Mounjaro KwikPen 7,5mg/0,6ml*1wstrz po2.4m

  • Mounjaro KwikPen 7,5mg/0,6ml*1wstrz po2.4m
Kod produktu: 5907677973222
1 600,00 zł
/ opakowanie

KUP LUB ODBIERZ W NASZYM SKLEPIE

Możesz sprawdzić czy towar dostępny jest w sklepie od ręki lub zamówić go przez Internet i odebrać w sklepie.
Sprawdź dostępność

REZERWACJA LEKU NA RECEPTĘ!!! ABY ODEBRAĆ ZAREZERWOWANY LEK, NALEŻY OKAZAĆ WAŻNĄ W DNIU ODBIORU RECEPTĘ !!! PREZENTOWANE CENY SĄ CENAMI Z ODPŁATNOŚCIĄ 100%, ODPŁATNOŚĆ ZGODNA Z RECEPTĄ ZOSTANIE NALICZONA W MOMENCIE REALIZACJI!!!

 

OPIS

Lek Mounjaro zawiera substancję czynną o nazwie tirzepatyd i stosowany jest w leczeniu osób
dorosłych z cukrzycą typu 2. Lek Mounjaro obniża stężenie glukozy (cukru) w organizmie tylko
wówczas, gdy jest ono wysokie.

Lek Mounjaro stosowany jest również w leczeniu osób dorosłych z otyłością lub nadwagą (z BMI
wynoszącym co najmniej 27 kg/m2). Lek Mounjaro wpływa na kontrolę apetytu, co może ułatwić
spożywanie mniejszej ilości pokarmu i zmniejszenie masy ciała.

W leczeniu cukrzycy typu 2 lek Mounjaro jest stosowany:
- w monoterapii (indywidualnie), jeśli pacjent nie może przyjmować metforminy (inny lek
  przeciwcukrzycowy);
- z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, jeśli ich stosowanie nie wystarcza do zapewnienia
  odpowiedniej kontroli stężenia glukozy we krwi. Mogą to być leki przyjmowane doustnie
  i (lub) insulina podawana we wstrzyknięciach.

Lek Mounjaro jest również stosowany w połączeniu z dietą i ćwiczeniami fizycznymi w celu redukcji
masy ciała i utrzymania jej pod kontrolą u osób dorosłych z wartością:
- BMI wynoszącą co najmniej 30 kg/m² (otyłość) lub
- BMI wynoszącą co najmniej 27 kg/m², ale mniej niż 30 kg/m² (nadwaga) i problemami
  zdrowotnymi związanymi z nieprawidłową masą ciała (takimi jak stan przedcukrzycowy,
  cukrzyca typu 2, wysokie ciśnienie krwi, nieprawidłowe stężenie tłuszczów we krwi, zaburzenia
  oddychania podczas snu zwane „obturacyjnym bezdechem sennym" albo zawał serca, udar
  mózgu lub nieprawidłowości dotyczące naczyń krwionośnych w wywiadzie).

BMI (ang. Body Mass Index – wskaźnik masy ciała) jest miernikiem określającym stosunek masy
ciała do wzrostu.

Ważne jest, aby pacjent nadal przestrzegał zaleceń dotyczących diety i wysiłku fizycznego
przekazanych przez lekarza, pielęgniarkę lub farmaceutę.

 

Wstrzykiwacz półautomatyczny napełniony wielodawkowy
Każdy wstrzykiwacz zawiera 4 stałe dawki. Jedną dawkę przyjmuje się raz w tygodniu.

 

 

 

WSKAZANIA DO ZASTOSOWANIA LEKU 

Cukrzyca typu 2. Leczenie osób dorosłych z niedostatecznie kontrolowaną cukrzycą typu 2 jako uzupełnienie diety i ćwiczeń fizycznych: w monoterapii, gdy stosowanie metforminy uważa się za niewłaściwe z powodu nietolerancji lub przeciwwskazań; w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy. Kontrola masy ciała. Lek jest wskazany w uzupełnieniu diety o obniżonej wartości kalorycznej i zwiększonej aktywności fizycznej w celu kontroli masy ciała, w tym utraty i utrzymania masy ciała, u osób dorosłych z początkowym wskaźnikiem masy ciała (BMI) wynoszącym ≥30 kg/m2 (otyłość) lub od ≥27 kg/m2 do <30 kg/m2 (nadwaga) ze współistniejącą co najmniej jedną chorobą związaną z nieprawidłową masą ciała (np. nadciśnienie tętnicze, dyslipidemia, obturacyjny bezdech senny, choroba układu sercowo-naczyniowego, stan przedcukrzycowy lub cukrzyca typu 2).
 

