ORIBION 150 MG, 30 TABLETEK

  • ORIBION 150 MG, 30 TABLETEK
Kod produktu: 5909991247836
49,99 zł
/ opakowanie

KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE

Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie.
Sprawdź dostępność

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Oribion jest przepisanym przez lekarza lekiem do leczenia depresji. Uważa się, że wpływa on na
pewne substancje w mózgu - noradrenalinę i dopaminę. 

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Leczenie ciężkich epizodów depresji.

 

 

DZIAŁANIE LEKU

Lek przeciwdepresyjny. Selektywny inhibitor neuronalnego wychwytu amin katecholowych (noradrenaliny i dopaminy). Wykazuje minimalny wpływ na wychwyt indoloamin (serotonina). Nie hamuje aktywności MAO. Mechanizm działania w leczeniu depresji nie jest znany, prawdopodobnie jest związany z mechanizmem noradrenergicznym i (lub) dopaminergicznym. Po podaniu doustnym 300 mg chlorowodorku bupropionu w postaci tabl. o zmodyf. uwalnianiu Cmax bupropionu w surowicy występuje po ok. 5 h. Cmax hydroksybupropionu w osoczu osiągane jest po 7 h, treohydrobupropionu i erytrohydrobupropionu - po 8 h. Całkowita dostępność biologiczna jest nieznana, dane dotyczące wydalania z moczem sugerują, że co najmniej 87% dawki jest wchłanianie z przewodu pokarmowego. Jest intensywnie metabolizowany w organizmie. Trzy główne metabolity (hydroksybupropion i aminoalkoholowe izomery - treohydrobupropion i erytrohydrobupropion) wykazują aktywność farmakologiczną. Aktywne metabolity są następnie metabolizowane do postaci nieaktywnych i wydalane z moczem. Bupropion, hydroksybupropion i treohydrobupropion wiążą się z białkami w stopniu umiarkowanym (odpowiednio 84%, 77%, 42%). Badania in vitro wykazują, że bupropion jest metabolizowany do aktywnego metabolitu - hydroksybupropionu przede wszystkim przez izoenzym CYP2B6, podczas gdy CYP1A2, 2A6, 2C9, 3A4, 2E1 biorą udział w metabolizmie w mniejszym stopniu. Bupropion i hydroksybupropion są inhibitorami CYP2D6. Bupropion jest wydalany głównie w postaci metabolitów: 87% z moczem i 10% z kałem, tylko 0,5% bupropionu jest wydalane w postaci niezmienionej. Średni T0,5 w fazie eliminacji bupropionu i hydroksybupropionu wynosi ok. 20 h, treohydrobupropionu - 37 h, erytrohydrobupropionu - 33 h.
 
 
 
 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dorośli. Zalecaną dawką początkową jest 150 mg raz na dobę. W badaniach klinicznych nie ustalono optymalnej dawki. Jeżeli po 4 tyg. leczenia dawką 150 mg nie jest widoczna poprawa, dawkę można zwiększyć do 300 mg raz na dobę. Należy zachować 24 h przerwy między kolejnymi dawkami. Początek działania bupropionu obserwuje się po 14 dniach od rozpoczęcia leczenia. Pełne działanie przeciwdepresyjne może wystąpić dopiero po kilku tygodniach leczenia. Pacjentów z depresją należy leczyć przez okres co najmniej 6 mies., aby upewnić się, że nie występują już u nich objawy choroby. Do bardzo częstych objawów niepożądanych należy bezsenność, która najczęściej jest przemijająca. Występowanie bezsenności można zmniejszyć przez unikanie podawania leku przed zaśnięciem (należy pamiętać o co najmniej 24-h przerwie między dawkami). 

Przerwanie leczenia. Chociaż objawów odstawienia nie obserwowano, należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki. Nie można wykluczyć efektu "z odbicia" lub reakcji odstawiennych. 

Szczególne grupy pacjentów. Lek nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania bupropionu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Nie określono jednoznacznie skuteczności stosowania u osób w podeszłym wieku. W badaniu klinicznym stosowano taką samą dawkę, jak u dorosłych osób. Nie można wykluczyć większej wrażliwości u niektórych osób w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z małymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, ze względu na większe zróżnicowanie farmakokinetyki leku, zalecaną dawką jest 150 mg raz na dobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zalecaną dawką jest 150 mg raz na dobę.

Sposób podania. Tabletki  należy połykać w całości. Tabletek nie należy przełamywać, rozkruszać ani żuć, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, w tym napadów drgawkowych. Tabletki można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu.

