Trexan Neo tabl. 10 mg 100 tabl.

Trexan Neo tabl. 10 mg 100 tabl.

88,57 zł

brutto / 1opakowanie
Najniższa cena produktu w okresie 30 dni przed wprowadzeniem obniżki: / opakowanie
Cena regularna: / opakowanie
Cena katalogowa:
Możesz kupić za pkt.
z
Możesz kupić także poprzez:
Dostępny w bardzo małej ilości
Skontaktuj się z obsługą sklepu, aby oszacować czas przygotowania tego produktu do wysyłki.
Dostępny w bardzo małej ilości
Wysyłka
Bezpieczne zakupy
Odroczone płatności. Kup teraz, zapłać później
Kup teraz, zapłać później - 4 kroki
Przy wyborze formy płatności, wybierz PayPo.PayPo - kup teraz, zapłać za 30 dni
PayPo opłaci twój rachunek w sklepie.
Na stronie PayPo sprawdź swoje dane i podaj pesel.
Po otrzymaniu zakupów decydujesz co ci pasuje, a co nie. Możesz zwrócić część albo całość zamówienia - wtedy zmniejszy się też kwota do zapłaty PayPo.
W ciągu 30 dni od zakupu płacisz PayPo za swoje zakupy bez żadnych dodatkowych kosztów. Jeśli chcesz, rozkładasz swoją płatność na raty.
Po zakupie otrzymasz pkt.
  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Substancja czynna leku Trexan Neo tabletki - metotreksat, wykazuje następujące właściwości:
- hamuje wzrost pewnych komórek w organizmie, które szybko się namnażają
- zmniejsza aktywność układu immunologicznego (mechanizmu obronnego organizmu).

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Działanie przeciwreumatyczne: czynna postać reumatoidalnego zapalenia stawów u dorosłych.
Działanie przeciwłuszczycowe: ciężka, odporna na leczenie i zaburzająca funkcjonowanie łuszczyca, która nie reaguje odpowiednio na inne rodzaje leczenia, takie jak fototerapia, PUVA i retinoidy, a także ciężkie łuszczycowe zapalenie stawów u dorosłych.
Działanie cytostatyczne: podtrzymująco w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej ALL u dorosłych, młodzieży oraz dzieci w wieku ≥3 lat.
 
 

 

DZIAŁANIE LEKU

Metotreksat (kwas 4-amino-10-metylofoliowy) jest antagonistą kwasu foliowego, który hamuje redukcję kwasu foliowego i namnażanie komórek. Metotreksat przedostaje się do komórki w mechanizmie transportu aktywnego przy pomocy przenośników zredukowanych folianów. Poliglutaminacja metotreksatu przez enzym syntetazę folilopoliglutaminanu prowadzi do wydłużenia czasu trwania działania cytotoksycznego środka leczniczego w komórce. Metotreksat jest substancją swoistą fazowo, której główne działanie jest ukierunkowane na fazę S mitozy komórkowej. Działa zasadniczo najskuteczniej na czynnie dzielące się tkanki, takie jak komórki nowotworów złośliwych, szpik kostny, komórki płodu, nabłonek skóry, śluzówka jamy ustnej i jelit oraz komórki pęcherza moczowego. Ponieważ proliferacja komórek nowotworów złośliwych jest większa niż większości prawidłowych komórek, metotreksat może spowalniać proliferację komórek złośliwych, nie powodując nieodwracalnego uszkodzenia prawidłowych tkanek. Folinian wapnia jest solą kwasu folinowego stosowaną do ochrony prawidłowych komórek przed działaniami toksycznymi metotreksatu. Folinian wapnia przedostaje się do komórek w swoistym mechanizmie transportowym, jest przekształcany w komórce do czynnych folianów i odwraca zahamowanie syntezy prekursorów DNA i RNA. Działanie doustnie podawanego metotreksatu zależy od wielkości dawki. Maksymalne stężenie w surowicy osiągane jest w ciągu 1–2 h. Na ogół dawki metotreksatu 30 mg/m2 lub mniejsze są wchłaniane szybko i całkowicie. Biodostępność metotreksatu podawanego doustnie jest wysoka (80– 100%) przy dawkach 30 mg/m2 lub mniejszych. W przypadku dawek powyżej 30 mg/m2 wchłanianie staje się nieliniowe, a w przypadku dawek powyżej 80 mg/m2 jest niecałkowite. Wiązanie metotreksatu z białkami osocza wynosi około 50%. Po rozprowadzeniu do tkanek w organizmie, wysokie dawki w postaci poliglutaminianów znajdują się zwłaszcza w wątrobie, nerkach oraz śledzionie, gdzie mogą pozostawać przez tygodnie lub miesiące. Metotreksat podawany w małych dawkach przenika do płynów w minimalnych ilościach. Około 10% przyjmowanego metotreksatu jest metabolizowane w wątrobie. Głównym metabolitem jest 7-hydroksymetotreksat. Wydalanie następuje głównie w niezmienionej formie, na drodze filtracji kłębuszkowej i aktywnego wydzielania w kanalikach bliższych. Około 5–20% metotreksatu oraz 1–5% 7-hydroksymetotreksatu ulega eliminacji z żółcią w krążeniu jelitowo-żółciowym. T0,5 w końcowej fazie eliminacji wynosi średnio 6-7 h (wykazuje znaczną zmienność: 3-17 h). T0,5 może ulec nawet 4-krotnemu wydłużeniu u pacjentów z kumulacją płynów w trzeciej przestrzeni (wodobrzusze, wysięk opłucnowy). W przypadku niewydolności nerek eliminacja metotreksatu jest znacznie opóźniona.
 

