Texibax 40 mg*28 tabl.

Texibax 40 mg*28 tabl.

17,39 zł

brutto / 1opakowanie
Najniższa cena produktu w okresie 30 dni przed wprowadzeniem obniżki: / opakowanie
Cena regularna: / opakowanie
Cena katalogowa:
Możesz kupić za pkt.
z
Możesz kupić także poprzez:
Dostępny w bardzo małej ilości
Skontaktuj się z obsługą sklepu, aby oszacować czas przygotowania tego produktu do wysyłki.
Dostępny w bardzo małej ilości
Wysyłka
Bezpieczne zakupy
Odroczone płatności. Kup teraz, zapłać później
Kup teraz, zapłać później - 4 kroki
Przy wyborze formy płatności, wybierz PayPo.PayPo - kup teraz, zapłać za 30 dni
PayPo opłaci twój rachunek w sklepie.
Na stronie PayPo sprawdź swoje dane i podaj pesel.
Po otrzymaniu zakupów decydujesz co ci pasuje, a co nie. Możesz zwrócić część albo całość zamówienia - wtedy zmniejszy się też kwota do zapłaty PayPo.
W ciągu 30 dni od zakupu płacisz PayPo za swoje zakupy bez żadnych dodatkowych kosztów. Jeśli chcesz, rozkładasz swoją płatność na raty.
Po zakupie otrzymasz pkt.
  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lek Texibax zawiera substancję czynną o nazwie ezomeprazol, należącą do grupy leków nazywanych
inhibitorami pompy protonowej. Ich działanie polega na zmniejszaniu wydzielania kwasu
wytwarzanego przez żołądek.

 

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Dorośli. 
W chorobie refluksowej przełyku (GERD): leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku, długotrwałe leczenie pacjentów z wyleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom, leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku (GERD). 
W połączeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym w eradykacji zakażeń Helicobacter pylori oraz: leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori, zapobieganie nawrotom wrzodów trawiennych u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori. 
U pacjentów, u których konieczne jest długotrwałe stosowanie leków z grupy NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych): leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem lekami z grupy NLPZ, zapobieganie owrzodzeniu żołądka i dwunastnicy związanemu z leczeniem lekami z grupy NLPZ, u pacjentów z grupy ryzyka. 
W kontynuacji leczenia po podaniu dożylnym, rozpoczynającym leczenie zapobiegające ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych. 
W leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona. 
Dzieci i młodzież w wieku 12 lat i starsza. 
Choroba refluksowa przełyku (GERD): leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku, długotrwałe leczenie pacjentów z wyleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom, leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku (GERD). 
W połączeniu z antybiotykami w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej zakażeniem Helicobater pylori.
 
 
 
 

 