 

 

DZIAŁANIE LEKU

Lek przeciwcukrzycowy oraz stosowany w leczeniu nadwagi i otyłości, długo działający podwójny agonista receptorów GIP i GLP-1. Obydwa receptory występują na komórkach wewnątrzwydzielniczych α i β trzustki, serca, naczyń krwionośnych, komórkach układu immunologicznego (leukocytach), jelita i nerki. Receptory GIP występują także na adipocytach. Ponadto zarówno receptory GIP, jak i GLP-1 wykazują ekspresję w obszarach mózgu ważnych w regulacji łaknienia. Tirzepatyd cechuje się wysokim stopniem selektywności i wysokim powinowactwem do ludzkich receptorów GIP i GLP-1. Działanie tirzepatydu na receptory GIP jest podobne do działania naturalnego hormonu GIP. Działanie tirzepatydu na receptory GLP-1 jest słabsze w porównaniu z naturalnym hormonem GLP-1. Tirzepatyd poprawia kontrolę glikemii, powodując obniżenie stężenia glukozy na czczo i po posiłku u pacjentów z cukrzycą typu 2 w kilku mechanizmach: zwiększa wrażliwość komórek β trzustki na glukozę (nasila wydzielanie insuliny w pierwszej i drugiej fazie w sposób zależny od stężenia glukozy); zwiększa wrażliwość na insulinę; powoduje obniżenie stężenia glukagonu na czczo i po posiłku w sposób zależny od poziomu glukozy; opóźnia opróżnianie żołądka, co może hamować tempo wchłaniania glukozy po posiłku i wywierać korzystny wpływ na glikemię poposiłkową. Tirzepatyd obniża masę ciała, co wynika w głównej mierze z redukcji masy tkanki tłuszczowej. Mechanizmy związane z redukcją masy ciała i tkanki tłuszczowej wpływają na zmniejszenie spożycia pokarmu poprzez regulację łaknienia. Badania kliniczne wykazują, że tirzepatyd zmniejsza pobór energii i łaknienie, zwiększając uczucie sytości i pełności oraz zmniejszając uczucie głodu. Tirzepatyd jest peptydem złożonym z 39 aminokwasów z cząsteczką dwukwasu tłuszczowego C20, która umożliwia wiązanie z albuminą i wydłuża T0,5 związku. Cmax tirzepatydu osiągane jest 8-72 h po podaniu dawki. Ekspozycję w stanie równowagi dynamicznej uzyskuje się po 4 tyg. podawania raz w tygodniu. Ekspozycja zwiększa się w sposób proporcjonalny do dawki. Bezwzględna biodostępność tirzepatydu podawanego podskórnie wynosi 80%. Tirzepatyd w znacznym stopniu wiąże się z albuminą osocza (99%). Metabolizowany jest poprzez rozszczepienie szkieletu peptydowego przez enzymy proteolityczne, beta-oksydację dwukwasu tłuszczowego C20 oraz hydrolizę amidu. T0,5 w fazie eliminacji wynosi ok. 5 dni, co umożliwia podawanie raz w tygodniu. Metabolity są wydalane głównie z moczem i kałem. W moczu ani w kale nie stwierdzono obecności leku w postaci niezmienionej.

 

 

DAWKOWANIE LEKU

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
dotyczących stosowania tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Jaką dawkę przyjmować
• Dawka początkowa to 2,5 mg raz w tygodniu przez cztery tygodnie. Po czterech tygodniach
  lekarz zwiększy dawkę leku do 5 mg raz w tygodniu.
• W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę leku o kolejne 2,5 mg do 7,5 mg, 10 mg,
  12,5 mg lub 15 mg podawanych raz w tygodniu. W każdym przypadku lekarz zaleci
  przyjmowanie konkretnej dawki przez co najmniej 4 tygodnie przed przejściem do wyższej
  dawki.

Nie należy zmieniać dawki bez zalecenia lekarza.

Wybór czasu przyjmowania leku Mounjaro
Wstrzykiwacza można użyć o dowolnej porze dnia, podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Jeśli
to możliwe, wstrzykiwacz powinien być używany w tym samym dniu każdego tygodnia. Termin
przyjęcia leku Mounjaro można łatwiej zapamiętać, zaznaczając go w kalendarzu.