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Choroby reumatologiczne i dermatologiczne. Zgłaszano przypadki błędów dawkowania z poważnymi następstwami, w tym zgony, gdy metotreksat przeznaczony do stosowania jeden raz w tygodniu w leczeniu chorób zapalnych, był stosowany codziennie. Leki zawierające metotreksat powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarzy z doświadczeniem w ich stosowaniu.

Fachowy personel medyczny przepisujący lub wydający metotreksat  do stosowania w leczeniu chorób zapalnych powinien:

- przekazać pacjentowi/opiekunowi wyczerpujące i jasne instrukcje dotyczące dawkowania jeden raz w tygodniu;

- podczas wystawiania/realizowania każdej nowej recepty za każdym razem upewnić się, czy pacjent/opiekun rozumie, że lek należy stosować jeden raz w tygodniu;

- wspólnie z pacjentem/opiekunem ustalić, w który dzień tygodnia pacjent będzie przyjmował metotreksat;

- poinformować pacjenta/opiekuna o objawach przedawkowania i wskazać, że w przypadku podejrzenia przedawkowania należy jak najszybciej zasięgnąć porady medycznej. 

Reumatoidalne zapalenie stawów. Standardowa dawka to 7,5 do 15 mg przyjmowanych raz w tygodniu. Dawkę można stopniowo dostosowywać w celu osiągnięcia optymalnej odpowiedzi na leczenie, jednak nie należy przekraczać całkowitej dawki 25 mg na tydzień.

Dawki >20 mg na tydzień mogą wiązać się ze znacznym zwiększeniem toksyczności, zwłaszcza z zahamowaniem czynności szpiku kostnego. Po osiągnięciu zamierzonego efektu terapeutycznego dawkę należy zmniejszać do najniższej skutecznej, zazwyczaj osiąganej w ciągu 6 tygodni. 

Łuszczyca i łuszczycowe zapalenie stawów. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się podanie pacjentowi dawki próbnej 2,5 do 5,0 mg w celu wykluczenia niespodziewanego działania toksycznego. Jeżeli po upływie tygodnia wyniki odpowiednich badań laboratoryjnych będą w normie, można rozpocząć leczenie.

Standardowa dawka to 7,5 do 15 mg przyjmowanych raz w tygodniu. W razie konieczności można zwiększyć całkowitą dawkę tygodniową do 25 mg. Dawki większe niż 20 mg na tydzień mogą wiązać się ze znacznym zwiększeniem toksyczności, zwłaszcza z zahamowaniem czynności szpiku kostnego. Po osiągnięciu zamierzonego efektu terapeutycznego dawkę należy zmniejszyć do najniższej skutecznej, zgodnie z odpowiedzią na leczenie, co następuje w większości przypadków w okresie od 4 do 8 tygodni.