DZIAŁANIE LEKU

Ezomeprazol zmniejsza wydzielanie kwasu solnego w żołądku poprzez specyficzny ukierunkowany mechanizm działania. Ezomeprazol jest słabą zasadą o dużym stężeniu, przekształcaną do postaci czynnej w silnie kwaśnym środowisku kanalików wydzielniczych w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka, gdzie hamuje aktywność enzymu pompy protonowej –H+K+-ATP-azy oraz hamuje zarówno podstawowe jak i stymulowane wydzielanie kwasu. Po doustnym podaniu ezomeprazolu w dawce 20 mg i 40 mg działanie występuje w ciągu 1 h. Wielokrotne podawanie ezomeprazolu w dawce 20 mg raz na dobę przez 5 dni zmniejsza maks. wydzielanie kwasu po stymulacji pentagastryną o 90%. Ezomeprazol jest wrażliwy na działanie kwasu, dlatego jest podawany w postaci peletek odpornych na jego działanie. Ezomeprazol jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, a Cmax w osoczu występuje po około 1-2 h jego podania. Całkowita biodostępność po jednorazowym podaniu 40 mg wynosi 64% i zwiększa się do 89% po wielokrotnym podaniu raz na dobę. Dla dawki 20 mg ezomeprazolu wartości te wynoszą odpowiednio 50% i 68%. Ezomeprazol wiąże się z białkami osocza w 97%. Jest całkowicie metabolizowany przez układ cytochromu P450, głównie za pośrednictwem polimorficznej postaci CYP2C19, odpowiedzialnego za przemianę ezomeprazolu do hydroksylowanych i demetylowanych metabolitów ezomeprazolu. Pozostała część leku jest metabolizowana przez CYP3A4, odpowiedzialny za powstawanie sulfonowej pochodnej ezomeprazolu, będącej głównym metabolitem w osoczu. Całkowity klirens wynosi około 17 l/h po jednorazowym podaniu i około 9 l/h po wielokrotnym podaniu. T0,5 w fazie eliminacji w osoczu, po wielokrotnym podaniu raz na dobę wynosi ok. 1,3 h. Ezomeprazol podawany raz na dobę jest całkowicie wydalany z osocza między podaniem kolejnych dawek i nie obserwowano jego kumulacji. Główne metabolity ezomeprazolu nie wpływają na wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Prawie 80% dawki ezomeprazolu podanego doustnie, wydalane jest w postaci metabolitów z moczem, a pozostała część z kałem. U pacjentów wolno metabolizujących (brak aktywności CYP2C19) śr. stężenie w osoczu jest większe o ok. 60%. U pacjentów z niewydolnością wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, metabolizm ezomeprazolu może być spowolniony. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, szybkość metabolizmu zmniejsza się, czego skutkiem jest dwukrotne zwiększenie pola powierzchni pod krzywą zależności stężenia ezomeprazolu w osoczu od czasu. Maksymalna dawka u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby nie powinna być większa niż 20 mg na dobę. U pacjentów z zburzeniem czynności nerek nie należy spodziewać się zmian w metabolizmie ezomeprazolu, ponieważ nerki są odpowiedzialne za wydalanie metabolitów ezomeprazolu, ale nie za wydalanie związku macierzystego. U pacjentów w podeszłym wieku (71 -80 lat) metabolizm ezomeprazolu nie zmienia się znacząco. U pacjentów w wieku od 12-18 lat w przypadku obu stosowanych dawek, całkowita ekspozycja na ezomeprazol (AUC) oraz Tmax są zbliżone do wartości obserwowanych u osób dorosłych.
 
 

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie. Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i starsza. 

Choroba refluksowa przełyku (GERD): 

- leczenie nadżerek w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku: 40 mg raz na dobę przez 4 tyg. U pacjentów, u których nie doszło do wyleczenia zapalenia przełyku lub u których utrzymują się objawy, zaleca się kontynuację leczenia przez kolejne 4 tyg. 

- długotrwałe leczenie pacjentów z wyleczonym zapaleniem przełyku w celu zapobiegania nawrotom: 20 mg raz na dobę. 

- leczenie objawowe choroby refluksowej przełyku (GERD): 20 mg raz na dobę u pacjentów bez zapalenia przełyku.

Pacjentów, u których objawy nie ustępują po 4 tyg. leczenia należy poddać dalszym badaniom. Po ustąpieniu objawów, w celu uzyskania dalszej kontroli objawów można stosować 20 mg raz na dobę. W razie potrzeby u dorosłych można doraźnie stosować dawkę 20 mg raz na dobę. U pacjentów otrzymujących leki z grupy NLPZ, z ryzykiem choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nie zaleca się doraźnego stosowania w celu dalszego kontrolowania objawów. 

Dorośli. 

W połączeniu z odpowiednim leczeniem przeciwbakteryjnym w eradykacji zakażeń Helicobacter pylori oraz: 

- leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori oraz zapobieganie nawrotom wrzodów trawiennych u pacjentów z chorobą wrzodową wywołaną zakażeniem Helicobacter pylori: 20 mg w połączeniu z 1 g amoksycyliny i 500 mg klarytromycyny-wszystkie wymienione leki 2 razy na dobę przez 7 dni. 

- pacjenci, u których konieczne jest długotrwałe stosowanie leków z grupy NLPZ: 20 mg raz na dobę. Czas leczenia wynosi 4-8 tyg. Zapobieganie owrzodzeniu żołądka i dwunastnicy związanemu ze stosowaniem leków z grupy NLPZ, u pacjentów z grupy ryzyka: 20 mg raz na dobę. 

