przed znieczuleniem ogólnym.
Dzieci od 6 do 18 lat: 2-10 mg.
Benzodiazepin nie należy podawać dzieciom bez dokładnej oceny wskazania. Leczenie powinno trwać jak najkrócej.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów osłabionych dawka leku nie powinna przekraczać połowy dawki zwykle stosowanej; należy prowadzić regularne kontrole w początkowym okresie leczenia, aby zminimalizować dawkę i (lub) częstość przyjmowania leku i zapobiec przedawkowaniu na skutek kumulacji.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby niezbędne jest zmniejszenie dawki.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła i wilgoci. Przechowywać
w oryginalnym opakowaniu.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Numer serii zamieszczono na opakowaniu po Lot.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
Jedna tabletka zawiera 2 mg lub 5 mg diazepamu.
Pozostałe składniki to:
Relanium, 2 mg, tabletki: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, talk, magnezu stearynian,
krzemionka koloidalna bezwodna, czerwień koszenilowa (E124).
Relanium, 5 mg, tabletki: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, talk, magnezu stearynian,
krzemionka koloidalna bezwodna, żółcień chinolinowa (E104).
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Relanium
• jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną, inne benzodiazepiny
lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• jeśli pacjent ma nadmierne osłabienie mięśni (zwane nużliwością mięśni – miastenia gravis),
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność oddechową,
• jeśli pacjent ma zespół bezdechu sennego (powtarzające się przerwy w oddychaniu
występujące podczas snu i powodujące niedotlenienie),
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Relanium należy to omówić z lekarzem.
• Diazepam nie jest zalecany do leczenia przewlekłych psychoz lub stanów z fobią lub
natręctwami.
• Nie należy stosować leku Relanium jednocześnie z alkoholem, lekami nasennymi czy
uspokajającymi, gdyż lek Relanium może nasilać ich działanie.
• Jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu lub leków, należy unikać stosowania leku Relanium.
Nie dotyczy to leczenia ostrych objawów odstawienia. W takim przypadku, lekarz będzie
regularnie kontrolować pacjenta i zaleci stosowanie najmniejszej skutecznej dawki.
• Jeśli pacjent w przeszłości nadużywał alkoholu lub leków, lek Relanium należy stosować
ze szczególną ostrożnością.
• Jeśli lek Relanium jest stosowany przez kilka tygodni, może wystąpić tzw. tolerancja na lek
(zmniejszenie skuteczności leku).
• Długotrwałe stosowanie leku Relanium, zwłaszcza w dużych dawkach, może spowodować
fizyczne i psychiczne uzależnienie. Ryzyko uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem
trwania leczenia. Jest ono większe u pacjentów, którzy w przeszłości nadużywali alkoholu
lub leków oraz u pacjentów z zaburzeniami osobowości.
• Jeśli pacjent jest uzależniony od leku Relanium, nagłe odstawienie leku może spowodować
wystąpienie objawów odstawienia, takich jak: bóle głowy, bóle mięśniowe, skrajny lęk,
napięcie, niepokój, splątanie, drażliwość. W cięższych przypadkach może wystąpić: utrata
poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości, drętwienie i mrowienie kończyn, omamy,
napady padaczkowe, nadwrażliwość na światło, dźwięk lub dotyk.
• Wystąpienie objawów odstawienia może także spowodować zamiana leku Relanium
na benzodiazepiny o krótkim czasie działania.
• Podczas odstawienia lub po odstawieniu leku Relanium może wystąpić przemijające nasilenie
objawów choroby, które były przyczyną zastosowania leku. Aby temu zapobiec, lek należy
odstawiać stopniowo, ściśle według zaleceń lekarza.
• Relanium może powodować niepamięć następczą (niemożność uczenia się i zapamiętywania
nowych informacji. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepamięci następczej ważne jest aby
pacjent miał zapewniony nieprzerwany sen przez 7 do 8 godzin.
• U dzieci oraz osób w podeszłym wieku istnieje większe ryzyko niepożądanych reakcji
psychicznych i paradoksalnych.
• U pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych lekarz może zalecić mniejszą dawkę leku.