Pacjenta należy poinformować o wszystkich zagrożeniach związanych z terapią. Należy zwrócić szczególną uwagę na wystąpienie objawów toksyczności wobec wątroby, przeprowadzając próby czynnościowe wątroby przed rozpoczęciem leczenia metotreksatem, a następnie powtarzając je w trakcie trwania terapii. Celem leczenia powinno być zmniejszenie dawki preparatu do jak najniższego poziomu, przy zachowaniu możliwie długich przerw w stosowaniu leku. Stosowanie metotreksatu umożliwia powrót do konwencjonalnej terapii miejscowej, do czego należy zachęcać. 

Ostra białaczka limfoblastyczna. Małe dawki metotreksatu stosowane są w leczeniu podtrzymującym ALL u dzieci w wieku ≥3 lat, młodzieży i dorosłych w ramach złożonych protokołów w połączeniu z innymi lekami cytostatycznymi. Leczenie powinno być zgodne z zatwierdzonymi protokołami terapeutycznymi. Pojedyncza dawka mieści się w zakresie 20-40 mg/mpc. i zazwyczaj podawana jest raz w tygodniu.

Jeśli metotreksat jest podawany w schemacie z lekami w chemioterapii, dawka powinna uwzględniać toksyczność pozostałych leków stosowanych w schemacie. Dawki większe należy podawać pozajelitowo. W przypadku zmiany drogi podania z doustnej na pozajelitową, może być konieczne zmniejszenie dawki ze względu na różną biodostępność metotreksatu po podaniu doustnym. Można rozważyć suplementację kwasu foliowego lub folinowego, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi terapii. 

Szczególne grupy pacjentów. Należy zachować wyjątkową ostrożność stosując metotreksat u pacjentów w podeszłym wieku, i rozważyć zmniejszenie dawki ze względu na zmniejszoną czynność wątroby oraz nerek, jak również mniejsze zapasy kwasu foliowego związane z wiekiem.

Należy zachować ostrożność stosując metotreksat u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr ≥60 ml/min - 100% dawki, CCr 30-59 ml/min - 50% dawki, CCr <30 ml/min – nie stosować metotreksatu). Należy zachować szczególną ostrożność bądź wykluczyć stosowanie metotreksatu u pacjentów z istotną chorobą wątroby, obecną lub w wywiadzie, zwłaszcza spowodowaną spożyciem alkoholu. 

Stosowanie metotreksatu jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. U pacjentów, u których występuje utrata płynów do trzeciej przestrzeni (wodobrzusze, wysięk opłucnowy), eliminacja metotreksatu jest zmniejszona. W przypadku tych pacjentów konieczna jest uważna obserwacja w celu wykrycia objawów toksyczności, oraz zmniejszenie dawki lub w niektórych przypadkach przerwanie podawania metoteksatu.

 

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, najlepiej w zamkniętej
szafce. Przypadkowe spożycie przez dziecko może prowadzić do zgonu.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze lub kartoniku
zewnętrznym. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku. Blistry należy
przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Należy przestrzegać odpowiednich procedur dotyczących bezpiecznego obchodzenia się ze środkami
cytotoksycznymi. Każda osoba mająca styczność z metotreksatem powinna umyć ręce przed i po
podaniu dawki. Podczas kontaktu z tabletkami metotreksatu należy używać jednorazowych
rękawiczek. Kobiety w ciąży, planujące zajście w ciążę lub karmiące piersią nie powinny mieć
kontaktu z metotreksatem.

Wszelkie niewykorzystane resztki leku lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi
przepisami dotyczącymi środków cytotoksycznych.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których już się nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

SKŁAD LEKU

- Substancją czynną leku jest metotreksat. Każda tabletka zawiera 2,5 mg lub 10 mg metotreksatu
 (w postaci metotreksatu disodowego).
 
- Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna i magnezu stearynian.
 