- kontynuacja leczenia po podaniu dożylnym, rozpoczynającym leczenie zapobiegające ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych: 40 mg raz na dobę przez 4 tyg. po podaniu dożylnym, rozpoczynającym leczenie zapobiegające ponownemu krwawieniu z wrzodów trawiennych. 

- leczenie zespołu Zollingera-Ellisona: dawka początkowa: 1 tabl. 40 mg 2 razy na dobę. Następnie dawkę należy dostosować indywidualnie i kontynuować leczenie do czasu ustąpienia objawów klinicznych. U większości pacjentów dawki od 80 mg do 160 mg ezomeprazolu na dobę są wystarczające do kontrolowania objawów. Dawki powyżej 80 mg na dobę należy podawać w dawkach podzielonych 2 razy na dobę. 

Młodzież w wieku12 lat i starsza. 

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori (skojarzenie z 2 antybiotykami): 

- masa ciała 30-40 kg: 20 mg, amoksycylina 750 mg i klarytromycyna 7,5 mg/kg mc., podawane razem 2 razy na dobę przez 1 tydz.; 

- > 40 kg: 20 mg, 1 g amoksycyliny i 500 mg klarytromycyny, podawane razem 2 razy na dobę przez 1 tydz. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawki. Ze względu na ograniczone doświadczenie u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, u tych pacjentów w trakcie leczenia należy zachować ostrożność. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego nie ma konieczności dostosowania dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby nie należy stosować dawki leku większej niż 20 mg. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. 

Sposób podania: tabl. należy połykać w całości popijając płynem. Tabl. nie należy żuć ani kruszyć. U pacjentów mających trudności z połykaniem, tabl. można również rozpuścić wodzie niegazowanej (pół szkl.). Nie należy stosować żadnych innych płynów, ponieważ otoczka zabezpieczająca przed działaniem soku żołądkowego może się rozpuścić. Należy mieszać do czasu, aż tabl. rozpuszczą się i wypić płyn z peletkami natychmiast lub w ciągu 30 min. Następnie należy przepłukać szklankę napełniając ją wodą do połowy i wypić płyn. Peletek nie należy żuć ani kruszyć. Jeżeli pacjent nie może samodzielnie połykać, tabl. można rozpuścić w wodzie niegazowanej i podać przez zgłębnik żołądkowy. Ważne jest, aby przed podaniem upewnić się, że wybrana strzykawka i zgłębnik są właściwe.

 

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu (blistrze) w celu ochrony przed wilgocią.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

 

SKŁAD LEKU

Substancją czynną leku jest ezomeprazol.
- 20 mg: każda tabletka zawiera 20 mg ezomeprazolu (w postaci ezomeprazolu magnezowego
amorficznego).
- 40 mg: każda tabletka zawiera 40 mg ezomeprazolu (w postaci ezomeprazolu magnezowego
amorficznego).

Pozostałe składniki to:
 - rdzeń tabletki: sacharoza, ziarenka (sacharoza, skrobia kukurydziana), hydroksypropyloceluloza,
krospowidon (Typ B), powidon (K30), makrogol 400, talk, hypromelozy ftalan (HP-55S),
hypromelozy ftalan (HP-50), ftalan dietylu, makrogol 6000, celuloza mikrokrystaliczna PH 101,
celuloza mikrokrystaliczna PH 112, krospowidon (Typ A), sodu stearylofumaran,
 - otoczka: Opadry 03B86651 Brown (HPMC 2910/Hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E 171),
makrogol / PEG 400, talk, żelaza tlenek czerwony (E 172)), makrogol 4000.
 
