Mirtor 15 mg * 30 tabl. rozp. w ustach

  • Mirtor 15 mg * 30 tabl. rozp. w ustach
Kod produktu: 5909990018024
32,99 zł
/ opakowanie

KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE

Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie.
Sprawdź dostępność

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lek Mirtor należy do grupy leków znanych jako leki przeciwdepresyjne.
Mirtor zaczyna działać po 1–2 tygodniach stosowania, a po upływie 2–4 tygodni następuje poprawa
samopoczucia. Jeśli po 2–4 tygodniach leczenia nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy
zwrócić się do lekarza. 

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU

Leczenie epizodów dużej depresji u dorosłych.
 

 

DZIAŁANIE LEKU

Lek przeciwdepresyjny. Mirtazapina jest ośrodkowo działającym antagonistą presynaptycznych receptorów α2, zwiększającym ośrodkowe neuroprzekaźnictwo noradrenergiczne i serotoninergiczne. W pobudzaniu serotonergicznego układu neuroprzekaźnikowego pośredniczą zwłaszcza receptory 5-HT1, ponieważ receptory 5-HT2 i 5-HT3 są blokowane przez mirtazapinę. Działanie przeciwdepresyjne wykazują oba enancjomery mirtazapiny: enancjomer S(+) - przez blokowanie receptorów α2 i 5-HT2, a enancjomer R(-) - przez blokowanie receptorów 5-HT3. Właściwości uspokajające mirtazapiny wynikają z jej działania, jako antagonisty receptora histaminowego H1. Mirtazapina nie ma praktycznie działania przeciwcholinergicznego, dlatego w dawkach leczniczych nie wywiera działania na układ sercowo-naczyniowy. Po podaniu doustnym lek jest dobrze i szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego (biodostępność wynosi około 50%) i osiąga maksymalne stężenie we krwi po ok. 2 h. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi ok. 85%. T0,5 eliminacji wynosi 20-40 h; sporadycznie obserwowano dłuższe okresy półtrwania - do 65 h, a także krótsze - u ludzi młodych. Stan stacjonarny osiągany jest po 3-4 dniach stosowania. Metabolizm leku odbywa się głównie na drodze demetylacji i oksydacji, a następnie sprzęgania. Biorą w nim udział enzymy CYP2D6, CYP1A2, CYP3A4. Lek wydalany jest z moczem i kałem. Klirens mirtazapiny może być zmniejszony u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Doustnie.

Dorośli: dawka początkowa wynosi 15 lub 30 mg. Skuteczna dawka dobowa wynosi 15-45 mg na dobę. Efekt działania mirtazapiny zwykle zaczyna być widoczny po 1-2 tyg. stosowania. Leczenie właściwą dawką powinno dawać pozytywną reakcję po 2-4 tyg. W przypadku braku odpowiedniej odpowiedzi klinicznej dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej. Jeśli w ciągu następnych 2-4 tyg. nie nastąpi poprawa kliniczna, lek należy odstawić. U pacjentów z depresją leczenie powinno być kontynuowane aż do całkowitego ustąpienia objawów, co trwa zazwyczaj co najmniej 6 mies. Aby uniknąć objawów nagłego odstawienia leku doradza się stopniowe zakończenie leczenia mirtazapiną. 

Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zwiększenie dawki należy prowadzić pod ścisłą kontrolą. U pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <40 ml/min) oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby klirens leku może być zmniejszony - należy to uwzględnić przepisując mirtazapinę pacjentom z takimi zaburzeniami, szczególnie z ciężkimi zaburzeniami wątroby, kiedy nie badano reakcji na mirtazapinę. 

Sposób podania. Preparat można podawać w jednorazowej dawce dobowej, najlepiej wieczorem, przed udaniem się na spoczynek lub w 2 dawkach podzielonych (jedna dawka rano i druga, większa dawka wieczorem). Tabletka szybko ulegnie rozpadowi i może być połknięta bez popijania wodą.