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

SKŁAD LEKU

Substancją czynną leku jest bupropionu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 150 mg
bupropionu chlorowodorku.
Pozostałe składniki:
  Rdzeń tabletki: powidon, kwas solny, sodu stearylofumaran.
  Skład otoczki: etyloceluloza, hydroksypropyloceluloza, metakrylowego kwasu i etylu akrylanu
  kopolimer (1:1), krzemionka koloidalna bezwodna, makrogol, trietylu cytrynian, hypromeloza.
 
 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Bardzo często: bezsenność, ból głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty). Często: reakcje nadwrażliwości (takie jak pokrzywka), utrata apetytu, pobudzenie, drażliwość, drżenia, zawroty głowy, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, szumy uszne, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (w niektórych przypadkach znaczne), zaczerwienienie skóry, ból brzucha, zaparcia, wysypka, świąd, pocenie się, gorączka, ból w klatce piersiowej, osłabienie. Niezbyt często: zmniejszenie masy ciała, depresja, splątanie, zaburzenia koncentracji, tachykardia. Rzadko: drgawki (najczęściej uogólnione dawki toniczno-kloniczne, które w niektórych przypadkach mogą powodować splątanie poudarowe lub zaburzenia pamięci). Bardzo rzadko: zaburzenia stężenia glukozy we krwi, agresja, wrogość, rozdrażnienie, niepokój, omamy, nieprawidłowe sny, w tym koszmary senne, depersonalizacja, urojenia, myśli paranoidalne, dystonia, ataksja, parkinsonizm, brak koordynacji, zaburzenia pamięci, parestezje, omdlenia, kołatanie serca, rozszerzenie naczyń, niedociśnienie ortostatyczne, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, zaostrzenie łuszczycy, drżenie mięśni, zwiększenie częstości oddawania moczu i (lub) zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu, bardziej nasilone reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy, duszność, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny; odnotowano również występowanie bólów stawów, mięśni i gorączki w połączeniu z wysypką i innymi objawami wskazującymi na wystąpienie reakcji nadwrażliwości o charakterze opóźnionym (objawy te mogą przypominać chorobę posurowiczą). Częstość nieznana: niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, hiponatremia, myśli samobójcze i zachowania samobójcze, psychoza, dysfemia, zespół serotoninowy, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego, skórna postać tocznia rumieniowatego.

 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie przyjmować leku Oribion:
jeśli pacjent ma uczulenie na bupropion lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6)
jeżeli pacjent przyjmuje jakiekolwiek inne leki, zawierające bupropion
jeżeli pacjent ma padaczkę lub występowały u niego w przeszłości napady drgawkowe
- jeżeli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości zaburzenia jedzenia (np. bulimia
  lub jadłowstręt psychiczny)
jeżeli pacjent ma guz mózgu
jeżeli pacjent nadużywający alkoholu właśnie zaprzestał picia lub zamierza to uczynić
jeżeli pacjent ma ciężką chorobę wątroby
jeżeli pacjent zaprzestał ostatnio przyjmowania leków uspokajających lub ma zamiar to
  uczynić w trakcie przyjmowania leku Oribion
jeżeli pacjent przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni leki przeciwdepresyjne
  zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO).

Jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem i nie przyjmować leku Oribion.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion należy omówić to z lekarzem.

Zespół Brugadów
Jeśli pacjent ma chorobę, zwaną zespołem Brugadów (rzadki, dziedziczny zespół, który wpływa na
rytm serca) lub jeśli w rodzinie wystąpiło zatrzymanie akcji serca lub nagła śmierć.

Należy poinformować lekarza prowadzącego przed rozpoczęciem leczenia lekiem Oribion:
-  jeżeli pacjent regularnie pije duże ilości alkoholu
-  jeżeli pacjent ma cukrzycę i stosuje insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe
-  jeżeli pacjent miał poważną ranę głowy lub inny uraz głowy
   Oribion może wywoływać napady drgawkowe u około 1 na 1000 osób. Wystąpienie tego
   działania niepożądanego jest bardziej prawdopodobne u pacjentów z grup wymienionych
   powyżej. Jeśli w trakcie leczenia wystąpią napady drgawkowe, należy przerwać stosowanie
   leku Oribion. Nie należy przyjmować więcej tego leku i należy skontaktować się z lekarzem
   prowadzącym.
-  jeżeli pacjent ma chorobę dwubiegunową (skrajne wahania nastroju), ponieważ Oribion może
   wywołać epizod tej choroby.
-  jeśli pacjent przyjmuje inne leki stosowane w leczeniu depresji, ponieważ stosowanie tych
   leków jednocześnie z lekiem Oribion może prowadzić do wystąpienia zespołu serotoninowego,
   choroby mogącej zagrażać życiu pacjenta.