 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Bardzo często: zapalenie jamy ustnej, jadłowstręt, nudności, wymioty, niestrawność, ból brzucha, zwiększenie aktywności AlAT, AspAT, fosfatazy zasadowej i bilirubiny. Często: zakażenia, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość, ból i zawroty głowy, zmęczenie, senność, śródmiąższowe zapalenie pęcherzyków płucnych lub płuc (również zakończone zgonem), owrzodzenie jamy ustnej, biegunka, wysypka, wysypka rumieniowata, świąd, łysienie. Niezbyt często: zakażenie oportunistyczne, chłoniak (może być odwracalny), zahamowanie czynności szpiku kostnego, pancytopenia, agranulocytoza, zaburzenia hematopezy, reakcje anafilaktyczne, reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny, cukrzyca, depresja, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, krwawienie z nosa, włóknienie śródmiąższowe, owrzodzenie przewodu pokarmowego i krwawienie z przewodu pokarmowego, marskość wątroby, włóknienie i zwyrodnienie tłuszczowe wątroby, zmniejszenie stężenia albumin w surowicy, alergiczne zapalenie naczyń, opryszczkowe zmiany skórne, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, powiększenie guzków reumatycznych, nasilone zmiany pigmentacyjne skóry, zaburzenia gojenia się ran, reakcje nadwrażliwości na światło, osteoporoza, bóle stawów, bóle mięśni, trudności w oddawaniu moczu, owrzodzenie pęcherza (może przebiegać z krwiomoczem), niewydolność nerek, nefropatia, zapalenie i owrzodzenie pochwy, dreszcze. Rzadko: półpasiec, posocznica, reaktywacja nieczynnego, przewlekłego zapalenia, niedokrwistość megaloblastyczna, wahania nastroju, niedowład połowiczy, porażenie, ciężkie zaburzenia widzenia, płyn w worku osierdziowym, zapalenie osierdzia, tamponada serca, niedociśnienie tętnicze, zakrzepica z zatorami, porażenie oddychania, duszność, zapalenie gardła, astma oskrzelowa, zapalenie trzustki, zapalenie dziąseł, zapalenie jelit, smoliste stolce, hepatotoksyczność, ostre zapalenie wątroby, nasilone przebarwienia paznokci, trądzik, wybroczyny, depigmentacja, pokrzywka, rumień wielopostaciowy, bolesne uszkodzenie zmiany łuszczycowej, owrzodzenie skóry, oddzielenie się płytki paznokciowej, złamanie kości przeciążeniowe, skąpomocz, bezmocz, zaburzenia elektrolitowe, impotencja, zaburzenia miesiączkowania. Bardzo rzadko: zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jirovecii, hipogamma-globulinemia, niedokrwistość aplastyczna, zaburzenia limfoproliferacyjne, neutropenia, powiększenie węzłów chłonnych, zahamowanie czynności układu immunologicznego, bezsenność, obrzęk mózgu, ostre aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z odczynem oponowym (porażenie, wymioty), podrażnienie, dyzartria, afazja, letarg, przemijające nieznaczne zaburzenia funkcji poznawczych, nietypowe odczucia w obrębie głowy, ból, osłabienie mięśni, parestezje/niedoczulica, zmiana smaku (metaliczny posmak), zapalenie spojówek, niewyraźne widzenie, retinopatia, zapalenie naczyń krwionośnych, przewlekła, śródmiąższowa, obturacyjna choroba płuc, zapalenie opłucnej, suchy kaszel, wysięk w opłucnej, toksyczne rozdęcie okrężnicy, krwawe wymioty, reaktywacja przewlekłego zapalenia wątroby, niewydolność wątroby, ostra zanokcica, teleangiektazje, czyraczność, wylewy podskórne, zapalenie gruczołów potowych, dyzuria, azotemia, zapalenie pęcherza moczowego, krwiomocz, białkomocz, brak popędu płciowego, powstawanie wadliwych komórek jajowych lub plemników, przemijająca oligospermia, bezpłodność, wydzielina z pochwy, krwawienie z pochwy, ginekomastia, gorączka. Częstość nieznana: posocznica prowadząca do śmierci, eozynofilia, encefalopatia/leukoencefalopatia, zapalenie pęcherzyków płucnych, krwawienie pęcherzykowe, złuszczanie skóry/złuszczające zapalenie skóry, martwica kości szczęki (wtórna do zaburzeń limfoproliferacyjnych), astenia, obrzęki, zwiększone ryzyko reakcji toksycznych (martwica tkanek miękkich, martwica kości) w trakcie radioterapii, nasilenie zmian łuszczycowych podczas jednoczesnego narażenia na metotreksat i promieniowanie ultrafioletowe.
Ciężkie żołądkowo-jelitowe działania niepożądane często wymagają zmniejszenia dawkowania. Wrzodziejące zapalenie jamy ustnej i biegunka wymagają przerwania leczenia metotreksatem ze względu na ryzyko wrzodziejącego zapalenia jelit i śmiertelnej perforacji jelit.
 