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Bez specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania.
Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się jakiekolwiek przebarwienia lub inne oznaki zepsucia.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

 

 

SKŁAD LEKU

• Substancją czynną leku jest mirtazapina. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera
  15 mg, 30 mg lub 45 mg mirtazapiny.
• Inne składniki leku to krospowidon, mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam, aromat
  truskawkowo-guaranowy, aromat miętowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

    

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Bardzo często: zwiększenie masy ciała, zwiększenie apetytu, senność, uspokojenie, ból głowy, suchość błony śluzowej jamy ustnej. Często: nietypowe sny, dezorientacja, lęk, bezsenność, letarg, zawroty głowy, drżenie, niepamięć, hipotonia ortostatyczna, nudności, biegunka, wymioty, zaparcia, wysypka, ból stawów, ból mięśni, ból pleców, obrzęki obwodowe, zmęczenie. Niezbyt często: koszmary senne, mania, agitacja, halucynacje, niepokój psychoruchowy (w tym akatyzja, hiperkinezja), parestezje, zespół niespokojnych nóg, omdlenie, niedociśnienie, niedoczulica jamy ustnej. Rzadko: agresja, mioklonie, zapalenie trzustki, zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Częstość nieznana: depresja szpiku kostnego (granulocytopenia, agranulocytoza, anemia aplastyczna, trombocytopenia), eozynofilia, niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, hiperprolaktynemia (i związane z nią objawy mlekotok i ginekomastia), hiponatremia, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, somnambulizm, drgawki (napady padaczki), zespół serotoninowy, parestezje jamy ustnej, dyzatria, obrzęk jamy ustnej, zwiększone ślinienie się, zespół Stevensa-Johnsona, pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, reakcja na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (DRESS), rabdomioliza, zatrzymanie moczu, priapizm, uogólnione obrzęki, miejscowe obrzęki, podwyższenie stężenia kinazy kreatynowej.
Następujące działania niepożądane były obserwowane często w badaniach klinicznych z udziałem dzieci: zwiększenie masy ciała, pokrzywka i hipertriglicerydemia.
Nagłe odstawienie leku może spowodować wystąpienie objawów odstawiennych; większość z nich jest łagodna i samoistnie ustępuje, najczęściej opisywano: zawroty głowy, pobudzenie, lęk, bóle głowy i nudności.
 
 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Mirtor:
- jeśli pacjent ma uczulenie na mirtazapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
  W takim przypadku, zanim zastosuje się lek Mirtor, należy jak najszybciej skontaktować się
  z lekarzem.
- jeśli obecnie lub w niedalekiej przeszłości (w ciągu ostatnich 2 tygodni) stosowane były leki z grupy
  inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Mirtor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Mirtor należy powiedzieć lekarzowi:
Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka wysypka skórna lub złuszczanie skóry, pęcherze i (lub)
owrzodzenie jamy ustnej po przyjęciu leku Mirtor.

 Myśli samobójcze i nasilenie depresji
Pacjenci z depresją mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie
objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki
te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później.
Powyższe objawy są bardziej prawdopodobne u:
• pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie;
• młodych dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań
  samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, które były leczone
  lekami przeciwdepresyjnymi.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, jeśli wystąpią myśli
o samookaleczeniu lub myśli samobójcze.

Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół
 o depresji oraz poproszenie ich
o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić o informowanie go, gdy zauważą, że depresja lub lęk
nasiliły się lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Również należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Mirtor
• Jeżeli występują lub kiedykolwiek występowały:
  (Należy poinformować lekarza o występowaniu poniższych chorób przed rozpoczęciem stosowania leku
  Mirtor, jeśli pacjent wcześniej tego nie zrobił.)
  − napady padaczki. W razie pojawienia się napadów padaczkowych lub zwiększenia ich częstości
   w trakcie leczenia, lek należy odstawić i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem;
  − choroby wątroby, włączając żółtaczkę. Jeśli wystąpi żółtaczka lek należy odstawić i niezwłocznie
    skontaktować się z lekarzem;
  − choroby nerek;
  − choroby serca lub niskie ciśnienie krwi;
  − schizofrenia. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli takie zaburzenia
    psychotyczne jak objawy paranoidalne się nasilą lub zwiększy się ich częstość;
  − depresja maniakalna (naprzemienne okresy podwyższonego nastroju/podniecenia i depresji).
    W przypadku uczucia nadmiernego podniecenia lek należy odstawić i niezwłocznie skontaktować się
    z lekarzem;
  − cukrzyca (może być konieczna zmiana dawki insuliny lub innych leków hipoglikemizujących);
  − choroby oka, takie jak podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe (jaskra);
  − trudności w oddawaniu moczu, które mogą wynikać z przerostu prostaty;
  − pewnego rodzaju zaburzenia sercaktóre mogą powodować zmianę rytmu serca, niedawny zawał
    serca, niewydolność serca lub stosowanie określonych leków, mogących powodować zakłócenie
    rytmu serca.
• Jeśli wystąpią objawy infekcji, takie jak gorączka o nieznanej przyczynie, ból gardła, owrzodzenia jamy
  ustnej, należy lek odstawić, natychmiast skonsultować się z lekarzem i wykonać badanie morfologiczne
  krwi. W rzadkich przypadkach objawy te mogą być oznaką zaburzeń produkcji krwinek przez szpik
  kostny. Objawy te występują rzadko, zwykle po 4-6 tygodniach leczenia.
• Pacjenci w podeszłym wieku są często bardziej wrażliwi, szczególnie na działania niepożądane leków
  przeciwdepresyjnych.
• Zgłaszano ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson Syndrome,
  