Lek zmniejsza napięcie mięśni. Zwiększa to ryzyko upadków i w konsekwencji złamania stawu
biodrowego u osób w podeszłym wieku.
• Jeśli pacjent ma przewlekłą niewydolność oddechową, lekarz zastosuje mniejszą dawkę leku,
gdyż mogą wystąpić zaburzenia oddychania.
• U pacjentów z niewydolnością serca trzeba zachować ostrożność podczas stosowania leku
Relanium.
• U pacjentów z padaczką należy unikać nagłego przerwania leczenia ze względu na ryzyko
wystąpienia napadu padaczkowego.
• Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby nie należy stosować leku Relanium ze względu
na ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności układu nerwowego (encefalopatii wątrobowej).
• U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby i (lub) nerek lekarz zdecyduje o zmniejszeniu
dawki. W przypadku długotrwałego stosowania leku Relanium lekarz może zlecić badania
krwi, aby uważnie monitorować liczbę krwinek i czynność wątroby.
• Jeśli pacjent ma zaburzenia psychotyczne (np. schizofrenię), nie należy stosować leku
Relanium.
• Jeśli pacjent ma depresję lub stany lękowe związane z depresją, lek Relanium nie powinien
być stosowany jako jedyny lek, ponieważ może zwiększać ryzyko samobójstw.
• Stosowanie leku Relanium u osób będących w żałobie (po utracie bliskich) nie powoduje
poprawy samopoczucia.
Relanium z jedzeniem, piciem i alkoholem
Podczas stosowania tego leku nie należy pić żadnych napojów alkoholowych. Alkohol nasila działanie
uspokajające leku Relanium.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Relanium może zaburzać sprawność psychofizyczną. Nie należy prowadzić pojazdów
mechanicznych ani obsługiwać maszyn w trakcie jego przyjmowania.
Lek Relanium zawiera laktozę jednowodną.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Relanium, 2 mg, tabletki zawiera sód (obecny w czerwieni koszenilowej).
Lek Relanium, 5 mg, tabletki zawiera sód (obecny w żółcieni chinolinowej).
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w każdej tabletce, to znaczy lek uznaje się
za „wolny od sodu”.
Lek Relanium, 2 mg, tabletki zawiera barwnik czerwień koszenilową (E124).
Z uwagi na zawartość czerwieni koszenilowej lek może powodować reakcje alergiczne.
Lek Relanium, 5 mg, tabletki zawiera barwnik żółcień chinolinową (E104).
Z uwagi na zawartość żółcieni chinolinowej lek może powodować reakcje alergiczne.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
Lek Relanium, 2 mg, tabletki ma postać tabletek barwy różowej, okrągłych, obustronnie wypukłych,
o gładkiej powierzchni.
Opakowanie zawiera 20 tabletek.
Lek Relanium, 5 mg, tabletki ma postać tabletek barwy żółtej, okrągłych, obustronnie wypukłych,
o gładkiej powierzchni.
Opakowanie zawiera 20 tabletek.
Wyjmowanie tabletki z blistra
Te tabletki są dostarczane w specjalnym opakowaniu z zabezpieczeniem przed dostępem dzieci.
Na każdym fragmencie blistra z jedną tabletką jest umieszczony numer. Tabletki należy przyjmować
po kolei, zgodnie z numeracją, zaczynając od numeru 1.
1. Oddzielenie tabletki: aby oddzielić fragment blistra z jedną tabletką, należy rozerwać blister
wzdłuż perforowanych linii.
2. Zerwanie warstwy zewnętrznej: zaczynając od rogu podważyć i zerwać warstwę zewnętrzną
z oderwanego fragmentu blistra.
3. Wyjęcie tabletki: delikatnie wypchnąć tabletkę przez warstwę folii.
Podmiot odpowiedzialny
GSK PSC Poland sp. z o.o.
ul. Grunwaldzka 189
60-322 Poznań
Wytwórca
Delpharm Poznań Spółka Akcyjna
ul. Grunwaldzka 189
60-322 Poznań
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.