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Trexan Neo:
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na metotreksat lub którykolwiek z pozostałych
 składników tego leku;
- jeśli pacjentka karmi piersią oraz, dodatkowo, w okresie ciąży, jeśli pacjentka stosuje lek we
 wskazaniach nieonkologicznych (w leczeniu choroby nienowotworowej);
- jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby lub nerek (nasilenie tej choroby określi lekarz);
- jeśli u pacjenta występują lub występowały choroby szpiku kostnego lub ciężkie choroby krwi;
- jeśli u pacjenta występują ciężkie ostre lub przewlekłe zakażenia lub zespół niedoboru
 odporności;
- jeśli pacjent ma zapalenie błony śluzowej jamy ustnej lub owrzodzenie jamy ustnej;
- jeśli pacjent ma owrzodzenie żołądka lub jelit;
- jeśli pacjent ma chorobę alkoholową;
- jeśli pacjent niedawno otrzymał szczepionkę zawierającą żywe drobnoustroje lub ma zamiar
 przyjąć taką szczepionkę.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ważne ostrzeżenie dotyczące dawkowania leku Trexan Neo (metotreksat):
W leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, łuszczycy lub łuszczycowego zapalenia stawów lek
Trexan Neo należy przyjmować tylko raz na tydzień. Przyjęcie zbyt dużej dawki leku Trexan Neo
(metotreksat) może prowadzić do zgonu. Należy bardzo dokładnie zapoznać się z treścią punktu 3
tej ulotki. W razie jakichkolwiek pytań, należy przed przyjęciem tego leku zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Trexan Neo należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką:
- jeśli pacjent miał kiedykolwiek chorobę wątroby lub nerek;
- jeśli pacjent ma utajone, przewlekłe zakażenie (np. gruźlicę, wirusowe zapalenie wątroby typu
 B lub C, półpasiec), ze względu na możliwość reaktywacji tych chorób;
- jeśli pacjent jest w złym stanie ogólnym;
- jeśli pacjent ma zaburzenia czynności płuc;
- jeśli pacjent ma dużą nadwagę;
- jeśli u pacjenta gromadzi się płyn w jamie brzusznej (wodobrzusze) lub w przestrzeni między
 płucami, a klatką piersiową (wysięk opłucnowy);
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca, która jest leczona insuliną;
- jeśli pacjent jest odwodniony lub ma zaburzenia prowadzące do odwodnienia (np. wymioty,
 biegunka, zaparcia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej).

Podczas leczenia metotreksatem notowano przypadki ostrego krwawienia z płuc u pacjentów
z zasadniczą chorobą reumatologiczną. Jeśli u pacjenta wystąpi krwioplucie, czyli odkrztuszanie
wydzieliny z krwią, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza.

Działaniem niepożądanym leku Trexan Neo może być biegunka, która wymaga przerwania leczenia.
W przypadku wystąpienia biegunki należy poradzić się lekarza.

Metotreksat wywiera przemijający wpływ na wytwarzanie plemników i komórek jajowych.
Metotreksat może spowodować poronienie i ciężkie wady wrodzone. Kobiety powinny unikać
poczęcia dziecka w czasie przyjmowania metotreksatu i przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu
leczenia. Mężczyźni przyjmujący metotreksat powinni unikać ojcostwa lub oddawania nasienia w
czasie leczenia oraz przez co najmniej 3 miesiące po jego zakończeniu. 

Radioterapia podczas stosowania Trexan Neo może zwiększać ryzyko martwicy tkanek miękkich lub
kości. Podczas stosowania metotreksatu mogą wystąpić ponownie zmiany skórne, wywołane
wcześniejszą radioterapią (popromienne zapalenie skóry) lub oparzeniem słonecznym (reakcje
z przypomnienia). W czasie leczenia metotreksatem mogą nasilić się łuszczycowe zmiany skórne, jeśli
pacjent jest naświetlany promieniowaniem UV.

