REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

OPIS

Lek Gliclada jest lekiem zmniejszającym stężenie cukru we krwi; jest doustnym lekiem
przeciwcukrzycowym należącym do grupy pochodnych sulfonylomocznika.

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

DZIAŁANIE LEKU

DAWKOWANIE LEKU

Dawkowanie Doustnie. Dorośli: dawka dobowa wynosi 30-120 mg, jednorazowo, w porze śniadania. W przypadku pominięcia jednej dawki nie należy jej zwiększać w dniu następnym. Dawka powinna być dostosowana w zależności od indywidualnej odpowiedzi metabolicznej pacjenta (stężenie glukozy we krwi, HbA_1c). Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg na dobę. Jeśli stężenie glukozy we krwi jest skutecznie kontrolowane, dawka ta może być stosowana jako leczenie podtrzymujące. Jeśli stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można stopniowo zwiększyć do 60, 90 lub 120 mg na dobę.

Odstęp pomiędzy każdym zwiększeniem dawki powinien wynosić co najmniej 1 miesiąc, z wyjątkiem pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie uległo zmniejszeniu po 2 tyg. leczenia. W takich przypadkach, dawkę można zwiększyć pod koniec 2. tyg. leczenia.

Maksymalna, zalecana dawka dobowa wynosi 120 mg. 1 tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 60 mg jest równoważna 2 tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 30 mg. Tabletkę o zmodyfikowanym uwalnianiu 60 mg można podzielić na dwie równe dawki. 1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu 90 mg jest równoważna 1 i połowie tabletki o przedłużonym uwalnianiu 60 mg. Tabletki o przedłużonym uwalnianiu 90 mg mogą być podzielone na trzy równe części. 

Zamiana leczenia gliklazydem w tabletkach 80 mg (postać o natychmiastowym uwalnianiu) na preparat Gliclada: 1 tabl. gliklazydu o mocy 80 mg jest porównywalna z 1 tabletką preparatu w postaci tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 30 mg - zmiana może być przeprowadzona pod warunkiem kontrolowania parametrów krwi. 

Zamiana innego, doustnego preparatu przeciwcukrzycowego na preparat Gliclada: podczas zamiany należy wziąć pod uwagę dawkę oraz T_0,5 uprzednio stosowanego leku przeciwcukrzycowego. Zastosowanie okresu przejściowego nie jest konieczne. Należy zastosować dawkę początkową 30 mg i tak ją modyfikować, aby była dostosowana do reakcji stężenia glukozy we krwi danego pacjenta, tak jak to przedstawiono powyżej.

Po leczeniu hipoglikemizującymi pochodnymi sulfonylomocznika o przedłużonym T_0,5 może być konieczna kilkudniowa przerwa w leczeniu, aby zapobiec wystąpieniu efektu addycyjnego dwóch leków i wystąpieniu hipoglikemii. Schemat dawkowania w takich sytuacjach powinien być taki sam jak na początku stosowania preparatu, tzn. leczenie należy rozpocząć od dawki 30 mg, a następnie ją zwiększać w zależności od reakcji metabolicznej pacjenta. 

Leczenie skojarzone z innymi preparatami przeciwcukrzycowymi: preparat może być łączony z biguanidami, inhibitorami alfa-glukozydazy lub insuliną. U pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane za pomocą preparatu, można rozpocząć leczenie skojarzone z insuliną, pod ścisłym nadzorem medycznym. 

Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) oraz u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek (pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni pozostawać pod obserwacją).

U pacjentów z czynnikami ryzyka hipoglikemii (pacjenci niedożywieni lub źle odżywieni, ciężkie lub niedostatecznie wyrównane zaburzenia endokrynologiczne - niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, niewydolność nadnerczy, zaprzestanie długotrwałego leczenia i (lub) leczenia dużymi dawkami kortykosteroidów, ciężkie choroby tętnic - ciężka choroba wieńcowa, ciężka niewydolność tętnicy szyjnej, choroba naczyń obwodowych) zaleca się stosowanie minimalnej dawki początkowej 30 mg. 