-  jeżeli u pacjenta występują choroby wątroby lub nerek, ponieważ mogą u niego z większym
   prawdopodobieństwem wystąpić działania niepożądane.
Jeżeli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy ponownie skontaktować się
z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion. Lekarz może stwierdzić
konieczność prowadzenia terapii pod ścisłą kontrolą lub zalecić inne leczenie.

Myśli o samobójstwie oraz nasilenie objawów depresji:
U pacjentów z depresją mogą wystąpić czasami myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie. Takie
zachowania mogą się nasilić po rozpoczęciu po raz pierwszy przyjmowania leków
przeciwdepresyjnych, ponieważ może upłynąć pewien czas, zanim te leki zaczną działać. Zwykle jest
to około dwóch tygodni, jednak niekiedy dłużej.

Takie myśli mogą występować częściej:
- jeśli pacjent miał wcześniej myśli samobójcze lub myśli o samouszkodzeniu
- jeśli pacjent jest młodym dorosłym. Badania kliniczne wykazały zwiększone ryzyko zachowań
  samobójczych u dorosłych w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli
  leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

W razie wystąpienia kiedykolwiek myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub udać się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie przez pacjenta kogoś z rodziny lub przyjaciół o tym,
że ma depresję i poproszenie o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może prosić o poinformowanie go
w przypadku, gdy taka osoba uzna, że depresja nasila się lub zmiany w zachowaniu stają się
niepokojące.

Oribion z alkoholem
Alkohol może wpływać na działanie leku Oribion, a jednoczesne przyjęcie może, choć rzadko,
powodować nerwowość lub zmieniać stan psychiczny. Niektórzy pacjenci mogą zauważyć, że są
bardziej wrażliwi na alkohol podczas przyjmowania leku Oribion. Lekarz może zalecić niepicie
alkoholu (piwa, wina, wódek) podczas przyjmowania leku Oribion, albo znaczne ograniczenie picia.
Jeżeli pacjent pije obecnie znaczne ilości alkoholu, nie należy nagle zaprzestawać picia, gdyż może to
wywołać drgawki.

Należy porozmawiać z lekarzem o piciu alkoholu przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion.

Wpływ na badania moczu
Oribion może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych wykrywających obecność innych leków.
Jeśli pacjent ma wykonywane takie badania, powinien poinformować lekarza lub personel szpitala, że
przyjmuje lek Oribion.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Jeżeli Oribion powoduje zawroty głowy lub wrażenie pustki w głowie, nie należy prowadzić pojazdów
ani obsługiwać maszyn.

Substancje pomocnicze
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

 

 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Białe do jasnożółtych, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki, gładkie po obu stronach. Średnica
tabletki wynosi 7,4 mm.

Tabletki są pakowane w butelki z HDPE zawierające 30 lub 90 tabletek, zawierające pojemnik
ze środkiem pochłaniającym wilgoć oraz pojemnik ze środkiem pochłaniającym tlen, z zamknięciem
z zabezpieczeniem przed dostępem dzieci oraz zabezpieczeniem gwarancyjnym.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Orion Corporation
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

Wytwórca
Orion Corporation Orion Pharma
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

Orion Corporation Orion Pharma
Joensuunkatu 7
FI-24100 Salo
Finlandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Orion Pharma Poland Sp. z o. o.
kontakt@orionpharma.info.pl



 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Jeżeli pacjent przyjmuje obecnie lub przyjmował w ciągu ostatnich czternastu dni inne leki
przeciwdepresyjne, zwane inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), powinien skontaktować się
z lekarzem prowadzącym bez przyjmowania leku Oribion (patrz również: „Kiedy nie stosować
leku Oribion”, w punkcie 2).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez
pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym
o preparatach ziołowych, witaminowych i lekach wydawanych bez recepty. Lekarz może zmienić
dawkę leku Oribion lub zalecić zmianę dawkowania innego leku, przyjmowanego przez pacjenta.

Niektórych leków nie można przyjmować jednocześnie z lekiem Oribion. Niektóre z nich mogą
zwiększyć ryzyko wystąpienia drgawek lub napadów drgawkowych. Inne leki mogą zwiększyć ryzyko
innych działań niepożądanych. Niektóre przykłady wymieniono poniżej, ale nie jest to pełny wykaz.
 