SJS), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. Toxic Epidermal Necrolysis, TEN), reakcję na
  lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (ang. drug reaction with eosinophilia and systemic
  symptoms
, DRESS) podczas stosowania mirtazapiny. Jeśli pacjent zauważy którykolwiek z objawów
  w związku z tymi ciężkimi reakcjami skórnymi, należy natychmiast przerwać
  stosowanie leku i zasięgnąć porady lekarza. Jeśli u pacjenta wystąpiły kiedykolwiek w przeszłości
  jakiekolwiek ciężkie reakcje skórne, nie należy wznawiać leczenia mirtazapiną.
 

Mirtor z jedzeniem i alkoholem
Picie alkoholu podczas przyjmowania leku Mirtor może powodować senność. Najlepiej unikać spożywania
alkoholu podczas terapii lekiem Mirtor.
Lek Mirtor można przyjmować z posiłkiem lub bez.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Mirtor może zmniejszać czujność i zdolność koncentracji. Podczas leczenia lekiem Mirtor należy unikać
wykonywania potencjalnie niebezpiecznych zadań, które wymagają ciągłej uwagi, np. prowadzenia
pojazdów czy obsługiwania maszyn. Jeśli lekarz przepisał Mirtor pacjentowi poniżej 18. roku życia należy
upewnić się, że lek nie zaburza koncentracji i czujności pacjenta, nim pacjent będzie chciał uczestniczyć
w ruchu ulicznym (np. podczas jazdy na rowerze).

Lek Mirtor zawiera aspartam, źródło fenyloalaniny

Ten lek zawiera aspartam, który jest źródłem fenyloalaniny. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie
ustnej 15 mg zawiera 3 mg aspartamu. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 30 mg zawiera
6 mg aspartamu. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 45 mg zawiera 9 mg aspartamu.
Aspartam może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której
fenyloalanina gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.

 

 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 15 mg: biała, okrągła, oznaczona „36” na jednej stronie i
„A” na drugiej stronie.
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 30 mg: biała, okrągła, oznaczona „37” na jednej stronie i
„A” na drugiej stronie.
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej 45 mg: biała, okrągła, oznaczona „38” na jednej stronie i
„A” na drugiej stronie.

30 (5x6) lub 90 (15x6) tabletek w opakowaniu. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się
w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Orion Corporation
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

Wytwórca
Orion Corporation, Orion Pharma
Orionintie 1
FI-02200 Espoo
Finlandia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela
podmiotu odpowiedzialnego:
Orion Pharma Poland Sp. z o. o.
kontakt@orionpharma.info.pl


 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Nie należy stosować leku Mirtor w skojarzeniu z:
• inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), ani przed upływem dwóch tygodni od zakończenia
  przyjmowania IMAO. Nie należy również rozpoczynać stosowania IMAO przed upływem dwóch
  tygodni od zakończenia przyjmowania leku Mirtor.
  Do inhibitorów IMAO należą moklobemid, tranylcypromina (leki przeciwdepresyjne), selegilina
  (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona).

Należy zachować ostrożność stosując lek Mirtor w skojarzeniu z:
• innymi lekami przeciwdepresyjnymijak SSRI, wenlafaksyna i L-tryptofan lub tryptany
  (stosowane w leczeniu migreny), tramadol (lek przeciwbólowy), buprenorfina, linezolid
  (antybiotyk), sole litu (stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń psychiatrycznych), błękit
  metylenowy (stosowany w celu obniżenia wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi) i preparaty
  zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) (preparaty ziołowe stosowane
  w leczeniu depresji). U pacjentów przyjmujących tylko lek Mirtor lub w terapii skojarzonej z tymi
  lekami bardzo rzadko może wystąpić zespół serotoninowy. Niektóre z jego objawów to nagła
  gorączka, pocenie się, zwiększona częstość akcji serca, biegunka, (niekontrolowane) skurcze mięśni,
  dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastroju, utrata przytomności. Należy niezwłocznie
  skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi jednocześnie kilka z wymienionych objawów.

