PRALEX 10Mg* 28 tabl.
- Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 16:00 wybranymi formami transportu realizujemy dziś)
- Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Zadzwoń do nas lub napisz
REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!
OPIS
Lek Pralex zawiera substancję czynną, escytalopram i jest stosowany w leczeniu depresji (dużych
epizodów depresyjnych), zaburzeń lękowych (takich, jak zaburzenia lękowe z napadami lęku
z agorafobią lub bez agorafobii, fobia społeczna, uogólnione zaburzenia lękowe oraz zaburzenia
obsesyjno-kompulsyjne).
Escytalopram należy do grupy leków przeciwdepresyjnych, zwanych również selektywnymi
inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, ang. Selective Serotonin Reuptake Inhibitors).
Leki te działają na układ serotoninowy w mózgu poprzez zwiększenie stężenia serotoniny. Zaburzenia
układu serotoninowego uważane są za poważny czynnik wpływający na rozwój depresji i chorób z nią
związanych.
Poprawa może nastąpić dopiero po upływie kilku tygodni leczenia. Przyjmowanie leku Pralex należy
kontynuować, nawet, jeśli upłynie nieco czasu, zanim nastąpi poprawa samopoczucia.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent nie czuje poprawy lub czuje się gorzej.
WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU
DZIAŁANIE LEKU
DAWKOWANIE LEKU
Doustnie. Dorośli.
Duże epizody depresyjne: zwykła dawka to 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zazwyczaj po 2-4 tyg. stosowania leku. Po ustąpieniu objawów, leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 mies., aby uzyskać trwałą poprawę.
Zaburzenie lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii. W pierwszym tygodniu zaleca się dawkę początkową 5 mg, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. Dawkę można następnie zwiększać, maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta. Maksymalną skuteczność osiąga się po ok. 3 mies. stosowania leku. Leczenie trwa kilka miesięcy.
Fobia społeczna: zwykła dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Na ogół poprawę stanu klinicznego uzyskuje się po 2-4 tyg. leczenia. Dawka może zostać następnie zmniejszona do 5 mg lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od indywidualnej reakcji pacjenta. Zalecane jest kontynuowanie terapii przez 12 tyg. w celu uzyskania trwałej poprawy stanu pacjenta.
Długoterminowa terapia osób odpowiadających na leczenie była analizowana przez 6 mies., można ją rozważyć indywidualnie w celu zapobiegania nawrotom choroby; skuteczność prowadzonej terapii należy regularnie oceniać. Nie przeprowadzono oceny pozycji omawianego leczenia w odniesieniu do poznawczej terapii behawioralnej. Farmakoterapia stanowi element kompleksowego postępowania terapeutycznego.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne : dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Pacjenci powinni być leczeni przez odpowiedni okres tak, aby istniała pewność, że objawy ich choroby ustąpiły. Korzyści terapeutyczne i stosowana dawka powinny być regularnie oceniane.
Pacjenci w podeszłym wieku (>65 lat): dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można być zwiększyć do 10 mg na dobę. Nie badano skuteczności stosowania escytalopramu w fobii społecznej u osób w podeszłym wieku.
Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) zaleca się zachowanie ostrożności.
U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby w pierwszych 2 tyg. leczenia zaleca się stosowanie początkowej dawki 5 mg na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się zachowanie wyjątkowej ostrożności, również podczas dostosowywania dawki.
U pacjentów wolno metabolizujących leki z udziałem izoenzymu CYP2C19, zaleca się dawkę początkową 5 mg na dobę w pierwszych 2 tyg. leczenia. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Nie udowodniono bezpieczeństwa stosowania dawek dobowych powyżej 20 mg.
Sposób podania. Preparat może być przyjmowany niezależnie od posiłków. Tabl. 10 mg i tabl. 15 mg można podzielić na połowy.
WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie lub pudełku
tekturowym. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
SKŁAD LEKU
escytalopramu (w postaci szczawianu).
- Rdzeń: celuloza mikrokrystaliczna, butylohydroksytoluen (E 321), butylohydroksyanizol (E 320),
kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, talk oraz magnezu stearynian.
- Otoczka: hypromeloza 5 cPs, makrogol 400 oraz tytanu dwutlenek (E 171).