Drgawki mogą wystąpić częściej niż zwykle:
jeżeli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane w leczeniu innych
  chorób psychicznych
jeżeli pacjent przyjmuje teofilinę stosowaną w astmie lub chorobach płuc
jeżeli pacjent przyjmuje tramadol, silny lek przeciwbólowy
jeżeli pacjent przyjmował dotychczas leki uspokajające lub jeśli zamierza zaprzestać ich
  przyjmowania podczas stosowania leku Oribion.
jeżeli pacjent przyjmuje leki przeciwmalaryczne (takie jak meflochina lub chlorochina);
jeżeli pacjent przyjmuje leki pobudzające lub inne leki ograniczające masę ciała lub
  apetyt
jeżeli pacjent przyjmuje steroidy (doustnie lub we wstrzyknięciach)
jeżeli pacjent przyjmuje antybiotyki zwane chinolonami
jeżeli pacjent przyjmuje pewne leki przeciwhistaminowektóre mogą powodować senność
jeżeli pacjent przyjmuje leki przeciwcukrzycowe.
 
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, powinien on natychmiast omówić to
z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion. Lekarz oszacuje ryzyko
i korzyści z zastosowania leku Oribion.

Inne działania niepożądane mogą wystąpić częściej niż zwykle:
jeżeli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne (takie jak amitryptylina, fluoksetyna,
  paroksetyna, cytalopram, escytalopram, wenlafaksyna, dosulepina, dezypramina lub
  imipramina) lub leki stosowane w innych chorobach psychicznych (takie jak klozapina,
  rysperydon, tiorydazyna lub olanzapina). Lek Oribion może oddziaływać wzajemnie
  z niektórymi lekami stosowanymi w leczeniu depresji i u pacjenta mogą wystąpić zmiany stanu
  psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka) i inne działania, takie jak temperatura ciała
  powyżej 38°C, zwiększenie częstości akcji serca, niestabilne ciśnienie krwi i wzmożenie
  odruchów, sztywność mięśni, brak koordynacji i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe
  (np. nudności, wymioty, biegunka).
jeżeli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (lewodopa,
  amantadyna lub orfenadryna)
jeżeli pacjent przyjmuje leki, które wpływają na metabolizm leku Oribion w organizmie
  (karbamazepina, fenytoina, kwas walproinowy)
jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki stosowane w leczeniu raka (takie jak cyklofosfamid,
  ifosfamid)
jeżeli pacjent przyjmuje tyklopidynę lub klopidogrel, stosowane głównie w zapobieganiu
  udarowi
jeżeli pacjent przyjmuje leki beta-adrenolityczne (takie jak metoprolol)
jeżeli pacjent przyjmuje niektóre leki do leczenia nieregularnego rytmu serca (propafenon
  lub flekainid)
jeżeli pacjent stosuje plastry nikotynowe jako środek wspomagający odzwyczajanie się od
  palenia tytoniu.
 
 Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, powinien on natychmiast omówić to
z lekarzem prowadzącym przed rozpoczęciem przyjmowania leku Oribion.

Oribion może wykazywać mniejszą skuteczność:
jeżeli pacjent przyjmuje rytonawir lub efawirenz, leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV.

Jeśli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy poinformować lekarza prowadzącego. Lekarz prowadzący
oceni skuteczność leku Oribion u pacjenta. Może zaistnieć konieczność zwiększenia dawki lub
dokonania zmiany sposobu leczenia depresji. Nie należy zwiększać dawki leku Oribion bez zalecenia
lekarza prowadzącego, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych,
w tym drgawek.
 
Oribion może powodować zmniejszenie skuteczności niektórych leków:
jeżeli pacjent przyjmuje tamoksyfen, stosowany w leczeniu raka piersi.
  Jeśli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć
  konieczność dokonania zmiany sposobu leczenia depresji.
jeśli pacjent przyjmuje digoksynę, stosowaną w chorobach serca.
  Jeśli ta sytuacja dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Może zaistnieć
  konieczność dokonania zmiany dawki digoksyny.
 
 
 
 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, nie
powinna przyjmować tego leku, chyba że lekarz zadecyduje inaczej. Przed zastosowaniem tego leku
należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Wyniki niektórych badań, chociaż nie wszystkich,
wskazują na zwiększenie ryzyka wystąpienia wad urodzeniowych, zwłaszcza wad serca u dzieci,
których matki przyjmowały bupropion. Nie wiadomo, czy było to spowodowane stosowaniem leku
Oribion.

Składniki leku Oribion mogą przenikać do mleka kobiecego. Przed zastosowaniem leku Oribion
podczas karmienia piersią należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Oribion nie jest zalecany do leczenia dzieci w wieku poniżej 18 lat. U dzieci w wieku poniżej 18 lat,
leczonych lekami przeciwdepresyjnymi, istnieje zwiększone ryzyko myśli i zachowań samobójczych. 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz
Opinie naszych klientów
pixel