GSK Services Sp. z o.o.
tel. (22) 576-90-00
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Szczególnie należy powiedzieć lekarzowi o następujących lekach, gdyż mogą nasilać działanie leku
Relanium:
• atazanawir i rytonawir – stosowane w leczeniu zakażenia HIV i zapalenia wątroby typu C,
• cymetydyna - lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy,
• ketokonazol - lek stosowany w leczeniu grzybicy,
• leki stosowane w leczeniu depresji, na przykład fluwoksamina, fluoksetyna,
• omeprazol - lek zmniejszający kwaśność soku żołądkowego,
• cyzapryd - lek stosowany w chorobie refluksowej przełyku,
• disulfiram - lek stosowany w leczeniu alkoholizmu,
• izoniazyd - lek stosowany w leczeniu gruźlicy,
• propranolol - lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i nieregularnego bicia serca,
• ryfampicyna - lek stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych,
• leki przeciwpsychotyczne,
• leki przeciwlękowe i uspokajające,
• leki nasenne,
• leki stosowane w leczeniu padaczki,
• leki stosowane do znieczulenia ogólnego,
• leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym - stosowane w leczeniu np. alergii.
• opioidowe leki przeciwbólowe.
Jednoczesne stosowanie leku Relanium i opioidów (silne leki przeciwbólowe, leki stosowane
w leczeniu substytucyjnym uzależnień i niektóre leki na kaszel) zwiększa ryzyko senności,
trudności w oddychaniu (depresja oddechowa), śpiączki i może zagrażać życiu. Z tego
powodu jednoczesne stosowanie tych leków można rozważać tylko wtedy, gdy inne opcje
leczenia nie są możliwe.
Jeśli jednak lekarz przepisał lek Relanium jednocześnie z opioidami, to powinien ograniczyć
dawkę i czas trwania leczenia skojarzonego.
Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach opioidowych i ściśle
przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania. Pomocne może być poinformowanie
znajomych lub krewnych, aby byli świadomi wyżej wymienionych objawów. W razie
wystąpienia takich objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Lek Relanium może wpływać na działanie fenytoiny stosowanej jako lek przeciwpadaczkowy.
Teofilina – lek stosowany w leczeniu astmy, może osłabiać działanie benzodiazepin.
Należy unikać jednoczesnego stosowania buprenorfiny z lekiem Relanium (lub innymi
benzodiazepinami), gdyż może to spowodować śmierć w wyniku zahamowania czynności ośrodka
oddechowego.
Jednoczesne stosowanie kwasu walproinowego zwiększa ryzyko wystąpienia psychozy.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Relanium w okresie ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze.
Przyjmowanie leku Relanium w okresie ciąży jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za
bezwzględnie konieczne i będzie ściśle monitorował pacjentkę.
Jeśli kobieta zażywa lek Relanium w ostatnich trzech miesiącach ciąży lub w czasie porodu,
u noworodka może dojść do obniżenia temperatury ciała, zmniejszenia napięcia mięśniowego,
niemiarowej pracy serca, trudności w ssaniu i zaburzenia oddychania.
U dzieci matek, które przyjmują długotrwale diazepam w późnym okresie ciąży, może rozwinąć się
uzależnienie fizyczne oraz istnieje ryzyko pojawienia się w okresie po urodzeniu objawów zespołu
odstawienia.
Lek przenika do mleka matki, dlatego nie należy stosować go w okresie karmienia piersią.
Jeśli pacjentka karmi piersią, musi poradzić się lekarza prowadzącego przed rozpoczęciem stosowania
leku.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Stosowanie leku Relanium u dzieci; lekarz ustali dawkę i długość leczenia.
Nie zaleca się stosowania Relanium w leczeniu stanów lękowych i bezsenności u dzieci.
Leku nie należy stosować u dzieci poniżej 6. roku życia, gdyż nie oceniono bezpieczeństwa ani
skuteczności leku w tej grupie wiekowej. Tylko wtedy, gdy niemożliwe jest użycie leków
zastępczych, lekarz może zadecydować o podaniu leku Relanium, ale w warunkach ścisłego nadzoru
specjalisty (pediatry, neurologa, psychiatry, anestezjologa oraz specjalisty intensywnej terapii), który
ustali dawkę.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