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU
INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU
Kiedy nie stosować leku Pralex
− jeśli pacjent ma uczulenie na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego
leku,
− jeśli pacjent przyjmuje inne leki należące do grupy zwanej nieselektywnymi inhibitorami
monoaminooksydazy (MAO) w tym selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona),
moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i linezolid (antybiotyk),
− jeśli u pacjenta występuje wrodzony lub w przeszłości wystąpił nieprawidłowy rytm serca
(rozpoznany na podstawie badania EKG – badanie mające na celu ocenę czynności serca),
− jeśli pacjent przyjmuje leki w związku z występującymi u niego zaburzeniami rytmu serca lub
takie, które zaburzają rytm serca.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed przyjęciem leku Pralex.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub schorzenia, ponieważ
lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:
− jeśli pacjent ma padaczkę. W przypadku wystąpienia napadów drgawkowych po raz pierwszy
lub zwiększenia ich częstości, należy przerwać terapię lekiem Pralex
− jeśli pacjent cierpi z powodu zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Może być konieczne
dostosowanie dawki przez lekarza
− jeśli pacjent ma cukrzycę. Stosowanie leku Pralex może wpłynąć na kontrolę stężenia glukozy
we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny oraz (lub) doustnych leków
zmniejszających stężenie glukozy we krwi
− jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi
− jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do łatwego siniaczenia, w wywiadzie występują
zaburzenia krzepnięcia krwi lub jeśli pacjentka jest w ciąży
− jeśli pacjent leczony jest elektrowstrząsami
− jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca
− jeśli u pacjenta występują obecnie lub w wywiadzie choroby serca lub pacjent przebył zawał
serca
− jeśli u pacjenta występuje powolny rytm serca w stanie spoczynku i (lub) gdy u pacjenta może
występować utrata soli w organizmie spowodowana ciężką biegunką lub wymiotami
(z mdłościami) lub ze względu na stosowanie leków moczopędnych
− jeśli u pacjenta występuje szybkie lub nieregularne bicie serca, omdlenia, zapaść lub zawroty
głowy podczas wstawania z miejsca, które mogą być objawem nieprawidłowej czynności rytmu
serca
− jeśli pacjent ma lub miał w przeszłości problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry
(zwiększone ciśnienie w oku)
Leki takie, jak Pralex (tak zwane SSRI lub SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń
czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po
przerwaniu leczenia.
Uwaga:
U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym wystąpić może faza
maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami,
nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. W przypadku wystąpienia
tych objawów, należy zwrócić się do lekarza.
W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój lub trudności
w siedzeniu lub staniu w miejscu. W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast
poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.
Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli
o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie może nasilać się na
początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po
upływie 2 tygodni, czasem później.
Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej
prawdopodobne, jeżeli:
− u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia
− pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko
wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami
psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi
Jeśli u pacjenta wystąpią myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc
do krewnych lub przyjaciół i poprosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły
się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.
Pralex z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Pralex można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków.
Jak w przypadku innych leków, nie jest zalecane jednoczesne przyjmowanie leku Pralex i spożywanie
alkoholu, choć nie wykazano interakcji (oddziaływania) leku Pralex z alkoholem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi, jak wpływa
na niego lek Pralex.
Substancje pomocnicze
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU
5 mg: Białe lub prawie białe, okrągłe tabletki powlekane, obustronnie wypukłe oznaczone literą „F”
po jednej stronie i liczbą „53” po drugiej stronie.
10 mg: Białe lub prawie białe, owalne tabletki powlekane, obustronnie wypukłe oznaczone literą „F”
po jednej stronie i liczbą „54” po drugiej stronie z głębokim rowkiem dzielącym między „5” a „4”.
15 mg: Białe lub prawie białe, owalne tabletki powlekane, obustronnie wypukłe oznaczone literą „F”
po jednej stronie i liczbą „55” po drugiej stronie z głębokim rowkiem dzielącym między „5” a „5”.
20 mg: Białe lub prawie białe, owalne tabletki powlekane, obustronnie wypukłe oznaczone literą „F”
po jednej stronie i liczbą „56” po drugiej stronie z głębokim rowkiem dzielącym między „5” a „6”.
Wielkości opakowań:
Blister PVC/Aclar/Aluminium: 28, 56 oraz 90 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Orion Corporation
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia
Wytwórca
Orion Corporation, Orion Pharma
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia
APL Swift Services (Malta) Ltd.
HF26, Hal Far Industrial Estate
Hal Far, Birzebbugia BBG 3000
Malta
W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
Orion Pharma Poland Sp. z o. o.
kontakt@orionpharma.info.pl
STOSOWANIE INNYCH LEKÓW
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek z następujących leków:
− nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO) zawierające takie substancje czynne, jak
fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina (leki stosowane w leczeniu
depresji). Jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed
rozpoczęciem zażywania leku Pralex. Po zakończeniu stosowania leku Pralex należy zaczekać
7 dni zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków.
− odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A) zawierające moklobemid
(stosowany w leczeniu depresji).
− nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B) zawierające selegilinę (stosowaną
w leczeniu choroby Parkinsona). Leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych.
− antybiotyk linezolid.
− lit (stosowany w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych) i tryptofan.
− imipraminę i dezypraminę (stosowane w leczeniu depresji).
− sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny), buprenorfinę oraz tramadol
(stosowany w silnych bólach). Mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
− cymetydynę, lanzoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazol (lek
stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminę (lek przeciwdepresyjny) oraz
tyklopidynę (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Leki te mogą spowodować
zwiększenie stężenia escytalopramu we krwi.
− dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) – lek ziołowy stosowany w depresji.
− kwas acetylosalicylowy (aspiryna) i niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki stosowane
przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Mogą one
zwiększać skłonność do krwawień.
− warfarynę, dipyrydamol i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane
lekami przeciwzakrzepowymi). Lekarz może zlecić badanie czasu krzepnięcia krwi na początku
i po przerwaniu stosowania leku Pralex w celu ustalenia, czy dawka leku przeciwzakrzepowego
jest wciąż odpowiednio dobrana.
− meflochinę (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu depresji) oraz
tramadol (stosowany w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu
drgawkowego.
− neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) oraz leki przeciwdepresyjne
(leki trójpierścieniowe, leki z grupy SSRI ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu
drgawkowego.
− flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), dezypraminę,
klomipraminę i nortryptylinę (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydon, tiorydazynę
i haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być konieczna zmiana dawkowania leku
Pralex.
− leki zmniejszające stężenie potasu lub magnezu we krwi, ze względu na zwiększone ryzyko
wystąpienia zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.
NIE WOLNO PRZYJMOWAĆ LEKU PRALEX jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane
w zaburzeniach rytmu serca lub leki, które mogą zaburzać rytm serca, np. takie jak leki
przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd,
haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki antybiotyki (np. sparfloksacyna,
moksyfloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leczenie przeciwmalaryczne głównie halofantryna),
niektóre leki przeciwhistaminowe (np. astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna). W przypadku
jakichkolwiek związanych z tym wątpliwości, należy poradzić się lekarza.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy
planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty. Nie
stosować leku Pralex w ciąży, bez omówienia z lekarzem ryzyka i korzyści związanych z leczeniem.
Należy poinformować położną i (lub) lekarza o przyjmowaniu leku Pralex. Stosowanie w trakcie
ciąży, zwłaszcza w ostatnich 3 miesiącach ciąży, leków takich jak Pralex może zwiększać ryzyko
ciężkiego stanu u dzieci, nazywanego przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (PPHN),
powodującego szybszy oddech u dziecka i sinicę. Takie objawy występują zwykle w ciągu pierwszych
24 godzin po urodzeniu. Jeśli pacjentka stwierdzi ich wystąpienie u swojego dziecka, powinna
natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.
Jeśli pacjentka stosuje lek Pralex w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę, że
u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki,
wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty, małe stężenie glukozy we krwi, sztywność
lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły
płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów,
należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Przyjmowanie leku Pralex pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy,
występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia
krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Pralex, powinna poinformować o tym lekarza lub
położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Pralex.
Jeśli pacjentka karmi piersią, nie powinna przyjmować leku Pralex przed omówieniem z lekarzem
ryzyka i korzyści związanych z leczeniem. Przypuszcza się, że lek Pralex będzie przenikać do mleka
kobiecego.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram, lek podobny do escytalopramu, obniża jakość
nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano
oddziaływania na płodność u ludzi.
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY
Lek Pralex nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również
podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków tej klasy pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są
na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli
samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo tego,
lekarz może przepisać lek Pralex pacjentom w wieku poniżej 18 lat, stwierdzając, że leży to w ich
najlepiej pojętym interesie. Jeżeli lekarz przepisał lek Pralex pacjentowi w wieku poniżej 18 lat,
w związku z czym mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości, prosimy o skontaktowanie się z lekarzem
prowadzącym. W przypadku rozwoju lub nasilenia się wyżej wymienionych objawów u pacjentów
w wieku poniżej 18 lat, przyjmujących lek Pralex, należy poinformować o tym swojego lekarza.
Ponadto, jak do tej pory brak jest danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania
leku Pralex w tej grupie wiekowej dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego
i rozwoju zachowania.
Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