Metotreksat może zwiększać wrażliwość skóry na światło słoneczne. Należy unikać intensywnego
nasłonecznienia i nie należy korzystać z solarium ani lampy opalającej bez konsultacji z lekarzem.
W celu ochrony skóry przed intensywnym słońcem, należy nosić odpowiednią odzież lub stosować
filtr przeciwsłoneczny o wysokim współczynniku ochrony.
U pacjentów otrzymujących metotreksat w małej dawce może wystąpić powiększenie węzłów
chłonnych (chłoniak). W takim przypadku leczenie należy zakończyć.

Jeśli pacjent, jego partner lub opiekun zauważą nowe wystąpienie lub nasilenie objawów
neurologicznych, w tym ogólne osłabienie mięśni, zaburzenia widzenia, zmiany myślenia, pamięci 
i orientacji prowadzące do dezorientacji i zmian osobowości, należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem, ponieważ mogą to być objawy bardzo rzadkiego, poważnego zakażenia mózgu,
nazywanego postępującą wieloogniskową leukoencefalopatią (ang. Progressive Multifocal
Leukoencephalopathy, PML).

U pacjentów z chorobą nowotworową otrzymujących metotreksat zgłaszano występowanie pewnych
innych zaburzeń mózgu (encefalopatia/leukoencefalopatia). Nie można wykluczyć takich działań
niepożądanych, gdy metotreksat stosowany jest w leczeniu innych chorób.

Zalecane badania kontrolne i środki ostrożności
Nawet po zastosowaniu małych dawek metotreksatu mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane.
W celu odpowiednio wczesnego wykrycia tych działań lekarz musi przeprowadzać badania kontrolne
i laboratoryjne.

Przed rozpoczęciem leczenia:
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci wykonanie badań krwi w celu sprawdzenia, czy liczba
komórek krwi jest wystarczająca do podania leku. Lekarz zaleci również przeprowadzenie badań krwi
w celu sprawdzenia czynności wątroby i ustalenia, czy występuje zapalenie wątroby. Ponadto,
wykonane zostaną badania krwi w celu sprawdzenia stężenia albumin w surowicy krwi (białko
we krwi), stopnia zapalenia wątroby (zakażenie wątroby) i czynności nerek. Lekarz może również
zdecydować o wykonaniu innych badań wątroby, niektóre z nich mogą być badaniami obrazowymi
wątroby, a inne mogą wymagać pobrania małej próbki tkanki z wątroby w celu dokładniejszego jej
zbadania. Lekarz może również sprawdzić, czy pacjent nie ma gruźlicy i zalecić wykonanie zdjęcia
rentgenowskiego klatki piersiowej lub badań czynnościowych płuc.

Podczas leczenia:
Lekarz może zalecić wykonanie następujących badań:
- badanie jamy ustnej i gardła w celu sprawdzenia, czy nie występują zmiany na błonie śluzowej,
 takie jak stany zapalne lub owrzodzenia
- badania krwi/morfologię krwi z określeniem liczby komórek krwi oraz oznaczeniem stężenia
 metotreksatu w surowicy krwi
- badanie krwi w celu kontroli czynności wątroby
- badania obrazowe w celu oceny stanu wątroby
- pobranie małej próbki tkanki z wątroby w celu dokładniejszego jej zbadania
- badanie krwi w celu kontroli czynności nerek
- kontrolowanie dróg oddechowych i w razie potrzeby wykonanie badań czynnościowych płuc.

Bardzo ważne jest, aby pacjent zgłosił się na wszystkie wyznaczone badania krwi.
Jeśli wynik któregokolwiek z tych badań okaże się nieprawidłowy, lekarz dostosuje odpowiednio
leczenie.

Pacjenci w podeszłym wieku
W trakcie terapii lekiem Trexan Neo pacjenci w podeszłym wieku, leczeni metotreksatem
powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza, w celu jak najwcześniejszego wykrycia
ewentualnych działań niepożądanych.
U pacjentów w podeszłym wieku konieczne jest zastosowanie stosunkowo małej dawki metotreksatu,
ze względu na zaburzenia czynności wątroby i nerek oraz mniejszą rezerwę kwasu foliowego
występującą w podeszłym wieku.