W razie potrzeby można zmienić dzień tygodnia, w którym wstrzykiwany jest lek Mounjaro, o ile
ostatnie wstrzyknięcie wykonano co najmniej 3 dni wcześniej. Po wybraniu nowego dnia podawania
leku należy kontynuować dawkowanie raz w tygodniu w nowo wybranym dniu.

Jak podawać lek Mounjaro KwikPen we wstrzyknięciach
Lek Mounjaro wstrzykiwany jest podskórnie w okolicy brzucha (powłoki brzuszne) co najmniej 5 cm
od pępka, w górną część kończyny dolnej (udo) lub w górną część ramienia. Wstrzyknięcie leku w
górną część ramienia może wymagać pomocy innej osoby.

W każdym tygodniu można wybrać tę samą okolicę ciała. Lek należy jednak wstrzykiwać w różnych
miejscach w obrębie tej okolicy. Jeśli pacjent wstrzykuje także insulinę, powinien wybrać inne miejsce
jej wstrzyknięcia.

Przed zastosowaniem leku Mounjaro KwikPen należy uważnie przeczytać „Instrukcję użycia”
wstrzykiwacza.

Oznaczanie stężenia glukozy we krwi
W przypadku przyjmowania leku Mounjaro łącznie z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną istotne
jest oznaczanie stężenia glukozy we krwi według zaleceń lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty (patrz
punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Mounjaro
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Mounjaro należy niezwłocznie zgłosić
się do lekarza. Zbyt duża dawka leku może spowodować nadmierne obniżenie stężenia glukozy we
krwi (hipoglikemię) oraz wywołać nudności lub wymioty.

Pominięcie zastosowania leku Mounjaro
W przypadku pominięcia dawki, gdy
• od terminu, w którym powinien być podany lek Mounjaro, upłynęło nie więcej niż 4 dni,
  należy przyjąć lek jak najszybciej. Kolejną dawkę należy wstrzyknąć jak zwykle w ustalonym
  dniu;
• od terminu, w którym powinien być podany lek Mounjaro, upłynęło ponad 4 dni, należy
  zrezygnować z przyjęcia pominiętej dawki. Kolejną dawkę należy wstrzyknąć jak zwykle w
  ustalonym dniu;

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Minimalny odstęp
między dwiema dawkami musi wynosić co najmniej 3 dni.

Przerwanie stosowania leku Mounjaro
Nie należy przerywać stosowania leku Mounjaro bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. W przypadku
przerwania stosowania leku Mounjaro u pacjenta z cukrzycą typu 2 stężenie glukozy we krwi może
wzrosnąć.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, pielęgniarki lub farmaceuty. 

 

 

 

WARUNKI PRZECHOWYWANIA LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na etykiecie wstrzykiwacza i na
pudełku po: EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (w temperaturze 2°C – 8°C). Nie zamrażać. NIE UŻYWAĆ, jeśli
wstrzykiwacz był zamrożony.

Lek Mounjaro KwikPen może być przechowywany poza lodówką w temperaturze poniżej 30ºC nie
dłużej niż przez 30 dni po pierwszym użyciu, a później wstrzykiwacz należy wyrzucić.

Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się, że wstrzykiwacz jest uszkodzony lub lek jest mętny,
zmienił barwę albo zawiera widoczne cząstki stałe.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

 

 

SKŁAD LEKU

Substancją czynną leku jest tirzepatyd.
Mounjaro 7,5 mg/dawkę KwikPen: Każda dawka zawiera 7,5 mg tirzepatydu w 0,6 ml roztworu.
Każdy wielodawkowy wstrzykiwacz półautomatyczny napełniony zawiera 30 mg tirzepatydu w 2,4 ml
(12,5 mg/ml). Każdy wstrzykiwacz zawiera 4 dawki po 7,5 mg.

Pozostałe składniki to disodu wodorofosforan siedmiowodny (E339), alkohol benzylowy (E1519)
(dodatkowe informacje, patrz punkt 2 „Lek Mounjaro KwikPen zawiera alkohol benzylowy”),
glicerol, fenol, sodu chlorek, sodu wodorotlenek (dodatkowe informacje, patrz punkt 2 „Lek Mounjaro
zawiera sód”), kwas solny stężony i woda do wstrzykiwań.