Sposób podania. Tabletki powinny być przyjmowane w postaci dawki jednorazowej w porze śniadania. Zaleca się połykanie tabletki lub część(i) tabletki w całości bez rozgniatana jej i żucia. Tabletkę możną podzielić ręcznie wzdłuż linii podziału. Tabletki nie należy dzielić w żaden inny sposób.

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Leku Gliclada nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i
tekturowym pudełku po skrócie ,,EXP’’. Termin ważności oznacza ostatni dzień miesiąca.
Numer serii podany jest na opakowaniu po skrócie ,,Lot’’.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

SKŁAD LEKU

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Gliclada
- jeśli pacjent ma uczulenie na gliklazyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca insulinozależna (typu 1),
- w przypadku obecności ciał ketonowych i glukozy w moczu (kwasica ketonowa związana z
  cukrzycą), stanu przedśpiączkowego lub śpiączki cukrzycowej,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek lub wątroby,
- w przypadku jednoczesnego przyjmowania leków przeciwgrzybiczych (mikonazol),
- w czasie karmienia piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed przyjęciem leku Gliclada, należy poinformować lekarza lub farmaceutę.

Należy stosować się do zaleceń lekarza dotyczących leczenia, żeby osiągnąć właściwe stężenie cukru
we krwi. Oznacza to, że oprócz regularnego zażywania tabletek, należy przestrzegać diety,
wykonywać ćwiczenia fizyczne i, gdy jest konieczne, zmniejszyć masę ciała.

Podczas leczenia gliklazydem konieczne jest regularne oznaczanie stężenia cukru we krwi (i
ewentualnie w moczu) oraz oznaczanie również glikozylowanej hemoglobiny (HbA1c).

W trakcie pierwszych tygodni leczenia ryzyko zmniejszenia stężenia glukozy we krwi (hipoglikemii)
może być większe. Z tego względu szczególnie konieczna jest dokładna kontrola lekarska.

Małe stężenie cukru we krwi (hipoglikemia) może wystąpić w przypadku:
- nieregularnego przyjmowania lub pominięcia posiłku,
- głodzenie się,
- niedożywienia,
- zmiany diety,
- zwiększenia aktywności fizycznej bez jednoczesnego zwiększenia przyjmowania
  węglowodanów,
- spożywania alkoholu, zwłaszcza z jednoczesnym pominięciem posiłku,
- jednoczesnego przyjmowania innych leków lub preparatów ziołowych,
- przyjmowania dużych dawek gliklazydu,
- zaburzeń hormonalnych (zaburzenia czynności tarczycy, przysadki lub kory nadnerczy),
- znacznego osłabienia czynności nerek lub wątroby.

W przypadku hipoglikemii mogą wystąpić następujące objawy: ból głowy, silny głód, mdłości,
wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu, niepokój, agresywność, osłabiona koncentracja,
zmniejszona czujność, dłuższy czas reakcji, depresja, dezorientacja, zaburzenia mowy i wzroku,
drżenie, zaburzenia czucia, zawroty głowy i bezradność.

Mogą pojawić się także następujące objawy: pocenie, wilgotna skóra, niepokój, szybki lub
nieregularny rytm serca, wysokie ciśnienie krwi, nagły, ostry ból w klatce piersiowej, który może
promieniować (dusznica bolesna).

Jeśli stężenie cukru we krwi dalej się zmniejsza, może wystąpić znaczne splątanie (majaczenie),
drgawki, utrata samokontroli, płytki oddech, wolne bicie serca, pacjent może stracić przytomność.

W większości przypadków objawy małego stężenia cukru we krwi znikają bardzo szybko, gdy pacjent
spożyje trochę cukru, np. tabletki z glukozą, kostki cukru, wypije słodki sok, osłodzoną herbatę.
Z tego względu należy zawsze nosić przy sobie pewne produkty z cukrem (tabletki z glukozą, kostki
cukru). Należy pamiętać, że sztuczne słodziki nie są skuteczne. Należy skontaktować się z lekarzem
lub najbliższym szpitalem, jeśli spożycie cukru nie pomaga lub jeśli objawy powracają.