Płodność u mężczyzn
Dostępne dowody nie wskazują na zwiększone ryzyko wad rozwojowych lub poronień po przyjęciu
przez ojca metotreksatu w dawce poniżej 30 mg/tydzień. Nie można jednak całkowicie wykluczyć
ryzyka; nie ma również informacji dotyczących większych dawek metotreksatu. Metotreksat może
działać genotoksycznie. Oznacza to, że lek może powodować mutacje genetyczne. Metotreksat może
wpływać na wytwarzanie plemników, co wiąże się z możliwością wystąpienia wad wrodzonych.

Pacjent powinien unikać zapłodnienia partnerki lub oddawania nasienia w czasie leczenia
metotreksatem i przez co najmniej 3 miesiące po jego zakończeniu. Z uwagi na to, że leczenie
większymi dawkami metotreksatu, stosowanymi typowo w leczeniu nowotworów, może spowodować
niepłodność i mutacje genetyczne, w przypadku mężczyzn leczonych metotreksatem w dawkach
powyżej 30 mg/tydzień zalecane może być przechowanie nasienia pobranego przed rozpoczęciem
leczenia.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Trexan Neo z jedzeniem, piciem i alkoholem
W trakcie terapii lekiem Trexan Neo należy unikać alkoholu, a także dużych ilości kawy, napojów
zawierających kofeinę oraz czarnej herbaty. Podczas leczenia lekiem Trexan Neo należy pić dużo
płynów, ponieważ odwodnienie (zmniejszenie ilości wody w organizmie) może nasilić działania
niepożądane metotreksatu.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
W trakcie terapii lekiem Trexan Neo mogą występować zmęczenie i zawroty głowy. Jeśli takie objawy
wystąpią, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lek Trexan Neo zawiera laktozę
Te tabletki zawierają laktozę. Jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów,
powinien on skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

 

 

 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Trexan Neo, 2,5 mg, tabletki: żółte, okrągłe, niepowlekane, płaskie tabletki z linią podziału
i oznakowaniem „ORN 57” wytłoczonym po jednej stronie, o średnicy 6 mm. Linia podziału na
tabletce ułatwia tylko jej przełamanie w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.

Trexan Neo, 10 mg, tabletki: żółte, w kształcie kapsułki, niepowlekane, wypukłe tabletki
z oznakowaniem „ORN 59” wytłoczonym po jednej stronie i linią podziału po drugiej stronie,
o długości 14,0 mm i szerokości 6,0 mm. Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Wielkości opakowań:

Blistry z PVC/Aluminium
2,5 mg: 4, 8, 10, 12, 16, 20, 24, 30, 36, 40, 48, 50, 60, 100 i 120 tabletek.
10 mg: 4, 8, 10, 12, 16, 20, 24, 30, 36, 40, 48, 50, 60, 100 i 120 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Orion Corporation
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

Wytwórca
Orion Corporation Orion Pharma
Tengströminkatu 8
FI-20360 Turku
Finlandia

Orion Corporation Orion Pharma
Joensuunkatu 7
FI-24100 Salo
Finlandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Orion Pharma Poland Sp. z o. o.
kontakt@orionpharma.info.pl

 

 

 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Inne leki stosowane jednocześnie mogą wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo stosowania tego
leku. Lek Trexan Neo może także wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo stosowania innych
leków. 