 

 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Często: bóle głowy, bóle brzucha, zaparcia, biegunka, wzdęcia, nudności/wymioty, polipy dna żołądka (łagodne). Niezbyt często: obrzęk obwodowy, bezsenność, zawroty głowy, parestezje, senność, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zapalenie skóry, świąd, wysypka, pokrzywka, złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Rzadko: leukopenia, trombocytopenia, reakcje nadwrażliwości (np. gorączka, obrzęk naczynioruchowy i reakcja anafilaktyczna/wstrząs), hiponatremia, pobudzenie, splątanie, depresja, zaburzenia smaku, niewyraźne widzenie, skurcz oskrzeli, zapalenie jamy ustnej, kandydoza przewodu pokarmowego, zapalenie wątroby z żółtaczką lub bez żółtaczki, łysienie, nadwrażliwość na światło, bóle stawów, bóle mięśni, złe samopoczucie, nasilone pocenie się. Bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia, agresja, omamy, niewydolność wątroby, encefalopatia u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (TEN), reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), osłabienie siły mięśniowej, śródmiąższowe zapalenie nerek (u niektórych pacjentów jednocześnie zgłaszano niewydolność nerek), ginekomastia. Częstość nieznana: hipomagnezemia (ciężka hipomagnezemia może być powiązana z hipokalcemią, hipomagnezemia może być również związana z hipokaliemią), mikroskopowe zapalenie jelita grubego, podostra postać skórna tocznia rumieniowatego.
 
 
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Texibax
- jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
- jeśli pacjent ma uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np.: pantoprazol,
  lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol),
- jeżeli pacjent przyjmuje lek zawierający nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażeń wirusem
  HIV).

Nie należy przyjmować leku Texibax, jeśli którakolwiek z wyżej wymienionych sytuacji dotyczy
pacjenta. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed przyjęciem
leku Texibax.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Texibax należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
- pacjent ma ciężką chorobę wątroby,
- pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek,
- u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku
  Texibax, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego,
- planowane jest specyficzne badanie krwi (stężenie chromograniny A).

Lek Texibax może maskować objawy innych chorób. Dlatego, jeśli u pacjenta wystąpi
którykolwiek z poniższych objawów przed rozpoczęciem przyjmowania leku Texibax lub
podczas jego przyjmowania, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- znaczna, niezamierzona utrata masy ciała bez przyczyny oraz trudności z połykaniem,
- ból brzucha lub niestrawność,
- wymioty treścią pokarmową lub krwią,
- oddawanie czarnych stolców (z domieszką krwi).

W przypadku przepisania leku Texibax do stosowania doraźnego, należy skontaktować się z lekarzem,
jeśli objawy nie ustępują lub zmienią charakter.

Przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej, takich jak lek Texibax, zwłaszcza w okresie dłuższym
niż jeden rok, może nieznacznie zwiększyć ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości
nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub
przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogących zwiększać ryzyko wystąpienia
osteoporozy).

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni
słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ konieczne może być
przerwanie stosowania leku Texibax. Należy również powiedzieć o wszelkich innych
występujących działaniach niepożądanych takich, jak ból stawów.

U pacjentów przyjmujących ezomeprazol wystąpiły ciężkie wysypki skórne (patrz także punkt 4).
Wysypka może powodować owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych, a także
zapalenie spojówek (czerwone i opuchnięte oczy). Ciężkie wysypki skórne często pojawiają się po
objawach grypopodobnych, takich jak gorączka, ból głowy i kończyn. Wysypka może obejmować
duże części ciała i towarzyszy jej powstawanie pęcherzy i łuszczenie się skóry. Jeśli w dowolnym
momencie leczenia (nawet po kilku tygodniach) wystąpi wysypka skórna lub którykolwiek z objawów
skórnych, należy przerwać stosowanie tego leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Texibax z jedzeniem i piciem
Tabletki można przyjmować z jedzeniem lub na czczo.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Jest mało prawdopodobne, aby ezomeprazol wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi
narzędzi lub maszyn. Niezbyt często lub rzadko możliwe jest jednak wystąpienie działań
niepożądanych takich jak zawroty głowy lub niewyraźne widzenie (patrz punkt 4). W takim
przypadku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lek Texibax zawiera sacharozę
Texibax zawiera sacharozę – rodzaj cukru. Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Lek Texibax zawiera sód
Texibax zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

 

 

 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Tabletki dojelitowe Texibax, 20 mg są koloru jasno ceglasto-czerwonego do brązowego, owalne,
obustronnie wypukłe, powlekane, z wytłoczonym napisem „E5” na jednej stronie i gładkie na drugiej
stronie.