 

 

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE LEKU

Bardzo często: hipoglikemia w przypadku stosowania z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną (wyłącznie u pacjentów z cukrzycą typu 2), nudności, biegunka. Często: reakcje nadwrażliwości, hipoglikemia w przypadku stosowania z metforminą i SGLT2i (wyłącznie u pacjentów z cukrzycą typu 2), zmniejszenie łaknienia, zawroty głowy (głównie u pacjentów z nadwagą lub otyłością, z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy typu 2), niedociśnienie tętnicze (głównie u pacjentów z nadwagą lub otyłością, z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy typu 2), ból brzucha, wymioty, niestrawność, zaparcie, rozdęcie brzucha, odbijanie się, wzdęcia, choroba refluksowa żołądka i przełyku, wypadanie włosów (głównie u pacjentów z nadwagą lub otyłością, z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy typu 2), uczucie zmęczenia (w tym zmęczenie, ogólne osłabienie, złe samopoczucie i ospałość), reakcje w miejscu wstrzyknięcia, zwiększenie częstości akcji serca, zwiększenie stężenia lipazy, zwiększenie stężenia amylazy. Niezbyt często: hipoglikemia w przypadku stosowania z metforminą (wyłącznie u pacjentów z cukrzycą typu 2), zmniejszenie masy ciała (u pacjentów z cukrzycą typu 2), kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, ostre zapalenie trzustki, ból w miejscu wstrzyknięcia, zwiększenie stężenia kalcytoniny we krwi. Rzadko: reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy. Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego miały przeważnie nasilenie łagodne lub umiarkowane. Częstość występowania nudności, wymiotów i biegunki była wyższa w okresie zwiększania dawki i zmniejszała się w miarę upływu czasu. W badaniach klinicznych u 51,1% pacjentów z cukrzycą typu 2 i u 56,1% pacjentów z BMI ≥27 kg/m2 i z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy leczonych tirzepatydem wystąpiły przeciwciała przeciwlekowe (ADA). Nie było dowodów świadczących o zmianie profilu farmakokinetycznego ani o wpływie na skuteczność i bezpieczeństwo stosowania tirzepatydu w związku z rozwojem ADA. W badaniach klinicznych u pacjentów z cukrzycą typu 2 oraz u pacjentów z wartością BMI ≥27 kg/m2 i z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy leczenie tirzepatydem powodowało maksymalny średni wzrost częstości akcji serca o 3 do 5 uderzeń na minutę. Maksymalny średni wzrost częstości akcji serca u pacjentów otrzymujących placebo wynosił 1 uderzenie na minutę. U pacjentów z cukrzycą typu 2 odsetek pacjentów, u których stwierdzono zmianę wyjściowej częstości akcji serca o >20 uderzeń na minutę podczas 2. lub większej liczby kolejnych wizyt, wyniósł 2,1%, 3,8% oraz 2,9% odpowiednio w grupach otrzymujących tirzepatyd w dawce 5 mg, 10 mg i 15 mg w porównaniu z 2,1% w grupie otrzymującej placebo; obserwowano nieznaczne średnie wydłużenie odstępu PR w porównaniu z placebo (odpowiednio średnie wydłużenie o 1,4 do 3,2 ms i średnie skrócenie o 1,4 ms); nie zaobserwowano różnic w występowaniu arytmii i zaburzeń przewodzenia serca związanych z leczeniem podczas stosowania tirzepatydu w dawce 5 mg, 10 mg, 15 mg i placebo. U pacjentów z wartością BMI ≥27 kg/m2 i z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy odsetek pacjentów, u których stwierdzono zmianę wyjściowej częstości akcji serca o >20 uderzeń na minutę podczas co najmniej 2 kolejnych wizyt, wyniósł 1,0%, 2,4% oraz 3,3% odpowiednio w grupach otrzymujących tirzepatyd w dawce 5 mg, 10 mg i 15 mg w porównaniu z 0,7% w grupie otrzymującej placebo; zaobserwowano niewielkie średnie wydłużenie odstępu PR w przypadku stosowania tirzepatydu i placebo (średnie wydłużenie odpowiednio o 0,3 do 1,3 milisekundy i o 0,6 milisekundy); nie stwierdzono różnicy w częstości występowania zdarzeń związanych z leczeniem w postaci niemiarowości serca i zaburzeń układu przewodzącego serca pomiędzy tirzepatydem podawanym w dawkach 5 mg, 10 mg i 15 mg a placebo. W badaniach klinicznych dotyczących cukrzycy typu 2 leczenie tirzepatydem spowodowało średni wzrost stężenia amylazy trzustkowej o 33% do 38% i lipazy o 31% do 42% w porównaniu z wartością wyjściową. U pacjentów otrzymujących placebo stwierdzono wzrost stężenia amylazy o 4% w porównaniu z wartością wyjściową oraz brak zmian stężenia lipazy. W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z wartością BMI ≥27 kg/m2 i z cukrzycą typu 2 lub bez cukrzycy leczenie tirzepatydem spowodowało średni wzrost stężenia amylazy trzustkowej o 20% do 24% i lipazy o 29% do 35% w porównaniu z wartością wyjściową. U pacjentów otrzymujących placebo stwierdzono wzrost stężenia amylazy o 3,8% i lipazy o 5,3% w porównaniu z wartością wyjściową.