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Należy pamiętać
o konieczności poinformowania lekarza o stosowaniu leku Trexan Neo, jeśli pacjentowi zostanie
przepisany inny lek. Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza, jeśli pacjent stosuje:
- metamizol (synonimy: nowaminsulfon i dipyron) [silny lek przeciwbólowy i (lub)
 przeciwgorączkowy];
- niektóre antybiotyki (leki stosowane w zapobieganiu lub leczeniu niektórych zakażeń),
 np. penicyliny, sulfonamidy, cyprofloksacyna, cefalotyna, trimetoprim/sulfametoksazol,
 tetracyklina i chloramfenikol; Na przykład, penicyliny, takie jak amoksycylina, mogą
 zmniejszać wydalanie metotreksatu, co może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych;
- inne leki stosowane w reumatoidalnym zapaleniu stawów lub łuszczycy, takie jak leflunomid,
 sulfasalazyna i azatiopryna;
- niektóre leki przeciwbólowe i (lub) przeciwzapalne, zwane niesteroidowymi lekami
 przeciwzapalnymi (np. ibuprofen, diklofenak, salicylany, jak kwas acetylosalicylowy);
- pirymetaminę (lek stosowany w profilaktyce i leczeniu malarii);
- leki przeciwnowotworowe (np. merkaptopuryna, 5-fluorouracyl, doksorubicyna
 i prokarbazyna);
- leki przeciwdrgawkowe (zapobiegające napadom drgawkowym);
- omeprazol lub pantoprazol (leki ograniczające wytwarzanie kwasu żołądkowego);
- diuretyki (leki moczopędne);
- leki zmniejszające stężenie cukru we krwi, takie, jak metformina;
- cholestyraminę (lek wiążący kwasy żółciowe, który może być stosowany np. w celu
 zmniejszenia stężenia cholesterolu we krwi);
- cyklosporynę (lek hamujący lub zapobiegający odpowiedzi immunologicznej);
- retinoidy (leki stosowane w leczeniu łuszczycy i innych chorób skóry);
- doustne leki antykoncepcyjne;
- barbiturany (leki nasenne);
- leki uspokajające;
- tlenek azotu (stosowany do znieczulenia ogólnego);
- probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny);
- teofilina (lek stosowany w leczeniu chorób układu oddechowego);
- preparaty witaminowe i inne produkty zawierające kwas foliowy, kwas folinowy i jego
 pochodne;
- szczepionki zawierające żywe drobnoustroje.
 

 

 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Leku Trexan Neo nie wolno stosować w okresie ciąży, chyba że lekarz zalecił ten lek w celu leczenia
przeciwnowotworowego.

Metotreksat może powodować wady wrodzone, mieć szkodliwy wpływ na nienarodzone dziecko lub
doprowadzić do poronienia. Jest to związane z wadami rozwojowymi czaszki, twarzy, serca i naczyń
krwionośnych, mózgu i kończyn. W związku z tym jest bardzo ważne, aby nie podawać metotreksatu
kobietom w ciąży lub planującym zajście w ciążę, o ile lek nie jest stosowany w leczeniu
przeciwnowotworowym. 

W przypadku wskazań nieonkologicznych, u kobiet w okresie rozrodczym przed rozpoczęciem
leczenia należy wykluczyć prawdopodobieństwo ciąży, np. wykonując test ciążowy.

Nie wolno stosować leku Trexan Neo, jeśli pacjentka próbuje zajść w ciążę. Pacjentka powinna
bezwzględnie unikać zajścia w ciążę w czasie leczenia metotreksatem i przez co najmniej 6 miesięcy
po jego zakończeniu. Przez cały ten czas konieczne jest stosowanie skutecznej antykoncepcji.

Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia lub podejrzewa, że może być w ciąży, powinna jak
najszybciej poradzić się lekarza. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w czasie leczenia, powinna otrzymać
poradę dotyczącą ryzyka szkodliwego działania metotreksatu na dziecko.

Jeżeli pacjentka planuje zajść w ciążę, powinna skonsultować się z lekarzem, który może skierować
pacjentkę do specjalisty, w celu uzyskania porady przed planowanym rozpoczęciem leczenia.

Karmienie piersią
Ponieważ metotreksat przenika do mleka ludzkiego, podczas stosowania tego leku nie wolno karmić
piersią. Jeśli lekarz uzna, że leczenie metotreksatem w okresie laktacji jest bezwzględnie konieczne,
należy przerwać karmienie piersią.

 

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Należy zachować ostrożność podczas stosowania metotreksatu u dzieci i młodzieży. Leczenie powinno być zgodne z aktualnymi protokołami terapeutycznymi u dzieci. Dawki są zwykle wyliczane na podstawie powierzchni ciała pacjenta; leczenie podtrzymujące jest leczeniem długotrwałym.

Nie zaleca się stosowania u dzieci w wieku <3 lat, ze względu na brak wystarczających danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.

 

 

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

Symbol
6432100058607
Kod producenta
6432100058607
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych.
Zapytaj o produkt
Jeżeli powyższy opis jest dla Ciebie niewystarczający, prześlij nam swoje pytanie odnośnie tego produktu. Postaramy się odpowiedzieć tak szybko jak tylko będzie to możliwe. Dane są przetwarzane zgodnie z polityką prywatności. Przesyłając je, akceptujesz jej postanowienia.
Napisz swoją opinię
Twoja ocena:
5/5
Dodaj własne zdjęcie produktu:
pixel