Tabletki dojelitowe Texibax, 40 mg są koloru jasno ceglasto-czerwonego do brązowego, owalne,
obustronnie wypukłe, powlekane, z wytłoczonym napisem „E6” na jednej stronie i gładkie na drugiej
stronie.

Produkt jest dostępny w opakowaniach:
20 mg oraz 40 mg: blistry OPA/Aluminium/PE/środek pochłaniający wilgoć/HDPE/Aluminium po
28 tabletek.

20 mg oraz 40 mg: blistry OPA/Aluminium/PVC/ Aluminium po 28 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny
Ranbaxy (Poland) Sp. z o.o.
ul. Idzikowskiego 16
00-710 Warszawa

Wytwórca
Terapia SA, 124 Fabricii Street, 400 632 Cluj Napoca, Rumunia
Sun Pharmaceutical Industries Europe B.V., Polarisavenue 87 2132JH, Hoofddorp, Holandia.

 

 

 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Dotyczy to również leków
przyjmowanych bez recepty.

Lek Texibax może wpływać na sposób działania niektórych leków, a niektóre leki mogą wpływać na
działanie leku Texibax.

Nie należy przyjmować leku Texibax, jeśli pacjent stosuje lek zawierający nelfinawir (stosowany
w leczeniu zakażeń wirusem HIV).

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków:
- atazanawiru (stosowanego w leczeniu zakażeń wirusem HIV),
- klopidogrelu (stosowanego w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi),
- ketokonazolu, itrakonazolu lub worykonazolu (stosowanych w leczeniu zakażeń grzybiczych),
- erlotynibu (stosowanego w leczeniu nowotworu),
- cytalopramu, imipraminy lub klomipraminy (stosowanych w leczeniu depresji),
- diazepamu (stosowanego w leczeniu lęku, w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego lub
  w padaczce),
- fenytoiny (stosowanej w leczeniu padaczki). Jeżeli pacjent przyjmuje fenytoinę, lekarz będzie
  kontrolował stan pacjenta podczas rozpoczynania oraz kończenia stosowania leku Texibax,
- leków stosowanych do „rozrzedzenia” krwi, takich jak warfaryna. Lekarz będzie kontrolował stan
  pacjenta podczas rozpoczynania oraz kończenia stosowania leku Texibax,
- cylostazolu (stosowanego w leczeniu chromania przestankowego – bólu kończyn dolnych przy
  chodzeniu, który jest spowodowany przez niedostateczne ukrwienie),
- cyzaprydu (stosowanego w leczeniu niestrawności i zgagi),
- digoksyny (stosowanej w leczeniu zaburzeń czynności serca),
- metotreksatu (leku stosowanego w chemioterapii, w wysokich dawkach w leczeniu nowotworów) –
  jeśli pacjent przyjmuje wysokie dawki metotreksatu, lekarz może na pewien czas przerwać terapię
  lekiem Texibax,
- takrolimusu (stosowanego po przeszczepach narządów),
- ryfampicyny (stosowanej w leczeniu gruźlicy),
- ziela dziurawca (Hypericum perforatum) (stosowanego w leczeniu depresji).

Jeśli lekarz przepisał antybiotyki: amoksycylinę i klarytromycynę oraz Texibax w leczeniu wrzodów
wywołanych zakażeniem Helicobacter pylori, bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza
o wszystkich innych lekach przyjmowanych przez pacjenta.
 
 

 

 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lekarz
zdecyduje czy pacjentka może przyjmować lek Texibax w tym czasie.

Nie wiadomo czy ezomeprazol przenika do mleka ludzkiego. Z tego powodu nie należy stosować tego
leku w okresie karmienia piersią.

 

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Nie należy podawać tego leku dzieciom w wieku poniżej 12 lat.

 

 

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

Symbol
5909991268282
Kod producenta
5909991268282
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych.
Zapytaj o produkt
Jeżeli powyższy opis jest dla Ciebie niewystarczający, prześlij nam swoje pytanie odnośnie tego produktu. Postaramy się odpowiedzieć tak szybko jak tylko będzie to możliwe. Dane są przetwarzane zgodnie z polityką prywatności. Przesyłając je, akceptujesz jej postanowienia.
Napisz swoją opinię
Twoja ocena:
5/5
Dodaj własne zdjęcie produktu:
pixel