• lekiem przeciwdepresyjnym, nefazodonem. Może on zwiększać stężenie leku Mirtor we krwi.
  Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tego leku. Może być konieczne zmniejszenie dawki
  leku Mirtor, a po zakończeniu leczenia nefazodonem – zwiększenie dawki leku Mirtor.
• lekami stosowanymi w leczeniu lęku i bezsennościjak benzodiazepiny;
• lekami stosowanymi w leczeniu schizofreniijak olanzapina;
• lekami stosowanymi w leczeniu alergiijak cetyryzyna;
• lekami stosowanymi w leczeniu silnego bólujak morfina.
  Mirtor w skojarzeniu z tymi lekami może nasilać wywoływaną przez nie senność.
• lekami stosowanymi w leczeniu zakażeńtakimi jak leki przeciwbakteryjne (erytromycyna), leki
  przeciwgrzybicze (jak ketokonazol) i leki stosowane w leczeniu HIV/AIDS (takie jak inhibitory
  proteazy HIV) oraz leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (takie jak cymetydyna).
  W przypadku rozpoczęcia równoczesnego podawania tych leków z lekiem Mirtor, stężenie leku Mirtor
  we krwi może się zwiększyć. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. Może być
  konieczne zmniejszenie dawki leku Mirtor, a po zakończeniu leczenia tymi lekami – zwiększenie
  dawki leku Mirtor.
• lekami przeciwpadaczkowymitakimi jak karbamazepina i fenytoina;
• lekami stosowanymi w leczeniu gruźlicyjak ryfampicyna.
  W skojarzeniu z lekiem Mirtor leki te mogą zmniejszać stężenie leku Mirtor we krwi. Należy
  poinformować lekarza o przyjmowaniu tych leków. Może być konieczne zwiększenie dawki leku
  Mirtor, a po zakończeniu leczenia tymi lekami – zmniejszenie dawki leku Mirtor.
• lekami przeciwzakrzepowymijak warfaryna.
  Mirtor może wzmagać działanie warfaryny. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu tych
  leków. W przypadku leczenia skojarzonego z lekiem Mirtor doradza się monitorowanie obrazu krwi.
• lekami mogącymi wpływać na rytm serca, takimi jak niektóre antybiotyki i leki
  przeciwpsychotyczne.

 

 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Jeśli pacjentka jest w ciąży, lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ograniczone doświadczenia, dotyczące stosowania leku Mirtor u kobiet w ciąży, nie wykazują
zwiększonego ryzyka. Należy jednak zachować ostrożność podczas stosowania leku w czasie ciąży.
Jeżeli lek Mirtor jest przyjmowany w czasie ciąży lub krótko przed porodem, zaleca się obserwację
noworodka ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych.

Podobne do niego leki (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI) stosowane przez
kobiety w ciąży, mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym
nadciśnieniem płucnym noworodków (ang. Persistent Pulmonary Hypertension of the Newborn, PPHN),
powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej
dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Zazwyczaj lek Mirtor nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, ponieważ nie
wykazano u nich skuteczności jego stosowania. Należy również zdawać sobie sprawę, że u pacjentów
poniżej 18. roku życia jest wyższe ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli
samobójcze oraz wrogość (przede wszystkim agresja, zachowania buntownicze oraz gniew), kiedy przyjmują
oni leki tej klasy. Mimo to, lekarz może przepisać lek Mirtor pacjentom w tym wieku, jeżeli uzna, że leży to
w ich najlepszym interesie. Jeśli lekarz przepisał lek Mirtor pacjentowi poniżej 18. roku życia, w związku
z czym pojawiają się jakiekolwiek wątpliwości, należy skonsultować się z danym lekarzem. W przypadku
pacjentów poniżej 18. roku życia przyjmujących lek Mirtor należy poinformować lekarza, jeżeli
którykolwiek z objawów wymienionych powyżej rozwinie się lub nasili. Długoterminowy wpływ leku
Mirtor na bezpieczeństwo dotyczące wzrostu, dojrzewania oraz rozwój poznawczy w tej grupie wiekowej
nie został również dotychczas wykazany. Dodatkowo w tej grupie wiekowej po zastosowaniu mirtazapiny,
częściej niż u pacjentów dorosłych, stwierdzano znaczne zwiększenie masy ciała.

 

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz
Opinie naszych klientów
pixel