Objawy małego stężenia cukru mogą nie wystąpić, mogą być słabo zaznaczone lub rozwijać się
bardzo powoli, lub pacjent może nie być świadomy, że stężenie cukru we krwi zmniejszyło się. Może
się to zdarzyć, gdy pacjent jest w podeszłym wieku i przyjmuje pewne leki (np. działające na
ośrodkowy układ nerwowy i beta-adrenolityki).

W stresujących sytuacjach (np. wypadki, zabiegi chirurgiczne, gorączka, itd.) lekarz tymczasowo
może zmienić leczenie na terapię insuliną.

Objawy dużego stężenia cukru we krwi (hiperglikemia) mogą wystąpić, gdy gliklazyd nie zmniejszył
jeszcze wystarczająco stężenia cukru we krwi, jeśli pacjent nie stosował się do planu leczenia
zaleconego przez lekarza , przyjmował preparaty dziurawca (Hypericum perforatum) (patrz punkt
“Gliclada a inne leki:”), lub w szczególnych stresujących sytuacjach.

Może to być pragnienie, częste oddawanie moczu, suchość w jamie ustnej, sucha, swędząca skóra,
zakażenia skóry i zmniejszona aktywność. Jeśli wystąpią te objawy, pacjent musi skontaktować się z
lekarzem lub farmaceutą.

Zaburzenie glukozy we krwi (niskie stężenie cukru we krwi oraz wysokie stężenie cukru we krwi),
zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku może wystąpić, gdy gliklazyd przyjmowany jest w tym
samym czasie, z lekami należącymi do antybiotyków zwanymi fluorochinolonami. W takich
przypadkach lekarz będzie przypominał o znaczeniu monitorowania poziomu glukozy we krwi.

Jeśli wystąpią te objawy, pacjent musi skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Jeśli w przeszłości u kogoś z rodziny lub u pacjenta stwierdzono wrodzony niedobór dehydrogenazy
glukozo-6-fosforanowej (G6PD) (nieprawidłowe czerwone krwinki), może wystąpić zmniejszenie
stężenia hemoglobiny i rozpad czerwonych krwinek (niedokrwistość hemolityczna). Przed
zastosowaniem tego leku należy skontaktować się z lekarzem.

Lek Gliclada z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Gliclada można przyjmować z jedzeniem i napojami bezalkoholowymi.
Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może zaburzać kontrolę cukrzycy w nieprzewidziany
sposób i doprowadzić do śpiączki.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Zdolność do koncentracji lub reakcji może być zaburzona w przypadku hipoglikemii lub
hiperglikemii, lub pojawienia się w ich wyniku problemów ze wzrokiem. Należy mieć na uwadze
ryzyko zranienia siebie lub innych (np. prowadząc samochód lub maszynę). Należy zapytać lekarza o
możliwość prowadzenia pojazdu:
- jeżeli małe stężenie cukru (hipoglikemia) występuje często;
- jeżeli objawy małego stężenia cukru (hipoglikemii) są bardzo małe lub ich brak.

Lek Gliclada zawiera laktozę.
Jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, przed rozpoczęciem
przyjmowania leku pacjent powinien skontaktować się z lekarzem.

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu, białe, owalne i dwustronnie wypukłe.

Opakowania: 30, 60 i 90 lub 120 tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu w blistrach, w tekturowym
pudełku.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących nazw produktów leczniczych w
innych krajach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do
lokalnego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
KRKA-POLSKA Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
Tel. 22 57 37 500

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, podejrzewa, że jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę
podczas przyjmowania tego leku, powinna poinformować lekarza, który może zalecić bardziej
odpowiednie leczenie.

Nie zaleca się stosowania leku Gliclada w ciąży.
Nie wolno stosować leku Gliclada podczas karmienia piersią.

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Lek Gliclada nie jest zalecany do stosowania u dzieci z powodu braku danych.

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.