 

 

INFORMACJE OSTRZEGAWCZE PRZED ZASTOSOWANIEM LEKU

Kiedy nie stosować leku Mounjaro KwikPen
- jeśli pacjent ma uczulenie na tirzepatyd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Mounjaro należy omówić to z lekarzem, pielęgniarką lub
farmaceutą:
- jeśli u pacjenta występują poważne zaburzenia trawienia pokarmu lub czas pozostawania
  pokarmu w żołądku jest wydłużony (w tym ciężkie porażenie żołądka);
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowało zapalenie trzustki, które może powodować silny,
  uporczywy ból brzucha promieniujący do pleców;
- jeśli u pacjenta występują choroby oczu (retinopatia cukrzycowa lub obrzęk plamki żółtej);
- jeśli z powodu cukrzycy pacjent stosuje pochodne sulfonylomocznika (inne leki
  przeciwcukrzycowe) lub insulinę, ze względu na możliwe ryzyko hipoglikemii (małego stężenia
  glukozy we krwi). Żeby je ograniczyć lekarz może zmienić dawki wymienionych leków.

W niektórych przypadkach po rozpoczęciu przyjmowania leku Mounjaro u pacjenta może dojść do
utraty płynów/odwodnienia, np. w wyniku wystąpienia wymiotów, nudności i (lub) biegunki, co może
doprowadzić do pogorszenia czynności nerek. Należy unikać ryzyka odwodnienia, pijąc duże ilości
płynów. W razie pytań lub wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.



 

INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA LEKU

Jak wygląda lek Mounjaro i co zawiera opakowanie
Lek Mounjaro jest przezroczystym, bezbarwnym do jasnożółtego roztworem do wstrzykiwań we
wstrzykiwaczu półautomatycznym napełnionym (KwikPen).
Każdy wstrzykiwacz KwikPen zawiera 2,4 ml roztworu do wstrzykiwań (4 dawki po 0,6 ml) oraz
nadwyżkę wymaganą do przygotowania wstrzykiwacza. Igły nie są dołączone.
Opakowania zawierające 1 i 3 wstrzykiwacze KwikPen.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą być dostępne w danym kraju.

Podmiot odpowiedzialny

Eli Lilly Nederland B.V., Papendorpseweg 83, 3528 BJ Utrecht, Holandia.

Wytwórca
Eli Lilly Italia S.p.A.,Via Gramsci 731/733, 50019, Sesto Fiorentino, Firenze (FI), Włochy
Lilly S.A., Avda. de la Industria, 30, 28108 Alcobendas, Madryt, Hiszpania
Lilly France, 2, rue du Colonel Lilly, 67640 Fegersheim, Francja

Polska
Eli Lilly Polska Sp. z o.o.
Tel: +48 22 440 33 00

 

 

 

STOSOWANIE INNYCH LEKÓW

Należy powiedzieć lekarzowi, pielęgniarce lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez
pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

 

 

 

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Ten lek nie powinien być stosowany w okresie
ciąży, ponieważ nie jest znany jego wpływ na nienarodzone dziecko. W związku z tym zaleca się
stosowanie antykoncepcji w czasie przyjmowania tego leku.

Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy tirzepatyd przenika do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla
noworodków/niemowląt. Jeśli pacjentka karmi piersią lub zamierza karmić piersią, powinna poradzić
się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Wspólnie z lekarzem pacjentka powinna podjąć decyzję,
czy należy przerwać karmienie piersią, czy wstrzymać się z przyjmowaniem leku Mounjaro.

 

 

STOSOWANIE LEKU U DZIECI I MŁODZIEŻY

Ten lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie
badano go w tej grupie wiekowej.

 

 

 

 

Powyższy artykuł służy wyłącznie do uzyskania ogólnych informacji o leku. Zanim zdecydujesz się na użycie leku, zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Niewłaściwe stosowanie leków zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

 

  • Szybka dostawa nawet w 24h (zamówienia złożone do godz 13:00 realizujemy dziś)
  • Darmowa wysyłka za zakupy powyżej 249 zł
Masz pytanie?
Nasi farmaceuci są do Twojej dyspozycji.
Zadzwoń do nas lub napisz
Opinie naszych klientów
pixel